Γιατί αυτή η επιμονή να "λυθεί" το Σκοπιανό το ταχύτερο;

Ενώ επανειλημμένως ο Νίκος Κοτζιάς μιλάει για την χρησιμότητα του διαλόγου, αρνείται τον διάλογο με τον ελληνικό λαό στο θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ

Η έλλειψη πληροφόρησης για τα τεκταινόμενα και τα αναμενόμενα να συμβούν, μας οδηγεί σε πλήθος εικασιών και σε μεγάλη σύγχυση.

Τα δεδομένα που έχουμε είναι ελάχιστα. Μεγάλη βιασύνη για επίλυση ενός χρονίζοντος προβλήματος από πλευράς μας, ενώ δεν μας επηρεάζει καθόλου η παρούσα κατάσταση. Έμμεση αναγνώριση από τον πρωθυπουργό, ότι και οι Σκοπιανοί είναι Μακεδόνες. Δήλωση του ιδίου, ότι συζητείται -εκτός της προσθήκης γεωγραφικού προσδιορισμού στον όρο Μακεδονία- και χρονικός προσδιορισμός, δηλαδή "Νέα Μακεδονία", που συλλήβδην είχε απορριφθεί.

Επίσης, ενώ επανειλημμένως ο Ν. Κοτζιάς μιλά για την χρησιμότητα του διαλόγου, ως μέσου επίλυσης των διαφορετικών αντιλήψεων, και εφαρμόζει αυτήν την τακτική με τους ξένους ομολόγους του, αρνείται τον διάλογο με τον ελληνικό λαό. Δήλωσε, μετά το μεγαλειώδες συλλαλητήριο, ως έκφραση αντίθεσης στην πολιτική του, ότι δεν θα έχει καμιά επίδραση στις συνομιλίες που διεξάγει. Είναι βαρύ να χαρακτηριστεί ως περιφρόνηση του ελληνικού λαού, που κατά τις δημοσκοπήσεις τα 2/3 έχουν διαφορετική αντίληψη από τον ίδιο;

Θα πει κάποιος, ότι πρωθυπουργός, που συναντά σήμερα τον Ζάεφ στο Νταβός, και υπουργός -και δε γνωρίζω ποιος άλλος- γνωρίζουν καλύτερα τα πράγματα, παρά εμείς, - οι απέξω. Άλλωστε, αρκετοί πολιτικοί και δημοσιογράφοι το υποστηρίζουν. Οι αρμόδιοι ξέρουν, εμείς να μη ασχολούμαστε. Ως γενική τοποθέτηση, με βρίσκει σύμφωνο. Άλλωστε, έτυχε να γράψω σχετικό σημείωμα σ’ αυτήν την στήλη, περί των "επαϊόντων", με τους οποίους ασχολήθηκε ο Σωκράτης σε έναν περίφημο διάλογό του.

Όμως, πρέπει να απαντηθεί αφενός κατά πόσο ο αποκαλούμενος αρμόδιος είναι σε θέση να αξιολογήσει σωστά τις καταστάσεις, αν δηλαδή είναι ελεύθερο μυαλό ή στρατευμένο σε δογματικά ιδεολογήματα, και αφετέρου αν ο αρμόδιος ακολουθεί όντως δική του πολιτική ή εκτελεί πολιτική που έχει σχεδιαστεί από άλλους;

Ο Ισοκράτης έγραψε, ότι ο λαός πείθεται στα λόγια του ρήτορος, όταν διαπιστώσει πως ο ρήτορας είναι ειλικρινής, έχει αγαθές προθέσεις και παραθέτει ατράνταχτα επιχειρήματα. Πόσοι από εμάς, έχουν εμπιστοσύνη στα κυβερνητικά στελέχη ότι διαθέτουν αυτές τις αρετές; Απεναντίας μας έχουν εμπαίξει -και συνεχίζουν- άπειρες φορές, επιχειρούν τον διχασμό του λαού για να αποκτήσουν μόνιμη εκλογική βάση, δεν μας έχουν δώσει μέχρι τώρα δείγματα επιτυχών διαπραγματεύσεων -πλην του κυπριακού, κι αυτό εν μέρει-, ούτε ικανότητες διοίκησης, αλλά βλέπουμε και αδιαφανείς ενέργειες. Περί ποίων αρμοδίων, που πρέπει να γνωρίζουν, γίνεται λόγος επομένως;

Μετά τα ανωτέρω, και επιχειρώντας να κατανοήσω το γιατί της τόσης επιμονής στην επίλυση ενός θέματος, που μπορεί με τις αστοχίες και να εξαφανίσει ακόμη το κυβερνητικό κόμμα από την πολιτική σκηνή, θεωρώ ότι πρέπει να έχουμε κατά νου τις κατωτέρω εκδοχές, χωρίς επ’ ουδενί να υιοθετώ κάποια εξ αυτών, ακριβώς επειδή δεν είμαι αρμόδιος, αλλά διατηρώ το δικαίωμα να σκέπτομαι.

Υπάρχει άραγε το ενδεχόμενο οι αρμόδιοι να διακατέχονται από την γνωστή "ξεροκεφαλιά", θεωρούντες ότι είναι ευφυέστεροι των προηγούμενων και ικανότεροί τους, ώστε αυτοί μπορούν να επιτύχουν εκεί που απέτυχαν οι άλλοι, χωρίς να ακούν διαφορετική γνώμη;

Είναι ίσως, τόσο ισχυρές οι πιέσεις έξωθεν -που αποτελεί και την συνηθέστερη εκδοχή των πολιτικών αναλύσεων στον ελληνικό Τύπο- ώστε προκειμένου "να μη τους τραβήξουν το χαλί", όπως ειπώθηκε για την κυβέρνηση Βενιζέλου-Σαμαρά, προτιμούν να υπογράψουν συμφωνία μη επωφελή για την Ελλάδα; Σ’ αυτό όμως, έχουν το επιχείρημα ότι ο λαός, τόσο στις δημοσκοπήσεις, όσο και με το συλλαλητήριο, δεν θα τους κρατήσει στην εξουσία και αυτό θα είναι προς ζημία και αυτών που τους πιέζουν.

Και επειδή επί του προκειμένου γίνεται λόγος για πιέσεις από την αμερικανική πλευρά, γνωστό είναι ότι η ανάληψη της εξουσίας από τη σημερινή Ν.Δ. θα στρέψει τη χώρα προς τους Γερμανούς. Ποιο το όφελος, επομένως, των ΗΠΑ να πέσει μια φιλική τους κυβέρνηση και να αναδειχθεί μια φιλογερμανική; Δεν είναι άγνωστο το προηγούμενο των εκκλήσεων Σαμαρά προς την Ευρώπη «μη μας ρίξετε, επειδή θα έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ».

Υπάρχει και ένα τρίτο ενδεχόμενο, που στριφογυρίζει στο μυαλό αρκετό καιρό, και δεν θέλω με κανένα τρόπο να ισχύει, ούτε κατ’ ελάχιστο. Όμως, σε μια ανάλυση, όλες οι εκδοχές πρέπει να αναφέρονται. Με προβληματίζει η αλλαγής στάσης της Ευρώπης -πολιτικών και Τύπου- μετά την τελευταία συνάντηση Μέρκελ-Τσίπρα, όπου όλα έγιναν ευνοϊκά για την Ελλάδα, κατά μαγικό τρόπο. Και αναρωτιόμαστε όλοι όσοι ζούμε εδώ: Πού βλέπουν αυτά τα ευοίωνα οι Ευρωπαίοι κι εμείς δεν τα ζούμε; Απεναντίας, κάθε μέρα μας έρχονται και βαρύτερα μέτρα.

Φοβάμαι λοιπόν, επειδή ο Α. Τσίπρας στηρίζει το πολιτικό του μέλλον στην απαλλαγή από το Μνημόνιο και κάποια ρύθμιση του χρέους -που επικοινωνιακά θα σημαίνουν πολλά, αλλά στην ουσία ας μη το συζητάμε-, μήπως δίνουν οι Ευρωπαίοι θετική εικόνα για την ελληνική οικονομία και δίνουμε τα Σκόπια και την Αλβανία; Δεν θέλω να επεκταθώ, επειδή και μόνο που το σκέπτομαι ως ενδεχόμενο, μου προξενεί κατάθλιψη. Πάντως, καλύτερα να είμαι καχύποπτος, παρά αφελής.

Μακεδών
Voria


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση