Ανεξαρτησία για την Ελλάδα
Τι σημαίνει... «ελευθερία» δεν είναι κάτι που περιγράφεται επαρκώς στα λεξικά. Δεν είναι θεωρία ή κάποιο επιστημονικό δημιούργημα που μπορεί να αναλυθεί σε βιβλίο. Είναι βίωμα. Βρίσκονται σε θέση να το κατανοήσουν και να το περιγράψουν όσοι την έχουν στερηθεί. Η απώλεια της ελευθερίας σίγουρα είναι κάτι χειρότερο από τον θάνατο. Αν δεν ήταν, τότε δεν θα είχαν θυσιάσει πρόθυμα τη ζωή τους τόσες εκατοντάδες εκατομμύρια σκλαβωμένων που σκοτώθηκαν σε αγώνες για την ελευθερία τους.
Εμείς οι Ελληνες έχουμε αποδείξει την αγάπη μας, τον άσβεστο πόθο, τον ιερό έρωτα για ελευθερία με τους γνωστούς και άγνωστους αγώνες μας να την κατακτήσουμε. Εχοντας κλειστεί επί 400 χρόνια και πλέον στον δυσώδη οθωμανικό τάφο, κατορθώσαμε να... αποδράσουμε, ολοζώντανοι, μιλώντας την πανάρχαια γλώσσα μας και διατηρώντας τη χριστιανική πίστη μας, επειδή τα χρόνια του ζόφου βλέπαμε με τα μάτια της ψυχής μια μέρα ελεύθερη να σιμώνει και την ίδια στιγμή ακονίζαμε τα σπαθιά μας, για να τα στρέψουμε εναντίον των αλλόπιστων δυναστών.
Κι έτσι, έπειτα από θυσίες, στεναγμούς, δοκιμασίες, θρήνους, μάχες, νίκες, ήττες και θριάμβους, κατορθώσαμε να φτάσουμε στην 22α Ιανουαρίου 1830 (με το νέο ημερολόγιο ήταν η 3η Φεβρουαρίου του ίδιου έτους). Τότε οι τρεις Μεγάλες Δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία) αναγνώρισαν την Ελλάδα ως κυρίαρχο και ανεξάρτητο κράτος, που δεν ήταν φόρου υποτελές στον σουλτάνο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Στο νεοσύστατο κράτος μας περνούσαν η Πελοπόννησος, οι Κυκλάδες, οι Σποράδες, η Εύβοια και οι περιοχές που βρίσκονταν μεταξύ των ποταμών Aχελώου στα δυτικά και Σπερχειού στα ανατολικά. Μ’ αυτή τη μικρή μαγιά των εδαφών και των σχεδόν ανύπαρκτων πόρων ο Ελληνισμός κατόρθωσε να υπερδιπλασιάσει μέσα σε έναν αιώνα την επικράτεια του κράτους και να πλησιάσει πολύ κοντά στο όνειρο της εθνικής ολοκλήρωσης.
Αναρίθμητοι Ελληνες που προηγήθηκαν των ημερών μας, αποφασισμένοι, με τον παράφορο αγώνα τους και την πρόθεση να αυτοθυσιαστούν, μας χάρισαν την ελευθερία που απολαμβάνουμε σήμερα και ίσως χάσουμε.
Ουσιαστικά αυτό συμβαίνει. Η αποδοχή αρκετών στην ξενοκρατία του Μνημονίου, στις απανωτές εθνικές ταπεινώσεις και η ανοχή σε όλους όσοι μας έφεραν σε τούτο το έσχατο σημείο κινδύνου φανερώνουν έναν συμβιβασμό με τη σκλαβιά. Κι αυτό συμβαίνει για χάρη της... οικονομίας (που απλώς δεν υφίσταται σε συνθήκες υποδούλωσης) και της σταθερότητας που προσφέρει ο δεσμώτης στους φυλακισμένους του.
Κι όμως, οι παγκόσμιες εξελίξεις με την εκλογή Τραμπ, το Brexit και την άνθηση των εθνικών κινημάτων στην Ευρώπη δείχνουν ώριμες και κατάλληλες για την επανάκτηση της δικής μας ανεξαρτησίας. Το θαύμα συχνά γίνεται εφικτό, αν το πιστέψεις και παλέψεις για να συμβεί.
Πηγή "Δημοκρατία"
Αναρτήσεις
Εξαιρετικό! Συγχαρητήρια στη "Δημοκρατία",που το κύριο άρθρο της όλο και πιο πολύ μας εντυπωσιάζει με τις γνήσια εθνικές και πατριωτικές θέσεις του.
ΑπάντησηΔιαγραφήποδοπατούν οι άνθρωποι το ψωμί της ζωής.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι το πετούν μακριά από την πόρτα της αλήθειας,
αφήνοντας την καρδιά ορφανή από όνειρα και αγάπη.
αβέβαιοι οι άνθρωποι μία από εδώ και μία από εκεί, μέσα στην άγνοια και την δόξα, κονταροχτυπιούνται προς το χάος..... χάνοντας ο άνθρωπος την ομορφιά της ζωής.
η ομορφιά στέκει ξερή σαν σπόρος ξερός στο χώμα του αύριο....
διψώντας και κλαίγοντας για το νερό του σήμερα ....
που καταράστηκαν οι άνθρωποι από το χθες.
πετώντας την ευτυχία στους ανέμους της αμφιβολίας.
η Αγάπη όσο ελαφριά και να είναι και να πετάει....
η προδοσία των φίλων της, την έκανε βαριά και ασήκωτη ....
και όσο να φωνάζει για λύτρωση εκλιπαρώντας τους ανθρώπους για αγάπη.... οι μέρες και οι νύχτες στην ψυχή τους χορεύουν τον χορό του τρόμου και της πλάνης.
η ελευθερία μας καλεί στο τραπέζι της.
να γευθεί ο άνθρωπος το ψωμί το γλυκό και τα εδέσματα που απλόχερα χαρίζει η φύση.
όχι για να χορτάσει ο άνθρωπος την ακόρεστη πείνα του στομάχου του, αλλά για να εισέλθει εις αυτόν το νέκταρ της Αλήθειας.
ο Λόγος του θεού δεν είναι γραμμένος πουθενά αλλού, εκτός από το ευαγγέλιο και την καρδιά μας.
ο Λόγος της ειρήνης είναι γραμμένος από το μελάνι του πόνου στις σελίδες των λαθών του τυφλού ανθρώπου.
ο Λόγος είναι γραμμένος επάνω στον σταυρό Του Χριστού με το αίμα Του.
και η ουσία του Λόγου η ιερή ανάστασή Του.
***
μέσα στην σιωπή της μοναξιάς και του πόνου ήρθα,
και με την σοφία του Κυρίου μου να σου σκουπίσω τα δάκρυα της πονεμένης καρδιάς σου.
Με το μαντήλι της φιλόστοργης αγάπης.
Ήρθα γιατί άκουσα τον πόνο της καρδιάς σου,
και να σου δείξω τον δρόμο της επιστροφής της χαμένης σου φύσης αγαπημένη μου.
Δες εσύ που γύρευες ευτυχία, εκεί που φώτιζαν πως είναι φωτεινά.
Και πάντα στο τέλος ήταν ουτοπία, και όλα τα όνειρα σου τα έκανε συμφορά.
Ήρθα να σου προσφέρω της αγάπης το εγώ της καρδιάς σου στο εσύ του μυαλού σου.
Ήρθα να σου προσφέρω των δακρύων σου το νερό.
Και να σου δείξω τα δύσβατα βράχια που είχες στα μυαλά, προσπαθώντας να αποφύγεις το εγώ σου, και να ξαναπετάξεις αγάπη μου μακριά από αυτά, που σε κρατούσαν ξένο από το εγώ σου.
Τούτα τα λόγια γράφηκαν από τρελή επιθυμία, να δεις , να ζεις, και να χαρίζεις αυτά που δεν είναι δικά σου, αλλά της αγάπης που σε αγαπά, και σου χαρίζει την αγάπη να την προσφέρεις στην αγάπη σου, αμήν!
***
Θεός η αγάπη στέκει στην πόρτα της καρδιάς σου,
διψασμένη για αλήθεια και ανθρωπιά Θεός και ζωή σε μια όαση στείρα από την φιλία των φίλων της,
σε μια θάλασσα γεμάτη ζωή σκότους και φθόνου....
ένας Θεός ορφανός από τα ίδια του τα παιδιά.
ένας Χριστός που αγαπά όλο τον κόσμο ....
τον κόσμο του ανθρώπου που για αγάπη μιλάει και την αγάπη των άλλων τυφλός και διαβολεμένος από άλλους να πολεμά.
η αγάπη αγάπες μου θεραπεύει το κακό και δεν το αποκεφαλίζει,
η αγάπη αγάπες μου είναι αυτό που είναι του ανθρώπου το εσύ.
μα το εσύ σου πόσο Εγώ Χριστού έχει στην καρδιά σου....
και το εγώ σου πόσο ως ο Χριστός αγάπησε τα ασθενεί ;
πάρε την αγάπη που με αγάπη σου προσφέρουν τα Άγια της Ορθοδοξίας....
όχι της θρησκείας, αλλά του ελληνισμού της καρδιάς.
λάβε Χριστό !
Ιωάννης Β
Δυστυχως το 1830 γιναμε σκλαβοι των δυτικων . Ολους τους πολεμιστες που προσπαθησαν να διωξουν τους τουρκους , τους εκοψαν με το λεπιδι , τους αναγκασαν να ξαναπανε σκλαβοι στους τουρκους , τους φυλακισαν και ΟΛΟΙ τους πεθαναν σαν τα σκυλια στα αμπελια .
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ελευθερωθηκαμε γιατι εφυγαν οι μεν και ηλθαν οι χειροτεροι κατα τον Αγιο Κοσμα . Τα σημερινα δε χαλια ειναι η αποδειξη . Τυχαιως ο Μεγας Καποδιστριας το πρωτο που διαλυσε οταν ηλθε ηταν η βουλευτικη κατσαπλιαδικη συμμορια της εποχης ; Ουτε νομους ειχαν , ουτε κρατος , ουτε τιποτα απο ολα αυτα που στελεχωνουν ενα κρατος και οι κοτσαμπασιδες και δοσιλογοι της εποχης ηθελαν βουλευτικο !
Ελλας Ελληνων Χριστιανων , ανευ βουλων και εκλογων ειναι η λυσι . ΔΗΜΟ-ΚΡΑΤΙΑ . Ομως ειναι μια ουτοπια . Ρωτηστε και τον Σωκρατη , τον Αριστοτελη , τον Πλατωνα και τους τοσους αλλους ΣΟΦΟΥΣ που καταδικαστηκαν και κυνηγηθηκαν σαν εγκληματιες . Και εδω που φθασαμε ΜΟΝΟΝ με αιμα θα ελευθερωθουμε και ολα τα αλλα ειναι για τους δειλους που νομιζουν οτι οι επικυριαρχοι θα φυγουν επειδη μερικοι μερικοι θα μαζευτουν και θα αποφασισουν τι ειναι καλο για τον Ελληνισμο .
Ο λαος κοιματε τον υπνο του δικαιου και εχοντας κλειστει μεσα στα σπιτια τους νομιζουν οτι κατι θα γινει και θα γλυτωσουν την Γενοκτονια - Εθνοκτονια που υπηρετουν ΟΛΕΣ οι εξουσιες τουτης της μπανανιας .
Αντισταση στο κατοχικο κρατος των κυνοβουλευτικων και οταν λεμε αντισταση , εννοουμε αντισταση παντος κοστους .
Αλλα ποιοι ; αυτοι που τρεχουν στις κατοχικες καλπες για να νομιμοποιησουν για ακομη μια φορα τους εφιαλτες ;