Είναι μακριά η Ιθάκη, Αλέξη...
Του Θοδωρή Γιάνναρου
"Η καθαρή συνείδηση που κάποιοι κομπάζουν πως έχουν, είναι συνήθως δείγμα κακής μνήμης"Με αφορμή την αβέβαιη έξοδο της Ελλάδος από το Αριστερό Μνημόνιο στο τέλος Αυγούστου και ενθυμούμενος δηλώσεις του άλλου... ανεκδιήγητου πρωθυπουργού, Γ. Α. Παπανδρέου από το Καστελόριζο κάποιο πρωινό, θα ήταν διαστροφικό να υποθέτει κάποιος, έστω και αφελής, πως η περιπέτεια της Ελλάδος θα έχει παρόμοια κατάληξη με αυτή του ομηρικού ταξιδευτή Οδυσσέα στη μακροχρόνια και επίπονη αναζήτηση της Ιθάκης του!
Οι πληγές παραμένουν υπαρκτές πάνω απ' όλη τη χώρα, παρ' όλη τη φαινομενική ανάκαμψη, λόγω της αυξημένης σημαντικά τουριστικής κίνησης, αλλά που ουσιαστικά την κάνουν μάταιη και την ακυρώνουν βίαια, βαφτίζοντας το αριστερό αφήγημα-παραμύθι του Αλέξη Τσίπρα.
Πώς όμως να αναμένουμε διατήρηση της θεόσταλτης αυτής τουριστικής κίνησης, όταν τίποτα δεν λειτουργεί στη δημόσια διοίκηση... όταν με εντολή των ανεκδιήγητων Υπουργών Υγείας εξαφανίστηκαν... όλα τα αντιοφικά αντίδοτα που σώζουν ζωές, από όλα τα νοσοκομεία της χώρας και βρίσκονται πλέον μόνο σε μερικά νοσοκομεία αναφοράς... που μάλλον ακόμα δεν έχουν οριστεί... και όλη αυτή η "έξυπνη" κίνηση νοσηρών εγκεφάλων αποσκοπούσε στην εξοικονόμηση... όλων κι όλων, 60 με 70.000 ευρώ, στο βωμό των πλεονασμάτων, ενώ από την άλλη, τα Κέντρα Υγείας είναι άοπλα και δεν διαθέτουν ούτε καν αντιτετανικούς ορούς - που όλες οι δομές παντού στη χώρα, είναι υποστελεχωμένες, ενώ στην επαρχία δεν υπάρχουν ακόμα και βασικές ειδικότητες αιχμής;
Κανείς δεν έχει μπορέσει να αντιληφθεί, τόσο στα εντός, όσο και στα εκτός της χώρας... πώς, διάολε, λειτουργεί το μυαλό αυτού του ανθρώπου, που μόνιμα κατασκευάζει αφηγηματικά παραμύθια, τα πιστεύει... γίνεται μέρος τους και στη συνέχεια πηδάει μέσα και πορεύεται βάσει αυτών, εις βάρος της χώρας και των πολιτών της!...
Πώς, βρε άνθρωπε, τολμάς να μιλάς για "success story", όταν κατάφερες και έδιωξες την αφρόκρεμα των Ελλήνων επιστημόνων, που ξενιτεύτηκαν, μην αντέχοντας το αριστερίστικό σου παραμύθι - 700.000 βρίσκονται ήδη στο εξωτερικό σε θέσεις ευθύνης, όπου οι εργοδότες τους και τα κράτη που τους φιλοξενούν, σε ευγνωμονούν που τους έστειλες εκεί διωγμένος... και εκείνοι τους άρπαξαν και χρησιμοποιούν τις δεξιότητες και τα προσόντα τους, χωρίς να έχουν ξοδέψει ούτε ένα σεντ για την εκπαίδευση, την εξειδίκευση και την εμπειρία τους...
Ειλικρινά, δεν βλέπω πώς θα μπορούσες, βρε Αλέξη Τσίπρα, να τους πείσεις να επιστρέψουν και να συνεργαστούν με τους τόσους Καρανίκες που έχεις πλάι και γύρω σου, αλλά και διάσπαρτους σε όλη τη χώρα;
Πώς θα μπορέσεις να πείσεις, βρε άνθρωπε, τους πολίτες, εκτός κάποιων βολεμένων "μεγαλοφάγων", αλλά και κάποιων άλλων "ψιχουλοφάγων", πως μπορείς να καταφέρεις κάτι, μετά την "ξυπόλητη" έξοδό σου στις διεθνείς αγορές χρήματος, που περιμένουν πώς και πώς, για να σε/μας φάνε ζωντανούς, αρχές Σεπτεμβρίου και μετά;
Οι προβλέψεις του Γ. Α. Παπανδρέου απεδείχθησαν μεγαλοπρεπώς λανθασμένες, πριν κάποια χρόνια και δυστυχώς αυτό είναι το ρεζουμέ που αποκομίσαμε ως μάθημα του δεκαετούς σχεδόν ανθρωπο-κοινωνικού άλγους της Ελλάδας - εσύ ακόμα χαμπάρι δεν πήρες, βρε άνθρωπε του... "δεν ξέρω ποιου";
Δεν είσαι σε θέση να κατανοήσεις απλές αριθμητικές πράξεις του Δημοτικού; Και πως στη σημερινή Ευρώπη, τα οξέα προβλήματα δεν λύνονται από αριστερούς πολιτικάντηδες όπως εσύ, αλλά συνήθως με τη συνδρομή τους μετατρέπονται σε χρόνιες ασθένειες που παραμένουν ανεκτές, μόνο όσο δεν τοξινώνουν τους υπόλοιπους και δεν τους κοστίζουν περαιτέρω σε ευρώ;...
Πώς, διάολε, θα καταφέρεις να βγεις από την "τρύπα" που μόνος σου χώθηκες, παραδίνοντας τα πάντα σε ανώνυμους, άχρωμους πολιτικά γραφιάδες, που το μόνο που γνωρίζουν είναι να μετατρέπουν πολιτικές αστοχίες και πολιτικά επιχειρήματα σε άοσμα, άχρωμα και ξύλινα τεχνοκρατικά προβλήματα που λύνονται μόνο διά σπάθης, και που ποτέ στα "εξελάκια" τους δεν συμπεριλαμβάνουν τις έννοιες "έλεος", "ανθρωπιά" ή... "αριστερό παραμύθι";
Τα χρόνια που τα κράτη κάποτε διεξήγαγαν πολέμους μεταξύ τους, για ορυκτούς πλούτους, για νερά ή για εδάφη έχουν περάσει... Στους καιρούς μας, η ένταξή τους σε μια άτυπη ομοσπονδία κρατών, όπως είναι η Ε.Ε., με κοινό κοινοβούλιο, κοινούς κανόνες, και κοινές επιδιώξεις, οδηγεί τις όποιες διαφωνίες μεταξύ τους σε μακροχρόνιες διαπραγματεύσεις που με τη σειρά τους καταλήγουν σε κοινές ανακοινώσεις, που μάλλον κανείς από εμάς τους πολίτες δεν ασχολείται να διαβάσει.
Πολύ χρονοβόρο και ίσως όχι και τόσο... αριστερό, θα έλεγες εσύ, αλλά σε κάθε περίπτωση, για εμάς τους απλούς πολίτες, είναι απείρως καλύτερο απ’ ό,τι προηγείτο αυτού, και που εσύ πρεσβεύεις σήμερα, κύριε Πρωθυπουργέ της Ελλάδος...
Ωστόσο, υπάρχει κάτι... "αυτοδημιούργητο" σε όλη αυτή την υπόθεση που ταλανίζει τη χώρα μας. Είναι αυτό που η ίδια δημιούργησε, με πολιτικές αστοχίες όπως η εκλογή σου, αλλά που σε μεγάλο βαθμό έπρεπε να παραμείνει μουγκός θεατής, μιας και οι όποιες "λύσεις” δεν προτάθηκαν, αλλά επιβλήθηκαν από άλλους, προκειμένου να διασφαλίσουν τα δανεικά, για να μην γίνουν αγύριστα, όπως είχες μα στόμφο προαναγγείλει, πριν γευτείς το "μέλι" της εξουσίας και εθιστείς...
Οι κανόνες των προγραμμάτων διάσωσης της Ελλάδας αντικατόπτριζαν την εγκατάσταση της απόλυτης λιτότητας, ως έννοιας όσο και πολιτικής πρακτικής... ως επίσημου δόγματος της Ε.Ε., του οποίου μετά χαράς αποδέχθηκε η αριστερή ελληνική κυβέρνηση σου και εσύ προσωπικά... και όχι μόνον τους αποδεχτήκατε, αλλά τις περισσότερες φορές υπερθεματίσατε, προκειμένου να εξυπηρετήσετε ιδιοτελή συμφέροντα δικά σου και των συνεργατών σου!
Η Ελλάς, δεν ήταν παρά μόνο το θύμα μιας κάκιστης αριστερής πολιτικής για το μέλι της εξουσίας και μόνο...
Ωστόσο, οι προβλέψεις σου για την ανάκαμψη της χώρας αποδείχθηκαν τραγικά αισιόδοξες -κάτι σαν αστείο, καθώς η λιτότητα που επισκέφθηκε τη χώρα, προκάλεσε, όπως ήταν εντελώς προβλέψιμο, την κορύφωση της ύφεσης, καθιστώντας τα χρέη της όλο και πιο δυσβάστακτα και ουσιαστικά αδύνατον να αποπληρωθούν ακόμα και με επιμήκυνση ή κούρεμα.
Ήταν ο καταστροφικότερος τρόπος που μια κυβέρνηση θα μπορούσε να εμπνευστεί και να επιλέξει...
Σήμερα, δυστυχώς ακόμα με κυβέρνηση Αλέξη Τσίπρα, η Ελλάδα... όση απ' αυτήν έχει ακόμα απομείνει, με ανύπαρκτες ουσιαστικά υποδομές, δημόσιες υπηρεσίες, δυσβάστακτα υψηλούς φορολογικούς συντελεστές, ακρωτηριασμένα θεσμικά όργανα και με τα αθλιότερα δημογραφικά στατιστικά με πρώτα την ανεργία και τη φυγή παραγωγικών ηλικιών, θα είναι καταδικασμένη να δημιουργεί κάθε χρόνο, εξωπραγματικά πρωτογενή πλεονάσματα μέχρι... το 2060, δηλαδή για περίπου 42 χρόνια.
Αυτό το παραμύθι που ο Τσίπρας φαντάστηκε και πήδηξε μέσα για να το ζήσει επιβάλλοντάς το σε εμάς είναι η αριστερή ιδεοληψία που μεταμφιέζεται σε πολιτική -αλλά που σε κάθε περίπτωση αποτελεί "αγυρτία".
Έν μέσω φθοράς και αφθαρσίας, έφθασε η στιγμή που οι αυταπάτες του Τσίπρα και των κολλητών του τροχοδρόμησαν στη σκληρή πραγματικότητα του σήμερα... Το συνονθύλευμα ΣΥΡΙΖΑ, μία προσκοπική ομάδα ψευτο-κομμουνιστών και δασκάλων, που σφετερίστηκαν την εξουσία μέσω της εξαπάτησης απελπισμένων ιθαγενών-ψηφοφόρων, παρακολούθησαν τη δική τους αριστεροτέτοια συνταγή απεξάρτησης από τη λιτότητα να εξαϋλώνεται πολύ γρήγορα και να τους παρασέρνει στον Καιάδα των αποτυχημένων απατεώνων. Οι παράπλευρες απώλειες ήταν τα capital controls που δεν έχουν ακόμη καταργηθεί, όπως διαπιστώνουν καθημερινά οι επιχειρηματίες.
Ο Τσίπρας είχε επιλογές, αλλά προσωπικές του φιλοδοξίες τον οδήγησαν στο να ξαναβάλει τη χώρα σε άσκοπα μνημόνια, να τη χρεώσει με επιπλέον 100 δισ. σε χρέος, να καταστρέψει τις επιχειρήσεις, να φτωχοποιήσει τους Έλληνες, να ξεπουλήσει τη δημόσια περιουσία για ψίχουλα, να προδώσει τη Μακεδονία, να γεμίσει τη χώρα με λαθρομετανάστες ισλαμιστές που δρουν ανεξέλεγκτα, κλέβοντας, βιάζοντας και δολοφονώντας Έλληνες πολίτες, αφού πρώτα συνθηκολόγησε στους τιμωρητικούς όρους που απαιτούσαν οι πιστωτές για να παραμείνει στην εξουσία, κοντά στη γαβάθα με το μέλι... δουλεύοντας με τους συνεργάτες του σκληρά, για την καταστροφή της χώρας.
"Τα πράγματα ίσως να μην ήταν και τόσο τραγικά για τον Αλέξη Τσίπρα και τους κολλητούς του, εάν προχωρούσε σε μια ρεαλιστική ανάλυση της κατάστασης και ακολουθούσαν μια στρατηγική που δεν θα δοκίμαζε μαζί με τις αντοχές του πολιτικού συστήματος... των πολιτών... και αυτή της ίδιας της κυβέρνησής του".
Τώρα όμως, Αλέξη Τσίπρα, είναι πολύ αργά για οτιδήποτε σκεφθεί το μυαλό σου...
Capital
Αναρτήσεις
Ποιες μπορεί να είναι οι προσωπικές του φιλοδοξίες; η λέξη αποτυχία και η κακή διακυβέρνηση είναι αυτό που τον χαρακτηρίζει. Μήπως να τον χαρακτηρίσουμε ματαιόδοξο και αποτυχημένο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό και αληθινό το άρθρο, όμως όλα αυτά ειπώθηκαν πάλι και πάλι από δεκάδες αρθρογράφους. Κουραστήκαμε εμείς οι πολίτες από τον διαρκή καταγγελτικό λόγο χωρίς συγκεκριμένη πρόταση. Πλέον καταγγελτικός λόγος χωρίς να συνοδεύεται από πρόταση τού τι δέον γενέσθαι, κατά τη γνώμη του εκάστοτε αρθρογράφου βέβαια, είναι χάσιμο χρόνου για τους πολίτες, τη στιγμή που όλοι παραμένουμε θεατές στο ξήλωμα της Ελλάδος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχουν πολίτες που απαύδισαν από αυτήν την κατάσταση και ψάχνουν εναγωνίως για ένα ΦΩΣ ΣΤΟ ΤΟΥΝΕΛ τέτοιο που να συσπειρώνει και να αξιοποιεί όλους του Έλληνες που θέλουν να δουν και πάλι την Ελλάδα ελεύθερη. Και όχι μόνον ελεύθερη, αλλά και "Μεγάλη"!
Κάνετε προτάσεις, ψηφίδες στο μεγάλο ψηφιδωτό για ενός νέου Οράματος για την Ελλάδα, όσοι πραγματικά πονάτε που η Ελλάδα ξηλώνεται μέρα με τη μέρα και δεν έχει φανεί ούτε ένας, ( έστω με προτάσεις κατάλληλες να διαχυθούν και να εμπνεύσουν τους "άξιους" πολίτες,, ώστε να μετατραπούν σε συλλογική πράξη), ικανός να σταματήσει επιτέλους αυτό το ξήλωμα.
Και εκεί θα κριθείτε. Κάποια πρόταση, ή οι συρραφές των καλλίτερων, ίσως μας αδηγήσουν στην ΕΞΟΔΟ από τον παρόντα μέγιστο κίνδυνο οριστικής και αμετάκλητης διάλυσης μας.
Αν περιμένουμε από τις δεξαμενές σκέψεις, τύπου Πολάκη και Καρανίκα, των εκάστοτε κυβερνήσεων να δημιουργήσουν Όραμα και πρόγραμμα για την Ελλάδα, τότε είμαστε άξιοι της ολέθριας μοίρας μας.
Αλλά αν ο καταγγελτικός λόγος συνοδεύεται από πρόταση για Μητσοτάκεια ή άλλου "χρώματος ή και πολύχρωμη" διακυβέρνηση τότε αυτός, συγγνώμη, αλλά είναι εντελώς για τα μπάζα. Ό,τι και να γράφει εναντίον του Τσίπρα.
Αρκετά μπαζώσαμε την Ελλάδα, κυριολεκτικά και μεταφορικά, το θέμα είναι να την ξεμπαζώσουμε!