Ο Άρειος Πάγος νομιμοποιεί την Σαρία στην Ελλάδα
Την υπόθεση φέρνει στο φως με ρεπορτάζ της η εφημερίδα «Χρόνος» της Κομοτηνής, που αποκαλύπτει πως ο Άρειος Πάγος έκανε δεκτή την αίτηση ακύρωσης της διαθήκης θανόντος μουσουλμάνου της Θράκης με βάση το αιτιολογικό πως δεν προβλέπεται κάτι τέτοιο από το ισλαμικό κληρονομικό δίκαιο.
Ο θανών είχε συντάξει διαθήκη στην οποία άφηνε κληρονόμο του την σύζυγο του. Την διαθήκη προσέβαλε η αδερφή του επικαλούμενη την Σαρία.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Δήμητρας Συμεωνίδου, η απόφαση δεν έχει καθαρογραφεί ακόμη. Ωστόσο εγείρονται πολλά ερωτηματικά από αυτήν την απόφαση αφού μέχρι τώρα η Σαρία επιτρεπόταν να τηρείται στην Ελλάδα σε θέματα οικογενειακού δικαίου μόνο από τους μουφτήδες και ύστερα από προσφυγή σε αυτόν.
Πλέον υπάρχει και δεδικασμένο από το ανώτατο δικαστήριο της χώρας.
Διαβάστε το ρεπορτάζ όπως δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Χρόνος».
Αδελφή θανόντος, που άφησε όλη του την περιουσία στη γυναίκα του μέσω διαθήκης, διεκδικεί μερίδιο της περιουσίας με το αιτιολογικό ότι ο αδερφός της ως μουσουλμάνος δεν είχε δικαίωμα να συντάξει διαθήκη, καθώς η δημόσια διαθήκη είναι άγνωστη στο δίκαιο της σαρίας.
Από το 1946 οι Έλληνες μουσουλμάνοι πολίτες συντάσσουν, σύμφωνα με το αστικό δίκαιο, διαθήκες, έχουν γίνει δικαιοπραξίες, μεταβιβάσεις, έχουν χτιστεί πολυκατοικίες έχουν δημιουργηθεί συμφέροντα
Ο Άρειος Πάγος αναιρώντας απόφαση του Εφετείου Θράκης αποφάσισε ότι επειδή στους μουσουλμάνους της Θράκης εφαρμόζεται το δίκαιο της σαρίας, ο άνδρας δεν είχε δικαίωμα να συντάξει δημόσια διαθήκη επειδή είναι μουσουλμάνος.
Ανατρέπει δεδομένα στον τρόπο με τον οποίο συντάσσονται δημόσιες διαθήκες από μουσουλμάνους πολίτες της Θράκης, μία πρόσφατη απόφαση του Αρείου Πάγου.
Αυτή αναφέρει ότι οι διαθήκες που συντάσσονται στην Θράκη μεταξύ των μουσουλμάνων (το μόνο κριτήριο είναι η ύπαρξη στα δημοτολόγια της θρησκείας) είναι άκυρες με την αιτιολογία ότι στις σχέσεις μεταξύ μουσουλμάνων στο κληρονομικό δίκαιο εφαρμόζεται η σαρία και ως εκ τούτο στο Ισλαμικό δίκαιο δεν προβλέπεται σύνταξη διαθήκης από τον κληρονομούμενο. Η απόφαση που ακόμα δεν έχει καθαρογραφεί αφορά την υπόθεση θανόντος μουσουλμάνου πολίτη της Θράκης και των διεκδικήσεων που ακολούθησαν από συγγενικά του πρόσωπα επί της περιουσίας του για την οποία όμως ο ίδιος είχε φροντίσει να συντάξει διαθήκη σε συμβολαιογράφο πριν αποβιώσει.
ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΚΑΙ ΕΦΕΤΕΙΟΥ
Ο Έλληνας μουσουλμάνος πολίτης ήταν παντρεμένος με μουσουλμάνα, με την οποία δεν απέκτησαν ποτέ παιδιά. Πριν αποβιώσει συνέταξε δημόσια διαθήκη σε συμβολαιογράφο στην οποία όριζε ρητά ότι μετά το θάνατό του όλη η περιουσία του, η οποία συνίστατο σε αστικά ακίνητα, ανήκει στη γυναίκα του.
Όμως αδελφή του θανόντος μετά το θάνατό του κατέθεσε αγωγή στο Πολυμελές Πρωτοδικείο Ροδόπης ζητώντας την ακύρωση της διαθήκης. Το αιτιολογικό ήταν ότι ως μουσουλμάνος που ήταν ο θανών δεν είχε δικαίωμα να συντάξει διαθήκη, καθώς η δημόσια διαθήκη είναι άγνωστη στο δίκαιο της σαρίας, η οποία εφαρμόζεται στη Θράκη.
Η αδελφή του θανόντος διεκδικεί μέρος της περιουσίας κατά το ισλαμικό κληρονομικό δίκαιο, δηλαδή το δίκαιο της σαρίας, όπου, εφόσον δεν είχε παιδιά ο θανών, κληρονομούν και τα αδέρφια του με την εξ’ αδιαθέτου διαδοχή. Δηλαδή μη έχοντας αυτός δικαίωμα διαθήκης θα κληρονομούσε η γυναίκα του ένα ποσοστό και το υπόλοιπο ποσοστό τα αδέρφια του.
Η περιουσία του θανόντος αφορά ακίνητα, ορισμένα εκ των οποίων βρίσκονται και στην Τουρκία. Το Πολυμελές Πρωτοδικείο απέρριψε την αγωγή ισχυριζόμενο ότι η οποιαδήποτε θρησκεία δεν μπορεί να αποτελεί διάκριση και να θεσμοθετεί δικαιοδοσία σε τέτοια θέματα.
Επικαλέστηκε μάλιστα το Πρωτοδικείο την ευρωπαϊκή σύμβαση για τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη που απαγορεύει αυτές τις διακρίσεις. Αυτή μάλιστα η σύμβαση είναι υπερκείμενη του εσωτερικού δικαίου.
Η αδερφή του θανόντος όμως άσκησε έφεση και το Εφετείο Θράκης αποφάνθηκε το ίδιο, ότι δηλαδή ο θανών καλώς συνέταξε διαθήκη ως πολίτης Έλληνας, όταν ήταν εν ζωή, άσχετα αν είναι μουσουλμάνος ή οποιασδήποτε άλλης θρησκείας. Αυτός μπορεί να συντάσσει διαθήκη και να διαθέτει ελεύθερα την περιουσία του.
Ο ΑΡΕΙΟΣ ΠΑΓΟΣ ΑΝΑΙΡΕΣΕ ΕΦΕΤΕΙΑΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
Η υπόθεση, την οποία χειρίστηκε ο συνταξιούχος σήμερα δικηγόρος Σωτήρης Πουπουζής, έφτασε μέχρι τον Άρειο Πάγο, όπου προσέφυγε η αδερφή του θανόντος. Ο Άρειος Πάγος αναιρώντας την απόφαση του Εφετείου Θράκης αποφάσισε ότι επειδή στους μουσουλμάνους εφαρμόζεται το δίκαιο της σαρίας δεν είχε δικαίωμα να συντάξει διαθήκη ως μουσουλμάνος.
«Ο Άρειος Πάγος ανέπεμψε να δικαστεί πάλι η υπόθεση στο Εφετείο Θράκης με αυτό το σκεπτικό, δηλαδή το Εφετείο Θράκης να εφαρμόσει την σαρία», τόνισε ο κ. Πουπουζής.
Η ΣΥΓΥΓΟΣ ΠΡΟΣΦΕΥΓΕΙ ΣΤΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ
Όμως η σύζυγος του θανόντος, η οποία θίγεται από την απόφαση του Αρείου Πάγου έδωσε εντολή στο δικηγόρο της να προσφύγει στα ευρωπαϊκά δικαστήρια. Εκεί η δίκη θα γίνει ανάμεσα σε αυτήν και το ελληνικό κράτος και ζητείται με την προσφυγή της αυτή να καταδικαστεί το ελληνικό κράτος, διότι της αφαιρεί το δικαίωμα στην περιουσία και στην κληρονομία του θανόντος συζύγου της, ο οποίος είχε κάθε δικαίωμα, σύμφωνα με το αστικό δίκαιο, να συντάξει δημόσια διαθήκη.
ΣΤΟΝ «ΑΕΡΑ» ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΔΙΑΘΗΚΕΣ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΩΝ
Αυτή η απόφαση δημιουργεί τεράστια δεδομένα, τόνισε ο κ. Πουπουζής στον οποίον απευθύνθηκε ο «Χ» εξηγώντας ότι «μπορούν να ανατραπούν καταστάσεις οι οποίες έχουν καθιερωθεί από τότε που ισχύει ο αστικός κώδικας, από το 1946.
Από το 1946 οι Έλληνες μουσουλμάνοι πολίτες συντάσσουν κανονικά διαθήκες έχουν γίνει δικαιοπραξίες, μεταβιβάσεις, έχουν χτιστεί πολυκατοικίες έχουν δημιουργηθεί συμφέροντα. Δηλαδή τι θα γίνει εφεξής, θα πηγαίνει ο κάθε μουσουλμάνος στο συμβολαιογράφο και θα του λέει ο συμβολαιογράφος αρνούμαι να συντάξω διαθήκη επειδή είσαι μουσουλμάνος. Αυτά είναι πρωτάκουστα πράγματα.
Η Τουρκία που είναι υπέρμαχος για την εφαρμογή του δικαίου της σαρίας στη Θράκη, η ίδια δεν το εφαρμόζει από το 1923. Ο Μουσταφά Κεμάλ τότε κατήργησε όλα αυτά τα εκκλησιαστικά δικαστήρια όπως και της ελληνικής μειονότητας που υπήρχαν τότε και καλώς έπραξε. Και εφαρμόζει τουρκικό αστικό δίκαιο το οποίο είναι αντιγραφή του ελβετικού αστικού κώδικα».
Μέλος της μειονότητας και δικηγόρος ο Ιλχάν Αχμέτ, γνώστης του ισλαμικού δικαίου, είπε μιλώντας στο «Χ» πως «αυτή η απόφαση μπορεί να δημιουργήσει, κατά την άποψη μου, μεγάλο πρόβλημα στην κοινωνική δομή της μειονότητας, διότι έχουν συνταχθεί χιλιάδες δημόσιες διαθήκες.
Αυτές τις διαθήκες μπορεί ο κάθε ένας κακοπροαίρετα ή εκμεταλλευόμενος την κατάσταση αυτή να προσφύγει και να κάνει αγωγές με αποτέλεσμα τα δικαιώματα των γυναικών να κινδυνεύσουν. Ο Άρειος Πάγος θεώρησε ότι στη σαρία δεν υπάρχει πρόβλεψη διαθήκης. Η δική μου άποψη και η άποψη των ανθρώπων που ασχολούνται με το ισλαμικό δίκαιο, είτε είναι στις αραβικές χώρες είτε είναι στην Τουρκία, είναι ότι προβλέπεται και στο ισλαμικό δίκαιο η σύνταξη διαθηκών με περιορισμούς όμως.
Το ισλαμικό δίκαιο λέει ότι κατ’ αρχήν μπορεί ελεύθερα να διαθέτει ο διαθέτης μόνο το 1/3 της συνολικής περιουσίας. Το ίδιο υπάρχει και στο αστικό δίκαιο.
Σήμερα και στο αστικό δίκαιο στην Ελλάδα ένας πατέρας μπορεί να διαθέσει μέχρι ένα ποσοστό της περιουσίας του, δηλαδή δε μπορεί να στερήσει το παιδί του εντελώς από την περιουσία, υπάρχει η νόμιμη μοίρα δηλαδή είναι το κομμάτι εκείνο που ούτως η άλλως οφείλει να το αφήσει στην κόρη ή στον γιο εκτός αν υπάρχουν λόγοι αποκλήρωσης.
Άρα η απόφαση αυτή έτσι όπως εκδόθηκε μη αναγνωρίζοντας καθόλου το δικαίωμα να συντάξουν διαθήκη οι μουσουλμάνοι αυτόματα οδηγεί στην εφαρμογή της σαρίας πράγμα που μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα».
Η υπόθεση παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον και αφορά χιλιάδες πολίτες της Θράκης, μουσουλμάνους στο θρήσκευμα, οι οποίοι έχουν επιλέξει να διαθέσουν την περιουσία τους και να συντάξουν διαθήκες κατά τον τρόπο που ορίζει ο ελληνικός Νόμος.
Αναρτήσεις
Το πιθανότερο και κατά την γνώμη μου ( εάν όλο αυτό είναι γεγονός πλέον ), δεν αφορά μόνο τους Έλληνες μουσουλμάνους, αλλά και όλους τους Έλληνες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τώρα και στο εξής θα έχουμε και σύνταγμα δύο- τριών ή και περισσοτέρων ταχυτήτων, την ισότητα των Ελλήνων δεν θα την καθορίζει το σύνταγμα, αλλά η θρησκειοληπτική ικανότητα του κάθε Έλληνα πολίτη.
Δεν τολμώ καν να σκεφθώ, τι και ποιές ακριβώς " προεκτάσεις" δρομολογεί μία τόσο "πονηρή" απόφαση! ( βάλε στον νού σου: μπούρκα, ξυλιές, μαστιγώματα, θανατικές καταδίκες "μοιχών" γυναικών και πόσα ευτράπελα που ακολουθούν την βαθιά θρησκοληψία των μουσουλμάνων Ελλήνων και όλα με πρόσχημα την θρησκευτική ιδιαιτερότητα.)
Επαναλαμβάνω ( διότι μου είναι αδιανόητο να αντιληφθώ μια τέτοια απόφαση ), εάν αυτή η απόφαση είναι γεγονός, εύγε στην Ελληνική δικαιοσύνη- πάλι " έγραψε " αδέκαστο και μη κατευθυνόμενο " δίκαιο" !
Ανδρέας Αέναος.
Μοιράζομαι μαζί σας ένα μέιλ που μου έστειλε μια φίλη. Δε συμφωνώ με την απόλυτη στάση απέναντι σε έναν διαφορετικό πολιτισμό, ούτε με την απαξίωσή του, αλλά αναγνωρίζω στους Ιάπωνες το δικαίωμα να διαφυλάξουν τον πολιτισμό τους από κάποιους που θεωρούν απειλή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε και αντίθετες απόψεις, ακόμα κι αν δεν τις αποδεχόμαστε.(Αλήθεια, το Ισλάμ το δέχεται αυτό;)
Τελικά, να πού οφείλεται (συν τοις άλλοις) η πρόοδος της Ιαπωνίας και να γιατί είναι πολύ εξελιγμένη αυτή η χώρα.
Έχετε διαβάσει ποτέ σ' εφημερίδα ότι πολιτικός ηγέτης ή ένας πρωθυπουργός από ισλαμικό κράτος να έχει επισκεφθεί την Ιαπωνία;
Έχετε διαβάσει ποτέ ότι ο πρωθυπουργός, π.χ., του Ιράν, βασιλιάς ή πρίγκιπας της Σαουδικής Αραβίας έχει επισκεφτεί την Ιαπωνία;
Η Ιαπωνία έχει θέσει αυστηρούς περιορισμούς σχετικά με το Ισλάμ και όλους τους μουσουλμάνους και αυτοί δεν τολμούν να πλησιάσουν.
Οι λόγοι που δεν πάνε είναι οι εξής:
α) Η Ιαπωνία είναι η μόνη χώρα που δεν δίνει ιθαγένεια στους μουσουλμάνους.
β) Στην Ιαπωνία μόνιμη κατοικία δεν δίνεται σε μουσουλμάνους.
γ) Υπάρχει αυστηρή απαγόρευση για τη διάδοση του Ισλάμ στην Ιαπωνία.
δ) Στα Πανεπιστήμια της Ιαπωνίας, η αραβική ή οποιαδήποτε ισλαμική γλώσσα δεν διδάσκεται.
ε) Απαγορεύεται η εισαγωγή «Κορανίου» στη χώρα, στην αραβική γλώσσα.
στ) Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύθηκαν από την ιαπωνική κυβέρνηση, έχει δοθεί προσωρινή κατοικία μόνο σε 2 τυχερούς Μουσουλμάνους, οι οποίοι πρέπει να ακολουθούν τον ιαπωνικό νόμο του ομόσπονδου κράτους στο οποίο βρίσκονται. Οι μουσουλμάνοι θα πρέπει να μιλούν Ιαπωνικά και να τελούν τις θρησκευτικές τελετές τους μόνο στα σπίτια τους.
ζ) Η Ιαπωνία είναι η μόνη χώρα στον κόσμο που έχει έναν αμελητέο αριθμό πρεσβειών ισλαμικών χωρών.
η) Οι Ιάπωνες δεν επηρεάζονται καθόλου από το Ισλάμ.
θ) Οι μόνοι Μουσουλμάνοι που κατοικούν στην Ιαπωνία είναι οι υπάλληλοι ξένων εταιρειών.
ι) Ακόμα και σήμερα, δεν χορηγούνται βίζες στους μουσουλμάνους γιατρούς, μηχανικούς ή σε στελέχη που αποστέλλονται από ξένες εταιρείες.
ια) Στην πλειονότητα των εταιρειών, αναφέρεται στους κανονισμούς τους, μόνο μη μουσουλμάνοι μπορούν να υποβάλουν αίτηση για εργασία.
ιβ) Η ιαπωνική κυβέρνηση είναι της γνώμης ότι οι Μουσουλμάνοι είναι φονταμενταλιστές, ακόμα και στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, και δεν είναι διατεθειμένοι να αλλάξουν τους μουσουλμανικούς νόμους τους.
ιγ) οι μουσουλμάνοι δεν τολμούν να σκεφτούν ότι μπορούν να νοικιάσουν σπίτι στην Ιαπωνία.
ιδ) Αν κάποιος καινούργιος έρθει σε μια γειτονιά και γνωρίζουν οι υπόλοιποι ότι ο καινούργιος είναι μουσουλμάνος τότε όλη η γειτονιά είναι σε συναγερμό.
ιε) Κανείς δεν μπορεί να ιδρύσει μια μικρή ισλαμική οργάνωση ή «Madarsa» στην Ιαπωνία.
ιστ) Δεν ισχύει καμμία σαρία για προσωπικούς λόγους στην Ιαπωνία.
ιζ) Σε περίπτωση που ένας Ιάπωνας παντρευτεί μια γυναίκα μουσουλμάνα, τότε θεωρείται για πάντα παρίας.
ιη) Σύμφωνα με τον κ. Komico Yagi (Πανεπιστήμιο του Τόκιο) «Υπάρχει μια αντίληψη στην Ιαπωνία ότι το Ισλάμ είναι μια πολύ στενόμυαλη θρησκεία και θα πρέπει να μείνετε μακριά από αυτήν. "