Ο Γιώργος ανακάλυψε την μηχανή του χρόνου

• Του Γιώργου Χαρβαλιά

Συνήθως η χρεοκοπία είναι το τελευταίο…κυριαρχικό δικαίωμα του οφειλέτη. Το οποίο βεβαίως ασκείται από τον ίδιο. Αναγγελία χρεοκοπίας μέσω κηδεμόνος πρώτη φορά βλέπω !

Γι αυτό σας λέω ότι ο νεότερος Παπανδρέου, γνωστότερος με το προσωνύμιο «Γιωργάκης», θα μείνει στην ιστορία. Αν μη τι άλλο, ως ο ηγέτης που γκρέμισε μιά χώρα και ανέθεσε την «ανοικοδόμηση» της, σε ξένους εργολάβους, χωρίς να γνωρίζει τους νέους πολεοδομικούς όρους.

Αναμφίβολα τα τελευταία 24ωρα ζήσαμε το θέατρο του παραλόγου. Η Ελλάδα υποχρεώθηκε να διαγράψει χρέος μεταθέτοντας το κύριο βάρος του «κανονιού» στις δικές της τράπεζες και ταυτοχρόνως δεν θα καταφέρει να βγεί στις αγορές πριν την παρέλευση μιας δεκαετίας! Το όφελος αυτής της «ελάφρυνσης»; Να ξαναφέρουμε το δημόσιο χρέος, έπειτα από την δεκαετία αποκλεισμού, στα επίπεδα του…2009! Εκεί ακριβώς που το παρέλαβε ο εθνοσωτήρας «Γιωργάκης»!

Δεν ξέρω αν ο πρωθυπουργός μας, ανακάλυψε την… «μηχανή του χρόνου», σίγουρα όμως τα επιτεύγματα του θα περάσουν στο βιβλίο Γκίνες. Όπως άλλωστε και το θράσος του. Ο ίδιος έλεγε ότι η Ελλάδα θα μπορέσει να βγεί στις αγορές το 2011. Αργότερα η πρόβλεψη διολίσθησε στο 2012. Και χθές εμφάνισε ως εθνική επιτυχία το γεγονός ότι η χώρα πιθανόν να μπορέσει να δανειστεί από τις αγορές το…2020! Μετά από ολόκληρα δέκα χρόνια. Την ώρα που η Ιρλανδία που μπήκε αργότερα στο μνημόνιο, θα βγεί στις αγορές το 2013, ενώ ακόμη και η επισήμως χρεοκοπημένη Αργεντινή(που διέγραψε μονομερώς το χρέος της και όχι μέσω…κηδεμόνος)θα έχει πολύ περισσότερες πιθανότητες να δανειστεί από τις αγορές πριν από εμάς!

Επί της ουσίας, τα ξημερώματα της περασμένης Πέμπτης, η Ελλάδα απώλεσε και το τελευταίο ανάχωμα αξιοπιστίας, για να εξασφαλίσει ένα ανέξοδο ευχολόγιο. Γιατί πώς μπορεί κανείς να βασιστεί σε προβλέψεις βάθους δεκαετίας όταν οι μέχρι τώρα βραχυπρόθεσμες προγνώσεις των μνημονιακών «προγραμμάτων διάσωσης» πετιούνται στα σκουπίδια και αναθεωρούνται ανα τρίμηνο;

Το γεγονός μάλιστα ότι η χώρα μας εγκλωβίζεται σε ένα δεκαετές σπιράλ λιτότητας,παγιδευμένη στην ίδια υφεσιακή συνταγή, δεν δημιουργεί καμία σοβαρή προϋπόθεση, ούτε καν για την διασφάλιση των πρωτογενών πλεονασμάτων που προαναγγέλλει ανερυθρίαστα ο κ. Παπανδρέου. Αντιθέτως βεβαιότητα υπάρχει για την υποθήκευση της εθνικής κυριαρχίας και την εκχώρηση εξουσίας άσκησης δημοσιονομικής πολιτικής σε ξένους. Το πολυεθνικό κλιμάκιο που αναμένεται να εγκατασταθεί στην χώρα μας ως «υποβοηθητικό εργαλείο» της τρόικας θα έχει διευρυμένες αρμοδιότητες που θα γίνουν αντικείμενο ξεχωριστής συμφωνίας με την ελληνική κυβέρνηση.

Επομένως η νέα συμφωνία, εκτός από εξαιρετικά επαχθής για την ελληνική πλευρά είναι και απολύτως αβέβαιη ως προς την τήρηση της. Και να μην σας μπερδεύουν τα στημένα πανηγύρια των κερδοσκόπων της αγοράς. Τα ίδια έκαναν και τον περασμένο Ιούλιο. Όμως η υλοποίηση του κατ’ αρχήν συμβιβασμού με τους ιδιώτες ομολογιούχους, όπως απέδειξε και η πρόσφατη εμπειρία, θα είναι μία μακρά και επίπονη διαδικασία που σε καμία περίπτωση δεν εξασφαλίζει την αποτροπή πιστωτικού επεισοδίου και τον τελικό υποβιβασμό της οικονομίας μας σε καθεστώς επίσημης πτώχευσης. Πιθανότα δε, να μας προλάβουν και οι εξελίξεις, αφού ο συνεχιζόμενος δημοσιονομικός εκτροχιασμός που φέρνουν τα «πακέτα στήριξης», πιθανότατα να προκαλέσουν τον «ξαφνικό θάνατο» της παραπαίουσας ελληνικής οικονομίας.

Αυτά τα ωραία λοιπόν, κατόρθωσε ο κ. Παπανδρέου στην διάρκεια της διετούς κυβερνητικής του παρένθεσης και σήμερα πανηγυρίζει. Συνειδητά ή ασυνείδητα γκρέμισε τη χώρα και παρέδωσε τα κλειδιά στους Γερμανούς. Καιρός να γκρεμιστεί κι ο ίδιος από την εξουσία, το συντομότερο δυνατό !

(*δημοσιεύεται στον ‘Τύπο της Κυριακής”)

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση