Ουκρανικό όχι στην Τουρκία για τεχνολογία αεροκινητήρων

Κόλαφο για την Τουρκία συνιστά η φερόμενη ως απόφαση της Ουκρανίας να αρνηθεί στην Τουρκία τη μεταβίβαση τεχνολογίας για αεροκινητήρες, όπως αποκαλύπτει ο ιστοχώρος Nordic Monitor, που όμως χρήζει ιδιαίτερης προσοχής. Ο Αμπντουλάχ Μποζκούρτ που έχει την ευθύνη, είναι ηγετικό στέλεχος των Γκιουλενιστών στην Τουρκία, οπότε μαζί με τις αποκαλύψεις είναι σφόδρα πιθανόν να μεταδίδονται και ψευδείς πληροφορίες (fake news / false information) σκοπίμως, αφού ο στόχος είναι “στρατευμένος” πολιτικά.

Ωστόσο, είναι φυσικό οι πληροφορίες αυτές να αποτελούν αντικείμενο ιδιαίτερου ενδιαφέροντος, αφού σε περίπτωση πλήρους διάψευσης από κάποιον εκ των ενδιαφερομένων, θα οδηγούσε σε αυτόματη απώλεια αξιοπιστίας, που λογικά θα έπληττε τον πυρήνα της στόχευσης, που δεν είναι άλλος από το να πληγεί ο μεγάλος εσωτερικός τουρκικός πολιτικός αντίπαλος: Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Όσον αφορά την είδηση που ως συνήθως συνοδεύεται από τη διαρροή κάποιου επίσημου – κατά δήλωση – τουρκικού εγγράφου, είναι απόλυτα πιστευτή. Η ουκρανική εταιρία Ivchenko-Progress turned απέρριψε το αίτημα που υποβλήθηκε από την τουρκική κρατική εταιρία TUSAŞ Engine Industries (TUSAŞ Motor Sanayii A.Ş., or TEI) το 2015 για τη μεταφορά τεχνογνωσίας στον τομέα των στροβιολοκινητήρων, που θα επέτρεπε σταδιακά την ανάπτυξη αμιγώς τουρκικών κινητήρων ελικοπτέρων.


Η ουκρανική άρνηση ήταν που οδήγησε την Τουρκία στην απόφαση να υπογράψει διά της TEI, συμβόλαιο με το κοινοπρακτικό σχήμα LHTEC (Light Helicopter Turbine Engine Company), στο οποίο συμμετείχαν οι διεθνώς αναγνωρισμένες εταιρίες του τομέα των κινητήρων, Honeywell και Rolls-Royce, ώστε να καλυφθεί η ανάγκη για κινητήρα που θα κινούσε τα υπό ανάπτυξη “εγχώρια” ελικόπτερα. Τον περασμένο Φεβρουάριο, η Τουρκία ανακοίνωσε την επιτυχή ολοκλήρωση του προγράμματος ανάπτυξης του στροβιλοκινητήρα TS1400.

Όσον αφορά την πρόταση που είχαν υποβάλλει οι Ουκρανοί της Ivchenko-Progress στους Τούρκους, τους είχαν προτείνει συνεργασία μέσω κοινοπραξίας όπου κάθε πλευρά θα ήλεγχε το 50% για τη σχεδίαση του κινητήρα, κατά τη διάρκεια κάθε πλευρά θα σχεδίαζε τον δικό της κινητήρα. Όταν τελείωνε το έργο, οι δυο πλευρές θα αντήλλασσαν τα σχέδιά τους.

Η ουκρανική εταιρία αρνήθηκε στην τουρκική να μοιραστεί το λογισμικό σχεδίασης και πληροφορίες που θα απεκάλυπταν τη μεθοδολογία και τις διαδικασίες. Σε απλά ελληνικά, με τον κλασικό κουτοπόνηρο τρόπο, οι Τούρκοι διπλάρωσαν τους Ουκρανούς ποντάροντας ότι θα τους δελεάσουν με ένα καλό χρηματικό ποσό όχι να αγοράσουν κινητήρες, αλλά για να αποσπάσουν και την τεχνογνωσία ώστε να μπορούν να ισχυρίζονται ότι οι κινητήρες είναι… “τουρκικοί”.

Στην πράξη αυτό θα τους επέτρεπε να εξάγουν όπου επιθυμούν τους κινητήρες, χωρίς δηλαδή τη δυνατότητα οποιουδήποτε να θέσει εμπόδια για πολιτικούς ή εμπορικούς λόγους. Οι Ουκρανοί δηλαδή, έπρεπε να συνυπολογίσουν το ότι στο μέλλον θα είχαν να αντιμετωπίσουν στις διεθνείς αγορές “τουρκικούς” κινητήρες, οι οποίοι θα ήταν αντιγραφή δικών τους…

Για να μην “παραμυθιαζόμαστε” κιόλας με την φοβερή και τρομερή τουρκική αμυντική βιομηχανία με τα τόσα προϊόντα. Προφανώς δεν τα έχουν καταφέρει άσχημα, όμως υπάρχει ένα θέμα του κόστους με το οποίο αποκτάς αυτό που επιθ6υμείς, αλλά και την εξάρτηση από την εξαγωγική δραστηριότητα, ώστε να συντηρηθεί η τεράστια δομή που έχει δημιουργηθεί.

Δηλαδή όσο “ευλογία” είναι για τη σύγχρονη Τουρκία αυτό, καθώς αποκτά σημαντική αυτάρκεια και εξαρτάται αισθητά λιγότερο από διεθνείς προμηθευτές, είναι άλλο τόσο και “κατάρα”. Εάν δεν τα καταφέρουν να εξάγουν το “τουρκικό” προϊόν και επέλθει κρίση, η κατάρρευση της αμυντικής βιομηχανίας θα είναι ιδιαίτερα ηχηρή, ενώ οι συνέπειες στη τουρκική οικονομία συνολικά, θα είναι βαρύτατες. Άρα οι Τούρκοι, για μια ακόμη φορά στην ιστορία τους, ακολουθούν μια στρατηγική πολύ υψηλού ρίσκου…

Defence-Point


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση