Εγκλωβισμένος ο Ερντογάν στο προσφυγικό - Οι εκβιασμοί δεν απέδωσαν

Τουρκικές πηγές αμφισβητούν ανοιχτά τον βαθμό στον οποίο ο Ερντογάν μπορεί πια να χρησιμοποιεί ως εκβιαστική απειλή το προσφυγικό απέναντι στην Ελλάδα και την ΕΕ, ειδικά έπειτα από όσα εκτυλίχθηκαν στον Έβρο. Πραγματικότητα ή μήπως στάχτη στα μάτια;

Την Παρασκευή 8 Μαΐου, το τουρκικό Economic Development Foundation - İktisadi Kalkınma Vakfı (μη-κυβερνητικό ίδρυμα, ιδρυθέν το 1965, με ευρωτουρκικό προσανατολισμό) πραγματοποίησε διαδικτυακό σεμινάριο υπό τον τίτλο «Πανδημία και μετανάστευση: Το μέλλον της συμφωνίας Τουρκίας-ΕΕ για το προσφυγικό».

Συνολικά έξι τουρκικής καταγωγής ειδικοί, προερχόμενοι όλοι από τον πανεπιστημιακό χώρο, κλήθηκαν να τοποθετηθούν πάνω στο μέλλον της Κοινής Δήλωσης Ευρωπαϊκής Ένωσης-Τουρκίας… λαμβάνοντας όμως υπόψη και όσα επεισοδιακά εκτυλίχθηκαν στον Έβρο από τις 28 Φεβρουαρίου και έπειτα, με τις εργαλειοποιημένες από το καθεστώς Ερντογάν ροές των μεταναστών να κινούνται μεν μαζικά προς τα σύνορα με την Ελλάδα χωρίς ωστόσο να καταφέρουν να περάσουν απέναντι.

Κάποια από τα βασικά συμπεράσματα του εν λόγω webinar - που διοργάνωσε το τουρκικό Economic Development Foundation/İKV - παρουσιάζουν αξιοσημείωτο ενδιαφέρον από ελληνική σκοπιά, τουλάχιστον όπως μας τα μεταφέρει η γνωστή Τουρκάλα αρθρογράφος Μπάρτσιν Γινάντς μέσα από τις σελίδες της τουρκικής Hurriyet.


Πιο συγκεκριμένα, λοιπόν, και πάντα σύμφωνα με την Γινάντς, είναι πια δεδομένο ότι από τους χιλιάδες ανθρώπους που έσπευσαν στα ελληνοτουρκικά σύνορα στον Έβρο το πρώτο μισό του Μαρτίου «οι περισσότεροι δεν ήταν Σύριοι». Συνεχίζοντας μάλιστα, η Τουρκάλα αρθρογράφος υποστηρίζει ότι «στην πλειονότητά τους» αυτοί οι άνθρωποι «δεν κατάφεραν να περάσουν στην Ελλάδα», διαψεύδοντας έτσι τους υπουργούς του Ερντογάν (τον υπουργό Εσωτερικών, Σουλεϊμάν Σοϊλού, επί παραδείγματι) που διεμήνυαν τότε (πίσω στα τέλη του Μαρτίου) ψευδώς ότι περισσότεροι από 150.000 άνθρωποι κατάφεραν να διασχίσουν τα ελληνοτουρκικά σύνορα.

Κατά τα λοιπά, οι συμμετέχοντες στο webinar της 8ης Μαΐου εμφανίστηκαν να συμφωνούν σε δύο πράγματα:

1. στο ότι πάρα πολλοί Σύριοι θέλουν να παραμείνουν στην Τουρκία όπου νιώθουν πια περισσότερο ευτυχισμένοι και ασφαλείς (ως προς αυτό επικαλούνται και τα αποτελέσματα σχετικών ερευνών-field studies)
2. και στο ότι η Τουρκία ίσως να μην είναι πια σε θέση να χρησιμοποιήσει την απειλή του ανοίγματος των συνόρων καθώς όταν το έκανε δεν είχε το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Η αίσθηση ότι οι περισσότεροι από τους Σύριους που βρίσκονται σήμερα στην Τουρκία θα ήθελαν στην πραγματικότητα να παραμείνουν εκεί, μεταφέρεται στον γράφοντα και από άλλες τουρκικές ακαδημαϊκές πηγές στην Άγκυρα. Επιβεβαιώνεται, δε, και από έρευνες για τους Σύριους πρόσφυγες στην Τουρκία όπως είναι για παράδειγμα εκείνη που δημοσιεύτηκε προ μηνών (Φεβρουάριος 2020) με τον τίτλο Syrian Refugees in Turkey: Changing Attitudes and Fortunes υπό την ομπρέλα του γερμανικού Deutsches Institut für Internationale Politik und Sicherheit - SWP. «Οι εντυπώσεις που έχουν οι Τούρκοι για τους Σύριους πρόσφυγες είναι πια περισσότερο αρνητικές. Αντιθέτως, οι αντιλήψεις των Σύριων για τη ζωή στην Τουρκία έχουν βελτιωθεί σημαντικά (…) Σε γενικές γραμμές, οι περισσότεροι Σύριοι δηλώνουν ευτυχείς που βρίσκονται στην Τουρκία (…) Μόνο το 6% θα επέστρεφε σε μια “ασφαλή ζώνη” στη Συρία ενώ πάνω από το 25% αρνείται να επιστρέψει στη Συρία ανεξάρτητα από τις όποιες συνθήκες», σημειώνει ο συντάκτης της έκθεσης Σουάτ Κινικλίογλου, επικαλούμενος μεταξύ άλλων στοιχεία και από έρευνες του Türkisch-Deutsche Universität (TDU).

«Σε κάθε περίπτωση, μεγάλο μέρος του βάρους των σχεδόν 3,6 εκατομμυρίων Σύριων προσφύγων (σ.σ. που βρίσκονται σήμερα εντός των τουρκικών συνόρων) πρόκειται να πέσει πάνω στους ώμους της Τουρκίας», σημειώνει από την πλευρά της η Μπάρτσιν Γινάντς στην Hurriyet, βλέποντας την Ευρωπαϊκή Ένωση από τη μία να αυξάνει τα κονδύλια που προορίζονται για τη θωράκιση των ευρωπαϊκών συνόρων (στο πλαίσιο του κοινοτικού προϋπολογισμού για την περίοδο 2021-2027) και την πανδημία από την άλλη να περιορίζει την όποια πρόσθετη οικονομική βοήθεια θα μπορούσαν ίσως να στείλουν οι Βρυξέλλες στην Άγκυρα για τη διαχείριση του προσφυγικού-μεταναστευτικού το προσεχές διάστημα.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, υπάρχουν πια φωνές (όπως είναι για παράδειγμα εκείνες των ακαδημαϊκών Μουράτ Ερντογάν και Αϊάν Κάγια) που υποστηρίζουν ότι από τουρκικής πλευράς οι προσπάθειες το προσεχές διάστημα θα πρέπει να προσανατολιστούν σε δύο τομείς: στην περαιτέρω ενσωμάτωση των Σύριων εντός της Τουρκίας και στην πραγματοποίηση συνομιλιών με την ΕΕ για το μέλλον των παράτυπων μεταναστών από την Αφρική, το Αφγανιστάν κ.ά. που βρίσκονται σήμερα στην Τουρκία…

Γιώργος Σκαφιδάς
Έθνος


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση