Βλέπει παγόβουνο και αλλάζει ρότα ο Τσίπρας

Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης

Θα περιμένω να ακούσω την πρόταση που θα καταθέσει στον Κάρολο Παπούλια ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας σήμερα το απόγευμα («προσφυγή σε εκλογές με ταυτόχρονη αναζήτηση συγκλίσεων για την Προεδρία της Δημοκρατίας» κατά την «Αυγή») προτού καταλήξω σε οριστικά συμπεράσματα.
Ωστόσο, αυτό που αισθάνομαι είναι ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κάνει μία τεράστια ανακυβίσθηση. Βλέπει το παγόβουνο να πλησιάζει προς το μέρος του, θωρεί τον όγκο του, διαβάζει ότι ο κόσμος δεν θέλει εκλογές, φοβάται ότι λαός και αγορές θα του χρεώσουν την αστάθεια και θα τιμολογήσουν υπέρμετρα τον κίνδυνο, γι αυτό και αναπροσαρμόζεται, αλλάζοντας πορεία την έσχατη στιγμή.

Η μεταμόρφωση Τσίπρα άρχισε αμέσως μετά την εκτόξευση των spreads και τη συνειδητοποίηση ότι ιδέα μίας αριστερής κυβέρνησης θεωρείται μείζον πολιτικό ρίσκο σε μία συντηρητική ευρωζώνη.
Πρώτα έβαλε τον Σταθάκη να πει ότι το χρέος «δεν είναι επαχθές» και τον Παππά ότι συζητά τη γερμανική λύση της «επιμήκυνσης» (και αυτή σε διαγραφή οδηγεί).
Μετά υιοθέτηση θέσεις που στον ιδεολογικό του χώρο θεωρούνται εθνικιστικές (ΑΟΖ, Βόρεια Ήπειρος).
Έπειτα ανέβηκε στο Πεντάγωνο και υιοθέτησε την αρχή για τη «συνέχεια του κράτους».
Έκανε την καρδιά του πέτρα και πήγε στην Τράπεζα της Ελλάδος νομιμοποιώντας τον μέχρι πρότινος «μισητό» Στουρνάρα. Πήρε μαζί του εκεί ως και τον Λαφαζάνη σε ρόλο παρατηρητή για να ηρεμήσουν οι αγορές.
Αναγνώρισε ως και την αναγκαιότητα παραμονής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Ελλάδα, σύμφωνα με δημοσίευμα των «Νέων», το οποίο ο Σκουρλέτης δεν τόλμησε να διαψεύσει έως σήμερα. «Εγώ δεν έχω ερωτευθεί το ΔΝΤ αλλά μήπως η παρουσία του στην Ελλάδα μας εξασφαλίζει;» φέρεται ειπών στον Στουρνάρα ο κ. Τσίπρας και δεν εσχίσθη το παραπέτασμα!

Η στροφή αυτή, κατ’ άλλους συντηρητική, κατ’ άλλους σοσιαλδημοκρατική, πάντως σίγουρα ρεαλιστική, θα ολοκληρωθεί κατά τα φαινόμενα σήμερα στην Ηρώδου Αττικού και αυτό είναι ένα νέο δεδομένο, το οποίο πρέπει να αξιολογήσει η κυβέρνηση. Ο υπαινιγμός στο πρωτοσέλιδο της χθεσινής «Αυγής» για σύσκεψη πολιτικών αρχηγών, αναζήτηση συγκλίσεων για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας και συμφωνία για εκλογές, αποτελεί μία μείζονα τακτική κίνηση Τσίπρα, που στόχο έχει τον απεγκλωβισμό του ΣΥΡΙΖΑ και του ιδίου προσωπικά από την κατηγορία του εμπρηστή της πολιτικής ομαλότητας.
Μέρες τώρα οι αναλυτές της Κεντροαριστεράς καλούν τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να υιοθετήσει το πορτογαλικό παράδειγμα συναίνεσης κυβέρνησης – αντιπολίτευσης και να πιέσει τον πρωθυπουργό για συμφωνία κορυφής με τρία σκέλη, τα οποία είναι μέσες άκρες τα εξής:

«Ψηφίζω Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αποδέχομαι ότι δεν υπάρχει ζωή έξω από το Μνημόνιο, το οποίο όμως δεσμεύομαι να επαναδιαπραγματευτώ και σε αντάλλαγμα αυτών μου των παραχωρήσεων συμφωνούμε ότι θα πάμε σε εκλογές το συντομότερο δυνατό».

Αυτό νομίζω, θα πει στον Πρόεδρο σήμερα ο Αλέξης. Ως τακτική κίνηση, θα δυσκολέψει την κυβέρνηση. Πέραν αυτών όμως είναι και στρατηγική κίνηση.
Πρώτον, διότι επιβεβαιώνει ότι δεν υπάρχει πια ΣΥΡΙΖΑ αλλά μόνον Τσίπρας. Ο αρχηγός της αντιπολίτευσης με τον αέρα των δημοσκοπήσεων καταργεί στην πράξη τις συνιστώσες και κάνει ό,τι θέλει.
Δεύτερον, διότι, αν η κυβέρνηση συνεχίσει τη στρατηγική του φόβου προς τις πρόωρες εκλογές, τότε με έναν τόσο μειλίχιο Τσίπρα απέναντί της σε λίγο θα ακούγεται φάλτσα και παράταιρη.
Η αξιωματική αντιπολίτευση προσέχει πλέον να μην δίνει αφορμές για καβγά.

Πηγή εφημ. «Δημοκρατία»


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση