Το πολιτικό πόκερ στη Δικαιοσύνη

Το τραπέζι του Υπουργικού. Η... τσόχα έλειπε για το πόκερ που παίχτηκε 

με τις επιλογές των ανώτατων δικαστικών

Η επιλογή του γυναικείου διδύμου Καλού - Κοκοτίνη για την ηγεσία του Αρείου Πάγου δεν έγινε αναίμακτα. Και δεν είναι μόνο όσα εκτυλίχθηκαν στο ταραχώδες Υπουργικό όπου κυριάρχησαν οι διαφωνίες και οι πικρίες. Είναι και τα όσα καλείται να (μην) κάνει ο Προκόπης Παυλόπουλος...

Σε πολιτικό παίγνιο ολκής εξελίχθηκε τελικά η επιλογή της ηγεσίας του Αρείου Πάγου, τόσο της Προέδρου Ειρήνης Καλού, όσο και της Εισαγγελέως του Ανώτατου Δικαστηρίου Δήμητρας Κοκοτίνη, από την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα.

Η συγκυρία της κάλπης της 7ης Ιουλίου σε συνδυασμό με την εκκωφαντική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές έχει δυναμιτίσει το σκηνικό, προκαλώντας ανησυχία σε πολλούς, και δη ανώτατους δικαστικούς λειτουργούς, για τις επιπτώσεις της απόφασης να πληρωθούν τώρα οι κρίσιμοι αυτοί θώκοι της Δικαιοσύνης.

Το μείζον πάντως είναι ότι η ιστορία αυτή δεν έχει τελειώσει, παραμένει μετέωρη με ορίζοντα την 30ή Ιουνίου, οπότε και λήγει η (ήρεμη) θητεία του νυν Προέδρου του Αρείου Πάγου Βασιλείου Πέππα, και της (θυελλώδους – πολλοί θα τη θυμούνται) αντίστοιχης της Εισαγγελέως του Δικαστηρίου Ξένης Δημητρίου, καθώς συμπληρώνουν το 67ο έτος της ηλικίας τους και αποχωρούν από το Σώμα. Οι εξελίξεις αναμένεται να είναι, δε, και πολλές και ενδιαφέρουσες.

Η κυριότερη θα εκπορευθεί από την Ηρώδου Αττικού, αφού ο νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος φέρεται να μην ακολουθεί πρωθύστερο σχήμα, ως εκ τούτου να μην υπογράφει το Σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος με τα ονόματα της νέας ηγεσίας του Δικαστηρίου, που θα του σταλούν άμεσα, μετά την κρίση του υπουργικού συμβουλίου, αναμένοντας την επίσημη λήξη της θητείας των Πέππα – Δημητρίου.

Το πολιτικό πόκερ παίζεται βεβαίως στο τι θα κάνει ο κ. Παυλόπουλος μετά την 30ή Ιουνίου και ενώ έγκυρες πηγές τονίζουν το ενδεχόμενο ενός εύσχημου τακτικισμού: αν καθυστερήσει ο Πρόεδρος την υπογραφή του ως τις εθνικές εκλογές, η απόφαση του υπουργικού συμβουλίου είναι σαν να μην υπήρξε ποτέ, μετακυλίοντας την ευθύνη στην κυβέρνηση που θα έχει νωπή εντολή. Πηγές της Προεδρίας έχουν ήδη απαντήσει σιβυλλικά στο τι μέλλει γενέσθαι: «Όταν έρθει το σχέδιο, θα μάθετε τι θα κάνει ο Πρόεδρος».

Σε κάθε περίπτωση, το ενδιαφέρον σε αυτή τη φάση περιστρέφεται γύρω από τα νέα πρόσωπα που ανεδείχθησαν – και οι δυο κυρίες ήταν αντιπρόεδροι του Αρείου Πάγου και έχουν μπροστά τους δυο χρόνια έως ότου συνταξιοδοτηθούν.

Η Ειρήνη Καλού, 44η Πρόεδρος του Δικαστηρίου, και τρίτη κατά σειρά γυναίκα στον ανώτατο θώκο του, μετά τη Ρένα Ασημακοπούλου και τη Βασιλική Θάνου, συνιστά επιλογή ύστερα από περιπέτεια. Το όνομα της είχε τεθεί και κατά το παρελθόν στο τραπέζι του υπουργικού συμβουλίου πάντα επί ΣΥΡΙΖΑ, αλλά είχε αποσυρθεί κατόπιν αντιδράσεων από θιασώτες του καραμανλικού μπλοκ. Η αυστηρότητα που είχε επιδείξει ως εφέτης – ειδική ανακρίτρια στη διερεύνηση της υπόθεσης της Μονής Βατοπαιδίου, είχε πολιτικό κόστος, απωθώντας τότε κάθε σενάριο επιλογής της. Η ίδια είχε επιβάλει υπέρογκη εγγύηση ύψους 400.000 ευρώ, στον – εκλιπόντα πια – Γιάννη Αγγέλου, διευθυντή του πολιτικού γραφείου του Κώστα Καραμανλή, ποσό που ο τότε κατηγορούμενος είχε τονίσει ότι αδυνατούσε να καταβάλει – και το οποίο μειώθηκε κατόπιν προσφυγής του. Επίσης, είχε επιμείνει στην προφυλάκιση του αρχιμανδρίτη Εφραίμ, μετά την απολογία του, ενώ είχε απορρίψει αίτηση αποφυλάκισής του – ο μοναχός είχε ζητήσει να αντικατασταθεί η προσωρινή του κράτηση με περιοριστικούς όρους.

Εμπειρη και σοβαρή δικαστική λειτουργός, η Ειρήνη Καλού είχε εξαρχής πολιτογραφηθεί στο Ανώτατο Δικαστήριο ως έχουσα καλή σχέση με τη Βασιλική Θάνου, τότε Πρόεδρο και γενικώς «μια κατηγορία από μόνη της» · το σκηνικό που είχε δημιουργηθεί επί Θάνου, με την κάκιστη διαχείριση από μέρους της του θεσμικού της ρόλου, δε θεωρείται άσχετο με το τρέχον. Η πολιτική εκτράχυνση στα της Δικαιοσύνης έφθασε στο απόγειο της, στα χρόνια της…

Η ανάδειξη της Δήμητρας Κοκοτίνη, του άλλου κρίσιμου – εκ των δικαιωμάτων που απορρέουν από τον ρόλο του – προσώπου στον Αρειο Πάγο, ενέχει το εξής οξύμωρο: παρά το γεγονός ότι αποτελεί ισχυρή δικαστική φιγούρα, με προσόντα και ικανότητες που «κουμπώνουν» στον νέο της ρόλο, εντούτοις η επιλογή της προκαλεί μούδιασμα.

Καταρχάς, στον εισαγγελικό κλάδο. Η Ένωση Εισαγγελέων Ελλάδος είχε εκδώσει ανακοίνωση στις 14 Μαΐου, ενόψει της προαγωγής, με την οποία και διακήρυσσε σθεναρά ότι στην Εισαγγελία του Δικαστηρίου επιβάλλεται να τοποθετηθεί εισαγγελέας από τη δεξαμενή των αντεισαγγελέων του Αρείου Πάγου, και όχι δικαστής, από τα μέλη του Αρείου Πάγου. Η επιλογή μιας ανώτατης δικαστικού, όπως η Κοκοτίνη, με τους όρους εκείνης της ανακοίνωσης, μπορεί να προβλέπεται συνταγματικά, πλήττει ωστόσο «το εισαγγελικό γόητρο», αλλά και «την ομοίως συνταγματικά κατοχυρωμένη πλήρη ισοτιμία μεταξύ Δικαστικών και Εισαγγελικών λειτουργών». Η «διένεξη» φαίνεται να έχει ειδικά χαρακτηριστικά, τα οποία ενδεχομένως δεν παρουσιάζουν ενδιαφέρον για τον κόσμο εκτός Δικαστηρίου, πλην όμως θεωρείται ικανή ως συνθήκη να προκαλέσει προβλήματα στη λειτουργία της Δικαιοσύνης, με «απειθαρχία» αντεισαγγελέων του Αρείου Πάγου και γενικώς σοβαρή αμφισβήτηση εκ των έσω.

Το μούδιασμα επεκτείνεται στο εγχώριο πολιτικό σκηνικό – και όχι μόνον. Η Δήμητρα Κοκοτίνη έχει συνδεθεί, με την ιδιότητα της ως προέδρου του ΣΤ’ Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου, με το «ναι» στο αίτημα της νυν Εισαγγελέως Ξένης Δημητρίου, για την αναίρεση του βουλεύματος του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Βόλου, βάσει του οποίου δεν δόθηκε άδεια στον πολυισοβίτη, πάλαι ποτέ αρχηγικό στέλεχος της 17Ν, Δημήτρη Κουφοντίνα. Η ανάμειξη Κοκοτίνη στη συγκεκριμένη υπόθεση δεν αποκλείεται, δε – εικάζουν σοβαρές πηγές – να της προκαλέσει ακόμη μεγαλύτερες δυσκολίες στο εγγύς μέλλον. Θα εξαρτηθεί από την κρίση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Βόλου, υπό νέα σύνθεση αυτή τη φορά, το οποίο καλείται να αποφανθεί για την άδεια Κουφοντίνα. Είτε η απόφαση αυτή έλθει ως τις 30 Ιουνίου (με πιθανή αντίδραση και πάλι από τη Δημητρίου), είτε μετά (στην περίπτωση ασφαλώς που υπογραφεί το Προεδρικό Διάταγμα και γίνει επισήμως Εισαγγελέας του Δικαστηρίου η Κοκοτίνη), η ίδια θα εμπλακεί σε πεδίο μάχης, με σοβαρό ενδεχόμενο να λαβωθεί θεσμικά.

Το υπουργικό συμβούλιο και οι «πικραμένοι»

Η επιλογή του γυναικείου διδύμου δεν έγινε αναίμακτα. Το υπουργικό συμβούλιο συνεδρίαζε περισσότερες από τέσσερις ώρες, με τις πληροφορίες να συγκλίνουν ότι υπήρξαν διαφορετικές φωνές, και ως προς τη χρονική στιγμή επιλογής της ηγεσίας της Δικαιοσύνης, με την κυβέρνηση πολιτικά απονομιμοποιημένη, και ως προς την ταυτότητα των προσώπων.

Η πιο έντονη ήταν αυτή του Στέργιου Πιτσιόρλα (αποχώρησε μάλιστα από τη συνεδρίαση), στο πρώτο πεδίο, με τον Γιώργο Σταθάκη να ακολουθεί. Το όνομα πάντως που απορρόφησε εναλλακτικά μεγάλο μέρος της συζήτησης ήταν αυτό της Διονυσίας Μπιτζούνη, αρεοπαγίτου, ευρύτερα γνωστής από τη συνδικαλιστική της ιδιότητα στην Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, καθώς μέλη του Υπουργικού εμφανίστηκαν να πριμοδοτούν την υποψηφιότητα της. Η Μπιτζούνη είχε άλλωστε συγκεντρώσει εννέα ψήφους (ισοψηφήσασα με την Ειρήνη Καλού), καταλαμβάνοντας τη δεύτερη θέση στη γνωμοδότηση -και πάντως μη δεσμευτική- της Διάσκεψης των Προέδρων για τον θώκο της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου.

Πρώτος είχε αξιολογηθεί, με 15 ψήφους, ο Χαράλαμπος Βουρλιώτης, αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, υψηλής κατάρτισης, με ρόλο τόσο στη δικογραφία της Χρυσής Αυγής, όσο και στην υπόθεση των «Οκτώ» τούρκων αξιωματικών.

Ελευθερία Κόλλια
Protagon

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση