Στα "σίδερα" η Βιοχάλκο

Του Γιώργου Κράλογλου

Ο Καραμανλής με τις κρατικοποιήσεις 3 ιδιωτικών ομίλων το 1975 έστρωσε τον δρόμο του Παπανδρέου για 43 κοινωνικοποιήσεις ιδιωτικών βιομηχανιών. Ο κ. Σαμαράς με κλείσιμο των συνόρων για τις τελευταίες βιομηχανίες του τόπου στρώνει τον δρόμο στον κ. Τσίπρα για την δική του πολιτική. Τι μένει; Συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ μετά τις εκλογές λόγω κοινής πλεύσης και αλληλεγγύης;

Τι άλλο μπορεί να πει κανείς όταν η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ίσως και του πλανήτη) με ογκώδη επιχειρηματική μετανάστευση, λόγω γενικής οικονομικής ασφυξίας, αλλά η κυβέρνησή της αντί να οξυγονώσει με ρευστότητα την οικονομία κλείνει τα σύνορα για να εγκλωβίσει την μετανάστευση!!!

Ο δε πρωθυπουργός της με κακότεχνο θέατρο... στην τηλεόραση, απευθυνόμενος στους «ιθαγενείς» και στους λιμοκτονούντες ανέργους του 30%, προσπαθεί να πείσει ότι η χώρα είναι τόπος επενδυτικών ευκαιριών... και ότι οι επενδυτές στριμώχνονται... στα σύνορα.

Και ενώ από την μία ψάχνει για επενδυτές, από την άλλη στέλνει το μήνυμα ότι στο Ελλαδιστάν... σας παρουσιάζομε μια νομοθεσία ή μια φορολογία που ισχύει αλλά την αλλάζουμε με τροπολογίες όταν κρίνουμε ότι πρέπει να σας κρατήσουμε στον τόπο για να σας γδάρουμε...

Στην Ελλάδα του κ. Σαμαρά έχει αντικατασταθεί ακόμη και το ιστορικό «Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;» με το «Ποιος δουλεύει ποιόν σ΄ αυτόν τον τόπο»!

Γιατί οι μόνοι που δεν κατάλαβαν το μήνυμα της μετανάστευσης από την Ελλάδα της ΦΑΓΕ, της 3Ε, δεκάδων μεταποιητικών επιχειρήσεων οικοδομικών υλικών προς τα Βαλκάνια, διεθνών εμπορικών αλυσίδων και τώρα του ομίλου Βιοχάλκο είναι οι κ.κ. Σαμαράς και Στουρνάρας μαζί με το υπόλοιπο οικονομικό επιτελείο.

Αυτό που κατάλαβαν είναι ότι αν κλείσουν τα σύνορα οι τελευταίοι βιομηχανικοί όμιλοι που μετριόνται στα δάχτυλα θα βάλουν μυαλό και «προσκυνώντας» την κυβέρνηση Σαμαρά θα πουλήσουν... τα ασημικά τους, το χαλί του σπιτιού τους και τα μαχαιροπήρουνα... για να κρατήσουν τις βιομηχανίες τους ανοικτές και να σώσουν την κυβέρνηση από την τραγωδία της ανεργίας.

Διαφορετικά δεν θα έγραφαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους ότι από αυτούς που ακόμη το παλεύουν η Βιοχάλκο με την Χαλυβουργική και την Ελληνική Χαλυβουργία και προσωπικά οι κ.κ. Στασινόπουλος και Μάνεσης, οι Γάλλοι της ΑΓΕΤ, οι επικεφαλής του ομίλου Τιτάν, η υαλουργία Γιούλα, η χαρτοβιομηχανία ΠΑΚΟ, οι κλωστοϋφαντουργία Δοντά, ο όμιλος Μυτιληναίου, οι μεταλλευτικές και οι εξαγωγικές επιχειρήσεις, ομάδα βιομηχανιών της Βορείου Ελλάδος και δεκάδες μεταποιητικές επιχειρήσεις τροφίμων, χημικών προϊόντων, πλαστικών και μεταλλουργίας μαζί με τα ναυπηγοεπισκευαστικά ιδιωτικά απομεινάρια έχουν εξηγήσει σε όλους τους τόνους, στον ίδιο τον κ. Σαμαρά, και στους κ.κ. Στουρνάρα, Χατζιδάκη και Βρούτση πως μέσα σε αυτό το οικονομικό περιβάλλον της έλλειψης ρευστότητας και της υπερφορολόγησης όχι μόνο δεν πρέπει να περιμένουμε ίδρυση βιομηχανίας και θέσεις εργασίας αλλά ούτε παραμονή στην Ελλάδα αυτών που υπάρχουν περισσότερο από μία διετία!!!

Είναι να απορείς όταν η απάντηση στην απόφαση της Βιοχάλκο για μετανάστευση δίδεται μέσα από την σοβιετικής λογικής και νοοτροπίας τροπολογία που μπλοκάρει γενικά (αποκαλυπτικό ρεπορτάζ του κ. Βασίλη Γεώργα στο Capital.gr) κάθε επιχειρηματική απόφαση για ελεύθερη έξοδο από την χώρα!!!

Να λοιπόν γιατί έχει επικρατήσει ως πιστεύω ότι στην Ελλάδα ζούμε ένα παρακμιακό σοβιετικό καθεστώς που το συντηρούν βουλευτές, σύμβουλοι, παρατρεχάμενοι, συντεχνίες και το κομματικό πελατειακό δυναμικό που σιτίζεται από τους φορολογούμενους.

Οι αρχηγοί δε όλων των κομμάτων που διεκδικούν την εξουσία όπως και οι πρωθυπουργοί των κυβερνήσεων φροντίζουν, για ψηφοθηρικούς λόγους, να συντηρούν το καθεστώς αυτό ανεξάρτητα από ιδεολογία.

Και επειδή διατυπώνονται ενστάσεις για το αν είναι σοβιετικό το οικονομικό περιβάλλον στην Ελλάδα ας μην ξεχνάμε μεταξύ πολλών άλλων ότι:

- Το 1974 που άρχισε ο διωγμός της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, το κράτος συμμετείχε στην οικονομία κατά 34% και μέσα σε μία δεκαετία έφθασε το 80% για να μειωθεί στο 75% μετά το 1995 που πουλήθηκαν για οικόπεδα 50 κοινωνικοποιημένες επιχειρήσεις κάθε μορφής. Το ποσοστό του κρατισμού κατά 75% που διατηρείται και σήμερα με τι μοιάζει;

- Από το 1974 μέχρι σήμερα έχουν επιβληθεί με νόμους και τροπολογίες που ψηφίζονται με ρυθμό 5-10 τον χρόνο απίθανες φορολογήσεις και χαράτσια. Αυτό δεν είναι αποφασίζουμε και διατάζουμε;

- Από την μεταπολίτευση και μετά ο ρόλος των κρατικών συντεχνιών είναι καθαρά Διοικητικός των ΔΕΚΟ γιατί έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο σε επενδύσεις, συνεργασίες και προσλήψεις.. Αυτό με τι μοιάζει;

- Εδώ και 40 χρόνια οι φορολογούμενοι, ενώ δεν κέρδισαν μία δραχμή ή ένα ευρώ από τις άχρηστες κρατικές επιχειρήσεις που έχουν φεσώσει τους πάντες ,υποχρεώνονται να πληρώνουν τις κρατικές ζημιές. 

Οι δε «κομισάριοι» που τις «διοίκησαν» μαζί με τις συντεχνίες απηλλάγησαν από κάθε ευθύνη βάσει νόμου!!! Αυτό με τι μοιάζει;

Καλή συνέχεια και καλή τύχη λοιπόν...

Πηγή: Κεφάλαιο

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση