H διπλή παγίδευση των (π)Λιβύων...

• Της Τζένης Κ.

Ένας άνδρας πηγαίνει στο γιατρό και του περιγράφει το πρόβλημά του: «Είναι τώρα κάμποσος καιρός, γιατρέ μου, που νιώθω μια περίεργη μάζα να ανεβοκατεβαίνει από την κοιλιά μου προς το λαιμό μου, από το λαιμό μου προς την κοιλιά μου και ξανά και ξανά και ξανά… Με έχει κουράσει αυτό το πράγμα και νιώθω να πνίγομαι…». Ο γιατρός αφοσιώνεται, βάζει τα ακουστικά του, ακροάζεται τον ασθενή, κάνει διάφορα επιστημονικά τσαλίμια και μετά από πολύ λίγο είναι έτοιμος να αποφανθεί: «Κοιτάξτε να δείτε, κύριέ μου… Πρόκειται για αέρια. Αλλά, επειδή η φάτσα σας είναι σαν κ…ς, τα αέρια παλινδρομούν και δεν ξέρουν από πού πρέπει να βγουν.

Αυτό ακριβώς το ζήτημα της διπλής παγίδευσης (double binding είναι ο ακριβής ψυχολογικός όρος, αν και στην περίπτωση της Λιβύης η ψυχολογική προσέγγιση αποτελεί πολυτέλεια) αντιμετωπίζει και ο λαός της Λιβύης. Σα μια μάζα (φυσικά) αέρια, ανεβοκατεβαίνει ανάμεσα στην αλλοιωμένη μορφή του Καντάφι και στον δυτικό κ..ο που κάθε τόσο αφοδεύει για ανθρωπιστικούς λόγους τον κόσμο όλο και δεν ξέρει από πού να βγει και να φωνάξει «φτου ξελεφτερία!». Μπρος bang- bang, πίσω gang- gang…

Χώρες υπό οικονομική κρίση είναι οι ΗΠΑ και η Βρετανία και η Γαλλία και πολλοί άλλοι (μεταξύ των οποίων και ημείς που διαθέτουμε γενναιόδωρα τις βάσεις του θανάτου μας), αλλά, άμα το αποφασίσουν να βάλουν τίτλο σε παλιοκατάσταση δεν τσιγκουνεύονται καθόλου ούτε σε επική ποίηση ούτε σε πυραύλους («Ξημέρωμα της Οδύσσειας»… την αποκάλεσαν αυτή τη φορά τη …μεγαλεπίβουλη επιχείρησή τους). Το κάνουν, για να προσφέρουν στους λαούς μία δεύτερη επιλογή... Την επιλογή του κ…. που λέγαμε προηγουμένως.

Είναι λοιπόν έτοιμοι να λειτουργήσουν έτσι για λογαριασμό όλων των καταπιεσμένων; Μπορεί να ελπίζει κάθε «στοχοποιημένος» αυτού του πλανήτη ότι θα έρθουν οι καλοί καουμπόηδες με τους πάγκαλους τόμαχοκ, να τους σώσουν; Σε γενικές γραμμές, ναι. Η απάντηση είναι καταφατική. Θα βρουν έναν τρόπο και θα υπεισέλθουν. Όλο και κάποια περιουσία θα έχει η εν λόγω δοκιμαζόμενη χώρα για αξιοποίηση… Σε ειδικότερες γραμμές, το αν θα παρέμβουν οι Διεθνείς Δίκαιοι έχει να κάνει με τις γεωγραφικές συντεταγμένες της επίμαχης περιοχής, με το αν πρόκειται για ανεπτυγμένο ή για αναπτυσσόμενο μαγαζί… και με τις πλουτοπαραγωγικές πηγές του. Bingo! Η Λιβύη τα έχει όλα και συμφέρει. Γι’ αυτό χαλάρωσε το πουριτανικό ήθος της Χίλαρυ Κλίντον κι αποφάσισε να σπεύσει σε προστασία των ξεδιοντιάρηδων τριτοκοσμικών αντικαθεστωτικών λησμονώντας το κοινό μέτωπο Καντάφι- Ομπάμα κατά της Αλ Κάιντα… Ουδέν μονιμότερο του προσωρινού και ουδέν προσωρινότερο του μονίμου στη διεθνή σκακιέρα. Υπάρχει όμως και κάτι βέβαιο. Ότι εξέγερση που μαγαρίστηκε από την υποστήριξη των ισχυρών του πλανήτη είναι εξέγερση τρανσέξουαλ.

Μ’ αυτά και μ’ αυτά, ναυάγησε η προαιώνια Παπανδρεοκανταφική φιλία…, η mare nostrum φλέγεται (από κάτω από την Κρήτη είναι το θέατρο των συγκρούσεων για όσους δεν το έχουν αντιληφθεί) και η τιμή του βαρελιού σε δολερά δολάρια θα διαμορφωθεί ανάλογα με τις εξελίξεις…

Τέλος, αξίζει να αναφέρουμε ξερά το εξής: «Στο ξημέρωμα της Οδύσσειας δε συμμετέχει η Άνγκελα Μέρκελ…»

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση