Μόνο η αυτάρκεια εγγυάται την εθνική ανεξαρτησία...
Γράφει ο Κλεισθένης Δεν ανακάλυψα την πυρίτιδα, απλά όλοι το γνωρίζουν αλλά κανείς, τουλάχιστον απ’ τους κυβερνώντες, δεν το πράττει.
Όταν σήμερα έχουμε απόλυτη ανάγκη τις εισαγωγές ακόμα και για να επιβιώσουμε, όταν σήμερα δεν παράγουμε σχεδόν τίποτε, τι περιμένουμε; να είμαστε εθνικά ανεξάρτητοι;
Αν δεν πάρουν μπροστά τα τρακτέρ, αν δεν καπνίσουν τα φουγάρα, αν το πρωί δεν γίνεται συνωστισμός έξω απ’ τους χώρους δουλειάς, τι περιμένουμε; να είμαστε εθνικά ανεξάρτητοι;
Η υπερφορολόγηση, τα πανάκριβα καύσιμα, οι επιδοτήσεις της Ε.Ε που έστειλαν τους αγρότες μας στα καφενεία, οι ποσοστώσεις στην παραγωγή, η αντικατάσταση της παραγωγής με τον χρηματιστηριακό τζόγο και άλλα πολλά στρεβλά οδήγησαν την Ελληνική οικονομία στον μαρασμό.
Ακόμη και για να φάμε εισάγουμε.
Τι επιδιώκει η παγκοσμιοποίηση;
Να παράγουν λίγες πολυεθνικές εταιρείες και όλοι οι άλλοι να είναι απλά καταναλωτές.
Καταναλωτές χωρίς ενεργή συμμετοχή στην παραγωγή, χωρίς δικαιώματα πλην του να διαβιούν φτωχικά, χωρίς ελεύθερο χρόνο, χωρίς προβληματισμούς, χωρίς ελεύθερη βούληση.
Απλά να τρώνε και να δουλεύουν.
Αυτή η επιδίωξη της παγκοσμιοποίησης δεν αρκείται μόνο στα λόγια, γίνονται ανά τον κόσμο νομοθετικές ρυθμίσεις που απαγορεύουν την ιδιωτική παραγωγή, την ιδιωτική διαχείριση των σπόρων ακόμη και απαγορεύσεις στην συλλογή του βρόχινου νερού.
Μήπως αυτά είναι άγνωστα; Μας λένε να καταναλώνουμε όσα παράγουμε, να έχουμε ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, να εξάγουμε περισσότερα ή τουλάχιστον ίσα με όσα εισάγουμε και άλλα φαιδρά.
Για να γίνουν αυτά προϋποθέτουν εθνική παραγωγή, προϋποθέτουν εθνική αυτάρκεια.
Πρέπει οι λαοί να παράγουν όσα τους είναι απαραίτητα και να εξάγουν τα περισσεύματα.
Μόνο έτσι κερδίζεται η εθνική ανεξαρτησία.
Όποιος στηρίζει την αυτάρκεια των λαών γίνεται άμεσα εχθρός της παγκοσμιοποίησης.
Λίγα χρόνια πριν όσοι έμεναν στα χωριά μας, που παρεμπιπτόντως κάποιοι «φωστήρες» τα άδειασαν, ήταν αυτάρκεις, έτσι κατόρθωναν να επιβιώνουν.
Φυσικά υπήρχαν φτωχοί αγρότες που υπέφεραν αλλά σε τελική ανάλυση μπορούσαν τουλάχιστον να έχουν τα απολύτως αναγκαία για την επιβίωση.
Σήμερα χωρίς χρήμα θα πεθάνεις απ’ την πείνα, πότε; στον 21ο αιώνα.
Πιστεύω ακράδαντα ότι σαν Έλληνες έχουμε και τα κεφάλαια, και την γνώση και την όρεξη για δουλειά.
Δεν μας χρειάζονται τα δανεικά των τοκογλύφων που σαν γύπες περιμένουν να φάνε τους λαούς-πτώματα.
Αρκεί κάποιοι κυβερνήτες να συντάξουν και να εκτελέσουν ένα εθνικό πρόγραμμα οικονομικής ανασυγκρότησης που θα βασίζεται στην παραγωγή, στην εργασία και όχι στα δανεικά και τον χρηματιστηριακό τζόγο.
Πηγή "Ιδεοπηγή"
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Αναρτήσεις
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιοι φοβούνται την έλλειψη δανεικών ευρώ;
Όποιοι, δεν έχουν σχέση (άμεση ή έμμεση) με την παραγωγή.
Όσοι διαισθάνονται πως η ζωή τους χτίστηκε επάνω στο μοντέλο πώλησης του τύπου "φύκια για μεταξωτές κορδέλες".
Ο αέρας ο κοπανιστός ευρίσκεται στις πάσης φύσεως βιτρίνες, που κάτι ξεκινάει ένα και πωλείται δέκα.
Το ίδιο και με τον λόγο, την εικόνα, τον ήχο, το σούπερ σπορ... το φαίνεσθαι.
Κανείς που δουλεύει στο εργαστήριο, στον τόρνο, στο συνεργείο, στην συγκομιδή, στο ιατρείο, στα θρανία και σε τόσα άλλα επαγγέλματα ζωής δεν φοβάται.
Αναγκαία πράγματα δημιουργεί και χειρίζεται, αναγκαία πράγματα των άλλων δικαιούται.
Αλίμονο, αυτοί που παίρνουν αποφάσεις δεν εκπροσωπούν τις παραγωγικές τάξεις της χώρας.
Ελάχιστοι παραγωγοί έχουν πρόσβαση στο βουλευτήριο, άλλοι σιτίζονται όμως στο πρυτανείο.