Wall Street Journal: Η Merkel έχει εγκαθιδρύσει δικτατορία οικονομικού τύπου

Παπανδρέου και Σαμαράς, έσκυψαν και προσκύνησαν
Η Merkel υπεύθυνη για την τραγωδία σε Ελλάδα και Ευρώπη

Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου: αυτό ζούμε τα τελευταία δύο χρόνια στην Ελλάδα. «Θανάτου» γιατί 24 μήνες μετά τη διάσωσή της η χώρα μας βρίσκεται πάλι στο χείλος της... χρεοκοπίας, και «προαναγγελθέντος» γιατί έτσι όπως σχεδιάστηκε (πρόχειρα και εκδικητικά), το «πείραμα» της ελληνικής ανάνηψης ήταν σχεδόν βέβαιο πως θα αποτύγχανε... όπερ και εγένετο.

Αυτό το χρονικό των τελευταίων δραματικών ετών εξιστόρησε με τρόπο γλαφυρό στο προχθεσινό της φύλλο η εφημερίδα Wall Street Journal, σύμφωνα με την οποία, εάν φταίει κάποιος που έφτασαν εδώ τα πράγματα, αυτός δεν είναι άλλος από το... Βερολίνο.
«Η αυξανόμενη αναταραχή εντός των ελληνικών συνόρων αποτελεί το αποκορύφωμα ενός ριζοσπαστικού πειράματος λιτότητας και μιας κακοσχεδιασμένης οικονομικής αναμόρφωσης, που έσπρωξαν τη χώρα στο χείλος της κοινωνικής και πολιτικής κατάρρευσης», σημειώνει η εφημερίδα για την οποία «η επιβολή αυστηρής λιτότητα δεν σώζει το ευρώ, αλλά μπορεί να επιδεινώσει την κρίση».

Μιλώντας στη «WSJ», ο κ. Γιώργος Παπανδρέου υποστηρίζει πως «όταν ζήτησε το 2010 από τη Merkel ηπιότερους όρους, αυτή του απάντησε πως το πρόγραμμα πρέπει να πονάει». «Θέλουμε να είμαστε σίγουροι ότι κανένας άλλος δεν θα το θελήσει», φέρεται να είπε η Γερμανίδα (σχόλιο: Δ’ Ράιχ με τα όλα του και ποινικές ευθύνες ΓΑΠ).
Και πράγματι, στην πορεία το πρόγραμμα διάσωσης εξελίχθηκε σε μια αποστολή όχι απλώς επίπονη αλλά και «ανέφικτη» («mission impossible»).
Όσο για τις ευθύνες της αποτυχίας, αυτές βαραίνουν κυρίως το Βερολίνο, το οποίο απαίτησε «οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις να πραγματοποιηθούν ταυτόχρονα με τα μέτρα δραστικής λιτότητας».

Κινούμενο σε αντίθετη κατεύθυνση, «το ΔΝΤ ζητούσε να δοθεί προτεραιότητα στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και να ακολουθήσουν σταδιακά οι περικοπές των δαπανών».
Ωστόσο, η Γερμανία είπε «όχι»(ΝΕΙΝ!!!).

Οι οικονομικοί σύμβουλοι του κ. Παπανδρέου (σχόλιο: ο κούκος αηδόνι μας κόστισαν) τον είχαν προειδοποιήσει από την 1η στιγμή πως «τα ομολογιακά χρέη χρειάζονταν αναδιάρθρωση», αναδιάρθρωση στην οποία μάλιστα «ήταν ανοιχτός» και ο τότε διευθυντής του ΔΝΤ, Dominique Strauss Cahn.
Ωστόσο, η Γερμανία για άλλη μία φορά είχε διαφορετική άποψη, καθώς θεωρούσε πως «η άφεση χρεών θα οδηγούσε σε χαλάρωση πίεσης προς την Αθήνα».
Μάλιστα, η Merkel λέγεται πως είπε στον κ. Παπανδρέου πως «κι εγώ θα ήθελα να μειώσω το έλλειμμά μου στο μισό...».

Κι όμως, παρά τις όποιες αμφιβολίες, η ελληνική κυβέρνηση (ο τότε υπουργός Οικονομικών κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου) «έκανε ό,τι μπορούσε». Ωστόσο, στην πορεία ο κ. Παπακωνσταντίνου βρέθηκε πολιτικά «απομονωμένος» και αντικαταστάθηκε, τον Ιούνιο του 2011, από «τον μεγαλύτερο πολιτικό αντίπαλο» του Παπανδρέου.

Ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος («ένας από τους δεινότερους Έλληνες ρήτορες από την αρχαιότητα») ανέλαβε τη νέα του αποστολή «απρόθυμα». «Σκληρός διαπραγματευτής», ο κ. Βενιζέλος έκανε το ντεμπούτο του στην Ευρώπη (σε συμβούλιο των υπουργών Οικονομικών), ζητώντας «χαλάρωση της σκληρής λιτότητας», χαρακτηρίζοντας τους στόχους των ιδιωτικοποιήσεων «μη ρεαλιστικούς» και ονομάζοντας την ελληνική κρίση «ευρωπαϊκό πρόβλημα».
Από την πλευρά τους, οι Ευρωπαίοι «αντέδρασαν οργισμένα». «Έστησαν στον τοίχο τον κ. Βενιζέλο και του έκαναν επίθεση έως τις 2 τα ξημερώματα». Μάλιστα, καθώς η συνεδρίαση έφτανε στο τέλος της, ο κ. Βενιζέλος έκανε μια τελευταία προσπάθεια να κάμψει την ευρωπαϊκή σκληρότητα. «Βρίσκομαι εδώ για 1η φορά, θα έκανε άσχημη εντύπωση εάν επέστρεφα στην πατρίδα χωρίς να έχει εγκριθεί η εκταμίευση της δόσης», φέρεται να είπε ο υπουργός, εξοργίζοντας εκ νέου τους Ευρωπαίους και κυρίως τον Ολλανδό Jan Kees De Jager (σχόλιο: τι γίνεται στην Ολλανδία ρε παιδιά;).

Ακολούθησαν κι άλλες «μάχες» του κ. Βενιζέλου, ο οποίος «προσπάθησε ξανά να επιτύχει χαλάρωση των όρων της διάσωσης τον Σεπτέμβριο κατά τη διάρκεια μεταμεσονύκτιων συνομιλιών στο υπουργείο Οικονομικών, με επιθεωρητές του ΔΝΤ και της ΕΕ», με τους οποίους μάλιστα διαφώνησε (για θέματα απολύσεων και κλεισίματος κρατικών επιχειρήσεων).
Το αποτέλεσμα; Αυτοί «αποχώρησαν χωρίς να εισηγηθούν την απελευθέρωση της επόμενης δόσης για την Ελλάδα», οδηγώντας τη χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας.

«Ο κ. Βενιζέλος έπρεπε να επικαλεστεί ξανά την επιείκεια των Ευρωπαίων υπουργών Οικονομικών, οι οποίοι συναντήθηκαν στο Vrotslav της Πολωνίας στα μέσα Σεπτεμβρίου».
«Το βράδυ πριν από τη σύνοδο», γράφει η «WSJ», «ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών W. Schauble στρίμωξε τον κ. Βενιζέλο στο μπαρ του ξενοδοχείου όπου διέμεναν και του ξεκαθάρισε, μπροστά σε μια μπουκάλα ακριβό κρασί, πως εάν θέλετε να παραμείνετε στο ευρώ, πρέπει να πάρετε μέτρα».
«Θέλουμε να παραμείνουμε στο ευρώ», απάντησε ο Έλληνας υπουργός.
Ωστόσο, η ζημιά είχε ήδη γίνει. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε αποσταθεροποιηθεί και οι αριθμοί δεν έβγαιναν, με αποτέλεσμα να ακολουθήσει «κούρεμα» του χρέους.

Τα κυβερνητικά προβλήματα συνεχίστηκαν και ο Παπανδρέου, σε μία από τις κορυφώσεις της κρίσης, «πρότεινε τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος». Ακολούθησε η Σύνοδος στις Κάνες στις αρχές Νοεμβρίου, όπου «εξοργισμένοι από το απρόβλεπτο των ελληνικών αποφάσεων, Merkel και Sarkozy έθεσαν στον κ. Παπανδρέου το δίλημμα: εφαρμογή του προγράμματος ή έξοδος από το ευρώ».
«Κατά την επιστροφή του αεροπλάνου στην Αθήνα εκείνη τη νύχτα, ο κ. Παπανδρέου δήλωσε ότι χρειαζόταν λίγο ύπνο (σχόλιο: στον κόσμο του…) και έγειρε στο πλάι.
Ο κ. Βενιζέλος έμεινε ξύπνιος, πήρε ένα φύλλο χαρτί και έγραψε ένα δελτίο Τύπου που ακύρωνε το δημοψήφισμα.
«Η θέση της Ελλάδας στο ευρώ αποτελεί ιστορική κατάκτηση... που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί», έγραψε. Όταν προσγειώθηκε το αεροπλάνο, στις 4.45 τα ξημερώματα, έδωσε στη δημοσιότητα το κείμενο χωρίς να ενημερώσει τον κ. Παπανδρέου».

Η επιμονή Σαμαρά για τις εκλογές

Σίγουρος πως θα θριάμβευε στην κάλπη, ο κ. Σαμαράς επέμενε να γίνουν πρόωρες εκλογές (σε αντίθεση με το ΠΑΣΟΚ, που πρότεινε την παραμονή Παπαδήμου έως το 2013). «Οι σύμβουλοί του δεν εμπιστεύονταν τις δημοσκοπήσεις, που έδειχναν τα 2 μεγάλα κόμματα να καταρρέουν».

ΜΕΤΆΦΡΑΣΗ ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΑΦΙΔΑΣ

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση