Καρδιά και νους ή στομάχι;

Μεγάλο κακό η ισχυρογνωμοσύνη, η οποία γεννά κλισέ στο μυαλό που εμποδίζουν τον άνθρωπο να κρίνει κάτι ορθά. Στην Ελλάδα η τέχνη των βιαστικών συμπερασμάτων έχει διδαχθεί σε πολλούς και υιοθετείται ειδικά από άτομα που ανήκουν σε πολιτικοιδεολογικά μαντριά, νεολαίες κομμάτων, θρησκευτικούς κλειστούς κύκλους και γενικά από εγκλωβισμένους σε φυσαλίδες που στο τέλος σκάνε.

Τα κλισέ, λοιπόν, αποτελούν τροχοπέδη στην ορθή κρίση. Όλοι έχουμε αντιληφθεί το που κατατάσσονται όσοι μιλούν για τα ελληνικά ιδεώδη, άσχετα εάν δεν έχουν καμία σχέση με ακραίες ιδεολογίες. Να, όμως, που χωρίς τον Ελληνισμό κανείς δεν θα γνώριζε τι σημαίνει αυτοδιάθεση, ανθρώπινα δικαιώματα, ελευθερία.

Η ισχυρογνωμοσύνη στην συνέχεια οδηγεί στην σκληροκαρδία. Υπάρχουν πολλοί που νομίζουν ότι επειδή είδαν κάποτε κάποια ψάρια είναι σε θέση να μιλήσουν για ολόκληρο τον ωκεανό. Θεωρούν ότι τα ξέρουν όλα και δεν χρειάζεται να ψάξουν περαιτέρω. Η στάσιμη αυτή συμπεριφορά οδηγεί στην «ακινησία» της καρδιάς. Όταν σταματάει να δουλεύει ο νους, σταματάει και η καρδιά και απλά χτυπάει ηλεκτρικά για να κινείται το σώμα.

Επομένως ότι κι αν δει ο «επαΐοντας», όσο σωστό κι αν είναι, όσα επιχειρήματα κι αν του κατατεθούν, θα παραμείνει στα ίδια, αφού τα πάντα ερμηνεύονται βάσει των κλισέ που υπάρχουν «εμφυτευμένα» στο μυαλό.

Η σκληροκαρδία με την σειρά της γεννά τον εγωισμό. Τότε είναι πολύ δύσκολο ν’ αλλάξει πορεία το πλοίο του καθενός, ενώ το παγόβουνο μένει σταθερό, περιμένοντας το θύμα του.

Στις μέρες μας τα κλισέ αποτελούν το υπ’ αριθμόν ένα εμπόδιο για την αναγέννηση της ελληνικής κοινωνίας και την έξοδο από την κρίση. Δήθεν ευαισθησίες κατακλύζουν πολλούς νέους ανθρώπους, οι οποίοι αντί ν’ αφήσουν τους εαυτούς τους ελεύθερους ν’ αναζητήσουν την αλήθεια, καθίστανται έρμαια κέντρων προπαγάνδας.

Κατά αυτόν τον τρόπο πολλοί μοιάζουν στους πολιτικούς που καταδικάζουν, αφού παρόμοια «ιδεώδη» πρέσβευαν κι αυτοί όταν ήταν νεότεροι. Και τώρα; Ο εγωισμός τους οδηγεί στο να μην δίνουν καμία σημασία στους συνανθρώπους τους (λαό) και να αγνοούν εναλλακτικές λύσεις που δύνανται να βγάλουν την χώρα από το αδιέξοδο που οδηγήθηκε. Βέβαια, υπάρχουν κι αυτοί που κάνουν ότι ακούν τους πάντες, λόγω προσωπικών συμφερόντων, αλλά θ’ ασχοληθούμε άλλη φορά μ’ αυτήν την κατηγορία.

Η επιλογή ανήκει στον καθένα.

Ελευθερία ή μαντρί; 

Καλοπροαίρετη δυσπιστία ή βιαστικό συμπέρασμα; 

Καρδιά και νους ή στομάχι;

Πηγή: Πυγμή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση