Ευρώπη χωρίς όραμα και αρχές
Ηταν σε όλους σαφές πως πίσω από τα σφιγμένα χαμόγελα και τις πιεσμένες
ευγένειες κρυβόταν, ανεπιτυχώς, η αγωνία για το μέλλον μιας Ενωσης που
παραπαίει ανάμεσα στην άγρια νεοφιλελεύθερη λιτότητα και στις ανεξέλεγκτες συγκρούσεις αδιαφανών, εθνικών και μη, οικονομικών συμφερόντων.
Οι ευρωεκλογές που έρχονται σε 5 μήνες, μεσούσης της ελληνικής
προεδρίας, είναι ο πήχυς της ευρωπαϊκής αποτυχίας. Εκεί θα κριθεί, με
την ψήφο ή με την παγερή αδιαφορία των ευρωπαϊκών λαών, η δυνατότητα
επιβίωσης της Ευρώπης ως πειράματος πολιτικής ενοποίησης διαφορετικών
εθνών-κρατών. Την ετυμηγορία αυτή των ευρωπαϊκών λαών φοβούνται οι
ηγεσίες. Γιατί γνωρίζουν καλά ότι τα οικονομικά προγράμματα που επέβαλαν
οδήγησαν στην έξαρση των οικονομικών ανισοτήτων και την όξυνση της
κοινωνικής αδικίας, ιδίως μεταξύ Βορρά και Νότου.
Ειδικά για την Ελλάδα των Μνημονίων, τα πράγματα είναι ακόμη πιο
δύσκολα. Οι εκπρόσωποι της παλαιάς εξουσίας διαισθάνονται ότι έρχεται το
τέλος της πολιτικής τους κυριαρχίας. Και βαφτίζουν όλη την εξέλιξη,
δηλαδή την πιθανότητα εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ, απαρχή πολιτικής
αστάθειας, ένδειξη ανωριμότητας του λαού (λες και η ωριμότητα ταυτίζεται
με τη διαιώνιση της δικής τους διαπιστωμένης φαυλότητας).
Συχνά οι ίδιοι αυτοί εκπρόσωποι του απερχόμενου πολιτικού συστήματος
προσποιούνται πως ξεχνούν τη γενικευμένη διαφθορά, την ασύστολη διαπλοκή
και την εκτεταμένη ατιμωρησία που έθρεψε τα φαινόμενα πολιτικής αφασίας
τα οποία κυριάρχησαν στη μεταπολιτευτική περίοδο και έθρεψαν την
εξουσία τους. Και δείχνουν ως κύριο υπεύθυνο τον αντίπαλό τους. Είναι
έτοιμοι να καταλογίσουν στον ΣΥΡΙΖΑ τα πάντα, ακόμη και σχέση με
τρομοκράτες! Με απίστευτες συκοφαντίες και ανύπαρκτες κατασκευές
αναζητούν, ματαίως, τρόπους να αποτρέψουν το μοιραίο.
Αλλά και οι Ευρωπαίοι συνεταίροι τους δεν φαίνονται να συγκινούνται.
Επιμένουν μονότονα και σαδιστικά στο ίδιο τροπάρι της λιτότητας. Ακόμη
και τούτη την ώρα υπεραμύνονται των πολιτικών τους, δικαιολογούν τα
προγράμματα λιτότητας, υπερηφανεύονται για τα επιτεύγματά τους,
δακρύζουν υποκριτικά για τα θύματά τους, αλλά ρίχνουν το ανάθεμα της
ευθύνης στις κυβερνήσεις που δεν τα εφάρμοσαν καλά. Ούτε τον οικοδεσπότη
του Ζαππείου Α. Σαμαρά δεν εξαιρούν· έτσι, για τους τύπους.
Στην πράξη περιγράφουν ένα απέραντο Ελντοράντο αντιμαχόμενων συμφερόντων
και διαρκών ανταγωνισμών. Δεν έχει καμία σχέση με τις αρχές της
αλληλεγγύης και της κοινωνικής δικαιοσύνης ο λόγος τους. Δεν συμβάλλει
στην ευρωπαϊκή ενοποίηση η πολιτική τους. Εχουν όλη την ευθύνη γι' αυτό.
Από enet
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Labels
Απόψεις
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...