Στα συντρίμμια του Νότου «χτίζεται» η ηγεμονία του Βερολίνου
Το 4ο Ράιχ, που προσπαθεί να «χτίσει» η Γερμανία πάνω στα κοινωνικά και τα οικονομικά ερείπια του ευρωπαϊκού Νότου, ίσως να μπορεί να εξηγηθεί μόνο από τις συλλογικές φοβίες του πολυπληθέστερου ευρωπαϊκού λαού.
Όχοι τόσο από τα «πρόσφατα» τραύματα του 20ού αιώνα όσο από το αρχέγονο αίσθημα περικύκλωσης και ανασφάλειας λόγω έλλειψης φυσικής οχύρωσης που βίωναν ανέκαθεν οι Τεύτονες. Η ιστορική Γερμανία, μια τεράστια πεδιάδα στο βόρειο τμήμα της Κεντρικής Ευρώπης, ήταν ευάλωτη σε επιδρομές από Ανατολή και Δύση (Ναπολέοντας, Τσαρική Αυτοκρατορία) καθώς δεν διαθέτει προστασία ορεινών όγκων, όπως οι Άλπειες, τα Πυρηναία ή τα Καρπάθια.
Έτσι γεννήθηκε η θεωρία του «ζωτικού χώρου» (Lebensraum) στο τέλος μιας εποχής, όπου η Γερμανία είχε υποστεί… στρατιωτική κατοχή στο Σάαρ από τους Γάλλους νικητές του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι οποίοι καταλήστευαν ταυτόχρονα τον εθνικό ορυκτό της πλούτο.
Την «τιμωρία», που προσπαθεί να επιβάλει σήμερα η Μέρκελ στους «σπάταλους» και «τεμπέληδες» της ευρωζώνης, την είχαν επιβάλει στη Γερμανία οι Σύμμαχοι με τη Συνθήκη των Βερσαλλιών το 1919. Γι’ αυτή την κοντόφθαλμη πολιτική των Αγγλογάλλων, που εξαθλίωσε μεγάλο τμήμα του γερμανικού λαού και γέννησε έναν κτηνώδη ρεβανσισμό με τα γνωστά αποτελέσματα, ο Γάλλος στρατηγός Φος είχε πει προφητικά: «Αυτό δεν είναι ειρήνη. Απλώς, εξασφαλίσαμε μια 20ετή εκεχειρία από τους Γερμανούς».
Όσο κι αν είναι ρητορικοί οι φόβοι του Σαρκοζί για επιστροφή στις μέρες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, δύσκολα κρύβουν την απόγνωση των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και θεσμών για τα επιθετικά σχέδια της γερμανικής τραπεζικής και βιομηχανικής ελίτ (με κύριους εκφραστές την Deutsche Bank, την ThyssenKrupp και τη Siemens).
Δεν ήταν ο… Μανώλης Γλέζος, αλλά ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, που ύψωσε τη Δευτέρα ανάστημα στη Μέρκελ λέγοντας ότι «κανείς στην Ε.Ε. δεν μπορεί να μας δίνει μαθήματα». Δεν ήταν ο… Μίκης Θεοδωράκης, αλλά ο άχρωμος εκπρόσωπος του Ολι Ρεν, Αμαντέο Αλταφάζ (αποκληθείς και «βλάκας» από το BBC), που απέκλεισε το ενδεχόμενο επιβολής εποπτείας σε ευρωπαϊκές χώρες -για να τον γράψει αμέσως η Μέρκελ στα παλαιότερα των υποδημάτων της- και στο πρόσωπό του όλη την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Και δεν ήταν η… Αλέκα Παπαρήγα, αλλά ο Νικολά Σαρκοζί, που ψέλλισε ότι «δεν είναι δημοκρατικό να παίρνουν η Γαλλία και η Γερμανία αποφάσεις για λογαριασμό άλλων χωρών».
Μια «Γερμανική Ευρώπη», λοιπόν, με τέσσερις-πέντε προνομιούχους «συμμάχους-ζώνες ασφαλείας», που θα εξαιρούνται από τη σκληρή λιτότητα (Ολλανδία, Αυστρία, Φινλανδία, Λουξεμβούργο, ίσως και το Βέλγιο), δίπλα σε μια τεράστια ζώνη φθηνού εργατικού κόστους και υποδοχής των γερμανικών εξαγωγών, από τη Βαλτική, την Ανατολική Ευρώπη και τη Μεσόγειο έως τον Ατλαντικό (στο «τσουβάλι» ακόμη και η Γαλλία με την Ιταλία), είναι ένα όραμα τερατώδες. Δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό από κανέναν ευρωπαϊκό λαό – ούτε καν από σημαντικά τμήματα της γερμανικής κοινωνίας, των κομμάτων και της διανόησης.
Ακόμη και ο Σοσιαλδημοκράτης πρώην υπουργός Οικονομικών, Πέερ Στάινμπρουκ, ζήτησε πρόσφατα μέσω της Die Zeit γενναία διαγραφή του ελληνικού χρέους – φυσικά, όχι με τους όρους του «ξυρίσματος χωρίς αφρό» που επιβλήθηκε. Ο ιστορικός ηγέτης του κόμματος Die Linke (Αριστερά) και πρώην υπουργός Οικονομικών, Οσκαρ Λαφοντέν, έκανε ένα βήμα παραπέρα ζητώντας συντεταγμένη διαγραφή χρέους σε ευρωπαϊκό επίπεδο (χωρίς «επιτροπείες», εκποιήσεις δημόσιας περιουσίας και καταστροφή του κοινωνικού ιστού στις «δημοσιονομικά απείθαρχες» χώρες).
Το αμερικανικό σχέδιο Μοργκεντάου του 1945 προέβλεπε όχι μόνο τον αφοπλισμό της Γερμανίας, αλλά και τη μετατροπή της σε αμιγώς αγροτική χώρα. Στην πορεία όμως οι Αμερικανοί το αναθεώρησαν, επιτρέποντάς της να γίνει ο βιομηχανικός γίγαντας της «γηραιάς ηπείρου», στην οποία διοχετεύει σήμερα το 70% των εξαγωγών της (στην ευρωζώνη το 40%).
Το απογοητευτικό είναι ότι προσώρας δεν διαφαίνεται καμιά αντισυσπείρωση των Ευρωπαίων του Νότου απέναντι στο νέο γερμανικό blitzkrieg. Οι κυβερνήσεις της Ελλάδας, της Πορτογαλίας και της Ισπανίας παραδόθηκαν άνευ όρων (οι δύο τελευταίες με «συναίνεση» των μεταλλαγμένων Σοσιαλιστών με τους Συντηρητικούς), ενώ η Ιταλία ζει το δικό της δράμα, με τον Μπερλουσκόνι να ντύνεται «αντιγερμανός παρτιζάνος» και τον ακροδεξιό Μπόσι να απειλεί ότι «θα βγάλει τον κόσμο στους δρόμους» αν αυξηθεί το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΑΤΟΣ
στον “Τύπο της Κυριακής”
Αναρτήσεις
Η Ελλάδα είναι εξαναγκασμένη να διαλέξει μια από τις δυο επιλογές:
ΑπάντησηΔιαγραφή· Ή να υποκύψει και να υποταχθεί στη Τρόικα αποδεχόμενη την ήττα της.
· Ή να αρνηθεί τις προσταγές των αγορών και της Τρόικας αναστέλλοντας τη πληρωμή και ξεκινώντας ένα λογιστικό έλεγχο για να καταγγείλει το άνομο τμήμα του χρέους.
Ο Γιώργος παραχωρεί την Ελλάδα στους AGGLOAMERIKANOYS και τους Έλληνες στους δουλεμπόρους των αγορών
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτάθης Διομήδης
Την Τετάρτη θα αποφασιστεί ο απόλυτος εξευτελισμός των Ελλήνων από τους Ευρωπαίους δήμιους. Ο Πρωθυπουργός που έφερε σε πέρας το έργο του, να καταστρέψει την Ελλάδα και να βγάλει το απύθμενο μίσος του προς τον ελληνικό λαό, περιχαρής πλέον, θα μπορεί να ονειρεύεται το μέλλον του ως ο άνθρωπος που υποδούλωσε την Ελλάδα.
Ήδη πλέον παίρνουν θέση τα κοράκια πάνω από τη χώρα, για να ξεσκίσουν τις σάρκες του λαού.
Το αποτέλεσμα του κουρέματος των ομολόγων των Ελληνικών τραπεζών θα είναι να σταματήσουν τελείως τα δάνεια προς τις επιχειρήσεις για πολλούς μήνες, με αποτέλεσμα το κλείσιμο των επιχειρήσεων και την οδήγηση στην ανεργία εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών. Ταυτόχρονα, το ελληνικό κράτος θα ξαναδανειστεί, για να κρατικοποιήσει τις τράπεζες, και θα χρεώσει τον ελληνικό λαό με δεκάδες δις ευρώ.
Εδώ θα έχει σημασία να μας πουν οι υπουργοί της υποτέλειας και ο Πρωθυπουργός της εξαθλίωσης πού πήγαν τα 130 δις ευρώ εγγυήσεις στις τράπεζες. Θα πρέπει να εξηγήσουν ενώπιον της Δικαιοσύνης πώς γίνεται να χρεώνεις τη χώρα με 130 δις ευρώ για τη ρευστότητα και τη σταθερότητα των τραπεζών και ταυτόχρονα να κλέβεις τον μισθωτό και τον συνταξιούχο.
Είναι γεγονός ότι ο Πρωθυπουργός της φτώχειας εξαρχής είχε επιλέξει τον εξευτελισμό των Ελλήνων, τη διάλυση της χώρας και τον οικονομικό μαρασμό.
Ταυτόχρονα στα ταμεία το κούρεμα θα επιφέρει μειώσεις των συντάξεων, αύξηση εισφορών και ουσιαστικά νέα επαχθέστερα εισπρακτικά μέτρα.
Είναι απορίας άξιον πώς θα ψηφίσουν οι βουλευτές το νέο φορολογικό, τον προϋπολογισμό αλλά και τη νέα σύμβαση που θα παραδίδει τα κλειδιά στους ξένους κατακτητές. Είναι επιστημονικής διερευνήσεως θέμα πως δεν υπάρχει ένας βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. από τους 154 να έχει τσίπα.
Καλά για τους βουλευτές του Σαμαρά τι να πω, αφού καταψηφίζουν επί της αρχής τα νομοσχέδια, μετά ψηφίζουν τη συντριπτική πλειονότητα των άρθρων, τέτοια κοροϊδία.
Θα μου πείτε, μπορεί ο Παπανδρέου να ζητήσει να ψηφιστεί με 180, για να βάλει στον «κουβά» και τη Νέα Δημοκρατία.
Η άποψή μου είναι ότι ο Παπανδρέου διάγει τις τελευταίες ημέρες του πρωθυπουργικού του βίου. Να μην πω ώρες, αλλά ημέρες. Αφού θα τελειώσει το καταστροφικό του έργο, θα παραδώσει στον επόμενο δοσίλογο…
Θα μπορούσα να βάλω τίτλο σε αυτό το άρθρο «Γιώργο σήκω φύγε, δεν πάει άλλο». Όμως, πρέπει να απολογηθεί ο Γιώργος αλλά και όλο το κυβερνητικό σύστημα 15 χρόνια τώρα για την κατάσταση που βρισκόμαστε.
Πουλάγανε αέρα, υποχρέωναν τα ταμεία να επενδύουν σε ελληνικά ομόλογα και τώρα ζητούν από τους γέροντες και την ψυχή τους.
Είναι πλέον ηλίου φαεινότερον ότι, εάν αποδεχθούμε και τον νέο βιασμό της χώρας από τον Πρωθυπουργό και τους αυλικούς του, είμαστε άξιοι της τύχης μας. Ο ίδιος ο Πρωθυπουργός είπε ότι οι Έλληνες είμαστε υπερήφανος λαός. Αυτό ακριβώς λέω και εγώ. Είμαστε υπερήφανος λαός και δεν τον ανεχόμαστε άλλο.
Εάν επιτρέψουμε στα ανδρείκελα που κυβερνούν τη χώρα να συνεχίσουν να την καταστρέφουν, τότε πράγματι χρειαζόμαστε επιστημονική μελέτη.
Φθάσαμε, η προκήρυξη εκλογών, το ύψιστο Δημοκρατικό δικαίωμα, η κορωνίδα της Δημοκρατίας, η αρχή και το τέλος του Δημοκρατικό πολιτεύματος, να χαρακτηρίζεται από τον Πρωθυπουργό και τους κηπουρούς του ως καταστροφικό!!! Η κορυφαία πράξη του Δημοκρατικού πολιτεύματος, το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι, χαρακτηρίζεται από την κυβέρνηση καταστροφικό. Εάν αυτό δεν είναι φασιστική νοοτροπία, τότε τι είναι;
Κλείνοντας να αναφέρω και ένα γεγονός που δείχνει το πόσο βαθιά «δημοκρατική» είναι η κυβέρνηση. Προχθές είχε αναρτηθεί στο ΟΑΚΑ από τους φιλάθλους του ΠΑΟ ένα πανό που έγραφε: «Πολιτικοί λαμόγια, Βουλή των βολεμένων, θα σας πνίξει η οργή των εξεγερμένων». Η χωροφυλακή όχι μόνο απαίτησε να σταματήσει ο αγώνας και να κατέβει το πανό, αλλά μετά το τέλος του αγώνα έψαχνε τα αυτοκίνητα των φιλάθλων για να βρει το πανό και συνέλαβε και τους κατόχους του!!! Τέτοια Δημοκρατία. Δεν ξέρω εάν έχει σημασία ότι ο Παπουτσής είναι βάζελος και έβλεπε τον αγώνα…