Η κυβέρνηση Παπανδρέου, δεν υπάρχει...
Τι να πει κανείς! Το μπάχαλο συνεχώς αυξάνεται, με μία κυβέρνηση που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ούτε τα ίδια της τα λεγόμενα. Το ότι βρισκόμαστε σε κατάσταση ακυβερνησίας έχει γίνει ήδη αισθητό ακόμη και σε στελέχη και βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Μόνο ο Γιώργος Παπανδρέου με την παρεούλα του εμμένουν να παραμένουν στις θέσεις τους, προκειμένου να εξυπηρετήσουν την αποπληρωμή του χρέους.
Το πιό πρόσφατο "κόλπο" είναι αυτό της πατριωτικής κυβέρνησης που δεν συζητά εκποίηση εδάφους, αφήνοντας έτσι ανοιχτό το ενδεχόμενο της εκποίησης κρατικών - δημοσίων οργανισμών. Οι κυβερνώντες αρνούνται τα αυτονόητα και απλώς δυσχαιρένουν το αρνητικό κλίμα που ήδη υπάρχει απέναντί τους.
Ο απερίγραπτος κυβερνητικός εκπρόσωπος, προσπαθώντας να ανακρούσει πρύμνα το επερχόμενο πολιτικό τσουνάμι (ακόμη δεν ήρθε τίποτε, περιμένετε και θα δείτε την απίστευτη συνέχεια...) τόλμησε να πει πως δεν δέχεται από την τρόικα να ανακοινώνει το πρόγραμμα της κυβέρνησης!!! Δηλαδή, η κυβέρνηση είχε αποφασίσει να "αξιοποιήσει" περιουσία του δημοσίου ύψους 50 δισ. € και δεν το αποφάσισε η τρόικα! Βέβαια, μούγκα στη στρούγκα για το τι θα "αξιοποιηθεί" και πως θα γίνει αυτή η "αξιοποίηση". Εμείς, άλλωστε, είμαστε οι χαχόλοι, οι πανηλίθιοι, που απλά περιμένουμε να μας πούνε (όποτε και αν το αποφασίσουν) τι έχει ήδη συμβεί!!!
Κι επειδή πολύ κουβέντα γίνεται για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, κι επειδή προφανώς δεν έχει γίνει αντιληπτό τι σημαίνει αυτό και τι αποτελέσματα θα υπάρξουν στην χώρα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, καλό είναι να το... αναλύσουμε.
Κωνσταντίνος
Αξιοποίηση ή εκποίηση και οριστική τοποθέτηση στην πτώχευση;
Όλα αυτά, που θέλουν οι ξένοι (με συγχωρείτε, που θέλει να τους δώσει η κυβέρνησή μας, αφού το αποφάσισε ο Παπανδρέου και όχι ο Ντερούς ή ο Τόμσεν) για αποζημίωση, είναι επιχειρήσεις, που παράγουν καίριο Εθνικό Προϊόν. Η πώλησή τους θα έχει σαν συνέπεια την σοβαρή μείωση του Εθνικού Προϊόντος, αφού μόνο η φορολογία επί των εσόδων θα μένει στην χώρα.Αφού λοιπόν ΤΩΡΑ, αδυνατούμε να αποπληρώσουμε, πως θα το πετύχουμε αν δώσουμε τις πιό παραγωγικές επιχειρήσεις μας;
Ακόμα και αν προς στιγμή μειώσουμε το χρέος, θα πρέπει και να μειώσουμε την εσωτερική μας κατανάλωση κατά το εκ των πωληθέντων μειωμένο Εθνικό Προϊόν.
Άρα, θα προκύψει νέο και πάγιο “σφίξιμο του ζωναριού”.
Μοναδική έξοδος είναι η ΑΝΑΠΤΥΞΗ μέσω της ανταγωνιστικότητας. Και με πλήρως απελευθερωμένη αγορά κάτι τέτοιο δεν γίνεται. Αντίθετα, ο στασιμοπληθωρισμός μας (5,2% τον Ιανουάριο του 2011) μας ρίχνει καθημερινά και χαμηλότερα.
ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ως χώρα, αν ένα μέτρο δεν μας κάνει ξαφνικά ανταγωνιστικούς!
Κάθε οικονομολόγος θα σκεφτόταν την λέξη “υποτίμηση”. Το παράδειγμα της Αργεντινής είναι εκεί και μάλιστα η Πρόεδρός τους, κυρία Κίρτσνερ, σε ομιλία της στον Καναδά, μας υπέδειξε ότι κάνουμε το ίδιο λάθος, που έκαναν και αυτοί όταν, με ΔΝΤ στο σβέρκο, προσπαθούσαν να βγούν από το τέλμα κολλημένοι σε ισοτιμία με το δολλάριο και τελικά πτώχευσαν.
Τώρα βγήκαν από την ισοτιμία, υποτίμησαν, και άρχισαν να ανασαίνουν.
- Εμείς γιατί καθόμαστε στο ευρώ μέχρο τέλους;
- Για να μπορέσουμε να πουληθούμε φθηνότερα;
Από πού κι ως που ανέλαβαν υποχρέωση για 50 δισ. €;
Απορούμε με τον κ. Παπανδρέου και τον κ. Παπακωνσταντίνου.
Από που κι’ ως που ανέλαβαν υποχρέωση ότι θα δώσουν στην Τρόϊκα 50 δις ΕΥΡΩ μέχρι το 2015, από πώληση τμημάτων της χώρας;- Από πού υπολογίζουν ότι θα τα βρουν;
- Τι έχουν στο μυαλό τους να πωλήσουν;
- Από τη δική τους περιουσία θα τα δώσουν;
- Ποιος τους έδωσε το δικαίωμα να δεσμεύονται για τέτοια πράγματα ερήμην του λαού;
- Γιατί δίνουν θάρρος στην Τρόϊκα να πιστεύει ότι ο ελληνικός λαός δεν θα αντιδράσει;
- Σε ποιόν δεσμεύτηκε ο κύριος Παπανδρέου, χωρίς να ρωτήσει το λαό;
- Γιατί δίνει τέτοιες υποσχέσεις και τέτοιο θάρρος στην Τρόϊκα;
- Ξέρει ο ίδιος αν θα είναι και αύριο το πρωί πρωθυπουργός;
Ή είναι δική μας αρμοδιότητα;
Τί πρέπει να κάνει ο Γιώργος Παπανδρέου;
Το συγκεκριμένο ερώτημα σαφέστατα απασχολεί τον πρωθυπουργεύοντα στην Ελλάδα Γιώργο Παπανδρέου, αφού αφορά το ίδιο του το μέλλον, την ίδια του την... ύπαρξη. Έχοντας μείνει μόνος με την παρεούλα του, συνεχίζει να ψεύδεται ασύστολα, να αποφεύγει να αντικρύσει την πραγματικότητα που έχει να κάνει με την διάσωση της χώρας. Σαφέστατα χειραγωγούμενος κινείται σε ατραπούς που πολύ σύντομα θα τον φέρουν μπροστά στις ευθύνες που συστηματικά αποφεύγει.Μία λύση, που προτείνεται στον αδαή κοσμοπολίτη και ιδεοληπτικό Γιώργο Παπανδρέου, είναι να αρνηθεί μεγάλο μέρος αποπληρωμής του χρέους, χαρακτηρίζοντάς το ως ειδεχθές... Πόσες πιθανότητες έχει να τολμήσει κάτι τέτοιο;
Μία δεύτερη λύση που υπάρχει στο συρτάρι του, είναι να προκηρύξει εκλογές και να δημιουργήσει πλείστα όσα προβλήματα στην χώρα. Πληροφορίες αναφέρουν πως το σκέφτεται πολύ σοβαρά, αφού "κλείσει" κάποιες εκκρεμότητες
Μία τρίτη λύση που διαφαίνεται για τον Γιώργο Παπανδρέου, είναι να αρνηθεί να πληρώσει χρέη προς τράπεζες του εξωτερικού και να αρχίσει να στηρίζει την εσωτερική ανάπτυξη της χώρας, ευελπιστώντας πως οι υγιείς επιχειρηματίες (όχι μέχρι στιγμής οι κρατικοδίαιτοι διαπλεκόμενοι) θα μπορέσουν να γίνουν ανταγωνιστικοί και να βοηθήσουν την ανάπτυξη και άρα την έξοδο της χώρας από την κρίση. Με την μέχρι τώρα τακτική, η λύση αυτή μοιάζει μάλλον καταστροφική για τα σχέδια του πρωθυπουργού της τρόικας.
Μία τέταρτη λύση, είναι να μπει σε ένα αεροπλάνο και να φύγει από τη χώρα, ελπίζοντας πως δεν θα υπάρξει κάποιο "τεχνικό πρόβλημα" κατά την πτήση, που θα τον κατατάξει σαν μόνιμο κάτοικο του βυθού σε κάποια θάλασσα... Αυτή η λύση δείχνει να είναι επικρατέστερη, αλλά ο Γιώργος Παπανδρέου την αφήνει για την -κυριολεκτικά- τελευταία στιγμή.
Η τελευταία λύση που προβάλει για τον σημερινό ηγέτη της οικονομικής (και πολιτικής) χούντας, είναι να χτίσει κάποια ειδική φυλακή (με πρότυπα Μπέβερλι Χιλς) η οποία θα γίνει η μελλοντική του κατοικία, όταν θα εκπέσει του αξιώματος του ανθύπατου πρωθυπουργού και θα αναγκαστεί να αντιμετωπίσει το Ελληνικό Σύνταγμα (ή ότι θα έχει απομείνει από αυτό). Βέβαια, η λύση αυτή ενέχει κι δύο ρίσκα:
Πρώτον, θα μπορέσει να φτάσει στη δίκη ή θα του συμβεί κάτι μέχρι εκείνη τη στιγμή;
Δεύτερον, θα οριστεί σαν τόπος μόνιμης διαμονής του για το υπόλοιπο της ζωής του το πλούσιο σε ανέσεις σωφρονιστικό κατάστημα που θα έχει φτιάξει;
Κωνσταντίνος
Αναρτήσεις
ΒΡΕΙΤΕ ΟΠΟΙΑ ΜΟΡΦΗ ΞΕΚΟΥΜΠΙΣΜΑΤΟΣ (καινουργια λεξη ,τροικανη) ΘΕΛΕΤΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΦΙΑΛΤΗ ,ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΗ ΜΑΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΛΥΣΣΑΡΑ ΤΗΝ ΕΒΡΑΙΟΒΟΥΛΓΑΡΑ ΤΗ ΜΑΝΑ ΤΟΥ . ΚΑΝΤΕ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ, ΤΟ ΣΥΝΤΟΜΩΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟΝ, ΦΩΝΑΞΤΕ ΜΕ ΝΑ ΤΟΥ ΒΑΛΩ ΚΑΙ ΝΕΦΤΙ ,ΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΗ .....-ΠΙΠΙΝΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήπρεπει να καταλαβουν οι ψηφοφοροι του πασοκ,οτι η κυβερνηση αυτοι,μονο πασοκ δεν ειναι.οι εκλογες ειναι πολυ κοντα.εγκαταλειψτε την υποστηριξη της κυβερνησης τωρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μετάβαση προς την νέα αμερικανοκινούμενη - σιωνιστοκινούμενη τάξη πραγμάτων προϋποθέτει την διεθνοποίηση των συσσωρευμένων χρεών της αμερικής (η οποία είναι μια «παραδοσιακά» ισχυρή χώρα για να γίνει ο διαχωρισμός με τις νεοαναδυόμενες χώρες όπως η Κίνα) στις αναπτυγμένες χώρες, στις αναπτυσσόμενες χώρες και σε χώρες με «δυνατότητες και προοπτικές ανάπτυξης» μέσω της αγοράς χρέους, των τοξικών ομολόγων, των CDS, των τραπεζικών-επιχειρηματικών wolf packs, των αμερικάνικων «οίκων πιστοληπτικής αξιολόγησης» κρατών και εταιρειών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μετακίνηση πληθυσμών από την Ασία και την Αφρική έχει σχεδιαστεί για να διαλύσει τις κοινωνικές και οικονομικές δομές προηγμένων ηπείρων όπως της Ευρώπης με την μεταφορά πλούτου με νόμιμους αλλά και παράνομους τρόπους (κλοπές, ληστείες, παρεμπόριο, διακίνηση ναρκωτικών και εμπόριο γυναικών).
Ο νομισματικός πόλεμος αντιμετωπίζεται από την αμερική σε ένα πρώτο επίπεδο με πληθωριστικό χρήμα, με φυτευτές κυβερνήσεις, με την χρησιμοποίηση των υπερεθνικών οργανισμών, με εμπόριο ναρκωτικών, όπλων, πορνείας, και την διόγκωση χρεών που χρησιμοποιούνται για την σκλαβοποίηση περιφερειακών χωρών με την συνδρομή πρόθυμων προδοτικών πολιτικών συμμοριών για την αρπαγή του φυσικού, του ορυκτού και του παραγόμενου από τον «γηγενή» αλλά και τον νεοφερμένο λαό πλούτο τους.
Αλλά αυτό δεν είναι πανάκεια για την διατήρηση των «παραδοσιακά» ισχυρών χωρών όπως είναι η αμερική σε ανταγωνιστικά υψηλό επίπεδο ισχύος και οικονομικής ανάπτυξης καθώς υπάρχουν αρκετές υψηλά αναπτυσσόμενες χώρες που αμφισβητούν την οικονομική (και όχι μόνο) ισχύ «παραδοσιακά» ισχυρών χωρών με το φτηνό εργατικό δυναμικό τους, την αντιγραφή επιτυχημένων προϊόντων και λύσεων τεχνολογικά προηγμένων χωρών και την ανάπτυξη της έρευνας και ανάπτυξης.
Το δεύτερο επίπεδο αντιμετώπισης του νομισματικού πολέμου είναι η απαλλαγή από τα χρέη των «παραδοσιακά» ισχυρών χωρών με το «ξαναμοίρασμα της τράπουλας».
Αυτό αρχικά επιτυγχάνεται με ποσοτικές λύσεις όπως την κοπή πληθωριστικού χρήματος ενώ ακολουθούν τη μετάβαση σε «ποιοτικότερες λύσεις» όπως η αλλαγή στις κρατικές κοινωνικές παροχές, η κοπή ενός νέου παγκόσμιου (;) νομίσματος που θα βασίζεται στον χρυσό αλλά και στα άμεσα και έμμεσα ελεγχόμενα φυσικά, ενεργειακά αποθέματα διαφόρων χωρών και στο χρηματιστήριο του διοξιδίου του άνθρακα.
Εξεγέρσεις λαών που προκαλούν καταστροφές και μειώσεις στα κέρδη πολυεθνικών και τραπεζών, η μη πληρωμή των τοκογλυφικών τοκοχρεωλυσίων και η απομακρύνση φυτευτών κυβερνήσεων πιθανότητα θα συμπεριλαμβάνονται σαν ασφάλιστρο κινδύνου (κάτι σαν το CDS) στις τιμές των προϊόντων και των υπηρεσιών εκτός της μετακύλισής τους όπως γίνεται σήμερα (πραγματικών ή τεχνητών π.χ. τεχνητά δημιουργημένες υπηρεσίες όπως η κατασκευή νέων διοδίων και η αύξηση τους σε τιμές που πρακτικά εμποδίζουν την Συνταγματικά κατοχυρωμένη Ελεύθερη μετακίνηση).
Για να αποφευχθούν οι παραπάνω «δυσλειτουργίες» όπως είναι η απείθεια πληρωμών, η αμφισβήτηση των αποφάσεων των «φυτευτών» κυβερνήσεων που αυξάνουν την δυσαρέσκεια στους λαούς λόγω:
1). ανασφάλειας που προκαλείται από την αυξημένη εγκληματικότητα προκληθείσα από τον τεχνητά δημιουργημένο πολυφυλετισμό-γκετοποίηση δυτικών κοινωνιών,
2). των αυξημένων φόρων στους πολίτες και στα προϊόντα
οι κυβερνήσεις (φυτευτές και μη) νομοθετούν την καταγραφή μέσω καμερών αλλά και τη χρησιμοποίηση των φωτογραφικών μηχανών και των καμερών από παρακρατικούς για τον εντοπισμό αντιδρώντων.
Επίσης ισχυρές χώρες αλλά ιδίως χώρες με «φυτευτές» κυβερνήσεις ανδεικέλων προωθούν τις ψηφιακές συναλλαγές και τον ψηφιακό έλεγχο ταυτοποίησης μέσω (αρχικά) καρτών και στην συνέχεια μέσω ενσωμάτωσης σε ανθρώπους τσιπ που θα δώσουν τον απαραίτητο έλεγχο της εξουσίας προς τον απλό λαό.
Ο προστατευτισμός είναι εχθρός των νεοταξιτών
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ δρόμος προς την σοσιαλπαγκόσμια διακυβέρνηση περνάει μέσα από την τεχνητή οικονομική κρίση που δημιούργησε το παγκόσμιο σοσιαλιστικό σύστημα, με τους εξής δύο τρόπους:
Πρώτον,
στην δημιουργία wolf packs μεταξύ των διεθνών διαχειριστών κεφαλαίου, οι οποίοι προσπαθούν να μεγιστοποιήσουν τις αποδόσεις τους παίζοντας εκ του ασφαλούς:
α) σε προσυμφωνημένα χρηματιστηριακά παιχνίδια (με την συνεργασία φυτευτών εξουσιαστικών μηχανισμών σε διάφορα κράτη-θύματα),
β) σε “τοξικά ομόλογα” που δημιουργούν οι ίδιοι
γ) και σε ομόλογα κρατών που έχουν υψηλές αποδόσεις,
και δεύτερον,
στην αγαστή συνεργασία-συντονισμό μεταξύ των εθνικών κυβερνήσεων και των διεθνών οργανισμών (ΔΝΤ, Παγκόσμια τράπεζα, BIS, ΟΗΕ, κ.α.)
Η Αμερική έχει καθοριστικό ρόλο για τη διαμόρφωση νέων κανόνων παιχνιδιού και ενίσχυει-κόβει δολλάρια στους διεθνείς οργανισμούς.
Τα κεφάλαια πρέπει να διοχετεύονται στα πρόθυμα εργαλεία-εξουσιαστικούς μηχανισμούς-κυβερνήσεις αριστερών-σοσιαλιστικών-υλιστικών απόψεων περιφερειακών χωρών ώστε οι τεχνητά δημιουργημένες κρίσεις να συναντήσουν τις μικρότερες κατά το δυνατόν αντιδράσεις στο τελικά μεγαλύτερο “φαγοπότι” των wolf packs.
Το “σοσιαλιστικό” παρακράτος οργανώνεται έτσι ώστε να αντιμετωπίσει κάθε πιθανό σενάριο κρίσης από τους διάφορους λαούς προς εξαθλίωση.
Σκοπός είναι να αποφευχθεί η άνοδος στην εξουσία πολιτικών που θα επαναφέρουν προστατευτικά μέτρα σε μικρότερες χώρες που πλήττονται από τις μεγάλες διακυμάνσεις των αγορών.
Ο δρόμος για την τυραννική πολιτική, οικονομική και νομική σοσιαλπαγκόσμια χούντα είναι ανοικτός με την κατάφορη παραβίαση των εθνικών Συνταγμάτων και της Δημοκρατίας.