Τι πραγματικά συζητούν Ελλάδα - Γερμανία - ΗΠΑ

Από τον Αλέξανδρο Τάρκα

Η δυναμική ανάληψη καθηκόντων του νέου προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, οι συχνές επικοινωνίες της καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και (εν μέρει) η επικείμενη επίσκεψη του προέδρου της Ν.Δ. Κυρ. Μητσοτάκη στο Βερολίνο έχουν αναζωπυρώσει τις συζητήσεις για σύγκρουση ΗΠΑ - Γερμανίας και για τη θέση της Ελλάδας στη διατλαντική διαμάχη.

Η εικόνα που παρουσιάζουν, επί αυτών των συζητήσεων, έγκυρες ελληνικές και ξένες διπλωματικές πηγές επικεντρώνεται σε δύο στοιχεία:

Πρώτον, στο πραγματικό γεγονός ότι για πρώτη φορά η γερμανική ηγεσία όντως απαιτεί συσπείρωση των μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης με υιοθέτηση κοινής στάσης έναντι των ΗΠΑ σε σειρά θεμάτων. Πρόκειται πλέον για συνειδητή διπλωματική επιλογή και όχι για εν θερμώ αντίδραση σε δηλώσεις του προέδρου Τραμπ και -πολύ περισσότερο- δεν σχετίζεται με τις θεωρίες συνωμοσίας, από την αρχή του Μνημονίου, περί μάχης δολαρίου - ευρώ στην πλάτη της Ελλάδας.

Δεύτερον, στο, επίσης πραγματικό, γεγονός ότι, εν όψει των γερμανικών εκλογών του Σεπτεμβρίου και της αστάθειας στην Ελλάδα και την ευρωζώνη, το Βερολίνο αποφάσισε να αναμειχθεί ενεργά στα ουσιώδη εσωτερικά θέματα και τα κρίσιμα ζητήματα στο Αιγαίο, στην Κύπρο και την ευρύτερη περιοχή μας.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, η κυρία Μέρκελ θα αξιοποιήσει το μεθαυριανό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στη Μάλτα και, κυρίως, την πανηγυρική Σύνοδο της Ρώμης στις 25 Μαρτίου (για την επέτειο 60 ετών της Ένωσης), για να συγκροτηθούν «μία φωνή» και «κοινή ατζέντα» των κρατών-μελών στις προσεχείς διαβουλεύσεις με την Ουάσινγκτον.

Ταυτόχρονα, προς (ειλικρινή ή προσχηματική) ανταπόκριση στο μήνυμα της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης ότι η Ε.Ε. δεν είναι δυνατόν να ενδιαφέρεται μόνο για την οικονομία, το Βερολίνο παρουσιάζεται πρόθυμο να συζητήσει το «κοινωνικό πρόσωπο» της Ευρώπης μετά τη Σύνοδο της Ρώμης.

Ωστόσο, για την ελληνική οικονομία δεν εκφράζεται καμία διάθεση κοινωνικού χαρακτήρα και υπογραμμίζεται ότι η συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα κρίνεται απαραίτητη όχι μόνο από τους Χριστιανοδημοκράτες, αλλά και από τους Σοσιαλδημοκράτες του SPD. Το μήνυμα αυτό είχε μεταφερθεί πρόσφατα στην Αθήνα από παράγοντα συνδεόμενο με το SPD, οπότε δημιουργείται η απορία γιατί το Μαξίμου διοχέτευε ότι ο υπουργός Οικονομικών Β. Σόιμπλε εξέταζε την πιθανότητα μη συμμετοχής του ΔΝΤ, ωθώντας τον, τελικά, σε σκληρές δηλώσεις υπέρ του Ταμείου και ίσως επιταχύνοντας τη συμφωνία με τη γενική διευθύντριά του Κρ. Λαγκάρντ. Παράλληλα, Γερμανός κορυφαίος οικονομικός παράγοντας έχει μεταφέρει σε Ελληνα συνομιλητή την πληροφορία ότι ο κ. Σόιμπλε αντιμετωπίζει τη χώρα μας σαν «άστεγο» (obdachlos, παρόμοιος όρος με τον αγγλικό homeless) που δεν θα τον αφήσει να πεθάνει, αλλά θα παίρνει μικρή βοήθεια, ίσα ίσα για να ζει.

Το θετικό στοιχείο είναι ότι η γερμανική διπλωματία αναγνωρίζει παρασκηνιακά την ευθύνη Ερντογάν για την ένταση στο Αιγαίο και τη μη επίλυση του Κυπριακού, αλλά είναι νωρίς να μιλήσει κανείς για χρήσιμη πρωτοβουλία Μέρκελ μετά την επίσκεψη στην Τουρκία.
Από την πλευρά τους οι ΗΠΑ δεν έχουν διαμορφώσει ακόμα συγκεκριμένη τακτική και οι νέες ηγεσίες του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας, του Πενταγώνου και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ μελετούν τις επιλογές για την Ε.Ε. και τη ΝΑ Μεσόγειο. Στο προσεχές διάστημα προβλέπεται η αναβάθμιση της σημασίας της βάσης της Σούδας, αλλά είναι νωρίς για εκτιμήσεις σε άλλα θέματα. Πάντως είναι χαρακτηριστικό (και χρήσιμο) ότι ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών είχε επαφές με το επιτελείο Τραμπ πριν από την ορκωμοσία του προέδρου, ενώ ανάλογο αίτημα της υψηλής εκπροσώπου της Ε.Ε. Φρ. Μονγκερίνι απερρίφθη! Ενδεικτικό, αν όχι της έντασης, σίγουρα της νέας σχέσης ΗΠΑ - Ευρώπης.

* Εκδότης του περιοδικού «Αμυνα και Διπλωματία» και σύμβουλος ξένων εταιριών μελέτης επιχειρηματικού ρίσκου για τη ΝΑ Ευρώπη
Πηγή "Δημοκρατία"


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου  

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση