Συνεχείς τουρκικές βλέψεις στη Θράκη

Η Τουρκία επιθυμεί διακαώς να δημιουργηθεί στο μέλλον μια μορφή κοινοπολιτείας των κρατών που υπήρξαν τμήματα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας

Του Δημήτρη Γαρούφα

Το θέμα της Θράκης έρχεται πότε πότε στην επικαιρότητα, ακούγονται κάποιες καταγγελίες για τη δραστηριότητα του τουρκικού προξενείου στην Κομοτηνή, κάποιοι χρησιμοποιούν το θέμα επιδερμικά και ευκαιριακά, κάποιοι στο παρασκήνιο συνεργάζονται με τους εκλεκτούς της Αγκυρας για εκλογικά οφέλη και δυστυχώς διαχρονικά γίνονται λιγότερα από όσα πρέπει.

Προεισαγωγικά επισημαίνω ότι πρέπει να μελετούμε όλες τις πτυχές κάποιου θέματος για να κατανοήσουμε το τι γίνεται και να δούμε πιο καθαρά πώς προδιαγράφεται το μέλλον. Το λέω αυτό γιατί συνήθως στη χώρα μας κι αυτοί που εμφανίζονται ως γνώστες κάποιων θεμάτων έχουν μάλλον ελλιπή γνώση… Ετσι είδαμε π.χ. αρκετούς να αναλύουν τις σχέσεις μας με τα Σκόπια, αλλά αναρωτιέμαι πόσοι από αυτούς έχουν διαβάσει τον Μισίρκωφ, που στο βιβλίο του «Μακεδονικές υποθέσεις» από το 1903 έγραφε πως «αυτό που δεν υπάρχει σήμερα δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να υπάρχει αύριο», αναλύοντας τα βήματα για δημιουργία «μακεδονικού» Εθνους.

Σε ό,τι αφορά τη Θράκη μας, όντως υπάρχει πρόβλημα αλλά για να δει κάποιος το μέγεθος και όλες τις πτυχές του πρέπει να δει συνολικά τη στρατηγική της Αγκυρας για τα Βαλκάνια, την τακτική της και στη βουλγαρική Θράκη και να «οσμιστεί» τα σχέδιά της για το μέλλον.


Κατ’ αρχάς, η Τουρκία με στόχευση δεκαετιών υλοποιεί σχέδιο επιστροφής στα Βαλκάνια. Επιθυμεί διακαώς να δημιουργηθεί στο απώτερο μέλλον μια μορφή «κοινοπολιτείας» των κρατών που υπήρξαν κάποτε τμήματα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Σε αυτό το πρώιμο στάδιο, εκτός από επενδύσεις στις βαλκανικές χώρες (αναρωτήθηκαν οι ιθύνοντες στη χώρα μας σε ποιον ανήκουν τα δύο αεροδρόμια των Σκοπίων;), ίδρυση σχολείων και κατασκευή τζαμιών, εντάσσεται η διανομή σχεδόν δωρεάν σε τηλεοπτικούς σταθμούς βαλκανικών χωρών τηλεοπτικών σειρών που παρουσιάζουν ωραιοποιημένη εικόνα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και γι’ αυτό αρχές του 2010 (όπως ανέφερε το αυστριακό περιοδικό «Der Standard») παίζονταν σε τηλεοπτικά κανάλια βαλκανικών χωρών περίπου 70 τουρκικά σίριαλ!

Άλλωστε το προανήγγειλε επίσημα στο ετήσιο συνέδριο Τούρκων διπλωματών, που έγινε τέλη του 2011 στην Αδριανούπολη, ο τότε Τούρκος υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Α. Νταβούτογλου, στην εναρκτήρια ομιλία του, όπου ανέφερε ότι στόχος είναι μέχρι το 2023 να ενοποιηθεί ο χώρος των Βαλκανίων, Καυκάσου και Κεντρικής Ασίας με ειρηνικό τρόπο και με βασικά εργαλεία, για επίτευξη του στόχου, την οικονομία, την ιστορία και τον πολιτισμό.

Στο πλαίσιο αυτό επιδιώκουν «τουρκοποίηση» όλων των μουσουλμανικών μειονοτήτων και μέσω αυτών να αποκτήσουν ιδιαίτερη επιρροή στα βαλκανικά κράτη. Η τακτική αυτή έχει επισημανθεί και καταγγελθεί και από Βούλγαρους ιστορικούς πριν από πολλά χρόνια. Στις 24 Μαρτίου 1992, ο τότε πρύτανης του Εθνικού Πανεπιστημίου της Σόφιας Ν. Γκέντσεβ, σε συνέντευξή του στη βουλγαρική εφημερίδα «168 ώρες», είχε καταγγείλει ευθέως ότι η Αγκυρα «εκτουρκίζει» τους Πομάκους της Βουλγαρίας, ότι τουρκικές τράπεζες ιδρύθηκαν στη βουλγαρική Ροδόπη και χρηματοδοτούν κατασκευή τζαμιών και επιχειρήσεων για να ελέγχουν τον πληθυσμό. «Ημουν εκεί», έγραφε, «και είδα τι γίνεται. Είδα ανθρώπους που δεν μπορούσαν να εκφωνήσουν μια πρόταση στα τουρκικά, τώρα να αναγκάζονται να τη μαθαίνουν σαν μητρική γλώσσα».

Την ίδια εποχή, στις 16 Φεβρουαρίου 1994, το Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων μετέδωσε από Βουλγαρία κείμενο της εφημερίδας «Ντούμα» (απόσπασμα αυτού περιέχεται στο βιβλίο μου με τίτλο «Οραμα και στρατηγική για τον Ελληνισμό στα Βαλκάνια» σ. 77-79, εκδ. Κυρομάνος, 1996) που κατήγγειλε κινήσεις Αμερικανών διπλωματών, οι οποίοι είχαν επαφές με την «τουρκική» μειονότητα στη Βουλγαρία κι ότι αυτές εντάσσονταν στο πλαίσιο σχεδίου προσέγγισης και ενοποίησης των «Τούρκων» της βουλγαρικής Ροδόπης με τη μουσουλμανική μειονότητα στην ελληνική Θράκη.

Ελλείψει χώρου δεν μπορούμε να πούμε περισσότερα. Επιγραμματικά μόνον αναφέρω ότι η Ελλάδα εγκαταλείπει και τα ισχυρά οικονομικά ερείσματα που είχε δημιουργήσει στα Βαλκάνια, και το κενό που μένει το καλύπτει επιμελώς η Τουρκία… Σε ό,τι αφορά τη Θράκη μας, υπενθυμίζω ότι το Κέντρο Ερεύνης της Ακαδημίας Αθηνών το 1995 εξέδωσε τόμο με προτάσεις, αλλά ελάχιστες υλοποιήθηκαν. Δυστυχώς κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι και η «τουρκοποίηση» των Πομάκων προχώρησε περισσότερο. Το τραγικό είναι ότι όσοι από τους Πομάκους, Αθίγγανους κ.λπ. εκδηλώνονται με ελληνική συνείδηση περιθωριοποιούνται από τους μηχανισμούς του τουρκικού προξενείου αλλά και από κάποια ελληνικά πολιτικά κόμματα, που κοντόφθαλμα ενεργώντας, αποβλέπουν πρωτίστως σε εκλογικά οφέλη, επιδιώκοντας προσέλκυση ψηφοφόρων από την πλειοψηφία που ελέγχει η Αγκυρα. Οι ελληνικές κυβερνήσεις έκαναν κάποιες σωστές κινήσεις στο παρελθόν (όπως η ίδρυση του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης) αλλά βαρύνονται και με πολλά λάθη και παραλείψεις…

Τα περιθώρια στενεύουν, το πρόβλημα μεγεθύνεται με την πάροδο του χρόνου και πρέπει άμεσα να γίνουν διορθωτικές κινήσεις με μακρόχρονη στόχευση.

Τελειώνοντας, επισημαίνω για πολλοστή φορά ότι η Ελλάδα, μετά τις γεωπολιτικές εξελίξεις που δημιουργήθηκαν από την κατάρρευση των κομμουνιστικών καθεστώτων στις γειτονικές χώρες το 1989-1990, είχε το στρατηγικό πλεονέκτημα στα Βαλκάνια και μπορούσε, προβάλλοντας την κοινή ευρωπαϊκή προοπτική και τις αρχές της Δημοκρατίας και Ελευθερίας να λειτουργεί σε πρωταγωνιστικό ρόλο, ως παράγοντας σταθερότητας και ειρήνης. Δυστυχώς, όχι μόνο δεν αξιοποιήθηκε η ιστορική ευκαιρία αλλά με ευθύνη κάποιων πολιτικών οδηγήθηκε η χώρα σε οικονομική και πολιτική παρακμή, με υποβάθμιση του ρόλου της ακόμη και στα Βαλκάνια.

Δημοκρατία


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση