Ο δρόμος μας περιμένει
Το έχει η μοίρα μας, αδελφέ. Ποτέ δεν λέμε σε άλλους τι να κάνουν, αλλά πρώτοι εμείς δείχνουμε το πως να το κάνουν. Έτσι και σήμερα, εσύ κι εγώ, έχουμε χρέος να δείξουμε στους άλλους λαούς πως θα διώξουν από πάνω τους την βία που απειλεί να καταστρέψει τις ζωές τους. Η ιστορίας μας έχει τιμήσει πολλές φορές για να την τιμήσουμε. Και ετούτη η φυλή, η δικιά μας, τιμήθηκε πολύ και μισήθηκε περισσότερο, επειδή δεν έκανε πίσω στα μεγάλα καλέσματα, σε εκείνα που άλλοι λυγίζανε μόνο στην όψη τους..."Μην είσαι παλαβός, Μπραϊμάκι μου, άσε τους Ρωμιούς να σκοτώνουνται αναμεταξύ τους. Δεν έχει ξοφλημό, ανάθεμά τη για ράτσα! Πόσα χρόνια, πάππου πρόσπαππου, πολεμούμε να την ξεκάνουμε; Τί καταφέραμε; Τον κακό μας τον καιρό! Έναν ξεριζώνεις, δέκα φυτρώνουν... Αν δεν σκοτωθούν, σου λέω, αναμεταξύ τους, σκοτωμό δεν έχουν. Τους αφήνω, το λοιπόν, κα σκοτώνουνται. Κι άμα βγάλουν καλά καλά τα μάτια τους, καβαλικεύω τη φοράδα μου και πάω και βάνω τάξη. Κατάλαβες; Σου τα λέω αν αξιωθείς και γίνεις κι εσύ καμιά φορά Αγάς σε ρωμαίικο χωριό, να ξερεις μωρέ, πώς να φέρνεσαι με τους Ρωμιούς"
Νίκος Καζαντζάκης
Με στήριγμα την πίστη μας στον Θεό μας, στον συνάνθρωπό μας, με σεβασμό στους προπάτορές μου και με ευθύνη στο παρόν και στο μέλλον εκείνων που τους οφείλουμε να παραδώσουμε ακέραια όσα παραλάβαμε, οφείλουμε να σηκωθούμε όρθιοι και να τολμήσουμε να αντιπαλέψουμε τον επαίσχυντο νέο δυνάστη και τους υπηρέτες του που σήμερα με περίσσιο θάρρος μας παίρνουν την πατρίδα. Την πατρίδα που πλήρωσε με αίμα την ελευθερία της και που όπως είπε ο γέρος του Μοριά "ο θεός έβαλε την υπογραφή του για την ελευθερία της Ελλάδας και δεν την παίρνει πίσω".
Κι εμείς, που κάναμε μεγάλα λάθη, σήμερα πρέπει να τα διορθώσουμε και να πάρουμε τον δρόμο που μας περιμένει. Δώσαμε τα προγονικά μας θυσία στον μαμωνά και τα αστραφτερά μπιχλιμπίδια, τους καθρέφτες και άλλα ταπεινά. Αλλάξαμε τα μεγάλα με τα μικρά και ήρθε η ώρα τώρα να δούμε το λάθος και να φέρουμε την τάξη, την ηθική, τους άγραφους νόμους κι όλα εκείνα για τα οποία μας μίσησαν και μας επιτέθηκαν ξανά και ξανά εκείνοι που μετράνε τη γη με το χρήμα και όχι με την αξία του άνδρα και της γυναίκας που περπατά επάνω της.
Αν γρήγορα δεν κάνουμε την δική μας προσωπική "ανάσταση", κοιτώντας προς το χρέος μας και τηρώντας την πίστη μας στους γραπτούς και άγραφους νόμους, αν δεν τολμήσουμε έμπρακτα να παλέψουμε για το θεόσδοτο δώρο της ανθρώπινης ελευθερίας, αν δεν σταθούμε όρθιοι στον σύγχρονο στίβο για να δώσουμε την μάχη μας στο ραντεβού μας με την ιστορία, αν δεν παλέψουμε για τα ιδανικά και τα άγιά μας, αν δεν αντιταχθούμε στο ψευτορωμέϊκο που απειλεί να μας συνθλίψει, τότε δεν θα είμαστε απλώς άξιοι της μοίρας μας, αλλά ανάξιοι να σταθούμε μπροστά στον σημερινό σταυρό του προσωπικού μας μαρτυρίου που στήθηκε για να μας δώσει την ευκαιρία να παλέψουμε με τους δαίμονές μας και να βγούμε νικητές.
Όλα αυτά δεν τα βάζουμε σε καλούπια. Ούτε τους προγόνους, ούτε τους αγίους μας, ούτε την πίστη μας. Ναι, χαθήκαμε. Ναι, γελαστήκαμε... Αλλά τώρα σιμώνει η ώρα για να τιμήσουμε και να τιμηθούμε. Μαζί θα γράψουμε την ιστορία και να θυμάσαι πως θα την γράψουμε ορθοί κι έχοντας στο πλευρό μας το δίκιο και τον Θεό μας. Αλλιώς δεν μπορεί να γίνει. Αδελφωμένοι και πιασμένοι χέρι - χέρι θα μπούμε στην αρένα με τα θηρία. Και από αυτήν θα βγούμε νικητές, κόντρα στις μαύρες δυνάμεις που σήμερα διαφεντεύουν τα άλαλα, κόντρα στους "μαύρους" που θέλουν να μας βάλουνε χώρια για να μας λιανίσουν.
Σε ετούτο τον ακήρυχτο πόλεμο προσπαθώ να μαζέψω τα κομμάτια της ψυχής μου κάθε φορά που γυρνάει η ματιά μου και συναντά Έλληνα να ματώνει άλλον Έλληνα, επειδή επιτήδειοι τους βάλανε απέναντι, να χτυπιούνται μεταξύ τους αντί να χτυπήσουν εκείνους που κάνουν σχέδια για πως να εχθρεύονται τ' αδέλφια. Τι κι αν το δάκρυ πέφτει στην καρδιά για να σβήσει τον πόθο του δίκιου που την φουντώνει, τι κι αν φωνάζει η ψυχή μας πως ετούτος ο δρόμος που σήμερα περπατάμε είναι λάθος. Ένα λάθος που πρέπει να τελειώσει όσο πιό γρήγορα γίνεται...
Αν δεν το καταλάβουμε αυτό, τίποτε καλό δεν πρόκειται να γίνει. Τίποτε που να μας βγάλει από την φυλακή που είμαστε. Την φυλακή που έχει αόρατους τοίχους που όλο και κλείνουν, μέχρι να μας λιώσουν. Την φυλακή που δεν έχει πόρτες και οι δεσμοφύλακες είμαστε οι ίδιοι. Την φυλακή που δεν τολμούν να ομολογήσουν την ύπαρξή της ούτε οι δικαστές που μας βάλανε μέσα της...
Εμπρός λοιπόν, να κάνουμε το πρώτο βήμα και να βγούμε από αυτή την φυλακή. Και να πάρουμε το δρόμο της αξιοπρέπειας και της λευτεριάς μας. Ο δρόμος μας καλεί. Και θά 'ναι δύσκολος, αλλά όμορφος και περήφανος. Θά 'ναι σκοτεινός, αλλά σύντομος κι ολόγιομος με φως στην άκρη του. Θα είναι δρόμος που εμείς πρέπει ν' ανοίξουμε για να ακολουθήσουν κι άλλοι, για να λυτρωθούν εκείνοι που προσμένουν από εμάς να ακολουθήσουμε τα βήματα της φυλής μας...
Εμπρός λοιπόν, να ετοιμαστούμε. Ο αγώνας που έρχεται είναι δικός σου, είναι δικός μου, είναι δικός μας.
Εμπρός λοιπόν, να μαζευτούμε. Να σταθούμε σε μία γραμμή, για να τελειώνουμε μαζί τους...
Εμπρός λοιπόν, να ξεκινήσουμε. Να τους γυρίσουμε τις χάντρες τους και να πάρουμε πίσω την αξιοπρέπειά μας και την πατρίδα μας.
Κι ένα σου λέω, να το ξέρεις. Ετούτος ο δρόμος είναι ευλογημένος.
Κωνσταντίνος
Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους
Αναρτήσεις
Μαραθωνας 13,πρωτομαγια,ολοι μαζι ενωμενοι μια γροθια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔύσκολα μοιάζουν όλα αυτά σε μια χώρα που έχει αποψιλωθεί από τους θεμελιώδεις θεσμούς της δημοκρατίας. Δύσκολα και για έναν λαό που ανατρέφεται επί δύο τουλάχιστον γενιές δίχως τις αξίες του. Η μόνη ελπίδα, Κωνσταντίνε, είναι αν λειτουργήσει την ύστατη στιγμή κάποιο ανακλαστικό που το νομίζαμε απονεκρωμένο.
ΑπάντησηΔιαγραφήετσι οπως το πας σε βλεπω αλλα 400 χρονια στην τουρκια απο κατω...μοιρολατρια ειναι ετσι οπως θελουμε να την βλεπουμε εγω την μοιρα μου την βλεπω λευτερη και ας ειναι και εξω απο τον πλανητη,εσυ την βλεπεις μιζερη και στα ιδια και στα ιδια,ποσα χρονια θα ζησουμε αραγε ακομα??5...10...15...20...25..???το πε και ο Διακος "καλυτερα μιας ωρας, ελευτερη ζωη, παρα 40 χρονους σκλαβια και φυλακη."
ΔιαγραφήΓια να λαχταρήσεις τη λευτεριά, πρέπει να ξέρεις πώς είναι. Εμείς τα ζωντόβολα από την ώρα που γεννηθήκαμε ούτε μια στιγμή δεν είμασταν πραγματικά ελέυθεροι. Σκλαβάκια του καταναλωτισμού είμαστε.
ΔιαγραφήΑν πραγματικα πιστευεις αυτο που λες τοτε να ανοιξεις την καρδια σου στην οθοδοξη πιστη μας και να ακολουθησεις την ασκητικη ζωη με μετανοια και νηστεια χωρις υπερβολες,σε καθημερινη βαση.Να μειωσεις τα αυτοκινητα σου,να μειωσεις τις τηλεορασεις,τις καταχρησεις και να βοηθας οσο μπορεις τους φτωχους και πεινασμενους. Οχι για να γινεις καλος Χριστιανος αλλα για να Λευτερωθεις απο την υπερκαταναλωση.Σε φροντιζει ηδη η μαμα Μερκελ.Οσο για την φιλοσοφια σου "για να λαχταρησεις την Λευτερια,πρεπει να ξερεις πως ειναι"ειναι πολυ μπαρουφα,αφου για να λαχταρησεις κατι πρεπει να το στερηθεις ,να το βλεπεις σε αλλους και εσυ να μην μπορεις να το εχεις γιατι καπιοι θελουν να σε ελεγχουν,και δεν σαφηνουν,σου εχουν βαλει εναν κερβερο να σε φοβεριζει,και να ξοδευεις σε εξοπλισμους και τα παρελκομενα και τα συναφει,του εχουν φουσκωσει το κεφαλι με μεγαλοιδεατισμους αυτοκρατοριων για να σου σιγοτρωει τα σωθικα,και να κανει και αλλες γειτονικες χωρες να σε επιβουλευονται,διεκδικει τα υπαρχοντα σου,τον ορυκτο πλουτο σου τις θαλασσες σου,και οι μεγαλες δυναμεις παρακολουθουν σφυριζοντας,και σε καρπαζωνουν κιολας,οοολα αυτα ειναι σκλαβια,που την ζουμε εδω και 150 χρονια,απο τοτε που λευτερωθηκαμε ταχα,σκλαβια,σκλαβια,που δεν φαινεται,σκλαβια που σε κατευθυνει οπως θελει ο αφεντης και συ γλεντας χαρουμενος γιατι δεν εχεις παρει χαμπαρι τιποτα...εσυ γλεντας παρτακια εαυτουλη και ο αφεντης σου σκαβει τον λακκο...εδω ειμαστε λιγο πριν μας ριξουν στο λακκο,και συ μου λες,οτι δεν ξερεις πως ειναι να εισαι λευτερος...βγες εξω και πηγαινε σε ενα παραθαλασσιο μερος,και κοιτα...τον ουρανο και την θαλασσα,να αγκαλιαζοντε στο απεραντο μπλε,και τον αερα με τους γλαρους να χορευουν ρυθμους αναρχους,τον ηλιο με την γη να ερωτευοντε,και συ κυριαρχος των παντων...τελος,ξυπνα η ωρα να φυγεις για...ποια δουλεια??η ωρα να διεκδικησεις την Ελευθερια σου,να προσφερεις στο κοινωνικο συνολο,για το γενικο καλο,και προοδο,την ατομικη σου ,της οικογενειας σου της γειτονιας σου,της συνοικιας σου,του νομου σου, της περιφερεια σου,της Ελλαδας ,της πατριδας σου.
Διαγραφήτιποτα δεν ειναι δυσκολο κ τιποτα ακατορθωτο!!!!κατι θα γινει αδερφια μου ελληνες κ θα αναψει η σπιθα μας για ενωτητα κ η φλογα μας για λευτερια ξανα!!!ετουτος ο τοπος ειναι ευλογημενος κ εμεις ως ελληνες!!μπορει να μας εμαθαν στους καναπεδες μας να καθομαστε αλλα οταν πια δεν θα υπαρχει ουτε μια ελπιδα για την χωρα μας τοτε θα ναι που θα πουμε:ωρα για ξεσηκωμο!!μολων λαβε!!!φαινεται πως ακομη δεν ειναι η ωρα μας.αλλα πιστεψτε με θα ερθει!!διαβαστε ιστορια θυμηθειτε τους προγονους μας τωρα πιο πολυ απο ποτε κ βλεπεις οτι παιρνεις τοση δυναμη που λες ξανα μολων λαβε!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλο πράγμα να συμφωνούμε και άλλο να κινητοποιηθούμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ καλά προετοιμασθείσα απονεύρωση του λαού επέφερε το αποτέλεσμα ούτως ώστε να μην υπάρχουν ομαδικές αντιδράσεις στα τεκταινόμενα που μας ποδηγετούν... αλλά και μειώνουν επί παντός.
Απομένουν οι "αρσενικές" αυθόρμητες και πηγαίες αντιρρήσεις κατά μόνας, που γιά να γίνουν "αντιδραστικό" εργαλείο πρέπει όμως να είναι συλλογικές και ικανά συλλογιστικές (όχι μπουνιά στο μαχαίρι).
Αυτό γιά να προκύψει χρειάζεται μία άσπιλη και άμωμη (διαπραγματευτική γιά όλους και όχι με ιδιοτελείς ανταποδόσεις που έτσι την εξευτελίζουν στην διαπραγμάτευση) ηγετική ομάδα σε πολιτικό, οικονομικό και εθνικοηθικό επίπεδο που εάν δεν είναι ήδη έτοιμη (και όχι στα σκαριά) τα συνολικά ζητούμενα είναι παντελώς χαμένα.
Η απόδειξη ύπαρξης μιας πανέτοιμης πατριωτικής (συμφέρον των πολλών) "ἱντελιγκέντσιας" είναι απλά η παρουσίαση ενός υπερπλήρους και καλά επεξεργασμένου ηθικού προνουτσιαμέντου σε μία διακήρυξη-δέσμευση οικονομικής (αναλογιστικά και χωρίς χαιδέματα, δηλ να ξέρουμε ποιός θα πληρώσει τι εξ' αρχής) άμεσης διεξόδου από την κρίση αλλά και πρότασης γιά θέματα ύψιστης εθνικής ασφάλειας και διατηρησιμότητας της ταυτότητάς μας.
Όλα αυτά χωρίς καταστροφικούς γεωπολιτικούς εκτροχιασμούς... αλλά απαραίτητους τοιούτους στα εσωτερικά ζητήματα που πρέπει να αλλάξουν άρδην.
Εάν δεν είναι ήδη πανέτοιμη η "ομάδα" και με προχωρημένες συμφωνίες με τα "αφεντικά", στα οποία έχουν τεθή και έχουν γίνει σεβαστές οι κόκκινες γραμμές του διαχρονικού ελληνισμού (όχι κατ' ανάγκην του υλικού του μέρους)... είναι πολύ αργά γιά να σωθούμε όλοι.
Όσοι αντέχουν θα βρούν τον τρόπο, εν σμικρώ, να διατηρηθούν και διατηρήσουν τα ζώπυρα της ελληνικότητάς τους, οι πολλοί υλιστές ή εγωιστές ελληνίζοντες θα αφομοιωθούν στο νέο σύστημα που είναι ισοπεδωτικό γιά απλούς ανθρώπους.