Μπορούμε να κάνουμε ομελέτα χωρίς να σπάσουμε τα αυγά;

Η ευκαιρία

Τις τελευταίες μέρες που πάει να καταλαγιάσει η σκόνη από τις ταραχές στην Αθήνα επιχειρείται μια προσπάθεια ανάλυσης των αιτίων που οδήγησαν στο ξέσπασμα. Ως γνήσιοι Έλληνες, ευτυχώς ή δυστυχώς δε θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε ότι οι ταραχές είναι κάτι που οφείλεται σε κάτι συγκεκριμένο. Έτσι υπάρχει η ερμηνεία του έξωθεν αποσταθεροποιητικού δάκτυλου, εκείνη της γνήσιας λαϊκής οργής, εκείνη που υποστηρίζει ότι τα επεισόδια είναι μέσο παραπλάνησης της κοινής γνώμης από τα σκάνδαλα του Βατοπεδίου, της Siemens κλπ.
Νομίζω ότι δεν έχει τόσο νόημα να ψάχνουμε τι υποκίνησε όλες αυτές τις ταραχές ζητούμενο είναι να δούμε τι μπορούμε να αποκομίσουμε σαν λαός και σαν κοινωνία από τα γεγονότα. Προσωπικά πέρα από το δίκαιο ή το άδικο των κουκουλοφόρων, πιστεύω πως έχουμε μπροστά μας μια ΕΥΚΑΙΡΙΑ. Μια ευκαιρία για αυτοκριτική, μια ευκαιρία να βάλουμε την κοινωνία μας, εν τέλει τον τρόπο ζωής μας στο μικροσκόπιο. Πώς δηλαδή από το ρουσφετάκι, από την κουτοπονηριά του καθενός μας, από το πώς παρκάρουμε, από το φακελάκι που εμείς συχνά το προτείνουμε στο γιατρό, γιγαντώνεται ένα σύστημα, ένας τρόπος ζωής που θρέφει τη δυσαρέσκεια των νέων και των μη προνομιούχων κοιτάξουμε μέσα μας θα δούμε ότι πάσχουμε από έλλειψη συλλογικής συνείδησης… ατομικισμός των μεγάλων, των βολεμένων, αυτό εισπράττουν οι πιτσιρικάδες.

Διάβασα σε ένα blog μια ανάρτηση με τίτλο «ανοιχτή επιστολή στους αντιεξουσιαστές» και παραθέτω μερικά αποσπάσματα:

>Ξέρω πως οι κατά τα άλλα «ευαίσθητες» μύτες σας είναι επιλεκτικές στις οσμές του χυμένου αίματος: όσο σας εξεγείρει η δολοφονία ενός δεκαπεντάχρονου από ένα ανθρωποειδές, τόσο σας αφήνει παγερά αδιάφορους η δολοφονία ενός πιλότου που υπερασπίζεται το Αιγαίο ή ενός Ελληνοκύπριου Γλέζου που κατεβάζει την κατοχική σημαία.

>Σήμερα που τα εξωνημένα κανάλια αλωνίζουν στα μυαλά των ανθρώπων και που είναι δυνατόν με ένα και μόνο ψέμα, καλά προπαγανδισμένο, να πέφτουν κυβερνήσεις και να διεκπεραιώνονται πορτοκαλί, βελούδινες κ.λπ. «επαναστάσεις», μήπως είναι καιρός να αναρωτηθείτε μπας και λειτουργείτε ως τα ανυποψίαστα και ευχειραγώγητα κινούμενα μιας «κοκκινόμαυρης» «επανάστασης», ενορχηστρωμένης απ’ τον παγκόσμιο χωροφύλακα;

Σωστά επιχειρήματα. Κάποιος όμως σχολίασε εύστοχα τις παραπάνω παρατηρήσεις:

Παραθέτω μερικά αποσπάσματα από το σχόλιο απάντηση στο πάνω κείμενο.

>Τι είναι η Πατρίδα μας σήμερα;;; Σίγουρα όχι οι κάμποι! Σίγουρα όχι ο Κολοκοτρώνης ή ο Περικλής! Αυτοί αν ξανακατέβαιναν στη γη θα ήταν οι πρώτοι που θα άρχιζαν τις πετριές και τις βρισιές στους «λειτουργούς» της. Αν βέβαια δεν είχε προλάβει να κατέβει ο Χριστός, που θα τα είχε κάνει λαμπόγυαλο! Σήμερα Πατρίδα είναι το Χρηματιστήριο, το Βατοπέδι, η Siemens, τα βιβλία της Ιστορίας, ο διεφθαρμένος δημόσιος υπάλληλος, τα ανύπαρκτα Πανεπιστήμια και τα Νοσοκομεία που χρεώνουν το συνταξιούχο που τους πλήρωνε μία ζωή. Τέτοια Πατρίδα, όποιος δεν την καίει, είναι ή πεθαμένος ή ναρκωμένος ή βολεμένος ή κολλημένος στο «ένδοξο» παρελθόν, το οποίο πολλοί πολίτες επιμένουν κοιτάνε, την ώρα που η Πατρίδα τους κλέβει το μέλλον!

>Ποιος είναι πιο βλάσφημος για την Πατρίδα; Αυτός που καίει τη σημαία ή αυτός που καίει όλους τους ανθρώπους, αφήνοντας τους έρμαιο στις Τράπεζες με τα ληστρικά τους επιτόκια;

>Ποιος είναι πιο βλάσφημος;;;; Αυτός που πετάει μία Μολότωφ στον Αστυνομικό ή αυτός που άφησε τον αστυνομικό ηλίθιο και ανεκπαίδευτο πραίτορα- χωριάτη, γιατί έτσι τον συνέφερε;;;; Που απαγόρευσε τις βολές στη Σχολή της Αστυνομίας, λόγω οικονομικών προβλημάτων και τώρα όποιον πάρει ο Χάρος;;;;;;

>Από ποιόν κινδυνεύει πιο πολύ η υπόληψη και η τιμή της Πατρίδας; Από τον μαθητή που πετάει μία πέτρα σε μία βιτρίνα γιατί δεν αντέχει άλλο ή από τον μπάτσο που τα παίρνει από τους μπράβους, τα ναρκωτικά και τις πουτάνες, έχοντας το Εθνόσημο στο καπέλο του;;;

Να προσθέσω ότι στο βιβλίο του «Ο κοτζάμπασης του Καστρόπυργου» , ο Καραγάτσης εξιστορεί πώς πριν από την έναρξη της Επανάστασης του 21 οι βολεμένοι Γραικοί που είχαν πάρε δώσε με την τουρκοκρατία, σαμποτάριζαν την Επανάσταση.

Πιστεύω ότι το σχόλιο είναι ακριβώς αυτό που πρέπει να κάνουμε, μια αποτίμηση του τι είμαστε σαν κοινωνία. Μόνο έτσι μπορεί να βελτιωθούμε. Διαβάζω σε διάφορα blogs ότι οι ταραχές έγιναν αφορμή να ξαναμιλήσει ΠΟΛΙΤΙΚΑ και όχι κομματικά ο απλός κόσμος. Αυτό πρέπει να αποτυπωθεί και στις ΕΚΛΟΓΕΣ. Δεν πρέπει να νικήσει και πάλι ο δικομματισμός. Καλύτερα νέοι , άπειροι αλλά όχι διεφθαρμένοι.

Το στοίχημα που πρέπει να κερδίσουμε είναι ενάντια στην πόλωση και την καχυποψία προς την υγιή εξέγερση του νέου και προς τις διεκδικήσεις του. Δεν πρέπει να νικήσει για ακόμα μια φορά ο στρουθοκαμηλισμός και οι δυνάμεις της συντήρησης. Το λάθος θα είναι να χωριστούμε σε «φιλήσυχους πολίτες» και «ταραχοποιά στοιχεία - αλήτες». Δεν πρέπει να ενοχοποιηθεί συλλήβδην η αμφισβήτηση. Αν γίνει κάτι τέτοιο τότε θα έχουν κερδίσει οι κουκουλοφόροι και η τρομοκρατία τους.Οι βλακ μπλοκ. Αυτοί δηλαδή που καταλύουν τον πολιτικό λόγο. Προτιμούν την καταστροφή από τη δημιουργία που είναι σαφώς πιο δύσκολη.

Και κάτι άλλο, σπάστε τις τιβι και ανοίξτε κανένα blog.Δείτε τι τους χαλάει εκεί στα κανάλια και βγάλτε συμπέρασμα. Η αντίδραση αυτού του ανθρωπάριου τα λέει όλα.

Δεν μπορώ να ξέρω αν εμπλέκονται ξένες δυνάμεις στα επεισόδια, όλα είναι πιθανά, πιστεύω πως ναι αλλά ας μην αδικούμε τους εαυτούς μας δύσκολα οι ξένοι θα δημιουργήσουν μεγαλύτερο μπάχαλο από εμάς τους πρωταθλητές του σπορ…

Ο θάνατος του παιδιού αν δεν ψάξουμε τις αιτίες που οδήγησαν σε όλη αυτή την έκρηξη θα πάει χαμένος. Είναι πιο επίκαιρη από ποτέ η ρήση του JFK στο λόγο που εκφώνησε το 1961 : Μη ρωτάτε την πατρίδα σας τι μπορεί να κάνει για εσάς. Αναρωτηθείτε τι μπορείτε να κάνετε εσείς για την πατρίδα σας…

Και τέλος το προπατορικό ερώτημα : Can you make an omelette without breaking some eggs?

Ίσες Αποστάσεις

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση