Το φοβικό σύνδρομο του ΚΙΝΑΛ και τα λάθη του…

Γράφει ο Χρήστος Μπουσιούτας

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς πολιτικός αναλυτής για να συμπεράνει ότι το 2021 θα είναι έτος εκλογών.
Το πότε θα γίνουν αυτές, αυτό θα εξαρτηθεί από την εξέλιξη της πανδημίας με πιθανότερο σενάριο μάλλον, Σεπτέμβρη η Οκτώβρη.
Όλα τα κόμματα το περιμένουν και προετοιμάζονται για αυτές τις εκλογές, εκτός από το ΚΙΝΑΛ.
Εκεί έχουν τις δικές τους προσωπικές προτεραιότητες.
Οι διαμάχες και η εσωστρέφεια καλά κρατεί.
Άλλοι ανακινούν θέματα ηγεσίας και προκρίνουν υποψηφιότητες, κάποιοι μιλούν για στροφή του κινήματος προς τον ΣΥΡΙΖΑ, κάποιοι άλλοι αλληθωρίζουν προς την Ν.Δ και το φοβικό σύνδρομο της ηγεσίας, οδηγεί το κόμμα από το ένα λάθος στο άλλο.
Ένα φοβικό σύνδρομο που διακατέχει την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ, μην τυχόν και επαληθευθεί το αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ ότι το κόμμα είναι δεκανίκι της δεξιάς. Και αυτός ο φόβος οδηγεί την ηγεσία του κινήματος σε επιλογές που έρχονται σε σύγκρουση με την επιθυμία των ψηφοφόρων του.

Χθες είχαμε την ψηφοφορία του νομοσχεδίου για την παιδεία που έφερε στην βουλή η Ν.Δ και το ΚΙΝΑΛ το καταψήφισε.

Και αναρωτιέται κανείς γιατί;
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει λόγους που το καταψήφισε.
Έχει μια ξεκάθαρη θέση στήριξης της ανομίας στα πανεπιστήμια, υπερασπίζεται σθεναρά τους καταληψίες και τους μπαχαλάκηδες και ρέπει προς την τρομοκρατία.
Το ΚΙΝΑΛ γιατί;
Θέλει το ΚΙΝΑΛ την ανομία στα πανεπιστήμια;
Θέλει τα πανεπιστήμια να γίνονται άντρο παράνομων ενεργειών, όπως διακίνηση ναρκωτικών, να είναι χώρος κατασκευής και αποθήκευσης μολότοφ, ορμητήριο και κρησφύγετο των μπαχαλάκηδων;
Θέλει η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ αιώνιους φοιτητές η μήπως θέλει τις φοιτητικές εστίες να γίνονται «ιδιοκτησίες» κάποιων από αυτούς, που τις χρησιμοποιούν για να κάνουν Real Estate;

Θέλει η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ να εισάγονται φοιτητές στα ΑΕΙ με βαθμούς πολύ κάτω από την βάση;

Σε αυτή την αναβάθμιση των πανεπιστημίων πιστεύει;
Αν όλα αυτά δεν τα θέλει γιατί δεν ψήφισε το νομοσχέδιο;
Μήπως γιατί φοβόταν πάλι την κριτική από τον ΣΥΡΙΖΑ, ότι συντάσσεται με τις θέσεις της Ν.Δ;
Άλλωστε το πλαίσιο νόμου των 21 σημείων της Διαμαντοπούλου του 2011, που τόσο πολέμησε ο ΣΥΡΙΖΑ, προς την ίδια κατεύθυνση με αυτό του νομοσχεδίου της Ν.Δ δεν ήταν;

Είπαμε να μην επαναλαμβάνουμε τα λάθη του παρελθόντος, αλλά όχι να ξεφεύγουμε από τις αρχές του κινήματος.

Πριν ένα χρόνο περίπου είχαμε την ψήφιση ενός άλλο νομοσχεδίου που αφορούσε τις αμαρτωλές ΜΚΟ.
Πάλι το ΚΙΝΑΛ καταψήφισε το νομοσχέδιο.
Γιατί;
Μήπως έχει το κίνημα κάποια ΜΚΟ και δεν το ξέρουμε;
Δεν γνωρίζει η ηγεσία του κινήματος ποιός πραγματικά είναι ο ρόλος ορισμένων ΜΚΟ;
Δεν γνωρίζει την αντεθνική στάση κάποιων από αυτές στο προσφυγικό;
Γιατί συντάσσεται και εδώ με τις θέσεις και τις απόψεις του ΣΥΡΙΖΑ;
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάθε λόγο να τις υπερασπίζεται, γιατί κι αν δεν έχει άμεση σχέση με κάποιες από αυτές, τις χρησιμοποιεί για την επίτευξη των πολιτικών του στόχων.
Το ΚΙΝΑΛ τι λόγο έχει να τις υπερασπίζεται μέσα από την καταψήφιση του νομοσχεδίου;
Αυτά είναι ακατανόητα πράγματα για το κίνημα και τους ψηφοφόρους του.

Και φτάνουμε στο τρίτο και τραγικότερο λάθος του ΚΙΝΑΛ που ίσως παίξει και καθοριστικό ρόλο στην παρουσία του κινήματος στα πολιτικά πράγματα της χώρας από εδώ και πέρα.
Η άρνησή του να ψηφίσει τον εκλογικό νόμο της Ν.Δ που καταργούσε αυτόν της απλής αναλογικής του ΣΥΡΙΖΑ.

Έναν εκλογικό νόμο που αν θυμάμαι καλά επί της αρχής είχε συμφωνήσει.

Μια άρνηση που θα την βρει μπροστά του και ελπίζω να μην γίνει ο εφιάλτης του.
Αν το ΚΙΝΑΛ είχε ψηφίσει αυτόν τον εκλογικό νόμο, που σε τελική ανάλυση είναι αναλογικότερος από τους δικούς του που ψήφισε την περίοδο της διακυβέρνησής του, όπως του Μένιου Κουτσόγιωργα και του Ευάγγελου Βενιζέλου, πέρα από το ότι θα ήταν συνεπές απέναντι στην ιστορία του, ίσως να μην κινδύνευε η πορεία του όπως θα κινδυνεύσει τώρα.
Και αυτό γιατί:
Αν είχε ψηφίσει τον εκλογικό νόμο, οι επόμενες εκλογές θα γίνονταν όχι με τον νόμο της απλής αναλογικής του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά με τον καινούριο νόμο της ενισχυμένης αναλογικής της Ν.Δ.
Σε αυτή την περίπτωση, αν τα κόμματα πάρουν ένα ποσοστό κοντά στα δημοκοπικά τους ποσοστά, θα έχουμε μια αυτοδύναμη κυβέρνηση της Ν.Δ, έναν ΣΥΡΙΖΑ και έναν Αλέξη Τσίπρα που θα έχουν υποστεί άλλη μια ήττα, την τέταρτη στην σειρά και θα οδηγούσε τον ΣΥΡΙΖΑ σε μια εσωστρέφεια που κανείς δεν ξέρει που θα μπορούσε να φτάσει.

Θα έχουμε ένα ΚΙΝΑΛ κοντά στα δικά του ποσοστά, που οι διεργασίες όμως μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν μια ευκαιρία για αυτό, να παίξει έναν καλύτερο ρόλο στην κεντροαριστερά και να επωφεληθεί κομματικά από αυτή την κρίση στον ΣΥΡΙΖΑ.

Γιατί πρέπει να γνωρίζουν στο ΚΙΝΑΛ, ότι η δεξαμενή άντλησης ψήφων του είναι από την μεριά του ΣΥΡΙΖΑ.
Από την δεξιά δεν έχει να λάβει τίποτα, το αντίθετο μάλιστα.

Με την καταψήφιση από το ΚΙΝΑΛ του εκλογικού νόμου της Ν.Δ οι επόμενες εκλογές θα γίνουν με την απλή αναλογική του ΣΥΡΙΖΑ.
Σε αυτή την περίπτωση δεν θα προκύψει αυτοδυναμία της Ν.Δ και η μόνη περίπτωση σχηματισμού κυβέρνησης θα είναι να συμπράξουν Ν.Δ και ΚΙΝΑΛ αν τα ποσοστά τους το επιτρέπουν.
Και εδώ θα παιχτεί όλο το παιχνίδι ύπαρξης του ΚΙΝΑΛ, που θα είναι όμως στα χέρια του Κυριάκου Μητσοτάκη και όχι στα δικά του.
Αυτός θα αποφασίσει για όλα.
Αν θα πάει σε δεύτερες εκλογές ακυρώνοντας την απλή αναλογική του ΣΥΡΙΖΑ κυνηγώντας την αυτοδυναμία του, η θα ζητήσει από το ΚΙΝΑΛ την στήριξη του για τον σχηματισμό κυβέρνησης.

Τι θα κάνει τότε η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ;
Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.
Αν δεχτεί την πρόταση θα επιβεβαιωθεί το αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ ότι είναι δεκανίκι της δεξιάς που τόσο φοβάται η ηγεσία του και θα έχει την τύχη του ΛΑΟΣ, της ΔΗΜΑΡ και των ΑΝΕΛ που συμμετείχαν σε κυβερνήσεις συνεργασίας.
Γιατί σε αυτές τις περιπτώσεις ότι καλό προκύπτει από αυτές τις συγκυβερνήσεις, πάντα πιστώνεται στο μεγάλο κόμμα και ότι κακό συμβαίνει, στοιχίζει περισσότερο στο μικρότερο κόμμα που δεν έχει «λίπος» να χάσει και έτσι μένει εκτός Βουλής.
Από την άλλη αν δεν δεχτεί την πρόταση του Κυριάκου Μητσοτάκη για συνεργασία, ο Μητσοτάκης θα κατηγορήσει το ΚΙΝΑΛ ότι αγνοεί την εντολή του Ελληνικού λαού για τον σχηματισμό συγκυβέρνησης, μια συγκυβέρνηση που έχει προκύψει και στο παρελθόν μεταξύ των δύο κομμάτων και θα χρεώσει σε αυτό τις επαναληπτικές εκλογές, βάζοντας το ΚΙΝΑΛ με την πλάτη στον τοίχο με την σιγουριά ότι θα του κλέψει ένα μεγάλο ποσοστό των ψηφοφόρων του.

Αν τα ποσοστά αυτών των δύο κομμάτων δεν επαρκούν για το σχηματισμό συγκυβέρνησης, θα πάμε σε δεύτερες εκλογές με τον εκλογικό νόμο της Ν.Δ, τον Μητσοτάκη με τον αέρα του νικητή και το κίνημα σε δυσχερή θέση, με μεγάλες πιθανότητες να χάσει μέρος της δύναμης του.

Συμπέρασμα: Αν το ΚΙΝΑΛ είχε ψηφίσει τον εκλογικό νόμο της Ν.Δ, όλα αυτά που τώρα μπορεί να φαντάζουν σαν πολιτικά σενάρια, που δεν απέχουν όμως πολύ από την πραγματικότητα, θα είχαν αποφευχθεί.
Δυστυχώς δεν το έκανε και εύχομαι να μην το πληρώσει. Γιατί η χώρα έχει ανάγκη την παρουσία του ΚΙΝΑΛ στην κεντροαριστερά, ακόμα και σαν ανάχωμα απέναντι στην ακραία και λαϊκίστικη ρητορική του ΣΥΡΙΖΑ.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση