«Η Ελλάς ευγνωμονούσα»

• Γράφει ο Όθων Ιακωβίδης

Αυτός είναι ο (πολύ επίκαιρος) τίτλος του πίνακα του Βρυζάκη, που ήταν κρεμασμένος και καλυμμένος (γιατί άραγε;) πίσω από τον συνεντευξιαζόμενο ΓΑΠ.
Η Ελληνική κοινωνία, μέσα στην οικονομική και κοινωνική αιχμαλωσία της, ευγνωμονεί τον ΓΑΠ που χθές, της έδωσε αυτό που απαιτούσε από αυτόν: Δημοψήφισμα για την υπογραφή ή μη του Μνημονίου.
Και, προσοχή! Η Ελληνική κοινωνία, στέλνει μήνυμα στον Σαμαρά και τη ΝΔ, καθώς και στους υπόλοιπους που έχουν κάνει σημαία τους το Μνημόνιο, να μην εκλάβουν την καταδίκη του Μνημονίου σαν νίκη δική του.
Η καταδίκη του Μνημονίου είναι καταδίκη και της ΝΔ / Σαμαρά, γιατί είναι καταδίκη του συνόλου του καθεστώτος πολιτικού συστήματος που δημιούργησε, σύσσωμο, τις προϋποθέσεις επιβολής του Μνημονίου.
Η ΝΔ κι ο Σαμαράς πρωτίστως, αλλά και όλοι οι άλλοι, να πάψουν να κρύβονται πίσω από το έγκλημά τους, παριστάνοντας τον περαστικό που , απλώς, είδε το έγκλημα και τώρα το μαρτυρά.
Όλοι τούς έχουμε δεί να ασελγούν κατ’ εξακολούθηση(μαζί με το ΠΑΣΟΚ) επάνω στο κορμί της δύσμοιρης χώρας μας, όλα αυτά τα χρόνια της μεταπολίτευσης, με αποτέλεσμα την φτώχεια μας και τον εξευτελισμό της.
Αυτά, ως προς την ευγνωμοσύνη μας για το δημοψήφισμα που μας παραχώρησε.
Τώρα, για την διακαναλική συνέντευξη του ΓΑΠ, δεν θέλω να αναφερθώ στο ότι , μέσα στΙς 275.779 λέξεις που είπε ο Πρωθυπουργός και Πρόεδρος του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού κινήματος, Γιώργος Παπανδρέου, Πρόεδρος της «Διεθνούς Σοσιαλιστικής», δεν ανάφερε ούτε μία φορά τη λέξη ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ. (Τόσο οριστικά τον ξέγραψε από το μυαλό του, μετά τη βαριά ταφόπλακα με την οποία τον έχει θάψει, οριστικά !!!….).
Δεν θέλω να αναφερθώ στο άκομψο ξεγύμνωμα και την αποκάλυψη ακόμα ενός «δήθεν» που μας σερβίριζαν, αυτός και όλο το πολιτικό προσωπικό του καθεστώτος συστήματος, όλα τα χρόνια. Αναφέρομαι στο «ανεξάρτητο και ακομμάτιστο του χαρακτήρα των εκλογών της τοπικής Αυτοδιοίκησης».
Έλαμψε η «ανεξαρτησία» της με την βίαιη παρέμβαση του πρωθυπουργού ΓΑΠ, μέσα από τη στημένη διακαναλιακά συνέντευξη/διάγγελμα με το οποίο συνέδεσε άμεσα και αυτόματα το αποτέλεσμα των «ανεξάρτητων και ακομμάτιστων Αυτοδιοίκητικών εκλογών» με τη συνέχιση ή μη, της κυβέρνησής του !!!
Δεν θέλω να σχολιάσω αυτό που είπε για «Το έλλειμμα και το χρέος που μας άφησε η προηγούμενη κυβέρνηση είναι μεγαλύτερο από αυτό που υπολογίζαμε», διότι θα προέκυπτε η καθόλου κολακευτική γι’ αυτόν και ολόκληρο το κόμμα του, υπενθύμιση ότι, η πενόμενη Ελληνική κοινωνία, διαθέτει τα εκατοντάδες εκατομμύρια που κοστίζει η συντήρηση της λειτουργίας του κόμματός του, για έναν μόνο λόγο: την πλήρη γνώση και έλεγχο της πορείας κάθε εξέλιξης των κρατικών υποθέσεων, με αιχμή τα οικονομικά της. Η υπενθύμιση αυτής της αλήθειας, θα είχε σα συνέπεια το συμπέρασμα, ότι κακώς ξοδεύονται αυτά τα λεφτά που λείπουν από την φτωχή, πλέον, κοινωνία μας και θα έθετε το ερώτημα «ποιος είναι ο λόγος της ύπαρξης του άχρηστου και επιζήμιου αυτού μηχανισμού»;
Δεν θέλω να σχολιάσω αυτό που ο ΓΑΠ είπε για τις «αγορές» που θα μας τιμωρήσουν αν δεν ψηφίσουμε τους «ανεξάρτητους» του ΠΑΣΟΚ, στις επικείμενες εκλογές. Αν το κάνω, θα προκύψει ότι το ΠΑΣΟΚ είναι το αγαπημένο κόμμα των «αγορών», που σημαίνει ότι «οι αγορές» το αγαπάνε γιατί από αυτό κερδίζουν, δεδομένου ότι «οι αγορές» αγαπάνε μόνο το κέρδος και αυτούς που τους το φέρνουν…..
Δεν θέλω να σχολιάσω τι εννοούσε ο ΓΑΠ, λέγοντας: Έκανα το πατριωτικό μου καθήκον! ενώ, αυτό που έκανε, ήταν η μέγιστη και ως εκ τούτου ανεπίτρεπτη και αδιανόητη πολιτική παραχώρηση, αφού παρέδωσε σε ξένους την ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ μας στη διαχείριση της οικονομίας μας. Και, όταν κάποιος αναλογισθεί ότι η Οικονομία μίας χώρας είναι το κατ’ εξοχήν «εργαλείο» που ρυθμίζει τον βαθμό δυσκολίας / ευκολίας της καθημερινής διαβίωσης των πολιτών της στο παρόν και στο μέλλον, αντιλαμβάνεται ότι παραδόθηκαν τα εθνικώς απαράδοτα!!!
Αν αυτό εννοεί «πατριωτισμό», πρέπει να εκδιωχθεί πάραυτα από τη θέση που κατέχει, ως Εθνικά επικίνδυνος.
Ευτυχώς, το ενδεχόμενο της εκδίωξής του το έθεσε, χθές, στη διάθεσή μας, με την ανακήρυξη των επικείμενων εκλογών σε Δημοψήφισμα για την υπογραφή ή μη του Μνημονίου.
Τον λόγο, τον έχουμε πλέον εμείς, οι πολίτες.
Μία, μόνο, συμβουλή: Προσοχή, να μη πέσουμε από τη Σκύλλα, στη Χάρυβδη.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση