Νοµικές επινοήσεις και διεθνές δίκαιο

Το ενδεχόµενο να βρεθεί το θέµα που ανέκυψε µε την τουρκολιβυκή συµφωνία στη διεθνή ∆ικαιοσύνη δεν πρέπει να αποκλείεται. Τα νοµικά επιχειρήµατα της Αθήνας είναι ισχυρά και αυτό η Άγκυρα το γνωρίζει άριστα

Γράφει ο Γιώργος Κακλίκης

Το «πειρατικό» κείµενο που υπέγραψε η Τουρκία µε την κυβέρνηση της Τρίπολης έχει πληθώρα αναφορών στο διεθνές δίκαιο. Και µε αυτές επιχειρείται η εδραίωση ενός νοµικού κατασκευάσµατος, το οποίο έχει σαθρή βάση. Η προσπάθεια της Αγκυρας να επενδύσει µε µανδύα νοµιµότητας την αυθαίρετη διαγραφή, από τον χάρτη της Ανατολικής Μεσογείου, των δικαιωµάτων µιας σειράς ελληνικών νησιών είναι παραπλανητική και στοχεύει όχι στη νοµική επιδοκιµασία των θέσεών της από τρίτους, αλλά στην άσκηση πιέσεων τόσο στα άµεσα ενδιαφερόµενα κράτη όσο και σε τρίτους για τη διαµόρφωση της αντίληψης ότι η ∆ύση πρέπει να αποδεχθεί τις θέσεις της. Προκρίνοντας έτσι όχι την απονοµή δικαίου, αλλά τη διαµόρφωση µιας τάσης όπου θα κυριαρχήσει το πολιτικό και όχι το νοµικό κριτήριο.

Ο Τούρκος πρόεδρος γνωρίζει άριστα ότι το «µνηµόνιο κατανόησης» µε τη Λιβύη µόνο µε τεχνητά µέσα µπορεί να διατηρηθεί στην επιφάνεια. Χαρακτηριστικά δήλωσε ότι «αν η νόµιµη κυβέρνηση της Λιβύης σταθεί στα πόδια της, το βήµα αυτό θα καταλήξει στον προορισµό του». Με τον επελαύνοντα στρατάρχη Χαφτάρ να δηλώνει ότι η συµφωνία απειλεί την ειρήνη, την ασφάλεια και τη ναυσιπλοΐα και ότι θα ζητήσει από το Συµβούλιο Ασφαλείας να µαταιώσει τα σχέδια «που αποσκοπούν στην αποκατάσταση της καταστρεπτικής επιρροής της Τουρκίας στην περιοχή».


Οι επιλογές της Αθήνας είναι πολιτικές και νοµικές. Πολύ σωστά έχει αναπτυχθεί µια έντονη ελληνική δραστηριότητα εξασφάλισης ερεισµάτων. Η προσπάθεια έφερε ήδη αποτελέσµατα µε την καταδίκη της τουρκικής πρωτοβουλίας κυρίως από τον πρόεδρο της Γαλλίας, το State Department και τον εν όπλοις σύµµαχο της Τουρκίας, τη Ρωσία. Με σκοπό την εδραίωση της διεθνούς καλής µαρτυρίας και τη διαµόρφωση ενός θετικού κλίµατος. Το ενδεχόµενο να βρεθεί το θέµα που ανέκυψε µε την τουρκολιβυκή συµφωνία στη διεθνή ∆ικαιοσύνη δεν πρέπει να αποκλείεται.

Τα νοµικά επιχειρήµατα της Αθήνας είναι ισχυρά και αυτό η Αγκυρα το γνωρίζει άριστα. Οπως γνωρίζει και ότι το ελληνικό επιστηµονικό προσωπικό που µπορεί να χειριστεί το θέµα είναι ικανό να φέρει εις πέρας µε επιτυχία µια τέτοια επιλογή. Ιδίως αν συνεκτιµηθούν η επιστηµονική κατάρτιση και οι πολυάριθµες διεθνείς εµπειρίες τής, υψηλών προδιαγραφών, νοµικής υπηρεσίας του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών. Στοιχεία που µπορούν να εξασφαλίσουν, στην περίπτωση προσφυγής στο ∆ιεθνές ∆ικαστήριο της Χάγης, την κατίσχυση του διεθνούς δικαίου και την περιθωριοποίηση των νοµικών ταχυδακτυλουργιών µιας χώρας που όπως φαίνεται πιστεύει ότι οι εµµονές και η επιθετικότητα δηµιουργούν δίκαιο.

Έθνος


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση