Κρίσιμο κρεσέντο στις σχέσεις Ρωσίας - ΗΠΑ

Ο Ρώσος πρόεδρος στέλνει τελεσίγραφο στους Αμερικανούς, πιέζοντας έντονα για την άρση των κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας και την κατάργηση του νόμου Μαγκνίτσκι.
Απειλητικές αιχμές από το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών: “Η άρνηση συμμετοχής σε μια διπλωματική διευθέτηση του συριακού ζητήματος μπορεί να οδηγήσει σε πόλεμο πλήρους κλίμακας, ο οποίος θα έχει ως αποτέλεσμα  “τεκτονικές μετατοπίσεις” σε ολόκληρη την περιοχή”.

Ανάλυση: Pravda, με πληροφορίες από το πρακτορείο Tass   
Απόδοση: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!

Όπως είναι ήδη γνωστό, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν υπέγραψε διάταγμα στις 3 Οκτωβρίου, στο οποίο δηλώνεται ρητά ότι θα αναστείλει την συμφωνία με τις ΗΠΑ για την διάθεση όπλων πλουτωνίου, λόγω εχθρικών ενεργειών από την πλευρά της Ουάσιγκτον. Η συμφωνία μπορεί να αποκατασταθεί μόνο στην περίπτωση πλήρωσης μιας σειράς από προϋποθέσεις από την πλευρά των ΗΠΑ.

Σύμφωνα με το προεδρικό σχέδιο ψηφίσματος, το οποίο δημοσιεύθηκε στην βάση δεδομένων της Κρατικής Δούμας, η Ουάσιγκτον θα πρέπει να καταργήσει τον νόμο Μαγκνίτσκι (λεπτομέρειες παρακάτω), να άρει όλες τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας, καθώς και να αποζημιώσει τη Ρωσία για τις βλάβες που υπέστη λόγω των περιορισμών αυτών, μεταξύ των οποίων είναι και οι επιπτώσεις από την αναγκαστική επιβολή μιας σειράς αντισταθμιστικών μέτρων από την πλευρά της Ρωσίας, τα οποία αφορούν τις ΗΠΑ και όλες τις χώρες της ΕΕ.

Σύμφωνα με το ίδιο διάταγμα, οι ΗΠΑ θα πρέπει επίσης να προβούν σε μείωση των στρατιωτικών υποδομών και του αριθμού των στρατευμάτων τους στο έδαφος των χωρών του ΝΑΤΟ, οι οποίες εντάχθηκαν στη Συμμαχία μετά το 2000.

Στις 16 Νοεμβρίου 2012, η Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ υπερψήφισε τον νόμο Μαγκνίτσκι περί νομικής ευθύνης. Ο νόμος αυτός προβλέπει κυρώσεις κατά υπαλλήλων των ρωσικών υπηρεσιών ασφαλείας, της αστυνομίας, αλλά και δικαστών οι οποίοι φέρεται να εμπλέκονται στο θάνατο του ελεγκτή Σεργκέι Μαγκνίτσκι.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η Ρωσία παρακολουθούσε στενά τις εξελίξεις όσον αφορά το συγκεκριμένο νομοσχέδιο πριν από ένα χρόνο, ενώ η ψηφοφορία που έλαβε χώρα στην αμερικανική Βουλή των Αντιπροσώπων δεν προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στη χώρα.

Ως αποτέλεσμα αυτής της εξέλιξης, η ετυμηγορία της άνω βουλής του Κογκρέσου, δηλαδή της Γερουσίας, είχε πολύ μεγαλύτερη επίδραση. Τρεις εβδομάδες μετά την έγκρισή του νομοσχεδίου από την Βουλή των Αντιπροσώπων, 92 γερουσιαστές ψήφισαν υπέρ του νομοσχεδίου και μόνο τέσσερις έριξαν αρνητική ψήφο.

Ο Αμερικανός πρόεδρος, Μπαράκ Ομπάμα, δεν τόλμησε να μπει σε διαδικασία που θα τον έφερνε σε αντιπαράθεση με το Κογκρέσο για το συγκεκριμένο θέμα, παρ’ όλο που γενικά πιστεύεται ότι ο Λευκός Οίκος ήταν εναντίον του νόμου Μαγκνίτσκι. Τελικά, την 14η Δεκεμβρίου 2012, μία εβδομάδα μετά την ψηφοφορία στη Γερουσία, ο Μπαράκ Ομπάμα υπέγραψε το νομοσχέδιο, οπότε τέθηκε σε ισχύ.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, στις Ηνωμένες Πολιτείες, παρά την ψηφοφορία των δύο κοινοβουλευτικών σωμάτων του Κογκρέσου, το νομοσχέδιο έγινε γενικά δεκτό με εξαιρετικά αρνητικές εντυπώσεις. Ίσως ο πιο εύστοχος σχολιασμός έγινε από τον ιστορικό Στήβεν Κόεν: “Ποια είναι η άποψή μου για τον νόμο Μαγκνίτσκι; Είναι η ίδια η Αμερική, ντυμένη με τήβεννο δικαστή, αποφασισμένη να βγάλει συμπέρασμα για το τι έγινε και τι δεν έγινε σωστά στη Ρωσία. Φυσικά, δεν υπήρχε απολύτως καμία νομική βάση στην όλη υπόθεση. Τα πάντα υπαγορεύθηκαν από ιδεολογικά κριτήρια”.

Όσο για την ρωσική πλευρά, ο επικεφαλής της επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Δούμας, Αλεξέι Πουσκόφ, είχε δηλώσει τότε στην Pravda: “Πριν από ένα χρόνο νόμιζα, και εξακολουθώ να πιστεύω, ότι ο νόμος Μαγκνίτσκι δεν εξυπηρετεί καμία απολύτως σκοπιμότητα, εκτός από το να επιδεινώσει τις σχέσεις των ΗΠΑ με τη Ρωσία και να περιορίσει τις ευκαιρίες για οποιαδήποτε βελτίωση του διαλόγου μεταξύ της κυβέρνησης Ομπάμα και της Μόσχας”.

Το σημερινό τελεσίγραφο του Ρώσου προέδρου τον δικαιώνει απόλυτα.

Ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών: “Η άρνηση συμμετοχής σε διπλωματικές διαδικασίες για τη Συρία μπορεί να οδηγήσει σε πόλεμο πλήρους κλίμακας”

“Η άρνηση συμμετοχής σε μια διπλωματική διευθέτηση του συριακού ζητήματος μπορεί να οδηγήσει σε πόλεμο πλήρους κλίμακας, ο οποίος θα έχει ως αποτέλεσμα  “τεκτονικές μετατοπίσεις” σε ολόκληρη την περιοχή”, δήλωσε η  επίσημη εκπρόσωπος του ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών, Μαρία Ζαχάροβα, στην εκπομπή “Το δικαίωμα του να γνωρίζουμε” του τηλεοπτικού σταθμού TVT.

“Τα διάφορα λόμπι των ΗΠΑ κάνουν σε αυτή τη φάση ό,τι περνάει από το χέρι τους για να οξυνθεί η κατάσταση και δεν επιτρέπουν να καταλήξουμε σε συμφωνία”, δήλωσε η Ζαχάροβα. “Η λογική τους είναι η εξής: Τι χρειαζόμαστε την διπλωματία, τον ΟΗΕ, τις συνομιλίες, το διεθνές δίκαιο; Πού χρησιμεύουν οι οποιεσδήποτε δεσμεύσεις στη διεθνή σκηνή, όταν υπάρχει η δύναμη και το δικαίωμα του ισχυρού και όταν υπάρχει η δική μας εθνική νομοθεσία η οποία μπορεί να σταθεί πάνω από άλλους νόμους και να ενισχυθεί με τις μεθόδους επίλυσης  προβλημάτων με την επιβολή της ισχύος; Όλοι λίγο-πολύ γνωρίζουμε καλά αυτή τη λογική. Δεν υπάρχει τίποτα νέο σε αυτή την αντίληψη, γι' αυτό συνήθως καταλήγει σε ένα ολέθριο γεγονός: έναν πόλεμο πλήρους κλίμακας”, πρόσθεσε η εκπρόσωπος Τύπου.

Η εκπρόσωπος αρνήθηκε να απαντήσει σε ερώτημα σχετικό με την πιθανή αντίδραση της Ρωσίας σε περίπτωση που οι Ηνωμένες Πολιτείες θα επιτεθούν εναντίον της Συρίας:

“Δεν είμαι σε θέση να κάνω εικασίες γύρω από το τι θα συμβεί σε μια τέτοια περίπτωση. (...) Αυτό είναι δουλειά των εμπειρογνωμόνων. Καθήκον μου είναι να εξηγήσω για ποιούς λόγους είναι τόσο σημαντικό να παραμείνουν οι εμπλεκόμενες πλευρές στο πλαίσιο των συμφωνιών”, είπε. “Εάν οι ΗΠΑ ξεκινήσουν μια άμεση επίθεση εναντίον της Δαμασκού και του Συριακού Στρατού, αυτό θα οδηγήσει σε τρομακτικές τεκτονικές αλλαγές, όχι μόνο στο έδαφος της Συρίας, αλλά και σε ολόκληρη την περιοχή”, υπογράμμισε η εκπρόσωπος.

Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζον Κέρι είχε δηλώσει νωρίτερα ότι “η Ουάσινγκτον μπορεί να παγώσει τη συνεργασία της με τη Μόσχα στα πλαίσια της εξεύρεσης μιας λύσης στο συριακό πρόβλημα”.

Όλα δείχνουν ότι οι σχέσεις ΗΠΑ – Ρωσίας είναι εξαιρετικά τεταμένες και η ρητορική είναι έντονη όσο ποτέ. Αναμφίβολα, αυτή η ατμόσφαιρα κλιμάκωσης δεν είναι απόρροια κάποιων ατυχών “διολισθήσεων”, αλλά αντίθετα, εξυπηρετεί συγκεκριμένους στόχους.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση