Με σώσατε, συγγνώμη ψιθυρίσατε, την ψήφο μου τι τη θέλετε;

Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης

Δυο χρόνια με έσωζαν οι μεν με το Μνημόνιο Ι, οι μεν και οι δε με το Μνημόνιο ΙΙ.

Το ΠΑΣΟΚ, ως πρωτεργάτης, μου ζήτησε και συγγνώμη βλέποντας την οδύνη και την απόγνωση που μου έχει προκαλέσει (γιατρό που να ζητάει συγγνώμη από ασθενή, επειδή τον έσωσε με τον πόνο που του προκάλεσε, δεν έχω ματαδεί). Βέβαια, τη συγγνώμη τη ζήτησε ενόψει εκλογών, τόσο ο πρώην όσο και ο νυν Πρόεδρος. Για τα μάτια ασφαλώς. Εντελώς υποκριτικά.

Κι’ αφού μου ζήτησαν συγγνώμη, ζητούν την ψήφο μου οι ίδιοι που έφεραν τη χώρα στο χάλι του 2010 για να τη σώσουν με το χάλι του 2011 και του 2012.

Αρκετοί από αυτούς θα επανεκλεγούν σαν να μην έχει συμβεί τίποτε. Άρα, θα τους αναγνωρισθούν οι κόποι για τη σωτηρία μου. Ένα σεβαστό ποσοστό του εκλογικού σώματος θα στοιχηθεί πίσω από τους «λεφτά υπάρχουν», «για καλύτερες μέρες», «το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ ενωμένο δυνατό», «ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά» και λοιπά φληναφήματα. Το ποσοστό, όμως, αυτό...

δεν είναι αρκετό, για να επανέλθουν οι πράσινοι καραγκιόζηδες στη νομή της εξουσίας, όπως απεκάλεσε η κ. Φώφη μας την άσκηση κυβερνητικής εξουσίας, δια της οποίας θα διορισθούν κομματόσκυλα και συγγενείς, εξ αίματος, εξ αγχιστείας και εκ πνεύματος, Διοικητές σε οργανισμούς με ουχί ευκαταφρόνητες αμοιβές, Γραμματείς, Φαρισαίοι, μετακλητοί υπάλληλοι, σύμβουλοι ανίκανοι να συμβουλεύσουν κ.λπ..

Αυτό είναι το διακύβευμα των εκλογών κ. Αννούλα μου. Τίποτε άλλο. Είναι το βόλεμα των πλαδαρών εδρών τόσο πολλών εξ υμών στα έδρανα του Βολευτηρίου αντί της μετάβασης οίκαδε όσο και της αμέτρητης ορντινάντσας σας στις καρέκλες των ΔΕΚΟ.

Και έχουν το θράσος αυτά τα όρνεα με τις πράσινες και γαλάζιες λεοντές να αποκαλούν συνονθυλεύματα τα διάφορα κόμματα που ξεπήδησαν μέσα από τα αποκαΐδια, στα οποία αυτά τα αρπακτικά περιήγαγαν τη χώρα. Πράγματι, δεν υπάρχει «συνοχή στη μάσα» μεταξύ των υποψήφιων των νέων κομμάτων. Κοσμοθεωρίες διαφορετικές, αλλά στόχος κοινός: δουλειά για το καλό της πατρίδας, ανακούφιση των ασθενέστερων τάξεων, προστασία της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας, της ζωής και της περιουσίας των Ελλήνων. Τι είδους ιδεολογία πρέπει να έχεις για να προασπίσεις αυτά τα αγαθά; Δεν αρκούν η εντιμότητα, η φιλοπατρία και η πίστη στην αξιοκρατία; Κι’ ας τους αποκαλούν λαϊκιστές, δημαγωγούς και λαοπλάνους.

Ναι, γουστάρω να με πλανέψουν οι λαϊκιστές, οι δημαγωγοί και λαοπλάνοι όταν θέλω να καταργηθούν οι ουρές στα ιατρεία του ΙΚΑ, να παίρνουν οι συνταξιούχοι τη σύνταξή τους στην ώρα της, να παταχθεί η ρεμούλα, να φορολογούμαι δίκαια, να βάλω μια τάξη στα του οίκου μου και να τηρώ απαρεγκλίτως το Σύνταγμα. Να κάνω ό,τι δεν κάνατε σεις 30 χρόνια και βάλε ρεμάλια.

Κι’ αν κι’ αυτοί οι νεοεμφανιζόμενοι με «πουλήσουν», όπως έκαναν οι σοσιαλιστές με τα συμβόλαια και τις αλλαγές, τους εκσυγχρονισμούς τους και την μπουρδολογία τους, αλλά και οι φιλελεύθεροι με τις εγγυήσεις, τις υποσχέσεις και τις επανιδρύσεις τους; Ε, θα έχω απογοητευθεί για πολλοστή φορά. Και τι έγινε; Και πάλι ωραίος θα είμαι ως Έλλην αναζητώντας πάντοτε το καλλίτερο. Αντί να μείνω βουτηγμένος στο τέλμα της σίγουρης απογοήτευσης που μου υπόσχονται οι γαλαζοπράσινοι, ας δοκιμάσω την τύχη μου αλλού. Τόσες χιλιάδες χρόνια τα ίδια δεν έκανα; Πού είναι το κακό;

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση