Και ο Μαρξ υπέρ της ενίσχυσης της Τουρκίας για το φόβο της Ρωσίας

Yπέρμαχος της ενίσχυσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ήταν και ο Καρλ Μαρξ, του οποίου οι θέσεις του θα εκπλήξουν τους διεθνιστές

Η αλήθεια είναι πως η γεωστρατηγική αξία της Τουρκίας δεν έχει αναγνωριστεί μόνον κατά την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, αλλά και κατά την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας οι Δυτικοί την ήθελαν ισχυρή ως αντιστάθμισμα στο ενδεχόμενο υπερδυναμώσεως της Ρωσίας.

Αυτό σημαίνει, πως δεν είναι τωρινό φαινόμενο η προσπάθεια να τεθούν εμπόδια στην Ρωσία να αποκτήσει ισχύ στα Βαλκάνια και την Μέση Ανατολή. Αξιοσημείωτο είναι πως υπέρμαχος της ενίσχυσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ήταν και ο Καρλ Μαρξ, του οποίου οι θέσεις του θα εκπλήξουν τους διεθνιστές της αυθεντικής Αριστεράς στην Ελλάδα.

Μάλιστα το πιο αξιοσημείωτο είναι ότι η σφοδρότητα της ρωσοφοβίας του Μαρξ δεν ήταν στιγμιαία έκλαμψη, αλλά διαχρονική εμμονή που επαναλαμβανόταν καθ’ όλη τη διάρκεια της ενασχόλησής του με τις διεθνείς υποθέσεις, φτάνοντας στο σημείο να πει ότι «η λέξη τιμή δεν υπάρχει στη ρωσική γλώσσα», όπως κατέγραψε ο κοινωνιολόγος Κώστας Παπαϊωάννου (1925-1981), ένας από τους βαθύτερους γνώστες του έργου του Μαρξ.

Στα γραπτά του ο Παπαϊωάννου, που σχολίασε ο κοινωνιολόγος Δημήτρης Μαργαρίτης, έκανε προσπάθεια σταχυολόγησης και συγκέντρωσης των απόψεων που εξέφρασε ο Μαρξ πάνω στη διεθνή πολιτική του καιρού του και, ειδικότερα, πάνω στην εξωτερική πολιτική της τσαρικής Ρωσίας, για την οποία ήταν ενημερωμένος όσο ελάχιστοι συγκαιρινοί του, και τις σχολίασε αναλυτικά στο κείμενο του.


Ο Μαρξ, λοιπόν, επιτίθεται με σκληρότητα στις άτολμες δυτικές δυνάμεις που "παραδίδουν την Ευρώπη στον τσάρο", υποκύπτοντας στα "σχέδια παγκόσμιας κυριαρχίας" και τις "ανήθικες" μεθόδους του ρωσικού ιμπεριαλισμού. Θεωρώντας την ακεραιότητα της οθωμανικής Αυτοκρατορίας ως ανάχωμα στον τσαρικό επεκτατισμό, δεν δίστασε να συμμαχήσει με τον φιλότουρκο Ντισραέλι, πρωθυπουργό της Βρετανίας, ο οποίος επέτρεψε τους Τούρκους να διατηρήσουν την ανατολική Θράκη και την Κωνσταντινούπολη, με αντάλλαγμα την Κύπρο.

Για τον Μαρξ, το κομβικό σημείο της ευρωπαϊκής κατάστασης βρίσκεται στην Κωνσταντινούπολη, η οποία πρέπει να αποτελέσει το αντικείμενο μιας καινούργιας, τέταρτης σταυροφορίας:

«Τώρα που ο βάρβαρος [σ.σ. ο Ρώσος] από τις παγωμένες όχθες του Νέβα έχει χώσει τα γαμψά του νύχια πάνω στη μυθική Κωνσταντινούπολη και τις ηλιόλουστες όχθες του Βοσπόρου […]. Η πάλη για την Κωνσταντινούπολη θέτει το ερώτημα αν ο δυτικός πολιτισμός θα υποχωρήσει μπροστά στον βυζαντινισμό, ή αν ο ανταγωνισμός τους θα οξύνεται όλο και περισσότερο και θα λάβει μορφές φοβερότερες από κάθε άλλη φορά».

Αηδιασμένος από «την έκδηλη ανικανότητα των δυτικών κυβερνήσεων να υπερασπιστούν τα συμφέροντα του δυτικού πολιτισμού απέναντι στη ρωσική επιθετικότητα», αφού οι Δυτικοί αντιστέκονται «όχι με κανόνια, αλλά με διπλωματικές νότες», ο Μαρξ εναπόθεσε τις ελπίδες του στην «προσμονή μιας παρέμβασης της Αμερικής».

Θεώρησε καλό οιωνό -λέει ο Παπαϊωάννου- την άφιξη μιας αμερικανικής φρεγάτας στα χωρικά ύδατα της Σμύρνης: «Είναι ιδιαίτερα ευχάριστο το ότι η αμερικανική παρέμβαση στην Ευρώπη αρχίζει από την Ανατολή. Γιατί, πέρα από την εμπορική και στρατιωτική σημασία της, η Κωνσταντινούπολη έχει τέτοια ιστορική σημασία, ώστε η κατοχή της έχει γίνει αντικείμενο μιας ανελέητης σύγκρουσης ανάμεσα σε Ανατολή και Δύση. Και η Αμερική είναι ο πιο νέος και ο πιο σφριγηλός εκπρόσωπος της Δύσης», γράφει ο Μαρξ.

[Εμφανιζόμενος ως κομμουνιστής ο Α. Τσίπρας ενστερνίσθηκε την άποψη του Μαρξ. Αναπάντητο μένει μόνον το ερώτημα, αν την στροφή στον ατλαντισμό την έκανε όταν του ανατέθηκε η αρχηγία του ΣΥΡΙΖΑ, ή όταν ο Βαρουφάκης τον πήρε από το χέρι για να μιλήσει σε Ημερίδα του Σόρος, στις ΗΠΑ].

Για τον Μαρξ,

«Το μόνιμο συμφέρον της Ρωσίας απαιτεί οι ευρωπαϊκοί λαοί, των οποίων είναι ο κοινός εχθρός, να αλληλοσπαράσσονται». 

Και με λίγη δόση ζωολογίας:

«Η ρωσική αρκούδα είναι ικανή για όλα, ιδιαίτερα όταν γνωρίζει ότι οι ανταγωνιστές της, τα άλλα ζώα, δεν είναι ικανά για τίποτα», 

έγραψε.

Ο Μακεδών
Voria


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση