Η συνάντηση Πούτιν - Μπάιντεν και ο «εφιάλτης Ερντογάν»

Την 1η Οκτωβρίου του 1939, τρεις μόλις μέρες μετά την πτώση της Βαρσοβίας και την καταστροφή της Πολωνίας από τους Γερμανούς και τους Σοβιετικούς, ο Στάλιν κάλεσε τον υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας Μεχμέτ Σαράκογλου στο Κρεμλίνο.

Για ένα βραχύ διάστημα μετά τον Α’ΠΠ, τα δυο κράτη μοιράζονταν την ίδια αντιπάθεια για τη Δύση. Η συνάντηση των δυο ανδρών άλλαξε αυτό το κλίμα.

Ο Στάλιν ρώτησε αν το σύμφωνο συμμαχίας μεταξύ της Βρετανίας, της Γαλλίας και της Τουρκίας έχει στόχο την ΕΣΣΔ.

Χωρίς να περιμένει απάντηση, θύμισε στον Τούρκο αξιωματούχο πως η Γαλλία και η Βρετανία δεν κήρυξαν πόλεμο κατά της ΕΣΣΔ, αν και αυτή μαζί με τη Γερμανία διαμέλισαν από κοινού την Πολωνία.

Προειδοποίησε όμως πως η κήρυξη πολέμου εναντίον της χώρας του είναι ένα πιθανό ενδεχόμενο. Και αν συμβεί κάτι τέτοιο, τότε ποια θα είναι η θέση της Τουρκίας, ρώτησε, προσθέτοντας ως κλασικός τραμπούκος πως και η Ρουμανία, όπως η Πολωνία, παραέχει πολλά εδάφη.

Ο Σαράκογλου διαβεβαίωσε τον Σοβιετικό ηγέτη πως η χώρα του μπορούσε κάλλιστα να ακυρώσει το σύμφωνο με τη Γαλλία και την Αγγλία προκειμένου να αποφύγει έναν πόλεμο με τη Σοβιετική Ένωση.

Όμως, μια εβδομάδα αργότερα, όταν ο Βρετανός στρατιωτικός ακόλουθος στην Άγκυρα ρώτησε τι θα έκαναν οι Τούρκοι αν οι Βρετανοί βομβάρδιζαν τις πετρελαιοπηγές του Μπακού, η απάντηση που πήρε ήταν πως οι Τούρκοι περιμένουν πως και πώς να ξεκαθαρίσουν τους λογαριασμούς τους με τον Στάλιν.

Αυτοί οι λογαριασμοί ποτέ δεν ξεκαθάρισαν. Όμως, η αρχική σύμπνοια του Ερντογάν με τον Πούτιν οδήγησε πολλούς στη Μόσχα να συμπεράνουν πως επιτέλους τελείωσε και η ιστορική αντιπάθεια της Τουρκίας προς τη Ρωσία.

Ο Πούτιν άκουσε με προσοχή τον Ερντογάν να λέει στους συμμάχους του στο ΝΑΤΟ πως η χώρα του είναι πολύ μεγάλη και ασκεί πολλή επιρροή, ώστε να είναι δέσμια σε ένα μόνο άξονα συμμαχιών.

Μάλιστα ο Πούτιν εν πολλοίς υποβάθμισε το θέμα όταν οι Τούρκοι κατέρριψαν ένα ρωσικό αεροσκάφος στη Συρία και αγωνίστηκε για να τους πουλήσει πυραύλους S-400. Αργότερα, όταν έμαθε από τις μυστικές του υπηρεσίες για ένα σχέδιο ανατροπής του Ερντογάν, έσπευσε να τον προειδοποιήσει.

Δυστυχώς για τη Μόσχα, η παρέμβαση της Ρωσίας στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας με σκοπό την προστασία των Χριστιανών και άλλων μειονοτήτων, όπως Σιίτες κλπ., διέλυσε τις προσπάθειες του Ερντογάν να μετατρέψει τη Συρία σε μια ισλαμική σουνιτική χώρα υπό τουρκική προστασία.

Ο Πούτιν προσπάθησε να σώσει τα προσχήματα για τον Ερντογάν, προσφέροντάς του τον έλεγχο της Βόρειας Συρίας, όμως αυτό μετέτρεψε κάποιες τοπικές διαμάχες με την Άγκυρα σε μια γενικότερη γεωπολιτική αντιπαλότητα, που μοιάζει πολύ με τις αντίστοιχες διαμάχες της πάλαι ποτέ Οθωμανικής αυτοκρατορίας με την τσαρική Ρωσία και τη Δύση.

Τα γεγονότα στον Καύκασο, στα Βαλκάνια και στην Ουκρανία βάζουν φρένο στις προσπάθειες προσέγγισης μεταξύ Άγκυρας και Μόσχας. Η πετυχημένη τουρκική παρέμβαση, που υποστήριξε το Αζερμπαϊτζάν στο να αποσπάσει το Ναγκόρνο Καραμπάχ από τους Αρμένιους επιβάρυνε περαιτέρω τα πράγματα. Η ντροπιαστική ήττα της Αρμενίας ίσως σταθεί αφορμή να ταρακουνηθεί η αποφασιστικότητα και άλλων μερών, που είναι σήμερα σύμμαχοι της Ρωσίας.

Σε όλη την κεντρική Ασία, ακόμη και εντός της ρωσικής συνομοσπονδίας, υπάρχουν εκατομμύρια Τουρκογενείς Τατάροι, που μιλάνε την ίδια γλώσσα με τους κατοίκους της Άγκυρας, και που ενθουσιάζονται με τις τουρκικές πολεμικές επιτυχίες.

Ακόμη χειρότερα, το Αζερμπαϊτζάν είναι σήμερα ανοιχτά υπέρ της Τουρκίας, και παρά τις περί του αντίθετου υποσχέσεις του, φιλοξενεί τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις στο έδαφός του. Το κόστος της ρωσικής υποστήριξης προς τους Χριστιανούς της Αρμενίας, στον πόλεμο με τους Αζέρους, όλο και αυξάνεται.

Η επιθυμία του Ερντογάν να «δυσκολέψει» τη Ρωσία στον Καύκασο τον οδήγησε στην υπογραφή συμφωνίας με την ουκρανική κυβέρνηση, σχεδιασμένη να εμβαθύνει την αμυντική συνεργασία μεταξύ των δυο χωρών.

Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ δήλωσε πως η «ενθάρρυνση» της ουκρανικής επιθετικότητας εναντίον της ρωσοκρατούμενης Κριμαίας ισοδυναμεί με καταπάτηση της ρωσικής εδαφικής ακεραιότητας. «Ελπίζουμε», είπε, «πως η Άγκυρα θα ευθυγραμμιστεί με τις νόμιμες ανησυχίες μας».

Η Μόσχα επίσης ανησυχεί μήπως το Κίεβο πρόσφερε στην Τουρκία μυστικές εγγυήσεις πως αν το στηρίξει, τότε η Ουκρανία θα επιστρέψει τον έλεγχο της Κριμαίας στους Μουσουλμάνους Τατάρους.

Χάρη στον Πούτιν, το Ισραήλ απολαμβάνει καλές σχέσεις με τη Ρωσία, όμως μετά τα όσα έγιναν στη Γάζα ο Ρώσος υφυπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Βερσίνιν δήλωσε δημόσια πως το Ισραήλ θα πρέπει να διακόψει άμεσα κάθε δραστηριότητα εποικισμού σε παλαιστινιακά εδάφη.

Τον άλλο μήνα είναι προγραμματισμένη η συνάντηση Πούτιν-Μπάιντεν στην Ελβετία, με σκοπό τη συζήτηση θεμάτων στρατηγικής σταθερότητας, τις ρωσο-αμερικανικές σχέσεις και τοπικά ζητήματα διεθνούς εμβέλειας.

Ο Μπάιντεν θα πρέπει να λάβει υπ’ όψιν του ότι σύμφωνα με τους πολέμιους του Ερντογάν, έχει ένα μεγαλεπήβολο στρατηγικό όραμα για τη χώρα του ώστε αυτή να αναγνωριστεί ως μια παγκόσμια δύναμη.

Για να γίνει κάτι τέτοιο η Τουρκία θα πρέπει πρώτα να γίνει Βαλκανική δύναμη, μετά Μεσογειακή, αργότερα Μεσανατολική, Βορειοαφρικανική, Καυκάσια, Κεντροασιατική, Ευρασιατική, και πάνω απ’ όλα μουσουλμανική υπερδύναμη.

Και αν ο Μπάιντεν ρωτήσει τον Πούτιν που νομίζει πως θα προκύψει το επόμενο Σουνιτικό Ισλαμικό Χαλιφάτο, η απάντηση που θα πάρει θα είναι μάλλον πως «υπάρχει ήδη κύριε πρόεδρε. Ονομάζεται Τουρκία, και είναι ο Νο 1 εφιάλτης μου»!

Πηγή: theamericanconservative.com
Απόδοση: S.A.
Antinews

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση