Τουρκία: Θεωρίες συνωμοσίας και ακραίοι μαξιμαλισμοί

Οι θεωρίες συνωμοσίας που κυκλοφορούν στη γείτονα δεν αφορούν εμβόλια και τσιπάκια παρακολούθησης του Μπιλ Γκέιτς. Στην Τουρκία του Ερντογάν ακόμα και οι θεωρίες συνωμοσίας είναι ταγμένες στην υπηρεσία του εθνικισμού. Οι σκοτεινές δυνάμεις που υποτίθεται ότι ενεργούν υπογείως για να βλάψουν την Τουρκία ως κράτος είναι συγκεκριμένες: δυτικές χώρες (κατά κόρον οι ΗΠΑ, εσχάτως όμως και η Γαλλία), οι μειονότητες που ζουν εντός της Τουρκίας (κυρίως οι Κούρδοι και οι Αλεβίτες), οι γκιουλενιστές (που χαρακτηρίζονται «τρομοκράτες») και φυσικά οι Εβραίοι. Είναι, δηλαδή, με λίγα λόγια, όλοι εκείνοι που βρίσκονται στο στόχαστρο του καθεστώτος Ερντογάν.

Οι διασπορά των θεωριών αυτών έχει λάβει μάλιστα συστηματικό χαρακτήρα στη γείτονα, αφού δεν περιορίζεται στις αναρτήσεις κάποιων ακραίων στοιχείων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως συμβαίνει στις άλλες χώρες, αλλά αναπαράγονται από τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης. Ο σκοπός είναι προφανής. Οι στοχοποιούμενοι καθίστανται αυτομάτως αποδιοπομπαίοι τράγοι προς τους οποίους διοχετεύεται η λαϊκή δυσαρέσκεια για την οικονομική δυσπραγία, τη διεθνή απομόνωση της Τουρκίας, ακόμα και για τον κορονοϊό. Σε εκπομπή του φιλοκυβερνητικού τηλεοπτικού δικτύου «Α Haber» τον περασμένο Ιούνιο, για παράδειγμα, οι συνομιλητές κατηγόρησαν τους γκιουλενιστές, τους Αλεβίτες και τους σιωνιστές ως υπεύθυνους για την πανδημία. Ομοίως, ως υπεύθυνοι για την κατιούσα της τουρκικής οικονομίας, έχουν κατηγορηθεί κατά καιρούς στο τουρκικό εσωτερικό οι Κούρδοι και οι ΗΠΑ.

Την ίδια σκοπιμότητα με τη διασπορά θεωριών συνωμοσίας εξυπηρετεί και η αναπαραγωγή ακραίων μαξιμαλιστικών θεωριών από τα τουρκικά ΜΜΕ. Για να αποσπάσουν την προσοχή του κόσμου από τα τεράστια οικονομικά προβλήματα (σε μια χρονική περίοδο που, παρά την άνοδο της λίρας, ο πληθωρισμός έχει φτάσει στο 14,97% και οι τιμές βασικών αγαθών είναι απλησίαστες), τα τουρκικά μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν δίστασαν, πριν από λίγες μέρες, να ξεθάψουν έναν χάρτη που είχε καταρτίσει ο πολιτικός αναλυτής Τζορτζ Φρίντμαν της ερευνητικής ομάδας Stratfor το 2009 (!). Σύμφωνα με αυτόν, στην τουρκική σφαίρα επιρροής θα έχουν ενταχθεί ως το 2050, μεταξύ άλλων, η Ελλάδα, η Κύπρος, η Αίγυπτος, χώρες της Μέσης Ανατολής, ακόμη και περιοχές της Ρωσίας, όπως η Κριμαία και το Ροστόφ. Με λίγα λόγια, πλήρης αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας…

Ο εν λόγω χάρτης εμφανίστηκε αρχικά στο τηλεοπτικό κανάλι TGRT και στη συνέχεια σε τρία ακόμα μεγάλα τουρκικά κανάλια (Takvim, Ahaber και Haberler). Η έκταση που δόθηκε στο θέμα από τα τουρκικά μέσα προκάλεσε την άμεση αντίδραση των Ρώσων. Ο αναπληρωτής Πρόεδρος της Επιτροπής Άμυνας της ρωσικής Δούμας Αντρέι Κράσοφ σήκωσε αμέσως το γάντι, προκαλώντας τους Τούρκους να δοκιμάσουν τη δύναμη των ρωσικών όπλων, ενώ ο επικεφαλής της επιτροπής του κοινοβουλίου της Κριμαίας για τη διπλωματία των ανθρώπων και τις διεθνείς σχέσεις Γιούρι Γκέμπελ σύστησε στους Τούρκους να εγκαταλείψουν τα όνειρά τους στην ρωσική επικράτεια, προειδοποιώντας ότι οι υπερβολικές τους ορέξεις θα φέρουν υπερβολική αντίδραση από τη ρωσική πλευρά.

Προφανώς ο χάρτης ενόχλησε και άλλες Χώρες που εμφανίζονται με κόκκινο χρώμα σε αυτόν, οι οποίες δεν έχουν και τις καλύτερες σχέσεις με τους Τούρκους (όπως η Αίγυπτος και τα ΗΑΕ), ακόμα κι αν δεν υπήρξαν επίσημες αντιδράσεις. Όλο και περισσότεροι ξένοι «παίκτες» καταλαβαίνουν ότι οι νεο-οθωμανικές ορέξεις των Τούρκων, ενισχυμένες από την τουρκική κυβέρνηση και τα ΜΜΕ, βαίνουν πλέον εκτός ορίων, φτάνοντας ως το κατώφλι τους. Ελληνική ευκαιρία, δηλαδή, για ενίσχυση υπαρχουσών συμμαχιών και δημιουργία νέων! Και με τις Χώρες της μεσογειακής γειτονιάς, αλλά και με τις ΗΠΑ, που ομοίως δείχνουν ότι αντιλαμβάνονται την Τουρκία ως αναξιόπιστο σύμμαχο και ως διαρκή εστία αστάθειας. Αυτήν την δομική αδυναμία της γείτονος πρέπει να την εκμεταλλευτούμε στο έπακρο. Η ευκαιρία που διανοίγεται τώρα, επί Προεδρίας Μπάιντεν για μια νέα, αμοιβαία επωφελή εποχή στις σχέσεις μεταξύ Ελλάδος και ΗΠΑ και όχι μόνον, είναι τεράστια και δεν πρέπει με τίποτα να την αφήσουμε να πάει χαμένη. Ως γνωστόν οι διεθνείς σχέσεις διέπονται από τη σύγκρουση ή τη σύμπραξη εθνικών συμφερόντων. Με δεδομένη την επιλογή της Τουρκίας για σύγκρουση, η σύμπραξη αφήνεται σε εμάς… Περί αυτού πρόκειται και έτσι πρέπει να πορευτούμε… Γρήγορα, έξυπνα και αποτελεσματικά, γιατί αυτές οι ευκαιρίες δεν παρουσιάζονται κάθε μέρα!!!

Militaire

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση