Κύπρος: Το τέλος είναι ορατό: Λύση - έκτρωμα

«Oι δύο πλευρές δεν είναι σε θέση να συζητήσουν σε βάθος το περιουσιακό», δήλωσε ο Πρόεδρος Χριστόφιας, μετά την προχθεσινή συνάντησή του με τον κατοχικό ηγέτη. Και άφησε ανερμήνευτη τη δήλωσή του.
Αλλά εάν καλώς ερμηνεύουμε, αυτό αφορά περισσότερο την ελληνοκυπριακή πλευρά. διότι ο Ταλάτ ήταν καθόλα έτοιμος και σε «θέση μάχης» να συζητήσει το περιουσιακό. Το έκαμε ευθύς εξαρχής ξεκάθαρο, το διατύπωσε και στις προτάσεις του, το είπε και σε δηλώσεις του μετά την προχθεσινή συνάντηση.
«Η τουρκοκυπριακή πλευρά αποδέχθηκε το δικαίωμα της περιουσίας, αλλά η διευθέτηση του περιουσιακού θα γίνει στη βάση των κριτηρίων, δηλαδή της αποζημίωσης, ανταλλαγής και επιστροφής περιουσίας», ανέφερε.
Και φαίνεται ότι το γεγονός και μόνο ότι το όλο θέμα παραπέμπεται στους δύο συμβούλους για να συζητήσουν «στη βάση των κριτηρίων», αυτό συνιστά απόδειξη ότι η τουρκοκυπριακή πλευρά κέρδισε την πρώτη μάχη, αφού όλα εξελίσσονται σύμφωνα με την τακτική και τις θέσεις της.
Είναι η ελληνοκυπριακή πλευρά που πρέπει ν’ αρχίσει ν’ ανησυχεί, αφού η συζήτηση του προβλήματος μπαίνει σε μια δαιδαλώδη διαδικασία, από την οποία δεν μπορεί να εξέλθει κερδισμένη η πλευρά μας.
Η λύση του περιουσιακού είναι ξεκάθαρη και δεν μπορεί να ευνουχίζεται μέσα από δαιδαλώδεις διαδικασίες, τις οποίες εντέχνως μεθοδεύει η τουρκοκυπριακή πλευρά, ακριβώς για να το οδηγήσει σε απαράδεκτες λύσεις.
Το δικαίωμα περιουσίας και κατοχής είναι απαραβίαστο και τεκμηριώνεται από πληθώρα αποφάσεων διεθνών δικαστηρίων, τόσο όσον αφορά το Κυπριακό, όσο και από άλλες διεθνείς υποθέσεις. Ο πρώτος λόγος ανήκει στον νόμιμο ιδιοκτήτη και ο σφετεριστής τιμωρείται.
Δεν έχει καν δεύτερο λόγο, όπως εμείς αποδεχθήκαμε να έχει.
Συνεπώς, ο Πρόεδρος Χριστόφιας δεν νομιμοποιείται καν να αποδέχεται όπως ο σφετεριστής έχει οποιοδήποτε λόγο στο πώς θα διαθέσει την περιουσία του ο νόμιμος δικαιούχος, δηλαδή οι Ελληνοκύπριοι.
Υπό αυτήν την έννοια, δεν υπάρχει καν λόγος συζήτησης αυτού του θέματος στις συνομιλίες, αφού το διεθνές και νομικό δίκαιο σαφώς καθορίζει και διασφαλίζει το δικαίωμα περιουσίας και αναγνωρίζει πλήρη δικαιώματα στον νόμιμο ιδιοκτήτη. Αλλά αυτά είναι τα επικίνδυνα στοιχεία που θα βρει ένας μπροστά του όταν εισέρχεται σε ένα διάλογο άνευ αρχών, όπως αυτός μεταξύ Χριστόφια-Ταλάτ. Είναι υποχρεωμένος να τα συζητήσει όλα, να κάμει αβαρίες σε θέματα αρχών, να αποδεχθεί ρυθμίσεις έξω από το διεθνές πολιτικό και νομικό δίκαιο και τελικά να καταλήξει -αν το επιτρέψει η τουρκική βουλιμία- σε μια λύση-έκτρωμα, η οποία θα παραβιάζει όλες τις διεθνείς αρχές και όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Σε τέτοια «λύση» θα καταλήξει και ο διεξαγόμενος «διάλογος».
Αλλά ό,τι εσπείραμε, θα θερίσουμε και όπως εστρώσαμε, θα κοιμηθούμε...

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση