Θα είναι η Ελλάδα "παράπλευρη απώλεια" στην ενεργειακή κοσμογονία της περιοχής;

Του Χρήστου Καπούτση

Το «Μεγάλο Παιχνίδι» στην Ανατολική Μεσόγειο, μόλις άρχισε… Στο επίκεντρο η εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου ορυκτού πλούτου , αλλά και η ασφάλεια των θαλασσίων οδών και των αγωγών μεταφοράς της ενέργειας.

Η Ελλάδα και η Κύπρος, θα πρέπει να συγκροτήσουν μια πολύ-πρισματική και ταυτόχρονα συνεκτική ενεργειακή πολιτική, ώστε να αξιολογηθούν ως σοβαροί παίχτες στην «ενεργειακή σκακιέρα». Αν αυτό δεν συμβεί, τότε, ελλοχεύει ο κίνδυνος δραματικής υποβάθμισης του γεωπολιτικού ρόλου τους Ελληνισμού (Ελλάδα- Κύπρος), με συνέπεια αναπόφευκτη, τη μη αναστρέψιμη συρρίκνωση Εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων μας.

Ελλάδα και Κύπρος, αποδεδειγμένα διαθέτουν εντός των ορίων της ΑΟΖ , πλούσια κοιτάσματα υδρογονανθράκων, που η αξιοποίησή τους, θα αναβαθμίσει τον γεωπολιτικό τους ρόλο και θα τους προσδώσει πολιτική ισχύ και πλούτο στον Ελληνισμό.

Όμως, αυτή την ευνοϊκή προοπτική για τον Ελληνισμό, επιχειρούν να υπονομεύσουν, για διαφορετικούς λόγους, οι μεγάλοι «παίχτες» της περιοχής, η Γερμανία, οι ΗΠΑ και κυρίως η Τουρκία.

Η «μνημονιακή» Ελλάδα έχει εκχωρήσει μέρος της Εθνικής της κυριαρχίας στη διεθνή των τοκογλύφων -δανειστών μας, ενώ η Κυπριακή Δημοκρατία έχει μετατραπεί, ελέω Ε.Ε., σε αποικία χρέους. Αυτά τα «αποτελέσματα» των Eλλήνων και Eλληνοκυπρίων πολιτικών, εκλαμβάνονται από την ισλαμική Κυβέρνηση Τ.Ερντογάν, ως η «χρυσή ευκαιρία», για την προώθηση των διαχρονικών επεκτατικών σχεδίων της τουρκικής «εξαναγκαστικής διπλωματίας» σε Θράκη, Αιγαίο και Κύπρο. Η Τουρκία, αξιώνει συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο και τη «μερίδα του Λέοντος», από το φυσικό αέριο της Κυπριακής ΑΟΖ.

Σημαντικός παράγοντας των γεωπολιτικών εξελίξεων θα είναι και η πλήρης ανατροπή της σχετικής στρατιωτικής ισορροπίας Ελλάδος και Τουρκίας. Η τρόικα επέβαλε δραστικές περικοπές στις δαπάνες για την Άμυνα, με αποτέλεσμα οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, αντικειμενικά, να μην βρίσκονται στο «ζενίθ» της μαχητικής τους ισχύος. Η Τουρκία, την ίδια ώρα, υλοποιεί ένα από τα μεγαλύτερα και δαπανηρότερα εξοπλιστικά της προγράμματα, αναβαθμίζοντας πολύ σημαντικά την στρατιωτική της ισχύ. Είναι γνωστή η τακτική της Τουρκίας, να αξιοποιεί την στρατιωτική της ισχύ, προκειμένου να επιβάλει διπλωματικές και πολιτικές επιλογές της επεκτατικής πολιτικής των Ερντογάν-Νταβούτογλου.

Επίσης, είναι πλέον κοινό μυστικό, ότι μετά την κατάρρευση του χρηματοπιστωτικού-τραπεζικού συστήματος της Κύπρου, σειρά έχει και η «λύση» του Κυπριακού. Μεθοδεύεται ως λύση , μια παραλλαγή, επί τα χείρω, του σχεδίου Ανάν, ώστε η «Ενωμένη Κύπρος» , δηλαδή η Τουρκία, να διαχειριστεί τον ενεργειακό πλούτο της Μεγαλονήσου.

Η Τουρκία εφαρμόζοντας με συνέπεια μια επεκτατική πολιτική κατά του Ελληνισμού, αμφισβητεί de facto τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας. Έμπρακτη απόδειξη , η παράνομη δραστηριότητα πολεμικών αεροσκαφών και πλοίων της Τουρκίας στο Αιγαίο και την Κυπριακής ΑΟΖ, που εσχάτως έχει «εμπλουτιστεί» με τις υποθαλάσσιες έρευνες πλοίων , τουρκικών συμφερόντων, που κινούνται με άνεση , εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Παράλληλα, η Ισλαμική Κυβέρνηση Ερντογάν, επιχειρεί να αναβαθμίσει το status των Κατεχομένων («Βόρεια Κύπρος»), καθώς στόχος της είναι να καταστεί συγκυρίαρχος των κυπριακών κοιτασμάτων και αδιαμφισβήτητος κόμβος μεταφοράς ενέργειας , από την Ανατολική Μεσόγειο προς την κεντροδυτική Ευρώπη. 


Με όλα αυτά που γίνονται σε Ελλάδα και Κύπρο, εύλογα μπορεί κάποιος να αναρωτηθεί, αν αποτελούν την υλοποίηση ενός σχεδίου, που έχει πολύ προσεχτικά διαμορφωθεί, από ισχυρούς πολιτικό-οικονομικούς παράγοντες, με στόχο την βέλτιστη αξιοποίηση του ενεργειακού πλούτου της Ανατολικής Μεσογείου, αλλά με θύματα, την απώλεια της Εθνικής Ανεξαρτησίας των δύο ελληνικών κρατών (Ελλάδα και Κύπρος) και την υποταγή του φρονήματος των Ελλήνων πολιτών, που διαθέτουν Εθνική Συνείδηση.

Αναμφίβολα, στην ενεργειακή Κοσμογονία της Ανατ. Μεσογείου οι συμμαχίες και οι αντιπαλότητες διαμορφώνονται στη βάση οικονομικών συμφερόντων και γεωστρατηγικών στοχεύσεων. Αν τώρα, για την επίτευξη των Στρατηγικών στόχων, ισοπεδωθούν λαοί και διαλυθούν κρατικές οντότητες, αυτά δεν λογίζονται, παρά μόνο, ως «παράπλευρες απώλειες».

Πηγή: Οn Αlert

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση