Ο «Απελευθερωτικός Στρατός της Τσαμουριάς» (UCC) και τα τουρκικά σχέδια!

Τσαμουριά, ο αλβανικός αναθεωρητισμός θεωρεί την περιοχή της Ηπείρου που περιλαμβάνει τις γεωγραφικές ζώνες Ηγουμενίτσας, Πάργας, Παραμυθιάς, Φιλιατών και Μαργαριτίου, πρόκειται δηλαδή για τη σημερινή Θεσπρωτία.
Βέβαια, εκτός από τη Θεσπρωτία, αλβανικό ενδιαφέρον, εκ πρώτης όψεως δυσερμήνευτο, παρατηρείται και για τη Δυτική Θράκη. Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Αλβανίας Πασκάλ Μίλο ασχολείται επισταμένως με την εκεί μουσουλμανική μειονότητα. Στο παρελθόν, επέκρινε την ελληνική Πολιτεία για άσκηση πολιτικής κάθαρσης εναντίον της μειονότητας. Σημειώνεται ότι ο ίδιος έχει κάνει και έρευνες επί τόπου με επισκέψεις του στη Δυτική Θράκη.
Το ζήτημα των Τσάμηδων και των διεκδικήσεών τους, που υποβόσκει εδώ και καιρό, επανέρχεται στην επικαιρότητα είτε ως απειλή διεκδίκησης από το αλβανικό κράτος είτε ενταγμένο στη γενικότερη στρατηγική επανένωσης των «αλύτρωτων αλβανικών πατρίδων».
Tου Γιώργου Δεσποτίδη
Τσαμουριά, ο αλβανικός αναθεωρητισμός θεωρεί την περιοχή της Ηπείρου που περιλαμβάνει τις γεωγραφικές ζώνες Ηγουμενίτσας, Πάργας, Παραμυθιάς, Φιλιατών και Μαργαριτίου, πρόκειται δηλαδή για τη σημερινή Θεσπρωτία. Βέβαια, εκτός από τη Θεσπρωτία, αλβανικό ενδιαφέρον, εκ πρώτης όψεως δυσερμήνευτο, παρατηρείται και για τη Δυτική Θράκη. Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Αλβανίας Πασκάλ Μίλο ασχολείται επισταμένως με την εκεί μουσουλμανική μειονότητα. Στο παρελθόν, επέκρινε την ελληνική Πολιτεία για άσκηση πολιτικής κάθαρσης εναντίον της μειονότητας. Σημειώνεται ότι ο ίδιος έχει κάνει και έρευνες επί τόπου με επισκέψεις του στη Δυτική Θράκη. Το ζήτημα των Τσάμηδων και των διεκδικήσεών τους, που υποβόσκει εδώ και καιρό, επανέρχεται στην επικαιρότητα είτε ως απειλή διεκδίκησης από το αλβανικό κράτος είτε ενταγμένο στη γενικότερη στρατηγική επανένωσης των «αλύτρωτων αλβανικών πατρίδων».
Σε απόδειξη των ανωτέρω η εφημερίδα «Shqip», φιλοξένησε μακροσκελές άρθρο του Σελμάν Σέμε (Selman Sheme), καθηγητή Γεωγραφίας στο Πανεπιστήμιο Τιράνων και πρώην πρόεδρο της Οργάνωσης «Τσαμουριά». Ο Σεμέ χαρακτηρίζε την Τσαμουριά «εθνικά καθαρή αλβανική επαρχία», ενώ σημειώνει ότι οι προσπάθειες εξελληνισμού της έγιναν πιο έντονες μετά το 1913, όταν η περιοχή «βρέθηκε υπό ελληνική κατοχή».
Ο εξελληνισμός της Τσαμουριάς, σύμφωνα με τον Σέμε, πραγματοποιήθηκε με τους ακόλουθους τρεις τρόπους:
1. Εθνική κάθαρση μέσω γενοκτονίας σε βάρος του τσάμικου πληθυσμού.
2. Αλλαγή της δημογραφικής σύνθεσης με τη μεταφορά Ελλήνων και Βλάχων εποίκων.
3. Αφομοίωση των ορθόδοξων Αλβανών Τσάμηδων.
Η Τσαμουριά, σύμφωνα με τον Σέμε, ήταν περιοχή αυτόχθονων Ιλλυρίων και στη συνέχεια ιλλυροαλβανική επαρχία. Σύμφωνα με απογραφή του 1910, πριν από την «ελληνική κατοχή», συνεχίζει, στην Τσαμουριά ζούσαν 73 χιλ. κάτοικοι, από τους οποίους οι 61 χιλ. ή 84% του πληθυσμού ήταν Αλβανοί, 9.800 ή 12% ήταν Έλληνες, 1.200 Βλάχοι και 1.000 Αθίγγανοι. Από τους 61 χιλ. Αλβανούς, κατά τον Σέμε, οι 31 χιλ. ήταν μουσουλμάνοι και οι 29 χιλ. ορθόδοξοι. Ο εξισλαμισμός των Αλβανών Τσάμηδων ξεκίνησε σχετικά αργά και ήταν πιο έντονος την εποχή του Αλή Πασά. Οι κάτοικοι του Σουλίου ήταν Τσάμηδες Αλβανοί ορθόδοξοι. Οι Έλληνες στην Τσαμουριά, όπως και στο Δέλβινο, τη Δρόπολη Αργυροκάστρου και τους Αγίους Σαράντα, ισχυρίζεται ο συντάκτης του άρθρου, ήρθαν ως εργάτες γης, δεν είναι γηγενείς αλλά εγκαταστάθηκαν εκεί δουλεύοντας τα χωράφια των Αλβανών γαιοκτημόνων και μετά έκτισαν τα χωριά τους.
Σήμερα στην Ελλάδα, σύμφωνα με τον Σέμε, ζουν 165 χιλ. Αλβανοί, από τους οποίους οι πιο πολλοί είναι ορθόδοξοι Τσάμηδες που μιλούν κρυφά την αλβανική στις οικογένειές τους στη Θεσπρωτία, τα Ιωάννινα, την Άρτα και την Πρέβεζα, φοβούνται όμως να δηλώσουν την εθνική τους ταυτότητα! Για τους αλβανόφωνους που ζουν στην «Τσαμουριά», την Καστοριά και τη Φλώρινα, συνεχίζει ο Σέμε, η Ακαδημία Επιστημών Αλβανίας από το 1998 στο «Πρόγραμμα για την επίλυση του αλβανικού εθνικού ζητήματος» ζητά να αναγνωριστούν ως εθνική μειονότητα, να έχουν δημοτικά σχολεία στην αλβανική, να μαθαίνουν την ιστορία της Αλβανίας, να έχουν δηλαδή τα δικαιώματα που έχουν και οι Έλληνες της Αλβανίας (στο σημείο αυτό να αναφέρουμε πρόσφατο, δημοσίευμα -που δεν διαψεύστηκε- έγκριτης επαρχιακής εφημερίδας ότι επίκειται το άνοιγμα αλβανικού σχολείου στη Θεσσαλία, και συγκεκριμένα στη Λάρισα)... Στο τέλος ο Σέμε κάνει την εξής πρόταση, η οποία «θα έσωζε τη Θεσπρωτία από το μαρασμό»: «Ο επαναπατρισμός των 250 χιλ. Τσάμηδων που ζουν σήμερα στην Αλβανία στα δικά τους εδάφη στην “Τσαμουριά” θα βελτίωνε αισθητά τη δημογραφική και οικονομική κατάσταση της επαρχίας. Οι επαναπατρισμένοι Αλβανοί θα ενσωματώνονταν πολύ γρήγορα στις διαδικασίες της κοινωνικής κατανομής εργασίας και θα συνέβαλλαν στην ανάπτυξη και την ευημερία της Ελλάδας»!
Η πρόσφατη επίσκεψη στα Τίρανα του προέδρου των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους σηματοδοτεί την απαρχή πολιτικών πρωτοβουλιών και -όσο και αν ακούγεται εκ πρώτης όψεως «υπερβολικό- τρομοκρατικών ενεργειών στα Βαλκάνια που θα υλοποιηθούν από εξτρεμιστικά αλβανικά στοιχεία που ήδη δραστηριοποιούνται και οργανώνονται στην περιοχή. Οι Αλβανοί εξτρεμιστές θεωρούν πως απολαμβάνουν βεβαιωμένα την αμέριστη στήριξη της υπερδύναμης και σχεδιάζουν αναλόγως...
Η αναζωπύρωση των συγκρούσεων στην περιοχή θα λάβει τη μορφή χιονοστιβάδας που θα συμπαρασύρει την ΠΓΔΜ, το Κόσοβο (συμπεριλαμβανομένων και σερβικών εδαφών, όπως της κοιλάδας του Πρέσεβο), την περιοχή Ράτσκα (στα σύνορα Σερβίας και Μαυροβουνίου), την περιοχή Γκόραζντε στα σύνορα Κοσόβου με τη Βοσνία και, τέλος, –όπως προβλέπεται από πολιτικούς αναλυτές– θα δημιουργήσει τεχνητές εντάσεις «στο εσωτερικό της Ελλάδας και του Μαυροβουνίου».
Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, στις επιχειρήσεις στα Βαλκάνια προαλείφεται η συμμετοχή ακραίων ισλαμικών στοιχείων τα οποία θα δουλέψουν μαζί με τις αλβανικές ομάδες, όχι μόνο στις επιχειρήσεις των ανταρτών, αλλά και στο σχεδιασμό των ενεργειών τους.
Σε αυτή τη συνεργασία σημαντικό ρόλο θα διαδραματίσει η εξασφάλιση «λογιστικής υποστήριξης» μέσω της νοητής γραμμής που συνδέει την Τουρκία με την Αδριατική και τη Δυτική Ευρώπη, μέσω της οποίας ήδη μεταφέρονται ναρκωτικά και όπλα με την ανοχή του τουρκικού «βαθέος κράτους».
Επίσης, έντονη είναι η φημολογία ότι κατά την επίσκεψη του Αμερικανού προέδρου στην Αλβανία, συζητήθηκε η ενίσχυση από την κυβέρνηση της Αλβανίας και του UCC, του Απελευθερωτικού Στρατού της Τσαμουριάς. Εκπρόσωποι του UCC, στις 10 Ιουνίου του 2007 (κατά την επίσκεψη του προέδρου των ΗΠΑ στα Τίρανα), παρέδωσαν επιστολή στην οποία αναφερόταν «η ύπαρξη αλβανικής μειονότητας στη Δυτική Ελλάδα (Ήπειρος)» και με την οποία ζητούσαν «την αναγνώριση της γενοκτονίας των Τσάμηδων από τους Έλληνες που πραγματοποιήθηκε –όπως υποστηρίζουν– στο τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου».
Επίσης, στην ίδια επιστολή ζητήθηκε «η αναγνώριση του δικαιώματος των Τσάμηδων να επιστρέψουν στα σπίτια τους στην Ελλάδα από όπου και είχαν εκδιωχθεί, να επιστραφούν οι περιουσίες τους», καθώς και άλλα αιτήματα εθνικιστικού περιεχομένου. Της επιστολής αυτής προηγήθηκαν άλλες δύο προς τις αμερικανικές πρεσβείες στη Ρώμη και τα Τίρανα αντίστοιχα, με ανάλογο περιεχόμενο, ενώ την ίδια περίοδο παρατηρήθηκε εντατικοποίηση της προπαγάνδας ενάντια στην ελληνική μειονότητα της Βορείου Ηπείρου. Η ανοιχτή υποστήριξη του προέδρου Μπους για την άνευ όρων παραχώρηση ανεξαρτησίας στο Κοσσυφοπέδιο, θα πυροδοτήσει –όπως αναμένεται- τα εθνικιστικά αντανακλαστικά των αλβανικών ομάδων που εποφθαλμιούν, μεταξύ άλλων, τις περιοχές του Τετόβου και της Θεσπρωτίας.
Σύμφωνα με άλλες, μη επιβεβαιωμένες προς το παρόν πληροφορίες αλλά προερχόμενες από έγκυρες πηγές στο εσωτερικό της Τουρκίας, η Άγκυρα προσφέρει ανεπίσημα συνεχή υποστήριξη σε ένα ευρύ φάσμα ισλαμικών ακραίων οργανώσεων στην περιοχή των Βαλκανίων, σε τέτοιο βαθμό ώστε –σύμφωνα με απόρρητη μελέτη– μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης Kvadrat που εδρεύει στη Βοσνία έχουν διευκολυνθεί να ταξιδέψουν στην Τσετσενία, μέσω Τουρκίας, όπου και έχουν εμπλακεί σε τρομοκρατικές ενέργειες. Στη συνέχεια έχουν επαναπατριστεί μέσω των Κατεχομένων της Κύπρου. Τα μέλη της Kvadrat ΔΕΝ συνδέονται με την Αλ Κάιντα, παρότι έχουν εκπαιδευτεί από πυρήνες της που δραστηριοποιούνται στα Βαλκάνια, και κατά συνέπεια διαθέτουν επαφές με την οργάνωση. Η Τουρκία, διαβλέποντας στρατηγικό πλεονέκτημα στην αποσταθεροποίηση της Ελλάδας (όσο και αν αυτό φαίνεται παράδοξο και αναχρονιστικό στη σημερινή Ευρώπη...) υποστηρίζει τα αποσχιστικά κινήματα που επιδιώκουν να δημιουργήσουν -αν μη τι άλλο- κλίμα αστάθειας στην Ήπειρο και τη Μακεδονία, σε περιοχές δηλαδή που γειτνιάζουν με την Τουρκία και τα Βαλκάνια.
Αυτό που πρέπει να απασχολεί την Ελλάδα δεν είναι μόνο οι αναμενόμενες, περιορισμένης εμβέλειας, τρομοκρατικές ενέργειες που σχεδιάζονται στα ελληνοαλβανικά σύνορα ή εντός της Ελλάδας, αλλά το ότι σε μια τέτοια περίπτωση θα προκληθεί αστάθεια στην περιοχή, η οποία θα απειλήσει τους οικονομικούς σχεδιασμούς της κυβέρνησης που έχουν γεωπολιτική διάσταση και αφορούν στη συμφωνία μεταφοράς ενέργειας από την Κασπία και τη Μαύρη Θάλασσα προς την Ευρώπη, μέσω της Ελλάδας. Η Άγκυρα επιδιώκει χρηματοδοτώντας και χρησιμοποιώντας αποσχιστικά κινήματα (UCC, κ.λπ.) να παρεμποδίσει την οικονομική ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής που ξεκινάει από το Μαυροβούνιο και τη Βοσνία και θα φθάνει μέχρι το Αιγαίο, όπου εκεί προσπαθεί να επιτύχει το στόχο της με τις παραβιάσεις του ελληνικού Εθνικού Εναέριου Χώρου (ΕΕΧ) και την εμπλοκή της στην Κύπρο. Και, για να μην κατηγορηθούμε για συνωμοσιολογία, αξίζει να αναφερθεί ότι στο πλαίσιο της εβδομαδιαίας εκπομπής «Shqip» («αλβανικά») του μεγαλύτερου αλβανικού ιδιωτικού τηλεοπτικού δικτύου Top Channel, υπήρξε αφιέρωνα στα «14 χωριά του Έβρου που κατοικούνται στην πλειοψηφία τους από Αλβανούς»...
Αν προσθέσουμε σε αυτά που ανωτέρω παραθέσαμε την αποκάλυψη της ύπαρξης μυστικού «Απελευθερωτικού Στρατού Ενιαίας Μακεδονίας», η οποία, σύμφωνα με γνωστό στρατιωτικό αναλυτή («Kόσμος του Επενδυτή», 09/06/07), βρίσκεται εις γνώσιν των ελληνικών μυστικών υπηρεσιών, ενώ παρακολουθείται στενά η δράση του, που ως στόχο έχει την «απελευθέρωση» της «Μακεδονίας του Αιγαίου», καταλαβαίνουμε την κρισιμότητα της κατάστασης, υπό την έννοια «σοβούσας εν δυνάμει κρίσεως» που χωρίς την παραμικρή διάθεση κινδυνολογίας, οφείλει να τύχει της ιδιαίτερης προσοχής του ελληνικού κράτους συνολικά.
Εκτιμάμε ότι το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών και η υπουργός Ντόρα Μπακογιάννη οφείλουν να αναλάβουν προληπτική πρωτοβουλία-καμπάνια, «επιθετικού» χαρακτήρα, με στόχο την αναλυτική ενημέρωση των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και όχι μόνο, καθώς επίσης και την παράθεση όλων των στοιχείων που αφορούν στις ελληνικές θέσεις για το ζήτημα (π.χ. η Γερμανία θα μπορούσε να δείξει την ευαισθησία που δείχνει σήμερα απέναντι στα θύματα του Ολοκαυτώματος των Ναζί και έναντι των υποψήφιων θυμάτων των σημερινών αναθεωρητικών βλέψεων των τότε συνεργατών τους...) πριν αυτό εξελιχθεί σε απειλή που θα αφορά εξ ορισμού την Ένωση. Επίσης, να εξεταστεί υπό το πρίσμα τής υπό διαμόρφωσιν κατάστασης στο συγκεκριμένο ζήτημα, ο συνολικός επαναπροσδιορισμός των σχέσεων της Ελλάδας με κρατικούς και μη «δρώντες» στην ευρύτερη περιοχή των οποίων τα συμφέροντα θα κινδυνεύσουν δυνητικά εάν υλοποιηθούν οι ως άνω περιγραφόμενοι αναθεωρητικοί σχεδιασμοί. Δρώντας προληπτικά στο πλαίσιο πολυδιάστατης διπλωματικής κινητοποίησης, με πάγιο και διακηρυγμένο στόχο την «κατάσβεση» των κατά τόπους εστιών αστάθειας πριν την αναζωπύρωση και την ανάφλεξη της ευρύτερης περιοχής της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, όχι μόνο εμφανιζόμαστε συνεπείς, όχι μόνο απέναντι στις διακηρύξεις μας περί της φιλειρηνικής πολιτικής που ασκούμε, αλλά και απέναντι στις αρχές που ευαγγελίζεται στο πλαίσιο άσκησης εξωτερικής πολιτικής η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση...
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΤΣΑΜΗΔΩΝ...
Οι Τσάμηδες έχουν ιδρύσει στην Αλβανία το «Σύνδεσμο της Τσαμουριάς», μια άτυπη Βουλή με 100 μέλη, επί της ουσίας όμως πολιτικό εκπρόσωπο του «Απελευθερωτικού Στρατού Τσαμουριάς» (Ushtria Clirimtare e Camerise/UCC), σύνδεσμος ο οποίος έγινε μέλος της «οργάνωσης υποαντιπροσωπευμένων λαών» του ΟΗΕ το 1995, μια ενέργεια στην οποία ούτε καν αντέδρασε η τότε ελληνική κυβέρνηση!
Αξίζει να σημειωθεί ότι στις 30 Ιουνίου 1994 η αλβανική Βουλή καθιέρωσε ομόφωνα την 27η Ιουνίου ως «ημέρα γενοκτονίας» των Τσάμηδων!
Από επιχειρησιακής απόψεως, σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες -προς το παρόν- πληροφορίες, στη Βόρεια Ήπειρο, δίπλα δηλαδή στα ελληνικά σύνορα, οι Τσάμηδες αντάρτες έχουν εγκαταστήσει ένοπλες μονάδες, οργανωμένες στα πρότυπα του «Απελευθερωτικού Στρατού Κοσσυφοπεδίου» (ΑΣΚ).
Η δύναμή τους αποτελείται από 5.000 ένοπλους, εξοπλισμένους με ελαφρύ οπλισμό (αντιαρματικές ρουκέτες RPG, νάρκες, τυφέκια ελεύθερων σκοπευτών, Καλάσνικοφ και πιστόλια Τοκάρεφ), που λεηλατήθηκε από τα αλβανικά στρατόπεδα κατά τις ταραχές του 1996, αλλά και οπλισμό που παρέλαβαν μετά τη διάλυση μερικών παραστρατιωτικών μονάδων του Κοσσυφοπεδίου.
Παρόλο που πολλοί θεωρούν τις όποιες επιθετικές κινήσεις εναντίον της Ελλάδας φανταστικά σενάρια, μέλη των Τσάμηδων δηλώνουν πανέτοιμα να αναλάβουν δράση με σαμποτάζ και ανταρτοπόλεμο εντός της Ελλάδας, αμέσως μετά την ένωση του Κοσόβου με την Αλβανία, με στόχο την «απελευθέρωση» της Τσαμουριάς. Μάλιστα, στις 11 Απριλίου 2007 κυκλοφόρησαν στο Διαδίκτυο τέσσερα βίντεο στα οποία παρουσιαζόταν μια ομάδα αυτοαποκαλούμενη «Απελευθερωτικός Στρατός της Τσαμουριάς», η οποία ζητούσε να της επιστραφούν τα... «εδάφη της». Βέβαια, πολλοί θεωρούν τα βίντεο αυτά ως παραπλανητικά ή προβοκατόρικα ή ως ένα αστείο(!) αλλά η ουσία είναι ότι το ζήτημα είναι υπαρκτό και τα εξτρεμιστικά στοιχεία που υπηρετούν το σκοπό αυτό, ακόμα και αν δεν είναι εξοπλισμένα αυτή τη στιγμή, μπορούν να βρουν διαθέσιμα όπλα από το Κόσοβο ή από αυτά που έχουν κλαπεί από τα αλβανικά στρατόπεδα –όπως πιο πάνω αναφέρω– πριν από 11 χρόνια.
Την ίδια στιγμή, η «Ομόνοια», η οργάνωση των Βορειοηπειρωτών στην Αλβανία, βρίσκεται υπό διάλυση. Ακολουθώντας τις συμβουλές της προηγούμενης αλλά και της σημερινής ελληνικής κυβέρνησης για «ησυχία» και «συνεργασία», οι Βορειοηπειρώτες προσχώρησαν στα αλβανικά κόμματα, με αποτέλεσμα να μην αντιπροσωπεύεται πλέον πολιτικά ο ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου! Όπως έχουμε αναφέρει και σε άλλες αναλύσεις μας, μοναδική εξαίρεση αποτελεί ο βουλευτής Κορυτσάς Γρηγόρης Καραμέλος, που ίδρυσε το ΚΑΔΕ, ένα κίνημα που σκοπό έχει την αναπλήρωση του κενού που δημιουργήθηκε.
Η ανάλυση δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Περίπολος από τον πολιτικό και οικονομικό αναλυτή για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη και Ρωσία, Γεώργιο Δεσποτίδη

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση