Και τώρα που τελείωσε η απεργία… τι θα κάνουμε;

Η απεργία (και αναφέρομαι στην απεργία της ΔΕΗ και των δημοσιογράφων) έφτασε στο τέλος της. Όλα τελικα έγιναν όπως ήδη γνωρίζαμε. Κόσμος πολύς έξω στους δρόμους, αλλά αυτό θα μείνει μυστικό στην ιστορία, επειδή οι δημοσιογράφοι απεργούσαν. Δεν μπορούσαν να καταγράψουν την φωνή του λαού, επειδή οι άνθρωποι συμμετείχαν στην απεργία. Αντε, μην πω τίποτε βαρύ και με κακοχαρακτηρίσετε! Μαζί στον αγώνα όλων μας και οι δημοσιογράφοι, αλλά αυτοί σήμεα ξύπνησαν στα ίδια (και περισσότερα λόγω της αύξησης των δικών τους συντάξεων), ενώ όλοι εμείς σηκωθήκαμε σε μία νέα μέρα που μας έφερε περισσότερη δουλειά, λιγότερα χρήματα.
Και όσους από εμάς δεν μας προλάβει ο χάρος, ίσως να πάρουμε και σύνταξη. Μικρή, κουτσουρεμένη, άθλια!!! Επειδή έτσι μας θέλουν αυτοί που αποφασίζουν (και έχω ξεχάσει τι σύνταξη παίρνουν οι βο(υ)λευτές και πότε!!! Αχ βρε ρημάδα μνήμη… εσύ μου απέμεινες μόνο. Και καλά κάνεις και δεν με αφήνεις να θυμάμαι, γιατί αν θυμηθώ όλα όσα ΑΥΤΟΙ μου έχουν κάνει, τότε ή θα τρελλαθώ ή θα αυτκτονήσω ή… ακόμη καλύτερα, θα αυτοκτονήσω μερικούς από δαύτους. Γιατί, για να μην πάρουν την πολυδουλεμένη σύνταξή τους (η λέξη πολυδουλεμένη εδώ έχει να κάνει με το δούλεμα που μου έχουν ρίξει όλα αυτά τα καλόπαιδα).
Οι πολιτικοί, θα μου πει κανείς, τη δουλειά τους κάνουν. Πάντα ψέμματα έλεγαν. Και γι αυτό συνταξιοδοτούνται και άξια η σύνταξή τους.
Οι δημοσιογράφοι όμως είναι άλλη περίπτωση. Αυτοί πληρώνονται από τα αφεντικά τους, τα οποία αφεντικά τους πληρώνονται από τις διαφημίσεις, τις οποίες διαφημίσεις πληρώνει το κεφάλαιο (βιομηχανίες), των οποίων τα προϊόντα αγοράζουμε εμείς!!! Η αλυσίδα γνωστή. Ποιος είναι όμως τελικά το αφεντικό; Ποιος έχει τη δύναμη (αλλά δεν το ξέρει); Οι δημοσιογράφοι λοιπόν έκαναν και αυτοί καλά τη δουλειά τους. Και αφού εξασφάλισαν το «δικό τους» (!!!) σπίτι, άφησαν όλα τα άλλα να καούν (στις πυρκαγιές του περασμένου καλοκαιριού έκαναν την πρόβα τζενεράλε, στέλνοντας την πυρεοσβεστική ο καθένας στο δικό του το χωριό)!!!
Οι απεργοί της ΔΕΗ όμως ήταν άλλο πράγμα. Σήμερα, έκανα και τον δικό τους απολογισμό, σε σχέση με εμένα. Μία τηλεόραση κατεστραμμένη, ένα τροφοδοτικό στον υπολογιστή μου και ένα ψυγείο (2 ετών παρακαλώ) ζητούν αντικατάσταση. Τα χρήματα θα τα βάλω εγώ. Γιατί κανείς από αυτούς, που με τόση άνεση κατέβαζαν τους διακόπτες, δεν είναι τόσο άντρας που να μου πει ότι η δική του απεργία και τα δικά του ανεβοκατεβάσματα φταίνε. Αν αναφέρω και την κλοπή που έγινε σε ένα διαμέρισμα απέναντι (λόγω συσκότισης), τότε η βαλίτσα πηγαίνει μακριά. Αλλά εγώ θα κάνω όπως οι μεγαλο-απεργοί: δεν θα νοιαστώ για τα πρόβλημα του γείτονα επειδή το δικό μου είναι μεγαλύτερο.
Δεν έχω χρήματα για να αντικαταστήσω τις ζημιές που έπαθα. Δεν μπορώ να γυρίσω τον χρόν πίσω και να αποδώσω σε όσους πρέπει όσα τους πρέπουν. Έχω τη δύναμη και κλείνω την τηλεόραση όταν δείχνει ειδήσεις (μα δεν ισχύει το ίδιο για τις διαφημίσεις που τις παρακολουθώ επειδή είναι το καλύτερο κομμάτι της Ελληνικής τηλεόρασης).
Δεν σας αντέχω κύριοι συνδικαλιστές. Και θα κρατήσω τα ονόματά σας για να δω ποιος από εσάς θα γίνει μετά μερικά χρόνια υπουργός! Αν και νομίζω ότι αυτός πρέπει να μπει στο Στοίχημα.
Σας χαιρετώ, και σας θυμίζω κάτι που θέλετε να μην πιστέψετε. Τώρα σας ξέρω. Σε λίγο καιρό θα δείτε κι εσείς την δική μου «άλλη» πλευρά.

Υ.Γ. Έμαθα ότι μία αεροπορική εταιρεία κάνει πολύ καλές τιμές στα ταξίδια εξωτερικού εάν κλείσεις νωρίς θέση. Σας το λέω σε όλους εσάς. Κλείστε εισιτήριο γρήγορα. Ο καιρός σας έφτασε και ο κάθε κατεργάρης καλά θα κάνει να πάρει τα μέτρα του

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση