Η "μπλόφα" της Τρόικας

Αν και η Ιρλανδία προσέφυγε στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης πρόσφατα έχει λάβει δημοσιονομικά μέτρα υπό τις οδηγίες και την εποπτεία του ΔΝΤ από το 2008. Τότε, κυβέρνηση και ΔΝΤ είχαν ορίσει ως βασικό στόχο τη μείωση του ελλείμματος στο 3% μέχρι το 2014, κάτι που οι περισσότεροι καλοί αναλυτές θεώρησαν ανεδαφικό.

Δύο χρόνια αργότερα και αφού η Ιρλανδία πήρε τα εύσημα για τη δημοσιονομική της προσπάθεια όχι μόνο αναγκάστηκε να προσφύγει στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης αλλά ακόμη και μετά από αυτήν την εξέλιξη, που υποτίθεται ότι στηρίζει και προστατεύει τη χώρα από χρηματοπιστωτικές αναταράξεις, το ΔΝΤ προέβλεψε ότι η επίτευξη του στόχου για το έλλειμμα δεν πρόκειται να επιτευχθεί στο 2014 και ήδη η ημερομηνία μεταφέρθηκε στο 2015.

Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι το ΔΝΤ παραδέχτηκε ότι ήταν υπερβολικά φιλόδοξο όταν έκανε τη σχετική και άλλες προβλέψεις. Η δήλωση αυτή αποτελεί επιβεβαίωση για τις αγορές ότι οι προβλέψεις του ΔΝΤ που φαίνονται πολύ καλές για να είναι αληθινές μάλλον δεν είναι τελικά αληθινές και αυτός είναι ένας βασικός λόγος που τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων συντηρούνται στα ύψη αφού μετά την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του δανείου οι επενδυτές προεξοφλούν την ανάγκη παράτασης του χρονικού ορίου επίτευξης των οικονομικών στόχων.

Το ίδιο συνέβαινε και με το χρονικό περιθώριο αποπληρωμής του δανείου της Ελλάδας για το οποίο σύμφωνα με αποκλειστικά στοιχεία από το panagiotouvip.com οι επενδυτές έδιναν πιθανότητα επιμήκυνσης της τάξης του 99% και τελικά δικαιώθηκαν.

Έτσι, επιβεβαιώνεται ότι τα πολύ φιλόδοξα σχέδια του ΔΝΤ μπορεί να δίνουν την ψευδαίσθηση στους πολίτες ότι τα βάσανα τους θα τελειώσουν γρηγορότερα αλλά τελικά κάνουν διπλή ζημία αφού ασκούν αυξητικές πιέσεις στα επιτόκια δανεισμού καθώς οι επενδυτές δεν πείθονται για την αξιοπιστία τους αλλά και πτωτικές πιέσεις στην ψυχολογία των πολιτών όταν επιβεβαιωθεί πως δε μπορούν να υλοποιηθούν ενός των προβλεπόμενων χρονικών ορίων.

Αν έδειξε κάτι η επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής του ελληνικού δανείου αυτό είναι ότι το Μνημόνιο μπορεί να αλλάξει αρκεί η τροποποίηση να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Τρόικας. Μέσα στα πλαίσια αυτής της λογικής αξίζει να αναρωτηθεί κανείς τί θα συνέφερε στην Τρόικα να πράξει αν η Ελλάδα δεν κατάφερνε να εκπληρώσει κάποιους από τους όρους του Μνημονίου στην ώρα της. Σίγουρα όχι να την αφήσει να πτωχεύσει, καθώς αυτό ακριβώς είναι που προσπαθεί να αποτρέψει από την αρχή, προστατεύοντας τους δανειστές, τις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις και το ευρώ.

Έτσι στην πραγματικότητα το πιο πιθανό είναι ακόμη και αν η Ελλάδα αποτύχει στην εκπλήρωση κάποιων από τους στόχους του Μνημονίου να μη συμβεί απολύτως τίποτε άλλο από το να παραταθεί το χρονικό περιθώριο εκπλήρωσης τους, τουλάχιστον όσο η προσπάθεια αντιμετώπισης της ευρωπαϊκής κρίσης βρίσκεται σε εξέλιξη. Ειδάλλως και αν η Τρόικα αποφασίσει να υλοποιήσει την απειλή της και να σταματήσει την παροχή δανείων στην Ελλάδα θα πυροδοτήσει την απογείωση των επιτοκίων δανεισμού όχι μόνο της Πορτογαλίας, η οποία έχει, ήδη πτωχεύσει χρηματοπιστωτικά αλλά και της Ισπανίας και της Ιταλίας, δημιουργώντας ταχύτητα ένα πρόβλημα αξίας μεγαλύτερης του ενάμιση τρις ευρώ, το οποίο θα δυσκολευτεί πολύ να χρηματοδοτήσει και να διαχειριστεί.

Τα μέχρι τώρα στοιχεία δείχνουν πως τόσο η Τρόικα όσο η ελληνική κυβέρνηση φοβούνται πως αν γίνει αντιληπτό ότι υπάρχει έστω και η παραμικρή δυνατότητα για ελαστικότητα από την πλευρά της πρώτης, τότε το πρόγραμμα που έχει εκπονηθεί θα είναι πολύ πιο δύσκολο να υλοποιηθεί καθώς οι κοινωνικές αντιδράσεις και πιέσεις θα αυξηθούν κατακόρυφα.

Συμπερασματικά όσο συμφέρει στην Τρόικα η Ελλάδα να μην πτωχεύσει το πιθανότερο θα είναι αυτό να μη συμβεί, ασχέτως της απόλυτης επίτευξης στόχων εντός χρονικών ορίων και ασχέτως δημοσιονομικών ή άλλων παραπτωμάτων κλπ. Αντίθετα, αν φτάσει κάποια στιγμή που αυτό θα είναι αδιάφορο για την Τρόικα ή και ευνοϊκό για τα συμφέροντα της, τότε θα είναι πολύ δύσκολο να αποφευχθεί.

Πάνος Παναγιώτου
χρηματιστηριακός τεχνικός αναλυτής

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση