Ο υπουργός υπονομών

Οι ταξιτζήδες είναι υποψήφιοι κράχτες των κυβερνήσεων εδώ και δεκαετίες. Και δεν υπάρχει κυβέρνηση που δεν τους χάιδεψε με παροχές και ρουσφέτια προεκλογικά. Επειδή η καθημερινή τους κουβέντα με πολύ κόσμο στην κούρσα επηρεάζει ψήφους. Είτε διαδίδοντας ψέματα είτε λέγοντας αλήθειες. Εκείνο που δεν τόλμησε να κάνει καμιά κυβέρνηση μέχρι σήμερα είναι να τους εντάξει στην παρανομία!

Το προεκλογικό τάξιμο είναι διαφθορά. Δεν είναι κανένα μυστικό. Το ξέρουν κι αυτοί που ωφελούνται απ αυτό. Από αυτό το σημείο μέχρι εκεί που το πήγε ο κ. Σπίρτζης με τους ταξιτζήδες υπάρχει χάος. Όχι για τα ρουσφέτια που τους φέρνει με νόμο και που βλάπτουν όλους τους πολίτες, είτε μπαίνουν σε ταξί είτε όχι. Ρουσφέτια, όπως έγραψα, τους έκαναν όλες οι κυβερνήσεις ανεξαιρέτως. Με πρωταγωνιστή των συνδικαλιστικών εκβιασμών τον ίδιο εδώ και χρόνια κ. Λυμπερόπουλο. Πρώην νεοδημοκράτη και νυν συριζαίο. Επομένως ιδεολογικό τυχοδιώκτη σε βάρος των πολιτών.

Ο κ. Σπίρτζης, λοιπόν, ενώ έχει νόμιμο δικαίωμα να καλεί τους ταξιτζήδες να ψηφίσουν την κυβέρνησή του και έχει νόμιμο δικαίωμα να τους λαδώνει προεκλογικά, μια και το λάδωμα είναι νόμιμο στη χώρα αν και ανήθικο, δεν έχει νόμιμο δικαίωμα να τους καλεί να μετατρέψουν τα ταξί τους σε εκλογικά κέντρα. Όχι του ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε του Μοσκοβισί.

Για όποιον δεν το ξέρει ή δεν το έχει σκεφτεί ποτέ του, τα ταξί δεν είναι ιδιωτικό μέσο μεταφοράς. Είναι δημόσιο. Είναι σαν το πλοίο που σε πάει στο νησί. Όπως δεν έχει δικαίωμα κανένας πλοιοκτήτης να προπαγανδίζει κανένα κόμμα στα πλοία του έτσι και κανείς ταξιτζής δεν έχει δικαίωμα να κάνει εκλογικό κέντρο το ταξί του, όπως κάλεσε ο κ. Σπίρτζης τους ταξιτζήδες.


Μπορεί ο ταξιτζής να σου ανοίξει κουβέντα για να την πάει εκεί που του έχει πει ο ινστρούχτοράς του Λυμπερόπουλος και η απολιτική σκέψη του της ρουσφετολογικής αρπαχτής, αλλά αυτό το κάνει αυτοβούλως. Με δική του πρωτοβουλία. Την οποία του την κόβεις αμέσως αν δεν σου αρέσει. Είναι δικαίωμά σου και δεν είναι δικαίωμά του η κουβέντα στο ταξί. Ξεκάθαρα και από τον κανονισμό λειτουργίας του ταξί.

Το ταξί, όπως έγραψα, είναι δημόσιο μέσο. Και σαν τέτοιο είναι δημόσιος χώρος. Δεν είναι ιδιωτικός. Δεν είναι του ταξιτζή κι ας είναι δικό του το ταξί. Τον δημόσιο χώρο δεν δικαιούται να τον διαχειρίζεται καμιά κυβέρνηση ανάλογα με τα γούστα της. Είναι όλων των πολιτών εξ ίσου. Όλοι οι πολίτες έχουν τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις στους δημόσιους χώρους. Και στα ταξί.

Επομένως, η κομματική προπαγάνδα και η μετατροπή των ταξί ή έστω και ενός ταξί σε εκλογικό κέντρο οποιουδήποτε σε ώρα εργασίας ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΡΗΤΑ. Το καταλάβαμε κ. Σπίρτζη; Και η παραβίαση αυτού του κανόνα έχει ποινικές ευθύνες. Το καταλάβαμε κ Λυμπερόπουλε; Το καταλάβαμε κύριοι της πιάτσας; Το καταλάβαμε κύριοι επιβάτες;

Ο κ. Σπίρτζης δεν διακρίνεται για τη δημοκρατικότητά του έτσι κι αλλιώς. Είναι η κλασική μορφή «ο,τιγουσταρωκανω» της ελληνικής πολιτικής σκηνής. Και μάλιστα με τραμπούκικο και κουτσαβάκικο ύφος επιπέδου Πολάκη στο πιο κοστουμάτο. Πολιτικάντης με την πιο χυδαία μορφή του πρασινοφρουρικού παρελθόντος της δεκαετίας του 1980. Το οποίο έχει μετακομίσει εκεί που αισθάνεται σπίτι του. Στον ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτός ο πολιτικός που κόπτεται για τα δικαιώματα των πολιτών έχει παραχωρήσει στους ταξιτζήδες τρία ρουσφέτια, με τα οποία βλάπτει όλους τους υπόλοιπους πολίτες!

1. Είναι ο μόνος κλάδος επαγγελματιών που δεν είναι υποχρεωμένος να έχει μηχάνημα POS για πληρωμή με κάρτες, με απόφαση Σπίρτζη. Επομένως, διαχειρίζονται υποχρεωτικώς μετρητά, τα οποία είναι νομίμως ανεξέλεγκτα φορολογικά και απολύτως δύσχρηστα για τους τουρίστες. Όταν φοροδιαφεύγεις, ένας άλλος πολίτης πληρώνει για σένα το φόρο που υπέκλεψες.

2. Στην τουριστική Ελλάδα, που το πρώτο, με το οποίο έρχεται σε επαφή ο ξένος είναι το ταξί, κυριαρχούν τρία πράγματα: α: Η αδυναμία να πληρώσουν με αυτό που έχουν μάθει, με κάρτα. β: Η ασχετοσύνη του κάθε οδηγού που δεν έχει ιδέα από Αττική, αφού οι μισοί πια οδηγοί είναι ξένοι, που είναι ανεξέλεγκτοι από τη ΓΑΔΑ και την Τροχαία για το αν πληρούν τις προϋποθέσεις για να είναι ταξιτζήδες (έτσι κ. Γεροβασίλη;) γ. Η κλοπή από τους πειραγμένους μετρητές σε πολλά ταξί, την οποία υφίστανται και οι Έλληνες πολίτες ολοχρονίς. Οι έλεγχοι είναι για γέλια.

3. Με το ρουσφέτι του κ. Σπίρτζη αυξήθηκε κατά 3 ακόμα χρόνια το όριο ηλικίας των ταξί σε Αττική και επαρχία και τα αυτοκίνητα μπορούν πια να είναι από 18 μέχρι 24 ετών παλιά! Δηλαδή, σακαράκες με εκατομμύρια χιλιόμετρα και κινητήρες που καίνε πια κάλτσες αιχμαλώτων. Εκπέμποντας στα πνευμόνια των κατοίκων όλο το δηλητήριο της παλαιότητας και της κακοσυντήρησής τους.

Η Ελλάδα είναι κατηγορούμενη για όλα αυτά από την Ευρωπαϊκή Ένωση και απειλείται με βαριά πρόστιμα αν δεν συμμορφωθεί στα POS και στην ηλικία των ταξί. Τα οποία θα αναγκαστεί να πληρώσει. Και θα τα πληρώσει το Δημόσιο. Δηλαδή οι πολίτες από τη φορολογία τους. Γιατί, τον κ. Σπίρτζη και τους ομοίους του δεν τους καίγεται καρφί για την τσέπη των πολιτών. Οι οποίοι δεν καταλαβαίνουν ποιος πληρώνει το μάρμαρο, αφού τους έχει αποβλακώσει η διαρκής ραγιάδικη και ρουσφετολογική νοοτροπία των πολιτικών τους. Ούτε αισθάνονται εξευτελισμένοι γι αυτό!

Αυτό που νοιάζει τον κ. Σπίρτζη είναι να λαδώσει τους ταξιτζήδες για γρήγορη προπαγάνδα υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ στα ταξί τους. Και η πρόσκληση να κάνουν τα ταξί τους εκλογικά κέντρα του ΣΥΡΙΖΑ είναι καραμπινάτα παράνομη. Υπάρχει κανείς στη Δικαιοσύνη να βάλει τα πράγματα στη θέση τους; Ή οι υπουργοί είναι πάνω από τους νόμους; Θα μου πεις, εδώ έχουν πεθάνει 135 άνθρωποι τις φυλακές, που είναι υπό την ευθύνη της Δικαιοσύνης, και δεν ιδρώνει το αυτί της και συ ζητάς να νουθετηθούν οι υπουργοί; Που είναι και δικοί μας;

Γ. Παπαδόπουλος - Τετράδης
Liberal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση