Τα προεκλογικά ψέμματα χοντραίνουν...

Τα εθνικά θέματα μπήκαν στο συρτάρι...

Συνεχίζεται το μικροκομματικό παιχνίδι των δύο μεγάλων κομμάτων και το κυνήγι των εντυπώσεων καλά κρατεί. Αυτό είναι σημαδιακό για το τι μας περιμένει. Αντιπολίτευση Αξιωματική θ' αναζητούμε με το κιάλι, αφού οι εξελίξεις στα εσωκομματικά της ΝΔ θα συνεχιστούν με προεκλογική ένταση, που ασφαλώς θα ενταθεί από την ήττα, ιδιαίτερα αν αυτή είναι βαριά.
Από τις μέχρι τώρα πάντως δημοσκοπήσεις φαίνεται πως το ΠΑΣΟΚ έχει παγιώσει μια σημαντική διαφορά που πρόκειται να του εξασφαλίσει την αυτοδυναμία, έστω και ισχνή, ενώ έστω και οριακά ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπει στην Βουλή που μάλλον θα είναι και αυτή πεντακομματική.
Η ανησυχία για την οικονομία και ο εφιάλτης των δηλώσεων
Ως άξοινα της επικοινωνιακής πολιτικής του ο Καραμανλής επέλεξε το προσωπείο του ειλικρινούς πολιτικού που διεκτραγωδεί την κακή κατάσταση της οικονομίας. Όμως αυτή είναι η μισή αλήθεια. Για την κακή πορεία της ελληνικής οικονομίας υπάρχουν γενεσιουργά αίτια. Όπως πολλές φορές έχουμε τονίσει, η οικονομική κατάρρευση δεν προήλθε από παρθενογένεση. Όλοι αναγνωρίζουν ότι μόνιμος βραχνάς είναι το δημόσιο χρέος, που οι κυβερνήσεις Καραμανλή φρόντισαν να το αυξήσουν κατά 63 δις ευρώ. Γι' αυτό δεν λέει κουβέντα. Όπως δεν λέει κουβέντα ο Παπανδρέου για το πώς μεταφράζονται οι αυξήσεις πάνω από τον πληθωρισμό, που όμως είναι 0, 5% και το πολύ να φθάσει στο 0,8%. Δεν εξηγεί στον κόσμο ότι αυτό σημαίνει αυξήσεις γύρω στο 1% ή το πολύ 1,5%. Μιλάει ο αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης αόριστα για ανάπτυξη και πράσινες επενδύσεις. Όμως και οι δύο αρχηγοί αποφεύγουν να μας πουν ότι θα κάνουν ό,τι αποφασίσει το διευθυντήριο των Βρυξελλών. Έκαναν, κατά το κοινό, γαργάρα την δήλωση Αλμούνια ότι η νέα κυβέρνηση είναι δέσμια των υποχρεώσεών μας προς την Κομισιόν.
Κανένας από τους δύο αρχηγούς δεν μιλά για την ανεργία και που αυτή θα φθάσει. Έχουν από χρόνια ξεχάσει την περίφημη σύγκλιση μισθών, ενώ έχει επιτευχθεί η σύγκλιση τιμών. Δηλαδή αγοράζουμε ευρωπαϊκά και αμειβόμαστε ελληνικά. Απλά θλιβεροί απολογητές της φτώχειας των Ελλήνων ψελλίζουν για τον μέσο μισθό της ΕΕ, όχι όμως της Ευρώπης των δέκα, όπως ξεκινήσαμε, αλλά της Ευρώπης των 27, όπου έχουν ενταχθεί πλέον οι χώρες του πρώην σοβιετικού μπλοκ, με τις απαράδεκτα χαμηλές αμοιβές. Η ΝΔ θέσπισε το ταμείο της φτώχειας, που το κρατά άδειο κι αραχνιασμένο, όμως και τα δυο κόμματα δεν έχουν παρουσιάσει κανένα πρόγραμμα για την ανακούφιση των φτωχών που ανέρχονται πια στο 1/3 του πληθυσμού. Δεν τους απασχολεί το πώς θα την «βγάλει» το 55% των Ελλήνων που αμείβονται κάτω από τα 1. 000 ευρώ, αν βεβαίως έχουν δουλειά. Το μόνο που τους απασχολεί, αλλά δεν το λένε, είναι η εκπλήρωση των υποχρεώσεων απέναντι στην ΕΕ, δηλαδή το πώς θα γδάρουν κι άλλο τους απλούς πολίτες για να βρουν λεφτά, γιατί τους έχοντες δεν πρόκειται να τους πειράξει κανείς, αφού και οι ίδιοι περιλαμβάνονται σε αυτούς. Δεν πείθουν, αλλά και πάλι θα κερδίσουν τα δύο κόμματα την μερίδα του λέοντος σε ψήφους.
Ο εγκλωβισμός του λαού
Την Πέμπτη το Έκτακτο Βαρόμετρο της Public Issue για λογαριασμό του ραδιοφώνου του ΣΚΑΙ απέδειξε την σύγχυση στην οποία βρίσκεται ο λαός και την αδυναμία του πολιτικού κόσμου στο σύνολό του να ανταποκριθεί στα αιτήματά του. Μετά τις ομιλίες και τις συνεντεύξεις των πολιτικών αρχηγών στην ΔΕΘ, κανένας δεν τους ικανοποίησε απάντησαν 36. Θετική γνώμη έδωσαν 29 για τον Γ. Παπανδρέου, 18 για τον Καραμανλή, επτά για τον Γ. Καρατζαφέρη, δύο για την Αλέκα Παπαρήγα και ένας για τον Τσίπρα. Τα ευρήματα αυτής της δημοσκόπησης για τα ποσοστά των αρχηγών της ελάσσονος αντιπολίτευσης συμπίπτουν περίπου με τα ποσοστά που τους δίνουν οι δημοσκοπήσεις στην πρόθεση ψήφου. Δηλαδή η απόσταση μεταξύ του δικομματισμού και των υπολοίπων κομμάτων παραμένει σταθερά μεγάλη. Αυτό σημαίνει πως οι 36 αυθόρμητοι ψήφοι του «κανένας» θα μοιραστούν ανάμεσα στους δύο μεγάλους.
Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό, δηλαδή μια έντονη αποδοκιμασία προς τα δύο μεγάλα κόμματα. Σταθερά όμως και οι δημοσκοπήσεις και τα εκλογικά αποτελέσματα δείχνουν ότι η αποδοκιμασία δεν μεταφράζεται σε εκλογικές τους ήττες, αλλά σε θρίαμβο του δικομματισμού.
Αυτό το φαινόμενο έχει δύο αιτίες. Πρώτη και καλύτερη είναι το λαθρεμπόριο των ελπίδων που κάνουν και που συνεπικουρούνται από τα ΜΜΕ, που παρουσιάζουν τα δύο μεγάλα κόμματα σαν μοναδικούς σωτήρες και που μετέχουν ολόπλευρα στην όξυνση των πολιτικών ηθών. Η δεύτερη αιτία είναι η αδυναμία των μικρότερων κομμάτων να εκφέρουν πειστικό λόγο, εξ ου και τα μικρά ποσοστά αποδοχής που παρουσιάζουν οι αρχηγοί τους.
Έτσι παραμένει μονόδρομος η επιλογή ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα. Την κατάσταση επιβαρύνει η καλλιεργούμενη από χρόνια μυθολογία των ισχυρών κυβερνήσεων, που θα βγάλουν την χώρα από την κρίση. Όμως, η κρίση δεν έχει περάσει, ενώ από ισχυρές μονοκομματικές κυβερνήσεις έχουμε χορτάσει. Το όνειρο του χαμένου παραδείσου ο λαός δυστυχώς το κυνηγά και δεν έχει προβληματιστεί το πώς η συνεχώς έχουσα κυβερνήσεις συνεργασίας ή κυβερνήσεις ανοχής Ιταλία κατόρθωσε να συμπεριλαμβάνεται στις επτά πιο ισχυρές οικονομίες του κόσμου. Τον λαό δεν τον έχει απασχολήσει ότι το κόντεμα της ιταλικής οικονομίας και η βύθισή της στην κρίση συμπίπτουν με την αλλαγή του εκλογικού νόμου για την ανάδειξη ισχυρών κυβερνήσεων και τον εγκλωβισμό της στην παγκόσμια ελεύθερη αγορά.
Από 5 Οκτωβρίου τα δύσκολα
Με περιορισμένη την εθνική κυριαρχία, με την γραμμή ανάκαμψης μέσα από την ενίσχυση του μεγάλου κεφαλαίου, οι πλούσιοι θα γίνουν ακόμα πιο πλούσιοι και το μάρμαρο θα το πληρώσει ακόμα μια φορά ο φτωχός λαός, χωρίς να βελτιωθεί η δική του μοίρα. Οι νέοι δουλοπάροικοι θα παράγουν ακόμα μια φορά πλούτο τον οποίο δεν θα δουν. Θα περιμένουν σαν πεινασμένα σκυλιά την μπουκιά του διορισμού στα ανασφάλιστα και χωρίς δικαιώματα προγράμματα stage, που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ και διεύρυνε η ΝΔ. Μιλούν για την κατάντια της οικονομίας, αλλά δεν έχουν εξηγήσει τι έχει γίνει όλος ο πλούτος που παρήγαγαν οι Έλληνες, όταν οι ρυθμοί ανάπτυξης ήταν υψηλοί. Δεν μας έχουν εξηγήσει ακόμα πως, ενώ οι κατηγορίες για ρεμούλες εκτοξεύονται κατ' αλλήλων βιαίως, μέχρι σήμερα δεν έχει καθίσει κανένας στο σκαμνί. Εκτός αν νομίζουν ότι η κάθαρση εξαντλείται με τον αποκλεισμό κάποιων προσώπων από τα ψηφοδέλτια. Όμως αυτό δεν εξασφαλίζει ότι οι ρεμούλες δεν θα επαναληφθούν. Μέχρι σήμερα δεν έχει ληφθεί κανένα αποτρεπτικό μέτρο.
Αλλά η εθνική κυριαρχία δεν έχει παραχωρηθεί μόνον στην οικονομική πορεία της χώρας. Από το ευχαριστώ των Αμερικανών φθάσαμε στο περάστε κόσμε. Δίνουμε το δικαίωμα στα Σκόπια να χρησιμοποιούν την ονομασία «Μακεδονία», άσχετα αν είναι του Βαρδάρη ή Βόρεια ή όπως αλλιώς τα πούνε. Παραμένει στρατηγικός στόχος της εξωτερικής πολιτικής μας η πλήρης ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ κι ας διεκδικούν οι γείτονές την κυριαρχία στο Αιγαίο κι έχουν βλέψεις στην Θράκη. Το Κυπριακό με τις ευλογίες μας ετοιμάζεται να λυθεί αλά Ανάν. Πέτυχαν να κουβεντιάζουμε, αν θα πάρουμε αύξηση 30 ή 40 λεπτά την ημέρα! Περαστικά μας!
Θάνος-Κώστας Καλοσκοπίτης

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση