Καταργείται η εθνική μας συνείδηση

Του Τάσου Χατζηαναστασίου
Φιλόλογος στο ΕΠΑΛ Ναυπλίου

Οι ανιστόρητοι νεοφιλελεύθεροι σχεδιαστές της εκπαιδευτικής πολιτικής στην Ελλάδα έκαναν το θαύμα τους: στο σχέδιο προγράμματος για τη Β΄ και Γ΄ Λυκείου που είδε το φως της δημοσιότητας τις προηγούμενες μέρες έχει καταργηθεί το μάθημα της Βυζαντινής και Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας! Στα αντικείμενα που προβλέπεται να διδαχθούν περιλαμβάνονται η Αρχαία Ιστορία, η Ιστορία των Ιδεών και φυσικά η Ευρωπαϊκή Ιστορία και αυτά ως επιλεγόμενα και όχι υποχρεωτικά. Με την ίδια εθνοκτόνα λογική των δωσίλογων που μας κυβερνούν, τα θρησκευτικά γίνονται επιλεγόμενο μάθημα.
Έτσι λοιπόν ενώ οι προηγούμενες γενιές έκαναν αγώνες για δεκαετίες προκειμένου να διδάσκεται η νεότερη και σύγχρονη Ιστορία, αυτή σήμερα καταργείται εν μια νυκτί !
Η επιλογή αυτή δεν είναι καθόλου τυχαία. Είναι πλήρως εναρμονισμένη με τη γενικότερη πολιτική επιβολής των ορέξεων της διεθνούς συμμορίας του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου στη χώρα μας που στην κυβέρνηση του ΓΑΠ βρίσκει έναν αξιόπιστο και συνεπή συνεργάτη.
Το διεθνές κεφάλαιο έχει έναν και μόνο αντίπαλο: τα εθνικά κράτη και την αντίσταση των λαών. Αλλά για να μπορέσουν να αντισταθούν τα κράτη και οι λαοί και να υπερασπίσουν την ανεξαρτησία τους, πρέπει να διατηρήσουν την ιστορική τους μνήμη και συνείδηση, την ιδιαίτερη πολιτισμική τους ταυτότητα, την αίσθηση του συνανήκειν. Αλλιώς καταντούν άβουλοι ιδιώτες καταναλωτές, υποχείρια των παγκόσμιων μηχανισμών εξουσίας και χειραγώγησης που δεν έχουν ούτε Θεό ούτε πατρίδα. Γι’ αυτό, ειδικά η Ιστορία αποτελεί τα τελευταία χρόνια το κατεξοχήν πεδίο όπου δοκιμάζει το σύστημα τα αντανακλαστικά του λαϊκού κινήματος στο επίπεδο της συνείδησης και της συλλογικής του ταυτότητας. Στη μετωπική αντιπαράθεση γύρω από το βιβλίο Ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού η εθελόδουλη ελίτ της χώρας και η διανόησή της υπέστησαν μία ταπεινωτική ήττα παρά τη συστηματική κατασυκοφάντηση («εθνικιστές», «ακροδεξιοί») όσων εναντιώθηκαν στο τερατούργημα εκείνο. Ένα είναι σίγουρο: ότι φοβούνται την Ιστορία.
Έτσι, σήμερα επιχειρείται η εξαφάνιση του προβλήματος μέσω της εξαφάνισης του ίδιου του αντικειμένου της Ιστορίας από το Λύκειο. Έτσι, οι δεκαεξάρηδες και δεκαεφτάρηδες μαθητές θα στερηθούν το δικαίωμα να αποκτήσουν ιστορική συνείδηση μέσα από την κριτική προσέγγιση ενός παρελθόντος που στη χώρα μας εξακολουθεί να επηρεάζει τις σύγχρονες εξελίξεις και τις πολιτικές επιλογές. Τα προηγούμενα χρόνια, στο Δημοτικό και το Γυμνάσιο, τουλάχιστον με βάση την Εξελικτική Ψυχολογία, τα παιδιά δεν διέθεταν την απαιτούμενη ωριμότητα προκειμένου να δουν κριτικά την Ιστορία και τώρα που τη διαθέτουν, καταργείται η Ιστορία!
Το ζήτημα της Ιστορίας δεν είναι το μοναδικό μειονέκτημα του σχεδίου προγράμματος για το «Νέο Λύκειο», είναι ωστόσο το πιο κραυγαλέο για τις προθέσεις των εμπνευστών του να μετατρέψουν το Λύκειο σ’ έναν παιδότοπο σούπερ μάρκετ με «καλάθια» απ’ όπου ψωνίζεις αποσπασματικές και ασύνδετες μεταξύ τους γνώσεις. Η λογική των πολλών «επιλογών» ακούγεται ωραία στ’ αυτιά όσων δεν έχουν επαφή με το σχολείο. Το σχολείο όμως δεν είναι εμπορικό κέντρο. Η εμπειρία διδάσκει πως οι καθηγητές κάθε κλάδου θα καταντήσουν να κάνουν... προσφορές προκειμένου να προσελκύσουν πελάτες - μαθητές αλλιώς θα μένουν χωρίς ωράριο και θα κινδυνεύουν οι οργανικές τους θέσεις. Θα ζήσουμε φαινόμενα που ευτελίζουν το λειτούργημα και καταρρακώνουν την αξιοπρέπειά μας όταν θα πλειοδοτούμε σε βαθμούς και χάιδεμα των παιδιών προκειμένου να επιλέγουν περισσότεροι το δικό μας αντικείμενο.
Επιστημονικές ενώσεις και κλάδοι ήδη εκδήλωσαν την αντίθεσή τους. Αυτό το σχέδιο όμως πρέπει να ανατραπεί συνολικά. Οι εκπαιδευτικοί από τη μεριά τους πρέπει να ξεπεράσουμε τις συντεχνιακές αντιλήψεις, που οδηγούν κάθε κλάδο να μετρά πόσες ώρες μάθημα θα έχει στο «Νέο Λύκειο» και ν’ αντιδρά αναλόγως θετικά ή αρνητικά, και να αντισταθούμε ενωμένοι. Ειδικά, όμως η αντίδραση στην κατάργηση της ιστορικής μνήμης πρέπει να είναι καθολική και μαζική γιατί είναι ένα ακόμη βήμα για τον πλήρη εξανδραποδισμό μας ως έθνους, για τη διαιώνιση της μετατροπής της Ελλάδας σε «γλώσσα τυφλή στη γεωγραφία, σε οικόπεδο και αποικία».

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση