Είναι η Δημοκρατία, Ηλίθιε!!!
Γράφει ο Όθωνας Ιακωβίδης
Είναι η Δημοκρατία, Ηλίθιε!!!
Βροντοφώναξε μέσα στα μούτρα μου αγριεμένος ο Περικλής, όχι ο απέναντι περιπτεράς μου (ο οποίος επισκέπτεται συχνά τα όνειρά μου ως εφιάλτης, καθώς του χρωστώ 32 Ευρώ, τα οποία δεν μπορώ, εδώ και τρεις μήνες να ξεπερισσέψω για να τον ξοφλήσω...) αλλά ο αρχαίος, εκείνος που γύρισε τον διακόπτη της Δημοκρατίας και η Αθήνα έλαμψε εκτυφλωτικά για να καταυγάσει η Ελλάδα, ως πνεύμα, σ' όλο τον κόσμο, μέχρι τις μέρες μας...
Έτσι ξύπνησα, ταραγμένος, κι αναρωτήθηκα πώς ο περιπτεράς μου μεταμορφώθηκε σ' εκείνη την τρομερή μορφή, τη θυμωμένη, που έσπασε τα τύμπανα των αυτιών μου και μ' έκανε να ανατριχιάσω από ακαταμάχητο φόβο, μπροστά στη διάθεσή του να με εκμηδενίσει με μία ανείπωτη λύσσα για την αδυναμία μου να καταλάβω κάτι, αυτό που σάλπισε με τη δύναμη 1000 σαλπίγγων μέσα στα αυτιά μου για να φτάσει σε κάθε μόριο του κορμιού μου, μέχρι τις φτέρνες μου!!!
Είναι η Δημοκρατία, Ηλίθιε!!!
Το πράγμα ξεκίνησε όταν εγώ, (στον ύπνο μου τώρα) μετά από δυόμισι ολόκληρες ώρες άκαπνος, με το αίσθημα της στέρησης να κορυφώνεται, αποφάσισα να πάω απέναντι στο περίπτερο και να ζητήσω ακόμη ένα πακέτο τσιγάρα, με πίστωση, παρ' όλο που ο Περικλής (ο περιπτεράς) μου το είχε κόψει απότομα την τελευταία φορά:
- Όθωνα, μη ξαναπατήσεις εδώ χωρίς λεφτά. Σ' αγαπώ, σ' εκτιμώ, αλλά τέρμα τα δίφραγκα. Δεν θα κλείσω εγώ για χάρη σας.
Μιλώντας για πολλούς, κατάλαβα ότι δεν ήμουν ο μόνος στη γειτονιά κι αυτό από τη μία με παρηγόρησε για τα χάλια μου (καθώς βεβαιώθηκα ότι δεν ήμουν ο μόνος αναξιόχρεος) κι από την άλλη με τρόμαξε, καθώς κατάλαβα ότι η γενικότερη κατάσταση μπορεί να προκαλέσει την οριστική παύση της πίστωσής μου από τον περιπτερά της γειτονιάς.
Και τί θα γίνει; σκέφθηκα. Πώς θα τη βγάλω, χωρίς τσιγάρο;
• Εντάξει, χωρίς εκείνα τα παλιά τσιμπούσια, τα πολυποίκιλα και τα πολυδιάστατα, τη βγάζω. Έχουμε ακόμη ένα πιάτο φαΐ στο τραπέζι.
• Χωρίς εκείνα τα λουσάτα ντυσίματα και τις φιγούρες, τη βγάζω. Έχουμε δυό παντελόνια, τρία πουκάμισα και δυό σακάκια (απομεινάρια από το ένδοξο παρελθόν) που μας τη βγάζουν.
• Χωρίς σόμπα (το καλοριφέρ αποτελεί παλαιότερη απώλεια), τη βγάζω. Καλά να είναι το αντιανεμικό μου τζάκετ (από τότε που έκανα ιστιοπλοΐα) και οι αρβύλες (που φορούσα στις εκδρομές του Ορειβατικού), που φορώ αντί παντόφλες και “ρόμπ ντε σάμπρ” μέσα στο σπίτι.
• Είπα σπίτι και με έπιασε ρίγος στη σκέψη ότι ο Στουρνάρας και ο Βορίδης, με συνήγορο τον Άδωνη, θα περάσουν αύριο-μεθαύριο το νόμο που θα επιτρέπει την κατάσχεση της πρώτης κατοικίας, οπότε, πάει και το σπίτι, αφού δεν μπορώ να πληρώσω τις τελευταίες δόσεις του δανείου μου...
• Και καλά, άντε και το σπίτι να μου πάρουν, υπάρχουν και καταλύματα (ο Δήμαρχός μας νά' ναι καλά) που θα βρω ένα κρεβάτι να κοιμηθώ. Θα τη βγάλω.
• Και χωρίς γκόμενα τη βγάζω. Άσε που η λίμπιντο ψυχορραγεί, καθώς ο έρωτας φτερουγίζει μακριά από σκουπίδια....
- Και ξέρεις ποιός φταίει που με κατάντησε σκουπίδι, εμένα, τον Όθωνα; Ρώτησα τον περιπτερά μου, τον Περικλή.
Ο Περικλής με κοίταζε αμίλητος κι ανέκφραστος.
- Αυτός ο πούστης, το αφεντικό μου. Αυτός ο μαλάκας που δεν ήξερε να κουμαντάρει την επιχείρηση και τη βούλιαξε. Αυτός φταίει για τα χάλια μου. Ούτε αποζημίωση δεν πήρα...Αυτοί, τα αφεντικά είναι που καταστρέψανε την Ελλάδα!
- Εγώ φταίω βρε μαλάκα;
Γυρνάω και βλέπω το αφεντικό μου, ρακένδυτο, σκελετωμένο (πού' ναι εκείνη η κοιλιά, πού' ναι εκείνα τα μάγουλα;) με μία κασίδα στο κεφάλι νά, μ' ένα σκοτεινό βλέμμα.
-Εγώ φταίω βρε μαλάκα που σας κράτησα, εσένα και τους άλλους πέντε, μέχρι την τελευταία στιγμή, ενώ βούλιαζα, γιατί κάποια λαμόγια με βάλανε στο χέρι, πουλώντας μου ελπίδα, για τη σωτηρία της δουλειάς και της δικής σας θέσης στη ζωή;;; Αν ήμουν τέτοιος που με είπες, θα ήμουν εντάξει στην πιάτσα 32 ολόκληρα χρόνια, για να φάω την αποζημίωσή σου, μαλάκα;;; Και θα ήμουν τώρα, “μέσα”;;; Αυτά τα λαμόγια φταίνε για την κατάσταση, γιατί δεν είμαι μόνον εγώ, που άφησα άνεργους και απλήρωτους εργαζόμενους. Είμαστε πολλοί. Είμαστε χιλιάδες!! Και γι' αυτό, αυτά τα λαμόγια φταίνε...
Σκέφτηκα ότι μπορεί να ήταν και έτσι που τά 'λεγε.
Ξαφνικά, δεν ξέρω πώς, γύρω από το περίπτερο, στη μικρή πλατεία, βρέθηκε πολύς κόσμος, διάφοροι, που ούτε τους ήξερα. Και ο καθ' ένας τους, ήθελε να πει τον πόνο του:
- Εμένα φταίει ο διευθυντής μου, αυτή η κουφάλα του ΠΑΣΟΚ, που μόλις κατάλαβε ότι εγώ δεν είμαι πρασινορουφιάνος, με έβαλε στο μάτι, μέχρι που με τύλιξαν σε μία κόλλα χαρτί και μ' έδιωξαν από την υπηρεσία, στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Αυτός και κάτι τέτοιοι σαν κι αυτόν είναι που έχουν χαντακώσει την Ελλάδα....
- Εμένα, ρε, μου κόψανε την επιδότηση! (πετάχτηκε ένας αγρότης, που τον κατάλαβα από την τσάπα που είχε στον ώμο του, σαν όπλο “επ' ώμου”... ) Εκείνη η πουτάνα η Γεωπόνος της Νομαρχίας, η ξεκωλιάρα η Νεοδημοκράτισσα... αυτή τα φταίει όλα. Και τώρα δεν έχω ούτε να σπείρω ! Πώς θα ταΐσω τη φαμίλια μου;;;
- Ρε σεις, έμένα να δείτε τί μου έκαναν! Ρε σεις, έχω τέσσερα παιδιά και μου κόψανε το επίδομα πολυτέκνου! Μα είναι τόσο μαλάκας ο Υπουργός, τόσο άσχετος, να μη καταλαβαίνει ότι δεν μπορούμε να ανταπεξέλθουμε, με τόσο στόματα να περιμένουν να φάνε, να ντυθούν, να σπουδάσουν, να, να, να... και όταν πήγαμε να τον δούμε, τρία πούλμαν από τη Θράκη κατεβήκαμε στο Υπουργείο, δεν μας δέχτηκε, καν..... Αυτός φταίει. Πού τον βρήκαν και τον βάλανε εκεί;;;
- Ρε σεις, εγώ πλήρωσα πριν τρία χρόνια, τρεις χιλιάδες κατοστάρικα (που κονόμησα 20 χρόνια στο τιμόνι Σκύδρα – Μόναχο, Φρανκφούρτη - Σκύδρα) για να αγοράσω μία άδεια φορτηγού. Και ήρθε ο ξεφτελισμένος ο Υπουργός και την έκανε κωλόχαρτο. Με κατέστρεψε, ο πούστης! Αυτός και μόνον αυτός φταίει για τη σημερινή κατάσταση, γιατί δεν είμαι μόνον εγώ, είμαστε χιλιάδες .....
- Γιατί, ρε, εγώ που αγόρασα άδεια για ταξί, με 18 χρόνια να οδηγάω μέσα στο έγκλημα και να κουβαλάω τον κάθε μαλάκα και την κάθε “κυρία”, τί να πω;;; πετάχτηκε ένας άλλος, πίσω από τον πάγκο με τα παγωτά.
- Ρε σείς, όλα αυτά είναι τρίχες μπροστά στο καινούργιο που βγήκε στα φόρα: Ο Νικολόπουλος, ρε, ο βουλευτής της ΝΔ που ήτανε υφυπουργός εργασίας, τον ακούσατε τί βγήκε και είπε στην τηλεόραση; (οι άλλοι στράφηκαν προς το μέρος του).
- Ρε σείς, είπε το ανήκουστο: Στον Υπουργό ρε σείς, στον ίδιο τον Υπουργό του, όταν τον πήρε στο τηλέφωνο για να του ζητήσει τις τελευταίες οδηγίες για το πώς πρέπει να διαπραγματευθεί με τους Τροϊκανούς, ο Σαμαράς του είπε ξεκάθαρα: ΣΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΘΑ ΠΕΣΕΤΕ ΓΙΑ Ο,ΤΙ ΣΑΣ ΠΟΥΝΕ!!! Το ακούσατε, ρε;; Το καταλάβατε;;; ΣΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΘΑ ΠΕΣΕΤΕ ΓΙΑ Ο,ΤΙ ΣΑΣ ΠΟΥΝΕ!!!
- Το ίδιο, με άλλα λόγια, είπε και ο Ρουπακιώτης ο άλλος Υπουργός, αυτός της Δικαιοσύνης!!!!! πού πάμε ρε, ποιός μας κυβερνά;;;
- Η Δεξιά μας κυβερνά, ο Σαμαράς. Δεν το ξέρεις; (πετάχτηκε ένας πίσω από τον ταξιτζή).
- Ποιά Δεξιά, βρέ μαλάκα; (πετάχτηκε ένας άλλος). Δεν είναι στην κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ;;; Τυφλός είσαι; Άσε, σε καταλάβαμε. Από μακριά βρωμάς πρασινίλα.....
- Γιατί ρε παιδιά μαλώνετε, την Αριστερά πού τη βάζετε; Η Αριστερά δεν στηρίζει την κυβέρνηση; Το λέει καθαρά: Δημοκρατική Αριστερά. ΔΗΜ.ΑΡ. Με Κουβέλη στο τιμόνι και σφραγίδα στην ούγια, Ρεπούση. Εγγύηση !! πετάχτηκε κάποιος πίσω από τις εφημερίδες του περιπτέρου.
- Ακούστε κύριοι, (άρχισε να επιχειρεί κάποιος, που έδειχνε πιό σοβαρός, να μιλήσει).
- Σκάστε, ρε. Φώναξε πιο δυνατά απ' όλους, κάποιος άλλος, για να επιβάλλει σιωπή. Ο άνθρωπος είναι ο στρατηγός Όπουλος. Ησυχάστε να ακούσουμε τι λέει.
- Τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα ! (άρχισε ο στρατηγός να λέει μόλις έγινε σχετική ησυχία). Σας μιλώ σαν άνθρωπος που γνωρίζει καλύτερα την κατάσταση στον στρατό, έστω κι αν είμαι συνταξιούχος εδώ και καιρό. Και δεν είναι μόνο η τεράστια μείωση στο μισθό και στις συντάξεις του στρατιωτικού προσωπικού, που ξεπερνούν κάθε όριο! Πολίτες είμαστε κι εμείς, ένστολοι, και είναι αναπόφευκτο να μοιραστούμε , με όλη την κοινωνία, τη μείωση της καθημερινής ποιότητας της ζωής μας. Εδώ, με τις μειώσεις των δαπανών για την άμυνα, κινδυνεύει το αξιόμαχον των ενόπλων δυνάμεων την στιγμήν που τα σύννεφα του πολέμου μαζεύονται στην περιοχήν μας. Συρία, Παλαιστίνη, Ισραήλ, Ιράν, Ρώσοι, Τούρκοι, είναι έτοιμοι να ξεκινήσουν εχθροπραξίας που, αν αρχίσουν κανένας δεν γνωρίζει που μπορεί να σταματήσουν!! Η Κυβέρνησις είναι υπόλογος...
- Ποιά κυβέρνηση κύριε Στρατηγέ; αντέτεινε ο ταξιτζής. Ο ΣΥΡΙΖΑ φταίει και το ΚΚΕ που εδώ και χρόνια φωνάζουνε για μείωση των στρατιωτικών δαπανών. Τί μας λέτε, τώρα; Κρυφο-ΚΚΕ ήσουνε; Γι αυτό σε διώξανε; Ή μήπως μας είσαι με τη Χρυσή Αυγή;
- Σας παρακαλώ, κύριε, άρχισε να λέει ο στρατηγός, αλλά τον έκοψε ένας άλλος.
- Ρε σεις, εδώ η κόρη μου πεθαίνει, κι εσείς κάθεστε και λέτε άλλα αντ' άλλων. Ρε το φαρμακείο δεν μου δίνει το φάρμακο που πρέπει να πάρει κάθε τρεις μέρες, το καταλαβαίνετε; Χωρίς αυτό, θα πεθάνει! Κι είναι μόνον εικοσιτρία !!! Καταλαβαίνετε ρε τι έγκλημα κάνουν οι φαρμακοποιοί ; Αυτοί μας πεθαίνουν!!! Για λίγα ψωρο-αργύρια...
Είναι εγκληματίες οι άνθρωποι....
- Μα τί λέτε κύριε, πετάχτηκε μπροστά, ο φαρμακοποιός της γειτονιάς. Δεν είναι αλήθεια αυτά που λέτε. Δεν είναι ότι δεν σας δίνουμε τα φάρμακα που χρειάζεστε. Δεν έχουμε τα φάρμακα που ζητάτε. Και δεν τα έχουμε γιατί οι εταιρείες δεν μας στέλνουν εμπόρευμα αν δεν πληρώσουμε μπροστάντζα την αξία του. Και δεν μπορούμε να πληρώσουμε, διότι δεν έχουμε λεφτά, αφού το Υπουργείο μάς χρωστά ενάμισι δισεκατομμύριο ! Μας στέγνωσε. Το καταλάβατε;; Ο Υπουργός φταίει, όχι εμείς!!
- Εγώ ξέρω ότι η κόρη μου πεθαίνει γιατί δεν έχει φάρμακο και δεν έχει φάρμακο γιατί εσύ δεν μου το δίνεις. Αυτή είναι η αλήθεια! Τα άλλα είναι λόγια ! Το κρίμα στο λαιμό σου!!!
Ζαλισμένος από το ποιός φταίει, πετάχτηκα στη μέση του δρόμου, κι άρχισα να ουρλιάζω:
Τί μας λείπει και γίναμε έτσι, Θεέ μου;;; Τί μας λείπει και γίναμε έτσι, Θεέ μου;;;
Και τότε, έγινε το αναπάντεχο! Ένας σεισμός, με υπόκοφη μεγάλη βοή, γκρέμισε το περίπτερο με όλα τα συμπαρομαρτούντα του (εφημερίδες, περιοδικά, παγωτά, γυαλιά ηλίου κλπ) και στη θέση του αναδύθηκε η αρχαία Αγορά, και στο βήμα τού ρήτορα, ο Περικλής αυτοπροσώπως!!! Μεγαλόπρεπος, με τη λευκή χλαμύδα του, με την απαστράπτουσα περικεφαλαία του, πανέμορφος !!!
Εμείς όλοι, οι κατατρεγμένοι της ζωής, τρομαγμένοι μέχρι κατουρήματος, τραβηχτήκαμε πίσω, μη μπορώντας να κρατήσουμε το φόβο μας από την τρομερή αυτή ανατροπή του σκηνικού.
Και τότε ο Περικλής, αφού κοίταξε γύρω του, αγρίεψε πραγματικά.
Αν δεν ήσουν εκεί να δεις την τρομερή όψη που πήρε, τη φωτιά που βγάζαν τα μάτια του, τις πεταγμένες φλέβες του λαιμού του και τον βρόντο της φωνής του, δεν μπορείς να καταλάβεις για τι πράγμα σου μιλάω. Ένα αγριεμένο λιοντάρι, με όρθιες τις τρίχες της χαίτης του, που έβγαλε ανθρώπινη, τρανή κραυγή, που έσκισε τα ουράνια:
Είναι η Δημοκρατία, Ηλίθιε!!! Αυτό σας λείπει!!!
Πετάχτηκα κάθιδρος από το κρεβάτι και ανακάθισα στην άκρη του λαχανιασμένος.
Η τρομερή σκηνή, ξαναήρθε στο μυαλό μου και πάλι ανατρίχιασα.
Σηκώθηκα, έριξα λίγο νερό στα μούτρα μου και κάθισα στο κομπιούτερ μου να γράψω το όνειρό μου, μήπως και το ξεχάσω.
Και, ώ του θαύματος, αντί αυτό, στο χαρτί μου έγραφε μόνο: www.2013marathon.org
Βροντοφώναξε μέσα στα μούτρα μου αγριεμένος ο Περικλής, όχι ο απέναντι περιπτεράς μου (ο οποίος επισκέπτεται συχνά τα όνειρά μου ως εφιάλτης, καθώς του χρωστώ 32 Ευρώ, τα οποία δεν μπορώ, εδώ και τρεις μήνες να ξεπερισσέψω για να τον ξοφλήσω...) αλλά ο αρχαίος, εκείνος που γύρισε τον διακόπτη της Δημοκρατίας και η Αθήνα έλαμψε εκτυφλωτικά για να καταυγάσει η Ελλάδα, ως πνεύμα, σ' όλο τον κόσμο, μέχρι τις μέρες μας...
Έτσι ξύπνησα, ταραγμένος, κι αναρωτήθηκα πώς ο περιπτεράς μου μεταμορφώθηκε σ' εκείνη την τρομερή μορφή, τη θυμωμένη, που έσπασε τα τύμπανα των αυτιών μου και μ' έκανε να ανατριχιάσω από ακαταμάχητο φόβο, μπροστά στη διάθεσή του να με εκμηδενίσει με μία ανείπωτη λύσσα για την αδυναμία μου να καταλάβω κάτι, αυτό που σάλπισε με τη δύναμη 1000 σαλπίγγων μέσα στα αυτιά μου για να φτάσει σε κάθε μόριο του κορμιού μου, μέχρι τις φτέρνες μου!!!
Είναι η Δημοκρατία, Ηλίθιε!!!
Το πράγμα ξεκίνησε όταν εγώ, (στον ύπνο μου τώρα) μετά από δυόμισι ολόκληρες ώρες άκαπνος, με το αίσθημα της στέρησης να κορυφώνεται, αποφάσισα να πάω απέναντι στο περίπτερο και να ζητήσω ακόμη ένα πακέτο τσιγάρα, με πίστωση, παρ' όλο που ο Περικλής (ο περιπτεράς) μου το είχε κόψει απότομα την τελευταία φορά:
- Όθωνα, μη ξαναπατήσεις εδώ χωρίς λεφτά. Σ' αγαπώ, σ' εκτιμώ, αλλά τέρμα τα δίφραγκα. Δεν θα κλείσω εγώ για χάρη σας.
Μιλώντας για πολλούς, κατάλαβα ότι δεν ήμουν ο μόνος στη γειτονιά κι αυτό από τη μία με παρηγόρησε για τα χάλια μου (καθώς βεβαιώθηκα ότι δεν ήμουν ο μόνος αναξιόχρεος) κι από την άλλη με τρόμαξε, καθώς κατάλαβα ότι η γενικότερη κατάσταση μπορεί να προκαλέσει την οριστική παύση της πίστωσής μου από τον περιπτερά της γειτονιάς.
Και τί θα γίνει; σκέφθηκα. Πώς θα τη βγάλω, χωρίς τσιγάρο;
• Εντάξει, χωρίς εκείνα τα παλιά τσιμπούσια, τα πολυποίκιλα και τα πολυδιάστατα, τη βγάζω. Έχουμε ακόμη ένα πιάτο φαΐ στο τραπέζι.
• Χωρίς εκείνα τα λουσάτα ντυσίματα και τις φιγούρες, τη βγάζω. Έχουμε δυό παντελόνια, τρία πουκάμισα και δυό σακάκια (απομεινάρια από το ένδοξο παρελθόν) που μας τη βγάζουν.
• Χωρίς σόμπα (το καλοριφέρ αποτελεί παλαιότερη απώλεια), τη βγάζω. Καλά να είναι το αντιανεμικό μου τζάκετ (από τότε που έκανα ιστιοπλοΐα) και οι αρβύλες (που φορούσα στις εκδρομές του Ορειβατικού), που φορώ αντί παντόφλες και “ρόμπ ντε σάμπρ” μέσα στο σπίτι.
• Είπα σπίτι και με έπιασε ρίγος στη σκέψη ότι ο Στουρνάρας και ο Βορίδης, με συνήγορο τον Άδωνη, θα περάσουν αύριο-μεθαύριο το νόμο που θα επιτρέπει την κατάσχεση της πρώτης κατοικίας, οπότε, πάει και το σπίτι, αφού δεν μπορώ να πληρώσω τις τελευταίες δόσεις του δανείου μου...
• Και καλά, άντε και το σπίτι να μου πάρουν, υπάρχουν και καταλύματα (ο Δήμαρχός μας νά' ναι καλά) που θα βρω ένα κρεβάτι να κοιμηθώ. Θα τη βγάλω.
• Και χωρίς γκόμενα τη βγάζω. Άσε που η λίμπιντο ψυχορραγεί, καθώς ο έρωτας φτερουγίζει μακριά από σκουπίδια....
- Και ξέρεις ποιός φταίει που με κατάντησε σκουπίδι, εμένα, τον Όθωνα; Ρώτησα τον περιπτερά μου, τον Περικλή.
Ο Περικλής με κοίταζε αμίλητος κι ανέκφραστος.
- Αυτός ο πούστης, το αφεντικό μου. Αυτός ο μαλάκας που δεν ήξερε να κουμαντάρει την επιχείρηση και τη βούλιαξε. Αυτός φταίει για τα χάλια μου. Ούτε αποζημίωση δεν πήρα...Αυτοί, τα αφεντικά είναι που καταστρέψανε την Ελλάδα!
- Εγώ φταίω βρε μαλάκα;
Γυρνάω και βλέπω το αφεντικό μου, ρακένδυτο, σκελετωμένο (πού' ναι εκείνη η κοιλιά, πού' ναι εκείνα τα μάγουλα;) με μία κασίδα στο κεφάλι νά, μ' ένα σκοτεινό βλέμμα.
-Εγώ φταίω βρε μαλάκα που σας κράτησα, εσένα και τους άλλους πέντε, μέχρι την τελευταία στιγμή, ενώ βούλιαζα, γιατί κάποια λαμόγια με βάλανε στο χέρι, πουλώντας μου ελπίδα, για τη σωτηρία της δουλειάς και της δικής σας θέσης στη ζωή;;; Αν ήμουν τέτοιος που με είπες, θα ήμουν εντάξει στην πιάτσα 32 ολόκληρα χρόνια, για να φάω την αποζημίωσή σου, μαλάκα;;; Και θα ήμουν τώρα, “μέσα”;;; Αυτά τα λαμόγια φταίνε για την κατάσταση, γιατί δεν είμαι μόνον εγώ, που άφησα άνεργους και απλήρωτους εργαζόμενους. Είμαστε πολλοί. Είμαστε χιλιάδες!! Και γι' αυτό, αυτά τα λαμόγια φταίνε...
Σκέφτηκα ότι μπορεί να ήταν και έτσι που τά 'λεγε.
Ξαφνικά, δεν ξέρω πώς, γύρω από το περίπτερο, στη μικρή πλατεία, βρέθηκε πολύς κόσμος, διάφοροι, που ούτε τους ήξερα. Και ο καθ' ένας τους, ήθελε να πει τον πόνο του:
- Εμένα φταίει ο διευθυντής μου, αυτή η κουφάλα του ΠΑΣΟΚ, που μόλις κατάλαβε ότι εγώ δεν είμαι πρασινορουφιάνος, με έβαλε στο μάτι, μέχρι που με τύλιξαν σε μία κόλλα χαρτί και μ' έδιωξαν από την υπηρεσία, στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Αυτός και κάτι τέτοιοι σαν κι αυτόν είναι που έχουν χαντακώσει την Ελλάδα....
- Εμένα, ρε, μου κόψανε την επιδότηση! (πετάχτηκε ένας αγρότης, που τον κατάλαβα από την τσάπα που είχε στον ώμο του, σαν όπλο “επ' ώμου”... ) Εκείνη η πουτάνα η Γεωπόνος της Νομαρχίας, η ξεκωλιάρα η Νεοδημοκράτισσα... αυτή τα φταίει όλα. Και τώρα δεν έχω ούτε να σπείρω ! Πώς θα ταΐσω τη φαμίλια μου;;;
- Ρε σεις, έμένα να δείτε τί μου έκαναν! Ρε σεις, έχω τέσσερα παιδιά και μου κόψανε το επίδομα πολυτέκνου! Μα είναι τόσο μαλάκας ο Υπουργός, τόσο άσχετος, να μη καταλαβαίνει ότι δεν μπορούμε να ανταπεξέλθουμε, με τόσο στόματα να περιμένουν να φάνε, να ντυθούν, να σπουδάσουν, να, να, να... και όταν πήγαμε να τον δούμε, τρία πούλμαν από τη Θράκη κατεβήκαμε στο Υπουργείο, δεν μας δέχτηκε, καν..... Αυτός φταίει. Πού τον βρήκαν και τον βάλανε εκεί;;;
- Ρε σεις, εγώ πλήρωσα πριν τρία χρόνια, τρεις χιλιάδες κατοστάρικα (που κονόμησα 20 χρόνια στο τιμόνι Σκύδρα – Μόναχο, Φρανκφούρτη - Σκύδρα) για να αγοράσω μία άδεια φορτηγού. Και ήρθε ο ξεφτελισμένος ο Υπουργός και την έκανε κωλόχαρτο. Με κατέστρεψε, ο πούστης! Αυτός και μόνον αυτός φταίει για τη σημερινή κατάσταση, γιατί δεν είμαι μόνον εγώ, είμαστε χιλιάδες .....
- Γιατί, ρε, εγώ που αγόρασα άδεια για ταξί, με 18 χρόνια να οδηγάω μέσα στο έγκλημα και να κουβαλάω τον κάθε μαλάκα και την κάθε “κυρία”, τί να πω;;; πετάχτηκε ένας άλλος, πίσω από τον πάγκο με τα παγωτά.
- Ρε σείς, όλα αυτά είναι τρίχες μπροστά στο καινούργιο που βγήκε στα φόρα: Ο Νικολόπουλος, ρε, ο βουλευτής της ΝΔ που ήτανε υφυπουργός εργασίας, τον ακούσατε τί βγήκε και είπε στην τηλεόραση; (οι άλλοι στράφηκαν προς το μέρος του).
- Ρε σείς, είπε το ανήκουστο: Στον Υπουργό ρε σείς, στον ίδιο τον Υπουργό του, όταν τον πήρε στο τηλέφωνο για να του ζητήσει τις τελευταίες οδηγίες για το πώς πρέπει να διαπραγματευθεί με τους Τροϊκανούς, ο Σαμαράς του είπε ξεκάθαρα: ΣΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΘΑ ΠΕΣΕΤΕ ΓΙΑ Ο,ΤΙ ΣΑΣ ΠΟΥΝΕ!!! Το ακούσατε, ρε;; Το καταλάβατε;;; ΣΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΘΑ ΠΕΣΕΤΕ ΓΙΑ Ο,ΤΙ ΣΑΣ ΠΟΥΝΕ!!!
- Το ίδιο, με άλλα λόγια, είπε και ο Ρουπακιώτης ο άλλος Υπουργός, αυτός της Δικαιοσύνης!!!!! πού πάμε ρε, ποιός μας κυβερνά;;;
- Η Δεξιά μας κυβερνά, ο Σαμαράς. Δεν το ξέρεις; (πετάχτηκε ένας πίσω από τον ταξιτζή).
- Ποιά Δεξιά, βρέ μαλάκα; (πετάχτηκε ένας άλλος). Δεν είναι στην κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ;;; Τυφλός είσαι; Άσε, σε καταλάβαμε. Από μακριά βρωμάς πρασινίλα.....
- Γιατί ρε παιδιά μαλώνετε, την Αριστερά πού τη βάζετε; Η Αριστερά δεν στηρίζει την κυβέρνηση; Το λέει καθαρά: Δημοκρατική Αριστερά. ΔΗΜ.ΑΡ. Με Κουβέλη στο τιμόνι και σφραγίδα στην ούγια, Ρεπούση. Εγγύηση !! πετάχτηκε κάποιος πίσω από τις εφημερίδες του περιπτέρου.
- Ακούστε κύριοι, (άρχισε να επιχειρεί κάποιος, που έδειχνε πιό σοβαρός, να μιλήσει).
- Σκάστε, ρε. Φώναξε πιο δυνατά απ' όλους, κάποιος άλλος, για να επιβάλλει σιωπή. Ο άνθρωπος είναι ο στρατηγός Όπουλος. Ησυχάστε να ακούσουμε τι λέει.
- Τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα ! (άρχισε ο στρατηγός να λέει μόλις έγινε σχετική ησυχία). Σας μιλώ σαν άνθρωπος που γνωρίζει καλύτερα την κατάσταση στον στρατό, έστω κι αν είμαι συνταξιούχος εδώ και καιρό. Και δεν είναι μόνο η τεράστια μείωση στο μισθό και στις συντάξεις του στρατιωτικού προσωπικού, που ξεπερνούν κάθε όριο! Πολίτες είμαστε κι εμείς, ένστολοι, και είναι αναπόφευκτο να μοιραστούμε , με όλη την κοινωνία, τη μείωση της καθημερινής ποιότητας της ζωής μας. Εδώ, με τις μειώσεις των δαπανών για την άμυνα, κινδυνεύει το αξιόμαχον των ενόπλων δυνάμεων την στιγμήν που τα σύννεφα του πολέμου μαζεύονται στην περιοχήν μας. Συρία, Παλαιστίνη, Ισραήλ, Ιράν, Ρώσοι, Τούρκοι, είναι έτοιμοι να ξεκινήσουν εχθροπραξίας που, αν αρχίσουν κανένας δεν γνωρίζει που μπορεί να σταματήσουν!! Η Κυβέρνησις είναι υπόλογος...
- Ποιά κυβέρνηση κύριε Στρατηγέ; αντέτεινε ο ταξιτζής. Ο ΣΥΡΙΖΑ φταίει και το ΚΚΕ που εδώ και χρόνια φωνάζουνε για μείωση των στρατιωτικών δαπανών. Τί μας λέτε, τώρα; Κρυφο-ΚΚΕ ήσουνε; Γι αυτό σε διώξανε; Ή μήπως μας είσαι με τη Χρυσή Αυγή;
- Σας παρακαλώ, κύριε, άρχισε να λέει ο στρατηγός, αλλά τον έκοψε ένας άλλος.
- Ρε σεις, εδώ η κόρη μου πεθαίνει, κι εσείς κάθεστε και λέτε άλλα αντ' άλλων. Ρε το φαρμακείο δεν μου δίνει το φάρμακο που πρέπει να πάρει κάθε τρεις μέρες, το καταλαβαίνετε; Χωρίς αυτό, θα πεθάνει! Κι είναι μόνον εικοσιτρία !!! Καταλαβαίνετε ρε τι έγκλημα κάνουν οι φαρμακοποιοί ; Αυτοί μας πεθαίνουν!!! Για λίγα ψωρο-αργύρια...
Είναι εγκληματίες οι άνθρωποι....
- Μα τί λέτε κύριε, πετάχτηκε μπροστά, ο φαρμακοποιός της γειτονιάς. Δεν είναι αλήθεια αυτά που λέτε. Δεν είναι ότι δεν σας δίνουμε τα φάρμακα που χρειάζεστε. Δεν έχουμε τα φάρμακα που ζητάτε. Και δεν τα έχουμε γιατί οι εταιρείες δεν μας στέλνουν εμπόρευμα αν δεν πληρώσουμε μπροστάντζα την αξία του. Και δεν μπορούμε να πληρώσουμε, διότι δεν έχουμε λεφτά, αφού το Υπουργείο μάς χρωστά ενάμισι δισεκατομμύριο ! Μας στέγνωσε. Το καταλάβατε;; Ο Υπουργός φταίει, όχι εμείς!!
- Εγώ ξέρω ότι η κόρη μου πεθαίνει γιατί δεν έχει φάρμακο και δεν έχει φάρμακο γιατί εσύ δεν μου το δίνεις. Αυτή είναι η αλήθεια! Τα άλλα είναι λόγια ! Το κρίμα στο λαιμό σου!!!
Ζαλισμένος από το ποιός φταίει, πετάχτηκα στη μέση του δρόμου, κι άρχισα να ουρλιάζω:
Τί μας λείπει και γίναμε έτσι, Θεέ μου;;; Τί μας λείπει και γίναμε έτσι, Θεέ μου;;;
Και τότε, έγινε το αναπάντεχο! Ένας σεισμός, με υπόκοφη μεγάλη βοή, γκρέμισε το περίπτερο με όλα τα συμπαρομαρτούντα του (εφημερίδες, περιοδικά, παγωτά, γυαλιά ηλίου κλπ) και στη θέση του αναδύθηκε η αρχαία Αγορά, και στο βήμα τού ρήτορα, ο Περικλής αυτοπροσώπως!!! Μεγαλόπρεπος, με τη λευκή χλαμύδα του, με την απαστράπτουσα περικεφαλαία του, πανέμορφος !!!
Εμείς όλοι, οι κατατρεγμένοι της ζωής, τρομαγμένοι μέχρι κατουρήματος, τραβηχτήκαμε πίσω, μη μπορώντας να κρατήσουμε το φόβο μας από την τρομερή αυτή ανατροπή του σκηνικού.
Και τότε ο Περικλής, αφού κοίταξε γύρω του, αγρίεψε πραγματικά.
Αν δεν ήσουν εκεί να δεις την τρομερή όψη που πήρε, τη φωτιά που βγάζαν τα μάτια του, τις πεταγμένες φλέβες του λαιμού του και τον βρόντο της φωνής του, δεν μπορείς να καταλάβεις για τι πράγμα σου μιλάω. Ένα αγριεμένο λιοντάρι, με όρθιες τις τρίχες της χαίτης του, που έβγαλε ανθρώπινη, τρανή κραυγή, που έσκισε τα ουράνια:
Είναι η Δημοκρατία, Ηλίθιε!!! Αυτό σας λείπει!!!
Πετάχτηκα κάθιδρος από το κρεβάτι και ανακάθισα στην άκρη του λαχανιασμένος.
Η τρομερή σκηνή, ξαναήρθε στο μυαλό μου και πάλι ανατρίχιασα.
Σηκώθηκα, έριξα λίγο νερό στα μούτρα μου και κάθισα στο κομπιούτερ μου να γράψω το όνειρό μου, μήπως και το ξεχάσω.
Και, ώ του θαύματος, αντί αυτό, στο χαρτί μου έγραφε μόνο: www.2013marathon.org
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...