«Ψυχολογικά σχέδια» επί χάρτου της Τουρκίας, για πρόκληση κρίσης με Ελλάδα ή Αρμενία
Τζάμπα μάγκες στην Άγκυρα,
άγνοια και φόβος στην Αθήνα
Σχέδια για την πρόκληση διαμάχης με την Ελλάδα ή την Αρμενία, προκειμένου να αναζωπυρώσει τον «εθνικισμό» και να δημιουργήσει προβλήματα στην ισλαμική κυβέρνηση της Άγκυρας, εκπόνησε το «τμήμα επιχειρήσεων» του τουρκικού ΓΕΕΘΑ.
Ο τουρκικός στρατός έστησε επίσης 40 τοποθεσίες Internet για «ψυχολογικό πόλεμο» κατά της Ελλάδας. Αυτό αναφέρει αρθρογράφος της «Ζαμάν», απαντώντας σε άρθρο της ευρωπαϊκής έκδοσης της «Wall Street Journal», που θέτει το ερώτημα αν η Τουρκία παραμένει αξιόπιστος σύμμαχος του ΝΑΤΟ ή αν λοξοκοιτάζει προς τον «άξονα του κακού».
Το άρθρο της «Ζαμάν» εντάσσεται στους κλιμακούμενους «πολέμους», αφενός Ισραήλ και Τούρκων ισλαμιστών, αφετέρου μεταξύ των δύο βασικών «φραξιών» του αμερικανοεβραϊκού κατεστημένου, αναφορικά με την όλη στρατηγική στη Μέση Ανατολή. Επιχειρεί, με την επίκληση αυτών των πληροφοριών και άλλων επιχειρημάτων, να αποδείξει ότι οι κεμαλιστές στρατηγοί δεν είναι καλύτεροι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ από τους ισλαμιστές πολιτικούς, όπως υποστηρίζει η αμερικανική εφημερίδα (εμμέσως βέβαια, αν και δεν είναι ο κύριος σκοπός του, θα μπορούσε να εκληφθεί ως ένα «μήνυμα» από τον Ερντογάν προς την Αθήνα και το Ερεβάν: «Είναι πολύ καλύτερα να έχετε εμένα, παρά τους στρατηγούς»).
Ρουτίνα
Έλληνες ειδικοί, με καλή, από πρώτο χέρι, γνώση του τουρκικού χώρου υποστηρίζουν ότι τέτοια σχέδια ασφαλώς φτιάχνονται, είναι σχεδόν «γραφειοκρατική ρουτίνα» για τις τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις (υπάρχουν άλλωστε λεπτομερή σχέδια για την κατάληψη ελληνικών νησιών), αλλά δεν σημαίνει ότι εφαρμόζονται κιόλας. Υπενθυμίζουν ότι ο τουρκικός στρατός είναι το πιο πειθαρχικό και το πιο συντηρητικό κομμάτι του κατεστημένου της γείτονος Τουρκίας και δύσκολα θα μπορούσε να οδηγηθεί σε οποιαδήποτε «εξωτερική περιπέτεια», αν δεν είχε τουλάχιστον την εγγύηση των ΗΠΑ, οι υπηρεσίες των οποίων διαθέτουν πάντα επαρκείς πληροφορίες, για να μην αιφνιδιάζονται στον τομέα αυτόν από την Άγκυρα.
Οι ίδιοι αναλυτές εκτιμούν ότι όλες οι μεγάλες κρίσεις με την Ελλάδα (π.χ. 1974) έγιναν κατόπιν λεπτομερούς συνεννόησης Άγκυρας – Ουάσινγκτον και με «σημαδεμένη τράπουλα», με προβλέψιμες δηλαδή τις ελληνικές αντιδράσεις. Μοναδική εξαίρεση ήταν η έκρηξη στο σπίτι του Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη και ο διωγμός των Ελλήνων της Πόλης το 1955, που σχεδιάστηκε από τους Βρετανούς και όχι από τους Αμερικανούς. Θεωρούν, εν τέλει, αδύνατο για τους «πασάδες» να εκπονήσουν, πολύ περισσότερο να υλοποιήσουν, τέτοια σχέδια χωρίς την έγκριση του πρωθυπουργού ή/και της Ουάσινγκτον.
Εξαρτήσεις
Αυτό που όντως συνέβη, σύμφωνα με πληροφορίες από πολύ αξιόπιστες πηγές, είναι ότι η προσφάτως παραιτηθείσα κυβέρνηση έγινε δέκτης πληροφοριών για «θερμό επεισόδιο» και πείστηκε σε μεγάλο βαθμό για τη σοβαρότητα της απειλής (πληροφορίες που εν συνεχεία διοχετεύτηκαν και σε ορισμένα δημοσιεύματα του ελληνικού Τύπου). Ίσως μάλιστα για να γίνει πιο πειστική η απειλή, «διέρρευσαν» στην ίδια την Τουρκία τον περασμένο Ιούνιο σχετικά «στοιχεία» από την ανάκριση της υπόθεσης Εργκένεκον.
Η διοχέτευση τέτοιων πληροφοριών προς την Ελλάδα γίνεται συνήθως από κέντρα πέραν του Ατλαντικού. Αυτά εκμεταλλεύονται το «φοβικό σύνδρομο» των Ελλήνων ιθυνόντων, αλλά και την ανυπαρξία αξιόπιστης, αυτοτελούς δυνατότητας πληροφόρησης, ανάλυσης και μελέτης της Τουρκίας, ούτε στο κράτος, ούτε στα πανεπιστήμια, ούτε στη δημοσιογραφία, ούτε πουθενά.
Φαίνεται απίστευτο, αλλά η Αθήνα αν και ξοδεύει τον μισό προϋπολογισμό της για να αμυνθεί, υποτίθεται από την Τουρκία, δεν έχει δικά της «αυτιά», «μάτια» και «μυαλό» για να καταλάβει τι γίνεται στη γειτονική χώρα. Για να κάνει πολιτική, βασίζεται στις πληροφορίες που της δίνουν διάφοροι (ενδιαφερόμενοι) «τρίτοι». Λειτουργεί, στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, της άμυνας, της εκπόνησης στρατηγικών το ίδιο, ίσως και περισσότερο άσχημα από τον τρόπο με τον οποίο διοικεί το ΙΚΑ ή τα νοσοκομεία της.
Ρίσκο
Όπως σημειώνουν Έλληνες διπλωμάτες, παραμένει εξαιρετικά παρακινδυνευμένη για την Άγκυρα εν γένει και για τον στρατό της ιδιαίτερα, όπως επίσης για μείζονες αμερικανικές πολιτικές, οποιαδήποτε σοβαρή κρίση με την Αθήνα. Άγκυρα και Ουάσινγκτον «δεν θέλουν να ξυπνήσουν, αλλά θέλουν να τρομάξουν τους Έλληνες, υπογραμμίζει στρατηγικός αναλυτής. Πολύ περισσότερο με την τουρκική ενταξιακή πορεία σε εξέλιξη. Η τουρκική ηγεσία έχει πολύ μεγαλύτερη συνείδηση από την ελληνική πολιτική τάξη του ότι διευθύνει ένα «κράτος που έχει τεράστιες δυνατότητες, αντιμετωπίζει όμως και τεράστιες απειλές».
Ανώτερος Έλληνας στρατιωτικός παρατηρεί ότι, εν τέλει, ο τρόπος ελαχιστοποίησης κινδύνων κρίσης με την Τουρκία είναι η μείωση των προσδοκιών Άγκυρας και Ουάσινγκτον ότι θα ωφεληθούν από μία τέτοια κρίση. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με σταθερότητα και σαφήνεια στις θέσεις απέναντι στην Τουρκία, εσωτερική συνοχή της ελληνικής πολιτικής τάξης και, επίσης και κυρίως, καθιστώντας με αξιόπιστο τρόπο απρόβλεπτη την ελληνική αντίδραση σε τυχόν θερμό επεισόδιο ή απειλή πολέμου. Με δεδομένο ότι ένας πόλεμος ή ακόμα και μία περιορισμένη, αλλά μείζων ως προς τις πολιτικο-διπλωματικές ή στρατιωτικές συνέπειες κρίση με την Ελλάδα συνιστά απολύτως καταστροφική προοπτική και για την Τουρκία και για τις ΗΠΑ.
Πηγή: Εφ. «Κόσμος του Επενδυτή»
άγνοια και φόβος στην Αθήνα
Σχέδια για την πρόκληση διαμάχης με την Ελλάδα ή την Αρμενία, προκειμένου να αναζωπυρώσει τον «εθνικισμό» και να δημιουργήσει προβλήματα στην ισλαμική κυβέρνηση της Άγκυρας, εκπόνησε το «τμήμα επιχειρήσεων» του τουρκικού ΓΕΕΘΑ.
Ο τουρκικός στρατός έστησε επίσης 40 τοποθεσίες Internet για «ψυχολογικό πόλεμο» κατά της Ελλάδας. Αυτό αναφέρει αρθρογράφος της «Ζαμάν», απαντώντας σε άρθρο της ευρωπαϊκής έκδοσης της «Wall Street Journal», που θέτει το ερώτημα αν η Τουρκία παραμένει αξιόπιστος σύμμαχος του ΝΑΤΟ ή αν λοξοκοιτάζει προς τον «άξονα του κακού».
Το άρθρο της «Ζαμάν» εντάσσεται στους κλιμακούμενους «πολέμους», αφενός Ισραήλ και Τούρκων ισλαμιστών, αφετέρου μεταξύ των δύο βασικών «φραξιών» του αμερικανοεβραϊκού κατεστημένου, αναφορικά με την όλη στρατηγική στη Μέση Ανατολή. Επιχειρεί, με την επίκληση αυτών των πληροφοριών και άλλων επιχειρημάτων, να αποδείξει ότι οι κεμαλιστές στρατηγοί δεν είναι καλύτεροι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ από τους ισλαμιστές πολιτικούς, όπως υποστηρίζει η αμερικανική εφημερίδα (εμμέσως βέβαια, αν και δεν είναι ο κύριος σκοπός του, θα μπορούσε να εκληφθεί ως ένα «μήνυμα» από τον Ερντογάν προς την Αθήνα και το Ερεβάν: «Είναι πολύ καλύτερα να έχετε εμένα, παρά τους στρατηγούς»).
Ρουτίνα
Έλληνες ειδικοί, με καλή, από πρώτο χέρι, γνώση του τουρκικού χώρου υποστηρίζουν ότι τέτοια σχέδια ασφαλώς φτιάχνονται, είναι σχεδόν «γραφειοκρατική ρουτίνα» για τις τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις (υπάρχουν άλλωστε λεπτομερή σχέδια για την κατάληψη ελληνικών νησιών), αλλά δεν σημαίνει ότι εφαρμόζονται κιόλας. Υπενθυμίζουν ότι ο τουρκικός στρατός είναι το πιο πειθαρχικό και το πιο συντηρητικό κομμάτι του κατεστημένου της γείτονος Τουρκίας και δύσκολα θα μπορούσε να οδηγηθεί σε οποιαδήποτε «εξωτερική περιπέτεια», αν δεν είχε τουλάχιστον την εγγύηση των ΗΠΑ, οι υπηρεσίες των οποίων διαθέτουν πάντα επαρκείς πληροφορίες, για να μην αιφνιδιάζονται στον τομέα αυτόν από την Άγκυρα.
Οι ίδιοι αναλυτές εκτιμούν ότι όλες οι μεγάλες κρίσεις με την Ελλάδα (π.χ. 1974) έγιναν κατόπιν λεπτομερούς συνεννόησης Άγκυρας – Ουάσινγκτον και με «σημαδεμένη τράπουλα», με προβλέψιμες δηλαδή τις ελληνικές αντιδράσεις. Μοναδική εξαίρεση ήταν η έκρηξη στο σπίτι του Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη και ο διωγμός των Ελλήνων της Πόλης το 1955, που σχεδιάστηκε από τους Βρετανούς και όχι από τους Αμερικανούς. Θεωρούν, εν τέλει, αδύνατο για τους «πασάδες» να εκπονήσουν, πολύ περισσότερο να υλοποιήσουν, τέτοια σχέδια χωρίς την έγκριση του πρωθυπουργού ή/και της Ουάσινγκτον.
Εξαρτήσεις
Αυτό που όντως συνέβη, σύμφωνα με πληροφορίες από πολύ αξιόπιστες πηγές, είναι ότι η προσφάτως παραιτηθείσα κυβέρνηση έγινε δέκτης πληροφοριών για «θερμό επεισόδιο» και πείστηκε σε μεγάλο βαθμό για τη σοβαρότητα της απειλής (πληροφορίες που εν συνεχεία διοχετεύτηκαν και σε ορισμένα δημοσιεύματα του ελληνικού Τύπου). Ίσως μάλιστα για να γίνει πιο πειστική η απειλή, «διέρρευσαν» στην ίδια την Τουρκία τον περασμένο Ιούνιο σχετικά «στοιχεία» από την ανάκριση της υπόθεσης Εργκένεκον.
Η διοχέτευση τέτοιων πληροφοριών προς την Ελλάδα γίνεται συνήθως από κέντρα πέραν του Ατλαντικού. Αυτά εκμεταλλεύονται το «φοβικό σύνδρομο» των Ελλήνων ιθυνόντων, αλλά και την ανυπαρξία αξιόπιστης, αυτοτελούς δυνατότητας πληροφόρησης, ανάλυσης και μελέτης της Τουρκίας, ούτε στο κράτος, ούτε στα πανεπιστήμια, ούτε στη δημοσιογραφία, ούτε πουθενά.
Φαίνεται απίστευτο, αλλά η Αθήνα αν και ξοδεύει τον μισό προϋπολογισμό της για να αμυνθεί, υποτίθεται από την Τουρκία, δεν έχει δικά της «αυτιά», «μάτια» και «μυαλό» για να καταλάβει τι γίνεται στη γειτονική χώρα. Για να κάνει πολιτική, βασίζεται στις πληροφορίες που της δίνουν διάφοροι (ενδιαφερόμενοι) «τρίτοι». Λειτουργεί, στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής, της άμυνας, της εκπόνησης στρατηγικών το ίδιο, ίσως και περισσότερο άσχημα από τον τρόπο με τον οποίο διοικεί το ΙΚΑ ή τα νοσοκομεία της.
Ρίσκο
Όπως σημειώνουν Έλληνες διπλωμάτες, παραμένει εξαιρετικά παρακινδυνευμένη για την Άγκυρα εν γένει και για τον στρατό της ιδιαίτερα, όπως επίσης για μείζονες αμερικανικές πολιτικές, οποιαδήποτε σοβαρή κρίση με την Αθήνα. Άγκυρα και Ουάσινγκτον «δεν θέλουν να ξυπνήσουν, αλλά θέλουν να τρομάξουν τους Έλληνες, υπογραμμίζει στρατηγικός αναλυτής. Πολύ περισσότερο με την τουρκική ενταξιακή πορεία σε εξέλιξη. Η τουρκική ηγεσία έχει πολύ μεγαλύτερη συνείδηση από την ελληνική πολιτική τάξη του ότι διευθύνει ένα «κράτος που έχει τεράστιες δυνατότητες, αντιμετωπίζει όμως και τεράστιες απειλές».
Ανώτερος Έλληνας στρατιωτικός παρατηρεί ότι, εν τέλει, ο τρόπος ελαχιστοποίησης κινδύνων κρίσης με την Τουρκία είναι η μείωση των προσδοκιών Άγκυρας και Ουάσινγκτον ότι θα ωφεληθούν από μία τέτοια κρίση. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με σταθερότητα και σαφήνεια στις θέσεις απέναντι στην Τουρκία, εσωτερική συνοχή της ελληνικής πολιτικής τάξης και, επίσης και κυρίως, καθιστώντας με αξιόπιστο τρόπο απρόβλεπτη την ελληνική αντίδραση σε τυχόν θερμό επεισόδιο ή απειλή πολέμου. Με δεδομένο ότι ένας πόλεμος ή ακόμα και μία περιορισμένη, αλλά μείζων ως προς τις πολιτικο-διπλωματικές ή στρατιωτικές συνέπειες κρίση με την Ελλάδα συνιστά απολύτως καταστροφική προοπτική και για την Τουρκία και για τις ΗΠΑ.
Πηγή: Εφ. «Κόσμος του Επενδυτή»
Οι Τουρκοι αναλαμβανουν πρωτοβουλιες και εμεις κοιταμε τα αστρα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοτε θα καταλαβουν οι πολιτικαντηδες μας οτι με το να ειμαστε μονο αμυνομενοι στον ψυχολογικο πολεμο δεν καταφερνουμε τιποτα??
Χρειαζομαστε αντιπροπαγανδα,μεταδοση της σε πολλες κατευθυνσεις και αμεσα!!
Ας αναλαβουμε και εμεις επιτελους καποιες πρωτοβουλιες!!
ΓΜ