Είστε Παρακράτος
Γράφει ο Γιάννης Λαζάρου
Ρατσιστική επίθεση από
το τελευταίο αποκούμπι του δέχθηκε ο Ελληνικός λαός. Από την ίδια την
Δικαιοσύνη. Δεν είναι όλοι ο “σκληρός
πυρήνας” του Κράτους σύμφωνα με την
απόφαση που πήραν για την επιστροφή
μισθών για τους ένστολους. Δεν είμαστε όλοι ίσα
κι όμοια, λοιπόν. Ο σκληρός πυρήνας αυτού
του μέλους-Κράτους είναι οι πολιτικοί,
οι ένστολοι και οι δικαστές. Οι τρεις
ανώτερες εξουσίες σε βάζουν στην θέση
σου, λαέ. Είσαι η φλούδα του μέλους-Κράτους
της ΕΕ. Είσαι η φλούδα που θα πεταχτεί
στα σκουπίδια της ιστορίας.
Δεν είναι η δικαίωση
για τους μισθούς που περικόπηκαν από
τον “σκληρό πυρήνα του Κράτους” που
σε πονάει αλλά ότι εξαιτίας του μισθού
και της θέσης σε βάζουν στον πάγκο της
ζωής ως αναπληρωματικό και ως αναλώσιμο.
Χωρίς εσένα το μέλος-Κράτος θα επιβιώσει,
χωρίς αυτούς όχι.
Δεν είμαστε όλοι ίσα
κι όμοια σου λέει η Δικαιοσύνη που
καλείται καθημερινά να αποδώσει τα του
Καίσαρος τω Καίσαρι, μόνο που εσύ μετά
από αυτή την δήλωσή της, είσαι απλά ο
μονομάχος που ο Καίσαρας θα απολαύσει
την παράσταση επιβίωσης έχοντας ήδη
σκαμμένο τον λάκκο για το κουφάρι του
ηττημένου.
Με μεγάλη ευκολία η
ελληνική Δικαιοσύνη υπερασπίζεται τα
καταπατημένα μισθολογικά δικαιώματα
του “σκληρού πυρήνα του Κράτους” αλλά
εδώ και 3 χρόνια τις υποχρεώσεις του ο
σκληρός πυρήνας του Κράτους απέναντι
στο ίδιο το Κράτος δεν τις τήρησε.
Αντιθέτως έκανε τα πάντα για να
υπερασπιστεί την εξουσία που πλέον
δεν είναι ελληνική.
Οι ένστολοι έχουν τα
δικαιώματά τους, έχουν όμως και την
μεγάλη υποχρέωση να υπερασπίζονται το
Σύνταγμα που είναι λέξη-λέξη το αποτέλεσμα
των αγώνων του λαού. Αντιθέτως από την
πρώτη στιγμή που το Σύνταγμα καταλύθηκε
έβαλαν την πλάτη τους να υπερασπιστούν
τους καταπατητές σηκώνοντας χέρι
εναντίον του λαού. 2,000,000 λαού ξεχύθηκε
όταν κατάλαβε ότι καταλύεται το
Δημοκρατικό του Σύνταγμα προσπαθώντας
να το προστατεύσει αυθόρμητα και χωρίς
κομματική ώθηση. Υπερασπιζόταν ακόμα
και τα δικαιώματα των ένστολων εκείνη
την στιγμή αλλά αντί για τουλάχιστον
σιωπηλή σύμπραξη με τον λαό, οι ένστολοι
αποφάσισαν να υπερασπιστούν τους
κατακτητές.
Οι εκπρόσωποι της
ελληνικής Δικαιοσύνης, από την πλευρά
τους, αποδείχτηκε τελικά από την πρώτη στιγμή της καταπάτησης της Αλήθειας
ότι δεν έχουν ίχνος κυττάρου μέσα τους από τον μεγάλο Δάσκαλό τους και
προγονό τους, Αναστάσιο Πολυζωΐδη.
Δεν ακούσαμε ούτε από έναν τρανό δικαστή
της Ελλάδας το “εις το όνομα της
Δικαιοσύνης, δεν υπογράφω”, αντίθετα
δικάζουν Έλληνες όχι σύμφωνα με το
Σύνταγμα στο οποίο ορκίστηκαν αλλά
σύμφωνα με κατοχικούς νόμους. Και έχουν
την απαίτηση να μην σχολιάζονται οι
αποφάσεις που βγαίνουν από τους κατά
τόπους Ναούς της Δικαιοσύνης. Παρέα
πηγαίνουν οι Ναοί της Δήθεν Δημοκρατίας
με τους Ναούς της Δήθεν Δικαιοσύνης,
ενώ απέξω έχουν τα στρατά των ένστολων
να φυλάνε και τους δύο Δήθεν Ναούς από
την απειλή του Συντάγματος των Ελλήνων.
Ο “σκληρός πυρήνας”
του Κράτους με φερετζέ την Δικαιοσύνη
και την Σημαία ενδιαφέρθηκε μόνο για
τις χρηματικές απολαβές του. Δεν
χρησιμοποίησαν ασπίδα την Σημαία και
δεν αντέδρασαν όταν η κατοχική κυβέρνηση
ξεκίνησε την αποδόμηση των Ενόπλων
Δυνάμεων εκμηδενίζοντας την άμυνα της
χώρας. Η θλιβερή εικόνα των στρατιωτικών
να απαιτούν χρήματα κουνώντας την σημαία
και η θλιβερότερη εικόνα των δικαστών
να κάνουν λευκές απεργίες για τα λεφτά
τους, αποδεικνύει ότι ο σκληρός πυρήνας
αυτού του Κράτους είναι τόσο σκληρός
όσο ένα αυγό όταν πρόκειται για τα
προσωπικά τους συμφέροντα.
Σκληρός πυρήνας ενός
κράτους, έθνους, πατρίδας είναι το
κομμάτι που δεν σπάει όταν δέχεται κάθε
είδους επίθεση και ειδικά στα ιερά και
τα όσια. Σκληρός πυρήνας είναι η ψυχή
του εργάτη, του οικοδόμου, του αγρότη,
του απλού Έλληνα που θα βάλει τα στήθια
του μπροστά όταν απειλείται ο τόπος
του. Και όταν κλήθηκε από τις συγκυρίες
το απέδειξε. Και όταν έφθασε τούτος ο λαός μέχρι την
βρύση να πιει νερό, ο λεγόμενος “σκληρός
πυρήνας του μέλους-Κράτους” ήταν εκεί
για να του κόψει τον δρόμο.
Θέλουν να μας πείσουν
ότι οι θεσμοί δεν πρέπει να προσβάλλονται
όμως ο σεβασμός κερδίζεται και ποτέ δεν
επιβάλλεται. Ο θεσμός για να γίνει
αδιάβλητος και σεβαστός δεν έχει
προσδιορισμένη τιμή. Δεν σταματάει τις
εργασίες του όταν πρέπει να υπερασπιστεί
τα δίκαια αντίθετα μπαίνει μπροστά με
κάθε αντίτιμο για να προστατέψει τα
δίκαια του συνόλου.
Το υβριδικό φρούτο που
κατασκεύασαν και ονόμασαν Ελληνικό
Κράτος κοντά 200 χρόνια σκοπό είχε να
εξυπηρετεί τα συμφέροντα των κατασκευαστών
του δίνοντας ισχύ και ουσία στο κουκούτσι
του (ή αλλιώς σκληρό πυρήνα) και γι' αυτό
λειτουργεί πάντα ως Παρακράτος εφόσον
έχει ως αναλώσιμο το ουσιαστικό μέρος
του που δεν είναι άλλο από τον λαό.
Μείναμε με ένα στείρο κουκούτσι που
γιγαντώνεται από τον θάνατο του λαού
και των δικαιωμάτων του κουνώντας μας
το δάχτυλο ότι αν δεν το σεβαστούμε ως
θεσμό θα μάς αφανίσει.
Όταν οι θεσμοί
αποδεικνύουν με τα λόγια και τις
πράξεις τους ότι λειτουργούν ως το
αρχαιότερο επάγγελμα και όχι ως το
αρχαιότερο λειτούργημα, είναι αυθόρμητη
η αντιμετώπιση που θα έχουν τόσο από τους διαχρονικούς προστάτες και πελάτες τους, όσο και από τα προδομένα θύματά τους.
Πηγή Στον Τοίχο
"Σκληρός πυρήνας ενός κράτους, έθνους, πατρίδας είναι το κομμάτι που δεν σπάει όταν δέχεται κάθε είδους επίθεση και ειδικά στα ιερά και τα όσια. Σκληρός πυρήνας είναι η ψυχή του εργάτη, του οικοδόμου, του αγρότη, του απλού Έλληνα που θα βάλει τα στήθια του μπροστά όταν απειλείται ο τόπος του."
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαλιά το λέγαμε (κατά προσέγγιση βέβαια...):
"Όποιος ζη από μεροκάματο και όχι από μισθό".
Ένα από τα πλέον (επιεικώς) άστοχα άρθρα που έχω διαβάσει μέχρι σήμερα και που φέρουν την υπογραφή του Kου Γιάννη Λαζάρου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβάμαι πως δεν θα μπορέσω μέσα από μια απλή φόρμα σχολίων ή μια ανάρτηση να αιτιολογήσω πλήρως την αστοχία αυτή.
"Τολμά" ο Κύριος Λαζάρου και βάζει στο ίδιο τσουβάλι ολόκληρο το δημόσιο κηφηναριό με τις επαγγελματικές ιδιαιτερότητες των ενστόλων.
«Δεν είμαστε όλοι ίσα κι όμοια, λοιπόν". Ναί Κε Λαζάρου, δεν είμαστε όλοι ίσα κι όμοια. Δεν μπορεί ο τροχονόμος λχ που ξεροσταλιάζει στη διασταύρωση των καμένων φαναριών για να ρυθμίσει την κυκλοφορία για να περάσεις εσύ χωρίς καθυστέρηση και να πας στη βόλτα σου όμορφος κι' ωραίος, μιας κι' εσύ βρέθηκες στην πλεονεκτική θέση να προσφέρεις 5νθήμερη εργασία, ξέροντας το τι εστί Σαββατοκύριακα, αργίες, εθνικές γιορτές, γιορτές απ' τη σημαία και ότι άλλο παρεμφερές σε δίδαξε η συνδικαλιστική τσογλαναρία που κυβέρνησε τον τόπο επί 40 χρόνια και που τελικά τον κατέστρεψε.
Δεν σε ξυπνήσαν μεσ’ τα άγρια μεσάνυχτα Κύριε Λαζάρου για να πας να επιληφθείς ενός θανατηφόρου τροχαίου δυστυχήματος και να μην μπορείς απ’ την παγωνιά να πιάσεις στυλό και κορδέλα στα χέρια σου για να κάνεις σχεδιάγραμμα και αυτοψία του τόπου και των συνθηκών του δυστυχήματος. Ούτε και φοβήθηκες αν η στολή σου γίνει ένα με το αίμα των σκοτωμένων συνανθρώπων σου.
Δεν έβγαλες ποτέ την χρησιμοποιημένη σύριγγα με τα υπολείμματα ηρωίνης από το μπράτσο του νεαρού και ούτε πέθανε κανείς στα χέρια σου προσπαθώντας να τον σώσεις απ’ τα …»σακατιλίκια».
Δεν σ’ έπιασε ποτέ κρύος ιδρώτας όταν περιπολώντας σε μια πολιτεία που κοιμάται και μεσ’ το καταχείμωνο σού ζητήθηκε από το κέντρο επιχειρήσεων κωδικοποιημένο το «1-11» αλλά και ούτε έλαβες εντολή ώστε να ενεργήσεις «1-19» σε παρακείμενο στόχο, ξέροντας ότι αυτή η εντολή σε στέλνει ντογρού να αντιμετωπίσεις τα πανίσχυρα καλάσνικοφ και τα 45άρια των εκτελεστών, μιας και το δικό σου υπηρεσιακό 32άρι ή 38άρι δεν κάνει ούτε και …σπουργίτια.
Ο σκληρός πυρήνας αυτού του κράτους ΔΕΝ είναι η ένστολοι Κύριε Λαζάρου. Είναι οι άθλιες συνθήκες εργασίας και οι πάσης φύσεως ιδιαιτερότητες που πιστεύω ότι αγνοείς παντελώς, χωρίς όμως να σου αποδίδω καμία σκοπιμότητα. Πίστεψέ με…
Το διαρκές «έγκλημα» σε βάρος των ενστόλων φέρει την σφραγίδα της πολιτικής «οργάνωσης» που είναι ανίκανη να εφαρμόσει ούτε καν τα …αυτονόητα.
gianniotis
μα ποσο μονοφθαλμος μπορει να εισαι;;;ακομα και το επαγγελμα του φαροφυλακα,η του βοσκου κρυβει κινδυνους...που να ψαξουμε και σε επικυνδυνοτερα επαγγελματα...σημασια εχει να υπαρχει πολιτισμος..που σημαινει σεβασμος στον διπλανο μου.και οχι να προσπαθω να καλυψω τα κομπλεξ μου με την ασεβη κακομεταχειρηση που μου επιβαλλουν να παρεχω για να με καλυψουν οικονομικα...ντροπη και αισχος.
ΔιαγραφήΑφού τα "καταφέρνεις" και βάζεις τον ίδιο βαθμό επικινδυνότητος στον φαροφύλακα ή στον βοσκό (εσύ τα φέρνεις ως παράδειγμα) μ' αυτόν που κυνηγάει τον κάθε Ξερό ή Χλωρό ή μ' αυτούς που δέχονται τις μολότωφ των αναρχοβαδάλων, ε, τότε είμαι ...μονόφθαλμος.
ΔιαγραφήΧαλάω εγώ χατίρι;
gianniotis
καταρχην θα ηθελα να συνχαρω και τον κ.Λαζαρου για το αρθρο του αλλα και το ιστολογιο για την εκθεση του...μεσα σε ολα τα γραφομενα εχει και το ονομα του Αναστασιου Πολυζωιδη με μπλε γραμματα για παραπανω πληρωφορηση..το πατησα να ενημερωθω και διαβαζοντας το κειμενο,καταλαβαινω κατι που ειναι η ουσιαστικη διαφορα του τοτε και του σημερα...διαβαζω λοιπον οτι αυτος ο νεος στα 16 του,εχει την ατυχια να χασει τον πατερα του...σημερα ποια θα ηταν η αντιμετωπιση των φιλων αν συνεβαινε το ιδιο σε καποιο παιδι;;;πως ειπατε;;;ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ;;;ναι δυστυχως...τοτε ομως η κοινωνια εβλεπε εντελως διαφορετικα τα πραγματα ...βοηθησε αυτο το νεο..οι φιλοι..οικονομικα και ηθικα να γινει ενας λαμπρος δικαστης που θα υπηρετουσε την κοινωνια με αυταπαρνηση στα ιερα και οσια...τουναντιον σημερα..τα παντα εχου γινει ισα και ομοια με τον βασιλια..."χρημα"παντου αυτος διαφεντευει τα παντα...χρημα,χρημα,χρημα...γιαυτο σερνονται,ολοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια... είναι καιρός να αρχίζουν να αντιλαμβάνονται άπαντες τι συμβαίνει και γιατί. Πολύ σωστά τα γράφετε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠριν πολλά χρόνια είχα διαβάσει την ιστορία του βυζαντίου και δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί τόσοι λίγοι αμύνονταν εναντίων των εισβολέων. Γιατί ολόκληροι πληθυσμοί συλογικά, άνοιγαν τις πόρτες των κάστρων στους Τούρκους.
Η κρίση αυτή είναι απόδειξη ότι αυτό ήταν αλήθεια και δυστυχώς και εμείς είμαστε απόγονοι τους...
Οι διάφοροι που είναι εξουσία είναι χειρότεροι και απο τον χειρότερο και ορκισμένο εχθρό του έθνους. Απο ένα σημείο και μετά αυτό νομοτελειακά γίνεται αντιληπτό απο τον λαό. Και τότε ναι μεν δεν μπορεί να εξεγερθεί γιατί τον έχουν ισοπεδώσει, αλλά δεν έχει καμία διάθεση να διακινδυνέψει για να προστατέψει ότι έχουν ενδυθεί και εκπροσωπούν αυτοί οι κύριοι...κράτος, εξουσία. Και το κενό αυτό φυσικά θα καλυφθεί πολύ εύκολα...από άλλους.