Είναι τουρκικό «ρουά ματ» στην Αφρίν ή το Κουρδιστάν κρύβει κι άλλους άσσους στο μανίκι;

Γράφει η Αναστασία Καντά

Η κατάληψη της Συριακής πόλης, Αφρίν, τα ξημερώματα της Κυριακής ταρακούνησε συθέμελα τη διεθνή κοινότητα. Ύστερα από δύο μήνες ακριβώς, μετά την ανακοίνωση – από μέρους της Τουρκίας – της επιχείρησης «Κλάδος Ελαίας», η μικρή Αφρίν καθίσταται έρμαιο στα χέρια των τουρκικών δυνάμεων και των συμμαχικών τους.

Όλα ξεκίνησαν στις 13 Ιανουαρίου, όταν και κυκλοφόρησε η είδηση πως οι ΗΠΑ ήταν αρωγός των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF), στη δημιουργία μιας διασυνοριακής δύναμης ασφαλείας (30.000 ατόμων), στα τουρκοσυριακά σύνορα, την οποία κατά το ήμισυ θα στελέχωναν μαχητές των SDF. Σκοπός ήταν η αποτροπή της διείσδυσης του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) πέραν των τουρκικών και ιρακινών συνόρων και σημείων του Ευφράτη. (Ο Ευφράτης χωρίζει τις περιοχές που εμπίπτουν στον έλεγχο των SDF, από αυτές που ελέγχει η Συριακή κυβέρνηση).

Η Τουρκία, αφενός, θεωρώντας πως πρόκειται για «τρομοκρατικό στρατό», και η Συριακή κυβέρνηση, αφετέρου, αποκαλώντας την κίνηση αυτή μια «οφθαλμοφανή επίθεση κατά της κυριαρχίας της» συνδαύλισαν την επιχείρηση «Κλάδος Ελαίας», ώστε να εξαλειφθούν όλα τα «τρομοκρατικά» στοιχεία, ξεκινώντας από την Αφρίν και εν συνεχεία το Μανμπίτζ. Βέβαια, σε αυτήν την δικαιολογία περί «τρομοκρατίας» παρεισφρέει μια στρατηγική κίνηση που στοχεύει στον αποκλεισμό αυτών των καντονιών από το υπόλοιπο τουρκικό Κουρδιστάν.

«Μπήκαν στην Πόλη οι οχτροί», παρά τη σθεναρή και λεόντεια αντίσταση των Κούρδων, οι οποίοι αγωνίσθηκαν με εθνική ομοψυχία προκειμένου να διατηρήσουν εδραιωμένη την παρουσία τους στην ιστορική τους πόλη. Ποιός ο απότοκος αυτής της εισβολής; Κατά πρώτον, η σύγκρουση των συμφερόντων δύο «συμμαχικών» δυνάμεων του ΝΑΤΟ: της Τουρκίας και της Αμερικής. Κατά δεύτερον, η εισβολή στο Αφρίν επιδρά σημαντικά στις σχέσεις Τουρκίας – Ρωσίας, μιας και η τελευταία ελέγχει τον εναέριο χώρο του θύλακα, οπότε και τα εναέρια χτυπήματα της Τουρκίας που ξεκίνησαν στις 20 Ιανουαρίου, είχαν την έγκρισή της.

Ωστόσο, ακούγεται πως τα ευφυολογήματα περί οριστικής κατάληψης της πόλης, δεν είναι παρά τουρκική προπαγάνδα, με σκοπό να καμφθεί το φρόνημα των αγωνιστών αλλά και των Κούρδων ομογενών που διαβιούν στα υπόλοιπα τμήματα του Κουρδιστάν και στο εξωτερικό. Η Κουρδική πολιτοφυλακή «Μονάδες Προστασίας του Λαού» (YPG), από κοινού με την αδελφική ομάδα «Μονάδες Προστασίας Γυναικών» (YPJ) παραμένουν στο Αφρίν, συνεχίζουν να μάχονται και είναι έτοιμοι να επιδοθούν σε έναν «ανταρτοπόλεμο». Αυτή η μορφή πολέμου αποτελεί επιλογή συνήθως όταν τα όποια διαθέσιμα υλικά και ανθρώπινα μέσα δεν επαρκούν και δεν μπορεί να σχηματιστεί τακτικός στρατός. Οι αιφνιδιαστικές επιθέσεις, οι ενέδρες, τα σαμποτάζ και η αποφυγή κάθε περιττής επαφής με τον αντίπαλο που ουσιαστικά θα αποτελούσε πύρρειο νίκη, είναι μερικές από τις τακτικές του ανταρτοπόλεμου.

Ακόμα δεν μπορεί κανείς να είναι σίγουρος για το τι επιφυλάσσει το μέλλον και ποιά θα είναι η κατάληξη της Αφρίν. Η Τουρκία φωνάζει «ρουά ματ». Το Κουρδιστάν, όμως, κρύβει κι άλλους άσσους στο μανίκι του.

HellasJournal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση