Δεν φταίνε οι τοκογλύφοι, δεν φταίνε οι Ευρωπαίοι νταβατζήδες... Γιατί δεν μιλάμε για τα δικά μας τα "λαμόγια";
- Η αλήθεια είναι δύσκολη, πικρή και ακατονόμαστη για την κυβέρνηση Παπανδρέου, της οποίας οι βουλευτές κρύβονται επειδή ντρέπονται
- Ήρθε πλέον η ώρα για να μιλήσει ο λαός...
Εκεί, στις Βρυξέλλες, οι λεγόμενοι ηγέτες, δεν εκπροσωπούν τους πολίτες της χώρας στην οποία ηγούνται, αλλά την ντόπια ελίτ της. Συνεπώς, οι συζητήσεις , γίνονται μεταξύ των εκπροσώπων των ελίτ.
Η ντόπια ελλαδική ελίτ, αδηφάγος όπως πάντα και θεωρώντας την πατρίδα μας, απλώς ως την ιδιόκτητη εδαφική της βάση, ιδιοποιήθηκε (κατάκλεψε) όλα τα δάνεια και τα προγράμματα στήριξης της ΕΕ.
Δεν ενδιαφέρθηκε καθόλου για την δημιουργία μιάς παραγωγικής βάσης, η οποία θα επέτρεπε την εξόφληση των δανεικών στο μέλλον. Και γιατί να ενδιαφερθή άλλωστε; Οι άνθρωποι αυτού του τόπου, ποσώς την ενδιαφέρουν, μόνο ως προς την ιδιότητα του σκλάβου και παραγωγού πλούτου, ο οποίος μέσω του πολυδαίδαλου συστήματος καταλήγη στις τσέπες της.
Οι δανειστές, γνωρίζοντας βέβαια, περίμεναν υπομονετικά, έως του σημείου όπου η απουσία παραγωγικής βάσης της χώρας, δεν θα επέτρεπε την ομαλή αποπληρωμή των χρεών που καταβρόχθισε η ελίτ.
Στο σημείο εκείνο, έδρασαν, εκτοξεύοντας τα επιτόκια περαιτέρω δανεισμού, στα ύψη. Αυτό, είναι το επί πλέον θηριώδες κέρδος τους. Για να πιέσουν την ελίτ να συμφωνήση μέσω του τρέχοντος εκπροσώπου της κ. Παπανδρέου, προέβησαν στα εξής :
- Προκάλεσαν ορυμαγδό δημοσιευμάτων στον διεθνή τύπο. Μέχρι και η Wall Street Journal, ασχολήθηκε μαζί μας .
- Οι εκπρόσωποί τους κ.κ Τρισέ και Γιούνκερ κ.λ.π, κρέμασαν τη χώρα στο τσιγκέλι.
Εκόντες άκοντες οι ντόπιοι ελίτες, συμφώνησαν. Η απειλή που τους εκτοξεύτηκε ήταν ωμή : Ή συμφωνείτε, ή σας δημιουργούμε μία εσωτερική κρίση, τέτοια, που οι σκλάβοι σας θα ξεσηκωθούν και θα σας πάρουν και τα σώβρακα. Θα πάψετε να υπάρχετε. Έτσι κι αλλοιώς, εμείς, τα λεφτά μας θα τα πάρουμε από τους επόμενους που θα σας αντικαταστήσουν.
‘Όπερ και εγένετο.
Προσωπικά, δεν μου φταίει ο Τρισέ ούτε ο Μπαρόζο. Όλο το μένος μου και η οργή μου, στρέφεται ΜΟΝΟ κατά των ντόπιων λαμόγιων που έφεραν την πατρίδα ΜΟΥ, σε αυτή τη θέση. Λέω ΜΟΥ, γιατί δική τους πατρίδα δεν είναι.
Ωστόσο, μία διεθνής κρίση έχει πολλαπλούς στόχους. Ευρύτερος στόχος, είναι το Ευρώ ως νόμισμα. Προφανώς! Ίσως αυτός να είναι ένας ακόμα λόγος που οι μεγάλες χώρες της ΕΕ έχουν ανέβη στα κεραμίδια και κοιτάνε να ξεσκίσουν κυριολεκτικά την πατρίδα μας. Στην πραγματικότητα, αδιαφορούν για τους Έλληνες. Το βρισίδι που τρώμε, έχει ως σκοπό να τονώσει το μένος μας κατά του πολιτικού συστήματος, ώστε να υπάρξουν πολιτικές αλλαγές και να τιμωρήσουν έτσι την ντόπια βρωμο-ελίτ.
Το θέμα είναι, αν εμείς, θα ξεσηκωθούμε να σαρώσουμε όλα τα λαμόγια που μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση.
Αλήθεια, θα περιμένουμε να πεινάσουμε (κυριολεκτικά) για να βγούμε (επιτέλους) στους δρόμους και να "πάρουμε φαλάγγι" όλα αυτά οικονομικο-πολιτικά λαμόγια που έχουν υποθηκεύσει και τα δισέγγονά μας;
Πότε άραγε ο έλληνας θα κατανοήσει πως η δύναμη του λαού είναι ο φόβος και ο τρόμος των ηγεσιών ολόκληρου του πλανήτη; Πότε θα σηκώσουμε και πάλι το κεφάλι για να διεκδικήσουμε αυτά που εμείς δημιουργήσαμε; Δεν έχουμε βαρεθεί να βιάζουν κάθε ίχνος της λογικής μας;
Τα δίκαια ποτέ δεν κερδήθηκαν από τον καναπέ ή την ζέστη ενός δωματίου...
Έτσι ακριβώς είναι, άψογη τοποθέτηση. Και ενώ τα βλέπουμε, μόνοι μας πάμε και βγάζουμε τα μάτια μας. Αυτοί σφυρίζουν το σκοπό κι εμείς χορεύουμε. Και το χειρότερο είναι πως όλοι τους καταστροφολογούν και προσπαθούν να κρύψουν τις ευθύνες τους και κανένας δεν προτείνει μία λύση πραγματική. Αντιδρούν με επιλεκτική μνήμη, σπασμωδικές κινήσεις, ατομικό και κομματικό συμφέρων.
ΑπάντησηΔιαγραφή