Ο Αρματιστής Στρατηγός McMaster ο νέος Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ

Γράφει ο Σεραφείμ Παπαποστόλου
Αντιστράτηγος ε.α. Επίτιμος Επιτελάρχης του Γ'ΣΣ/NRDC-GR

Η Αρματομαχία του McMaster στο Ιράκ ίσως και να διαμορφώσει τη Συμβουλή του προς το Πρόεδρο προς ένα νέο ρόλο για το Στράτευμα
MCMASTER'S TANK BATTLE IN IRAQ MAY SHAPE ADVICE IN NEW ROLE
Military.com | Feb 23, 2017 | by Matthew Cox (1)


Σε αυτή την φωτογραφία αρχείου της 20ης Φεβρουαρίου 2017, ο αντιστράτηγος H.R. McMaster παρακολουθεί την ανακοίνωση του Πρόεδρου των ΗΠΑ Donald Trump στο κτήμα του στο Mar-a-Lago οτι o McMaster θα είναι ο νέος Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας. (Φωτογραφία AP/Susan Walsh)

Αντί του Βιογραφικού του Στρατηγού Περιγραφή των Μαχών που ηγήθηκε

Ήταν αργά το απόγευμα στις 26ης Φεβρουαρίου 1991, κατά τη διάρκεια του Πολέμου του Κόλπου όταν τότε-ο ίλαρχος. H.R. McMaster επιτίθετο εναντίον μιας μεγάλης δύναμης ιρακινών τεθωρακισμένων που βρισκόταν σε αμυντικές θέσεις για να σταματήσουν την κύρια προέλαση των ΗΠΑ στο κατεχόμενο από το Ιράκ κράτος του Κουβέιτ μέσα από πυκνή αμμοθύελλα της ιρακινής ερήμου . Ο ίλαρχος McMaster διοικούσε τότε το συγκρότημα της 2ας ΙΛΑΝ (Ίλη ΑΕΤΟΣ), της 2ης Επιλαρχίας του 2ου Συντάγματος Τεθωρακισμένου Ιππικού. Το 2ο Σύνταγμα Τεθωρακισμένου Ιππικού (ACR) είχε αποστολή να καλύψει το μέτωπο στην επίθεση του VII Σώματος του Στρατού των ΗΠΑ.

Το απόγευμα της 26ης Φεβρουαρίου ηγήθηκε της Ίλης του επιτιθέμενος απευθείας προς ένα χωριό που ήταν σε μεγάλο βαθμό αμυντικά οργανωμένο από τους Ιρακινούς. Μετά από την εμπλοκή του εκεί με τους αμυνόμενους Ιρακινούς και παρακάμπτοντας το χωριό από τα βόρεια συνέχισε, ο Ίλαρχος McMaster και οι στρατιώτες του την κατά μέτωπο επίθεση εναντίον της οργανωμένης αμυντικά ιρακινής θέσης στην πλαγιά πίσω από μια κορυφογραμμή. Η Ίλη ΑΕΤΟΣ κινούμενη μέσα από τα ναρκοπέδια και εκκαθαρίζοντας τα ορύγματα κατευθύνθηκε προς τα απροστάτευτα πλευρά των ιρακινών αρμάτων μάχης και εξαφάνισε κάθε αντίσταση της ιρακινής αμυντικής θέσης. Οι ενέργειες αυτές που διήρκησαν περίπου 40’ λεπτά επέβαλαν την Ίλη ΑΕΤΟΣ να κινηθεί επιθετικά πέρα από το 70 Ανατολικά, που είχε ορισθεί ως το πέρας της προέλασης του για τότε και να φθάσει στο 73 Ανατολικά. Όταν ο αξιωματικός επιχειρήσεων του McMaster του υπενθύμισε στον ασύρματο ότι «η 70η Ανατολικά ήταν το όριο της προέλασης που είχε εκ των προτέρων ορισθεί για όλα τα τμήματα, ο McMaster του απάντησε, «δεν μπορώ να σταματήσω. Είμαστε ακόμα σε επαφή. Πες τους ότι λυπάμαι πολύ.» Το συγκρότημα «Αετός» κατέστρεψε περίπου 50 άρματα T72 και περίπου 25 άλλα τεθωρακισμένα οχήματα μέσα σε μόλις 23 λεπτά.

Η ενέργεια του αυτή θα γίνει γνωστή ως η Μάχη στα 73 Ανατολικά της επιχείρησης Καταιγίδα της Ερήμου. (Λεπτομέρειες Μάχη των 73 Ανατολικά και την συμβολή του σε αυτή σε Ιδιαίτερο Παράρτημα ‘’Β’’ στο τέλος του σημειώματος). Στον ίλαρχο McMaster απονεμήθηκε το «Ασημένιο Αστέρι», που αποτελεί το τρίτο σε αξία μετάλλιο του Στρατού των ΗΠΑ για τις πράξεις του κατά τη διάρκεια πολεμικής σύγκρουσης.

Είκοσι έξι χρόνια αργότερα, ο αντιστράτηγος McMaster έχει επιλεγεί να χρησιμεύσει ως ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας στη διακυβέρνηση του Προέδρου των ΗΠΑ Τραμπ.

Ο αντιστράτηγος McMaster είναι ο πρώτος εν ενεργεία αξιωματικός που επιλέγει για το καθήκον του Συμβούλου του Προέδρου, μετά βέβαια από τον Στρατηγό Colin Powell, που ανέλαβε τα ίδια καθήκοντα στα τελευταία δύο έτη της θητείας του Πρόεδρου Ronald Reagan(2).

Ενός του Στρατού των ΗΠΑ είναι γνωστός ως ένας από τους σοβαρούς στοχαστές της στρατηγικής αντίληψης. Πρόσφατα διετέλεσε Διευθυντής του Κέντρου για την ενσωμάτωση στο Στρατό Ολοκληρωμένων Ικανοτήτων ( Army Capabilities Integration Center) και υποδιοικητής του Κέντρου για την Εκπαίδευση και τα Δόγματα (Army Training and Doctrine Command) του Στρατού των ΗΠΑ , στο Στρατόπεδο Langley-Eustis στη Βιρτζίνια(3).

Ο σήμερα 54 ετών McMaster είχε επίσης αποκτήσει καλή φήμη για ένα ακόμη λόγο, εκτός από την σημαντική του συμβολή στο Πόλεμο του Κόλπου το 1991, αυτή είναι η επιτυχία του ως διοικητού του 3ου Συντάγματος Τεθωρακισμένου Ιππικού (3rd Armored Cavalry Regiment) το 2005 κατά την διάρκεια ενός άλλου πολέμου στο Ιράκ και μάλιστα την πόλη του Tal Afar. (Λεπτομέρειες για την δράση του στο Tal Afar σε Ιδιαίτερη Ιδιαίτερο Παράρτημα ‘’Α’’στο τέλος του σημειώματος).

Το Στράτευμα θεωρεί ότι αυτοί που αποτελούν την ομάδα των λαμπρότερων αξιωματικών του θα πρέπει να προσδιορίζονται τόσο από το πώς αυτοί με τις προσωπικές τους επιλογές αποδεικνύουν ότι το μυαλό τους είναι ενδεικτικό του καινοτόμου χαρακτήρα τους όσο και ταυτόχρονα της δέσμευση τους στο όραμα για τη βελτίωση του Στρατού (4). Για παράδειγμα, ο McMaster δεν χαρακτηρίστηκε ως ένας από τους λαμπρότερους αξιωματικούς του Στρατού αποκλειστικά επειδή απέκτησε το διδακτορικό του δίπλωμα (PhD). Η φήμη του McMaster ως ένας πεφωτισμένος αξιωματικός άρχισε όταν αυτός, (στην έρευνα που έκανε για την υποστήριξη της διδακτορική του διατριβής που αργότερα δημοσιεύτηκε σε βιβλίο), έδωσε την ευκαιρία τον αναγνώστη του να αμφισβητήσει και να επανεξετάσει το ρόλο της ηγεσίας του στρατού σε εθνική διαδικασία λήψης αποφάσεων. Όμως ακόμη και οι λαμπρότεροι εκ των αξιωματικών του Στρατού δεν τα βρίσκουν πάντα εύκολα στην διαδρομή τους στο Στρατό. Ωστόσο με τις προσωπικές τους προσπάθειές, όπως αυτές του McMaster, ενθαρρύνεται στο να εξυγιανθεί ο Στρατός ως Θεσμός της κοινωνίας που να μπορεί να καθοδηγήσει τους και τους καλύτερους αξιωματικούς «να επιτρέψουν, να διαμορφώσουν, και να κερδίσουν στο ηθικό πεδίο αυτής της προσπάθειας βελτίωσης»(5).

«Παρόλο που στις μελλοντικές μας μάχες θα αγωνιστούμε εναντίον των πιο ικανών εχθρών και σε συνθήκες πλέον προκλητικές και πολύπλοκες, εντούτοις υπάρχουν ικανά διδάγματα για την αξία της Ετοιμότητας για Μάχη που διδαχθήκαμε από τις νίκες μας στις μάχες πριν από είκοσι πέντε χρόνια, αξίες που παραμένουν σε ισχύ σήμερα και στο μέλλον.» έγραψε ο McMaster(6), σε ένα δοκίμιο του που δημοσιεύτηκε στο Strategybridge.org για την 25η επέτειο από την Επιχείρηση - Καταιγίδα της Ερήμου.

Μιλώντας επίσης σε επίσημη εκδήλωση τον Μάιο του 2016, ο McMasters είπε ό,τι «Η Εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανίας και η προσάρτηση της Κριμαίας το 2014 ήταν το Τέλος των ‘Διακοπών από την Ιστορία’, διακοπές που η Δύση απόλαυσε ήδη μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου.» Υποστήριξε ότι « θα πρέπει να μας κρατά σε ετοιμότητα η απειλή από τη Ρωσία για την αναθεώρηση της μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο καθεστηκυίας τάξης πραγμάτων. Σίγουρα η Ρωσία επιθυμεί να αντικατασταθεί η μεταψυχροπολεμική ασφάλεια, οικονομική και πολιτική τάξη με κάτι που θα είναι πιο ευνοϊκό για τα ρωσικά συμφέροντα»(7).
Ο Πολιτικός αναλυτής Khrolenko έγραψε ότι «Θα περιμένουμε να δούμε τον ρόλο που θα παίξει ο νέος Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ. Να δούμε δηλαδή ένα θα πρέπει η Ρωσία και ο κόσμος να έχουν λόγους ανησυχίας από αυτόν. Επίσης να εξετάσουμε το πόσο χρήσιμος θα είναι για την χώρα του. Εκείνο όμως που θα πρέπει να υπογραμμισθεί είναι ότι η φήμη του, ως στρατιωτικού ηγέτη, είναι αποδεδειγμένη και αναμφισβήτητη» Alexander Khrolenko RIA Novosti(8).

«Ο Αντιστράτηγος H.R. McMaster έχει ξυρισμένο το κεφάλι, του αλλά Χο Τσι Μίνχ, πού μάλλον προσθέτει στη φήμη του ως ενός από τους κορυφαίους πολεμιστές-διανοουμένους του Στρατού των ΗΠΑ, που συχνά προσωπικά αναφέρεται στα αποσπάσματα του φημισμένου Πρώσου Στρατηγού και θεωρητικού του πολέμου Carl Von Clausewitz. Είναι αυτός ο ίδιος ο McMaster που επί για δεκαετία πολεμάει ένα πόλεμο χαρακωμάτων εντός του ΠΕΝΤΑΓΩΝΟΥ για την υιοθέτηση της νέας θεωρητικής αντίληψης για τον πόλεμο. Αντίληψης μέσω της οποίας θα αντιμετωπίσει την απειλή από τους ισλαμιστές τρομοκράτες και τους αντάρτες στο Αφγανιστάν και το Ιράκ καθώς και στα άλλα προβληματικά σημεία στον κόσμο Τώρα, η νέα αποστολή του είναι περισσότερο επικεντρωμένη. Στόχος: Μόσχα.» Bender Politico.

Αλλά και σήμερα καθώς ο Στρατός των ΗΠΑ επικεντρώνεται στην επανάκτηση της μαχητικής ισχύος για να αντιμετωπίσει επιτυχώς και σε ένα υψηλής έντασης πόλεμο τους πιθανούς εχθρούς του, όπως η Ρωσία, η προσωπική πολεμική εμπειρία του McMaster στο Πόλεμο των Τεθωρακισμένων μπορεί να τον βοηθήσει στα νέα του καθήκοντα ως Συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας (NSA) των ΗΠΑ.

Παράρτημα ‘’Α’’

Η Επιχείρηση «Επαναφορά των Δικαιωμάτων» των Κατοίκων στη πόλη Tal Afar του Ιράκ(9)

Από τη στιγμή που 3ο Σύνταγμα Τεθωρακισμένου Ιππικού των ΗΠΑ επέστρεψε στο Ιράκ το 2005, η βόρεια πόλη του Tal Afar είχε πέσει εξ ολοκλήρου στον έλεγχο των ανταρτών.

Με επικεφαλής τον συνταγματάρχη H.R. McMaster, το 3ο Σύνταγμα επικεντρώθηκε πρώτα στην ειρήνευση στα μικρότερα χωριά και τις γύρω από πόλεις. Παράλληλα έκλεισε τα συριακά σύνορα για να αποκλείσει τις οδούς διαφυγής για τους αντάρτες που είχαν καταλάβει την πόλη.

Το επόμενο στάδιο ήταν να χτίσει ένα τεράστιο χωμάτινο ανάχωμα για να περικλείσει την πόλη. Το ανάχωμα κατασκευάσθηκε από ένα Λόχο Μηχανικού του 113 Τάγματος Μηχανικού. Ζήτησε από τους νομοταγείς κατοίκους να βγούνε έξω από την πόλη και να στεγαστούν σε προσωρινά στρατόπεδα εκκένωσης.

Κατόπιν άρχισε η επιχείρηση της σταδιακής εκκένωσης της πόλης από τους αντάρτες. Η Επιχείρηση πραγματοποιήθηκε χάρις της συμμετοχής σχηματισμών του ιρακινού στρατού που κινήθηκαν στην πόλη μαζικά και που αποτελούνταν από 7.000 στρατιώτες καθώς και με την συμμετοχή των ιρακινών ειδικών δυνάμεων καταδρομέων. Επιπλέον, μια Ιρακινή Ταξιαρχία Αστυνομίας της Μουσούλης και άλλες αστυνομικές μονάδες που είχαν μετακινηθεί για να παρέχουν περιμετρική ασφάλεια.

Ο McMaster ως συνταγματάρχης τότε που διοικούσε το 3ο Σύνταγμα Τεθωρακισμένου Ιππικού (3rd Armored Cavalry Regiment), υιοθέτησε την ευέλικτη τακτική αντιμετώπισης των εξεγέρσεων και όχι τη βαριά τακτική του σφυριού και αμονιού για να καταστείλει τη βία που επέβαλαν οι Σουνίτες μαχητές εναντίον της Σιϊτικής μειονότητάς της πόλης αυτής. Η πρωτοποριακή τακτική που υλοποιήθηκε από τους άνδρες του 3ου Συντάγματος Τεθωρακισμένου Ιππικού οδήγησε και στην πρώτη επιτυχία στην αντιμετώπιση της ιρακινής εξέγερσης(10).

Πριν από το 2005, η ακολουθούμενη τακτική σύστηνε τα στρατεύματα να παραμένουν έξω από τις επικίνδυνες αστικές περιοχές, εκτός βέβαια από στις περιπόλους για την επιτήρησή τους. Έτσι οι στρατιωτικές δυνάμεις των ΗΠΑ επέστεφαν στις βάσεις τους κάθε βράδυ. Οι περιπολίες τους αυτές βέβαια είχαν πολύ λίγη επιτυχία και το επίπεδο της έντασης αυξήθηκε επειδή τοπική Ιρακινή κοινωνία, που φοβόταν τα αντίποινα από τους επιστρέφοντες τρομοκράτες μετά από την καθημερινή απομάκρυνση των αμερικάνικων περιπόλων, πολύ σπάνια θα μπορούσε να βοηθήσει στον εντοπισμό τους από τις Αμερικανικές δυνάμεις.

Ο McMaster διέταξε την πλήρη ανάπτυξη των στρατιωτών εντός του Tal Afar και παραμονή εκεί σε μόνιμη βάση, και αφότου αυξήθηκε η εμπιστοσύνη προς αυτόν, επειδή τώρα ο τοπικός πληθυσμός ήταν βέβαιος ότι δεν επρόκειτο να αποσυρθεί κάποιο βράδυ, οι πολίτες άρχισαν την παροχή πληροφοριών σχετικά με τους στασιαστές, που επέτρεψε στις Αμερικανικές δυνάμεις να τους στοχοποιήσουν και να τους νικήσουν.

Μετά την επιστροφή του Συντάγματος στις ΗΠΑ από το Ιράκ, ο Δήμαρχος Najim Αμπντουλάχ Αλ Jubori απέστειλε επιστολή στο στρατηγό Geoge Casey, που ήταν ο ανώτερος διοικητής των ΗΠΑ στο Ιράκ, ευχαριστώντας το 3ο Σύνταγμα Τεθωρακισμένου Ιππικού για την απελευθέρωση της πόλης του. Επιστολή του Δημάρχου έγιναν αντικείμενο ευρείας δημοσιότητας επειδή ο πρόεδρος των ΗΠΑ George W. Bush Μπους το ανέφερε στη διάρκεια μιας ομιλίας του τον Μάρτιο του 2006. [34]

Παράρτημα ‘’Β’’

Η Μάχη του 73 Ανατολικά (11)

Εισαγωγή

Η Μάχη του 73 Ανατολικά διεξήχθη, κατά τη διάρκεια του Πολέμου στο Περσικό Κόλπο, μεταξύ των τεθωρακισμένων δυνάμεων του VII Σώματος Στρατού των Ηνωμένων Πολιτείων και εκείνων της Ιρακινής Ρεπουμπλικανικής Φρουράς και της Ιρακινής Μεραρχίας Tawakalna. Η μάχη αυτή, όπως περιγράφεται αργότερα σε ένα ντοκιμαντέρ των μεγάλων μαχών , ήταν η «τελευταία μάχη αρμάτων του 20ου Αιώνα.» Αυτή η μάχη έλαβε χώρα αρκετές ώρες μετά από επίσης μια μεγάλη αρματομαχία γνωστή ως η μάχη της Αλ Busayyah.

Γενική Κατάσταση

Το βράδυ της 23/24η Φεβρουαρίου, σύμφωνα με το Σχέδιο Επιχειρήσεων του στρατηγού Norman Schwarzkopf για την χερσαία επίθεση που ονομάζεται «Επιχείρηση Έρημος Sabre» (Operation Desert Sabre), το VII Σώμα Στρατού των ΗΠΑ επιτέθηκε στα ανατολικά από τη Σαουδική Αραβία προς στο Ιράκ με έναν ελιγμό που αργότερα πήρε το παρατσούκλι «Χαίρε Μαρία».

Το VII Σώμα Στρατού των ΗΠΑ αποτελούνταν από τέσσερεις (4) Μεραρχίες: 2 Τεθωρακισμένες Μεραρχίες ( Την 3η και την 1η ΤΘΜ) και μία Μηχανοκίνητη Μεραρχία (την 1η Πεζικού) και την Βρετανική Τεθωρακισμένη Μεραρχία ( 1η Βρ.ΤΘΜ). Επίσης είχε υπό διοίκηση το 2ο Σύνταγμα Τεθωρακισμένου Ιππικού (2rd Armored Cavalry Regiment ACR) και στο οποίο και θα αναφερθούμε εκτενέστερα παρακάτω.

Το VII Σώμα είχε δύο Αντικειμενικούς Σκοπούς (ΑΝΣΚ): να αποκόψει την ιρακινή υποχώρηση από το Κουβέιτ, και να καταστρέψει τα πέντε τμήματα της ελίτ δύναμης του αποτελούσε η Ιρακινή Προεδρική Φρουρά που βρισκόταν κοντά στα σύνορα Ιράκ – Κουβέιτ που θα μπορούσε να επιτεθεί προς τα νότια και εναντίων των Αραβικών Δυνάμεων και των Μονάδων Πεζοναυτών των ΗΠΑ.

Η ονομασία της Μάχης

Ονομάστηκε έτσι γιατί στους στρατιωτικούς χάρτες που βασίζονται στη UTM Προβολή Βορρά-Νότου ακόμη και οι πλήρες συντεταγμένες δεν θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν το έδαφος της ερήμου όπου δεν υπάρχουν σημεία για αναγνώριση της κατεύθυνσης. Δεν υπήρχαν εξ άλλου λεπτομερείς χάρτες της περιοχής. Αυτό που υπήρχε ήταν ένας γενικός χάρης Κλίμακας 1:100.000 για την παρακολούθηση της εξέλιξης της επιχείρησης.

Έτσι χρησιμοποιήθηκαν ευρέως οι δέκτες GPS όπου η ένδειξη ΧΧ ανατολικά από την κεντρική γραμμή αναφοράς του χάρτη μετρούνται σε χιλιόμετρα και αυτή η ένδειξη είναι αναγνώσιμη στο καντράν του δέκτη. Χρησιμοποιήθηκαν λοιπόν οι γραμμές και τα χιλιόμετρα GPS ως γραμμές αναφοράς για τις φάσεις της επίθεσης και για την μέτρηση της προόδου της. Εκ των πραγμάτων η χρήση τους απετέλεσε και τακτικό αιφνιδιασμό, γιατί στη σκέψη των ιρακινών ή έρημος ήταν έδαφος που δεν υπάρχουν ίχνη για να ακολουθήσει κάποιος.

Αποφάσεις – Ασκήσεις

Η τήρηση της κατεύθυνσης ενός τόσο μεγάλου αριθμού δυνάμεων ήταν το πρόβλημα που θα έπρεπε να επιλυθεί από την αρχική σχεδίαση του Ελιγμού των Δυνάμεων. Ο ελιγμός απαιτούσε από τις Μονάδες που βρισκόταν κοντά στο στροφέα του ελιγμού (Κουβέιτ) να κινούνται αργά, ενώ οι άλλες στα άκρα να κινούνται πολύ γρήγορα (αεροκίνητες δυνάμεις) για να είναι συντονισμένες και να υπάρχει ικανός έλεγχος και να αποφευχθούν οι προσβολές από τα φίλια πυρά. Κάτι που τελικά δεν κατέστη δυνατό να αποφευχθεί τελείως.

Αποφασίσθηκε η κάθε μονάδα επιπέδου τάγματος να κινείται στη ζώνη μάχης σε σχηματισμό τετραγώνου με δύο λόχους στο πρώτο κλιμάκιο και δύο στο δεύτερο. Ο διοικητής του τάγματος μπορούσε να εναλλάσσει τους λόχους του ανάλογα με την τακτική κατάσταση. Αυτό έκανε την προχώρηση να μην εξαρτάται από την εχθρική αντίδραση αλλά από τα ταχύμετρα των οχημάτων και τους δέκτες GDS!

Ο σχηματισμός αυτού του τετραγώνου ήταν 10Χ10 Km. O κάθε λόχος είχε 5Km μέτωπο. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο μεγάλος αριθμός από τα τμήματα επιπέδου Λόχου στην πραγματικότητα ήταν Ίλες Αναγνωρίσεως, Ίλες Αρμάτων και τέλος Λόχοι Μηχανοκινήτου πεζικού. Η συγκρότηση τους αυτή τους έδινε την δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν τα σύγχρονα άρματα μάχης (M1A1 Abrams) και τα τεθωρακισμένα οχήματα μάχης (ΤΟΜΑ (M3 Bradley) όλα εφοδιασμένα με νυκτερινά όργανα παρατηρήσεως και σκοπεύσεως και σύγχρονα συστήματα πυρός για την εμπλοκή του εχθρού από μεγάλες αποστάσεις. Οι σχηματισμοί που χρησιμοποιούσαν ήταν της φάλαγγος για τον έλεγχο της κίνησης και μετά από την αναγνώριση της τακτικής κατάστασης ανάλογα με τη διαταγή του διοικητού του Λόχου-Ίλης.

Κάθε Αμερικάνικη Τεθωρακισμένη Ταξιαρχία αποτελούνταν από τέσσερεις(4) Επιλαρχίες Μέσων Αρμάτων (ΕΜΑ) και ένα (1) Μηχανοκίνητο Τάγμα Πεζικού (ΜΤΠ). Η κάθε ΕΜΑ είχε 166 άρματα M1A2 και το ΜΤΠ είχε 54 Τεθωρακισμένα Οχήματα Μάχης (ΤΟΜΠ) Bradleys. Η Ταξιαρχία επίσης υποστηριζόταν από Α/Κ Πυροβόλα, όλμους και Α/Α όπλα και μεγάλο αριθμό βαρειών οχημάτων. Η Ταξιαρχία αυτή κάλυπτε ένα μέτωπο 24-45 χιλιόμετρα και 80-150 χιλιόμετρα σε βάθος.

Διεξαγωγή της Μάχης

Η ιρακινή αντίσταση από την έναρξη της επιχείρησης Ημέρα Η 24η Φεβρουαρίου και μέχρι την 25 Φεβρουαρίου ήταν ασθενής και διάσπαρτη και μετά την αρχική διάρρηξη του μετώπου από τις εμπρός δυνάμεις του VII Σώματος Στρατού.

Το 2ο Σύνταγμα Τεθωρακισμένου Ιππικού (2rd Armored Cavalry Regiment ACR) προωθήθηκε ως κλιμάκιο μάχης, στην εμπροσθοφυλακή των επιτιθεμένων δυνάμεων, προκειμένου να εντοπίσει τον όγκο των εχθρικών δυνάμεων ενώ παράλληλα να λάβει μέτρα για να απαγορεύσει την ικανότητα αναγνώρισης των φιλίων του δυνάμεων.

Το 2ο Σύνταγμα Τεθωρακισμένου Ιππικού περίπου με 4.500 στρατιώτες αποτελούνταν από τρεις Επιλαρχίες Αναγνωρίσεως (ΕΑΝ) (την 1η την 2α και την 3η ΕΑΝ) μία Επιλαρχία Αεροπορίας Στρατού - Επιθετικών Ελικοπτέρων (4η ΕΑΝ) και την Επιλαρχίας Υποστήριξης (ΕΥΠ). Κάθε Επιλαρχία αποτελούνταν από τρείς Ίλες Αναγνωρίσεως (ΙΛΑΝ) μία Ίλη Μέσων Αρμάτων (ΙΜΑ) μία Πυροβολαρχία Α/Κ Πυροβόλων και την Ίλη Διοικήσεως.

Η ΙΛΑΝ ήταν οργανωμένη σε 2 Ουλαμούς Αναγνωρίσεως [( με ονόματα 1ος και 3ος ΟΥΛΑΝΙΧ) με 6 τεθωρακισμένα οχήματα μάχης (M3 Bradley) ο καθένας] και 2 Ουλαμούς Αρμάτων [( με ονόματα 2ος και 4ος ΟΥΛΑΝ) με 4 άρματα M1A1 Abrams) ο καθένας) και ένα άρμα για τον Δκτή της Ιλης και ένα ΤΟΜΑ για τον υποδιοικητή -αξιωματικό επιχειρήσεων της Ιλης. Κάθε Ίλη Αναγνωρίσεως (ΙΛΑΝ) αποτελούνταν από 120 στρατιώτες, εννέα (9) άρματα μάχης (M1A1 Abrams) και 12-13 τεθωρακισμένα οχήματα μάχης (M3 Bradley).

Κυρία Μάχη

H κύρια μάχη διεξήχθη την επόμενη ημέρα, δηλαδή την 26η Φεβρουαρίου 1991 και από 2ο Σύνταγμα Τεθωρακισμένου Ιππικού που είχε τεθεί υποδιοίκηση του VII Σώματος Στρατού με αποστολή αναγνώρισης και ασφάλειας του μετώπου του Σώματος - μαζί με τις δύο προωθημένες ταξιαρχίες που ανήκαν στη 1η Μεραρχία Πεζικού. Οι δυνάμεις αυτές επιτέθηκαν και κατέστρεψαν την 18η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία της Ιρακινής Μεραρχίας Tawakalna και την 37η Τεθωρακισμένη Ταξιαρχία της 12ης Ιρακινής Τεθωρακισμένης Μεραρχίας, η καθεμιά αποτελούμενη μεταξύ 2.500 και 3,000 άνδρες.

Η Εμπλοκή στη Μάχη της 2ας ΙΛΑΝ (Ίλη ΑΕΤΟΣ)

Έβρεχε πολύ κατά τη διάρκεια της νύχτας της 25ης του Φεβρουαρίου. Το επόμενο πρωί υπήρχε πυκνή ομίχλη που περιόριζε την ορατότητα σε 200 μέτρα. Η ομίχλη σήκωσε αργά το πρωί αλλά μια εκτυφλωτική αμμοθύελλα ήρθε αμέσως μετά από αυτή. Η Επιλαρχία των Επιθετικών Ελικοπτέρων (4η ΕΑΝ) του του 2ου Συντάγματος Τεθωρακισμένου Ιππικού (ACR) ήταν καθηλωμένη στα έδαφος για το περισσότερο από το ήμισυ της ημέρας.

Το πρωί της 26ης Φεβρουαρίου 1991 ο Ίλαρχος Herbert McMaster, διοικητής της 2ας ΙΛΑΝ (Ίλη ΑΕΤΟΣ) της 2ας ΕΑΝ του 2ου Συντάγματος Τεθωρακισμένου Ιππικού (ACR), αφού από την προηγούμενη ημέρα προέλαυσε προς τα ανατολικά διασχίζοντας ολόκληρη την έρημο του Κουβέιτ κατά τη διάρκεια της επιχείρησης Καταιγίδα της Ερήμου διατάχθηκε να συνεχίσει την προέλαση προς τον εχθρό.

Στις 08:30 η Ίλη (Φάντασμα) που ανήκε στην ίδια 2α ΕΑΝ ενεπλάκη και κατέστρεψε ένα ιρακινό όχημα μεταφοράς προσωπικού μάλλον της Μεραρχίας Tawakalna.

Στις 10:00 η 2ας ΙΛΑΝ (Ίλη ΑΕΤΟΣ) κινούταν εντός της ομίχλης που εμπόδιζε την ορατότητα. Οι δύο ΟΥΛΑΝΙΧ ήταν ανεπτυγμένοι εμπρός για να καλύπτουν όλο το μέτωπο των 5 χιλιομέτρων Ακολουθούσαν σε απόσταση 3 χιλιομέτρων οι άλλοι δύο Ουλαμοί Αρμάτων (ΟΥΜΑ) με ετοιμότητα επέμβασης υπέρ των πρώτων. Η ΙΛΑΝ ήταν σε επαφή με τις Ίλες που κινούνταν παράλληλα. Η την Ίλη Φάντασμα της 2ας ΕΑΝ στα βόρεια και η Ίλη Σίδερο της 3ης ΕΑΝ στα νότια.

Ήταν τότε που ο ουλαμαγός του 3ου ΟΥΝΑΝΙΧ που βρισκόταν στο νότιο μέρος του σχηματισμού της Ίλης ανέφερε ότι ήλθε δε επαφή με τρία εχθρικά ερπυστριοφόρα οχήματα (MTLBs) Την ίδια στιγμή με βολές από τα ΤΟΜΑ Bradley της Ίλης Φάντασμα καταστράφηκαν δύο εχθρικά ΤΟΜΑ (APCs) που εκτιμήθηκε ότι ανήκαν στη ιρακινή μεραρχία Tawakalna που την αναζητούσαν.

Ο διοικητής της 2ας ΙΛΑΝ (Ίλη ΑΕΤΟΣ) που επί του άρματός του (M1 A1) προσέτρεξε για την διευκρίνηση της κατάστασης πρόσβαλε το τρίτο από τα εχθρικά οχήματα ( MTLBs) που προσπαθούσε να διαφύγει. Ο πυροβολητής του άρματος αυτού πέτυχε την προσβολή με βλήμα ΗΕΑΤ σε απόσταση 2 χιλιομέτρων.

Στις 12:00 της 26ης Φεβ. 1991 η Ίλη βρισκόταν στο σημείο ελέγχου 60 Ανατολικά με την εκτίμηση της ΕΑΝ ότι η επαφή με τις κύριες δυνάμεις της ιρακινής Προεδρικής Φρουράς ήταν επικείμενη από στιγμή σε στιγμή.

Στις 13:00 διατάχθηκε να προετοιμάσει αμυντικές θέσεις και να φουλάρει τα οχήματα της. Τότε μια αμμοθύελλα περιόρισε την ορατότητα καθώς οι αμερικανικές δυνάμεις θα πλησίαζαν προς τις ιρακινές θέσεις.

Στις 15:00 η Ίλη κινήθηκε εκ νέου και κατέστρεψε 3 εχθρικά άρματα.
Μεταξύ 15:15 και 15:25 ο McMaster διατάχθηκε να προωθηθεί μέχρι την 70 Ανατολικά και να ανεύρει τη θέση των δυνάμεων τη Προεδρικής Φρουράς.

Στα επόμενα 15 λεπτά η Ίλη δέχθηκε πυρά από το εχθρικό πυροβολικό και το πεζικό που είχε καταλάβει θέσεις μάχης στο 69 Ανατολικά. Αυτά τα στρατεύματα μάλλον ανήκαν στην 18η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία. Τα άρματα και τα ΤΟΜΑ της Ίλης έκλεισαν τις θυρίδες τους και συνέχιζαν υπό τα έντονα πυρά του πυροβολικού ανταποδίδοντας τα πυρά και να συνεχίζουν την κίνηση τους προς τον εχθρό. του εχθρού.

Στις 15:56 ο 3ος ΟΥΛΑΝΙΧ (νότια της παράταξης) κατέλαβε μια οχηρή θέση και ένα ιρακινό καταφύγιο των οποίων οι τέσσερις επιβαίνοντες γρήγορα παραδόθηκαν και συνελήφθησαν από τους άνδρες.

Η 2α ΙΛΑΝ (Ίλη ΑΕΤΟΣ) της 2ας ΕΑΝ του 2ου Συντάγματος Τεθωρακισμένου Ιππικού (ACR) έκανε την πρώτη της επαφή με την κύριας γραμμής άμυνας του εχθρού λίγο μετά τις 16:07. H μονάδα άρχισε να δέχεται πυρά από βαριά πολυβόλα 23 χιλ και πυρά πολυβόλων και ελαφρών όπλων.

Αμυντική Οργάνωση Εχθρού

Κατά διάρκεια της μάχης του 73 Ανατολικά ο McMaster αντιμετώπισε ένα ικανό εχθρό στο πρόσωπο του ιρακινού διοικητή, γνωστό ως ο Ταγματάρχης Mohammed που ήταν απόφοιτος από το Σχολείο Προκεχωρημένης Εκπαίδευσης Αξιωματικών Πεζικού του Στρατού των ΗΠΑ στο Fort Benning, της Γεωργίας.

Ο Ταγματάρχης Mohammed και οι άνδρες του γνώριζαν το έδαφος πολύ καλά, αλλά αυτό που δεν γνώριζαν ήταν ότι οι αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις είχαν εφοδιασθεί με το ολοκαίνουργιο τότε παγκόσμιο σύστημα με ικανότητα εντοπισμού της θέσης (GPS). Ο McMaster έγραψε ότι ο Ταγματάρχης Mohammed οργάνωσε την άμυνά του, κατά μήκος του μόνο δρόμου που υπήρχε οχυρώνοντας το χωριό επί αυτού. Η αμυντική οργάνωση έγινε και με αντιαεροπορικά όπλα, που θα χρησιμοποιηθούν εναντίον στόχων στο έδαφος, μαζί με τα πολυβόλα και το πεζικό σε ορύγματα μάχης. «Η Άμυνα του Mohammed ήταν ουσιαστικά καλή», έγραψε ο McMaster.

Ο Ιρακινός διοικητής οργάνωσε δύο αμυντικές περιοχές για την εμπλοκή του με τον εχθρό. Και οι δύο κατά μήκος και στη ανατολική πλευρά της υπάρχουσας εκεί και μικρού ύψους κορυφογραμμής. Η μία προς τα βόρεια και άλλη στα νότια του χωριού. Επίσης τοποθετήθηκαν ναρκοπέδια να διαταράξουν την κίνηση προς την αμυντική περίβολο. Έθαψε σκάβοντας την άμμο τα περίπου 40 Τ72 άρματα και τα 16 BMPs ερπυστριοφόρα τεθωρακισμένα οχήματα μάχης (ΤΟΜΑ) και σε απόσταση περίπου 1.000 μέτρα πίσω από την κορυφογραμμή. Τοποθέτησε επίσης την εφεδρεία του, από τα 18 Τ72 άρματα, σε απόσταση 3000 μέτρα από την προηγούμενη αμυντική γραμμή και σε ένα ευρύ κύκλο όπου και ο Σταθμός Διοικήσεως του. Εκατοντάδες στρατιώτες του πεζικού κατέλαβαν ορύγματα και τάφρους μεταξύ των τεθωρακισμένων οχημάτων.
 
Κυρία Επιθετική Προσπάθεια της Ίλης

1600 Ώρα ελήφθη η Δγή του Τακτικού Συγκροτήματος της 2ας ΕΑΝ για προώθηση με 20-30 ΜΑΩ στο 70 Ανατολικά. Η 2α ΙΛΑΝ (Ίλη ΑΕΤΟΣ) της 2ας ΕΑΝ του 2ου Συντάγματος Τεθωρακισμένου Ιππικού (ACR) έκανε την πρώτη της επαφή με τον εχθρό λίγο μετά τις 4 μ.μ. H μονάδα ενώ κινούνταν μέσα σε ναρκοπέδιο άρχισε να δέχεται πυρά από βαριά πολυβόλα 23 χιλ και πυρά πολυβόλων και ελαφρών όπλων.

Ο Ίλαρχος Herbert McMaster, τέθηκε επικεφαλής των 9 αρμάτων που προχωρούσαν σε σχηματισμό βέλους προς τα οπίσω. Ενώ το άρμα μου βρισκόταν κινούμενο σε μια ανεπαίσθητη άνοδο προς τη κορυφογραμμή του στα βόρεια του χωριού, ο πυροβολητής του άρματος μου λοχίας Craig Koch, ανέφερε «άρματα κατευθείαν εμπρός.» Μέτρησα οκτώ [T-72s] σε προετοιμασμένες θέσεις μάχης, είπε αργότερα ο Ίλαρχος McMaster και έδωσα το παράγγελμα ΠΥΡ. Το πρώτο Τ-72 καταστράφηκε αμέσως. Η ώρα ήταν 16:18.

«Την ίδια στιγμή και τα εννέα άρματά μου ενέπλεξαν τους εχθρικούς στόχους ταυτόχρονα και καθώς ακόμη βρισκόμασταν εν κινήσει. Σε περίπου ένα λεπτό ότι βρίσκονταν εντός του βεληνεκούς μας είχε αρπάξει φωτιά. Τα καιόμενα άρματα, τα τεθωρακισμένα οχήματα και το προσωπικό που βρισκόταν στη πρώτη αμυντική γραμμή του εχθρού σχημάτιζε πλέον ένα παραπέτασμα καπνού που απέκρυπτε τον εχθρός προς τα ανατολικά. Τα άρματα μας συνέχισαν την επίθεση μέσα από τον καπνό.
Τα εχθρικά τεθωρακισμένα οχήματα και μεγάλος αριθμός του πεζικού έτρεχε για να καλυφθεί πίσω από τις γραμμές των χαρακωμάτων και τις θέσεις μάχης. Καταστρέψαμε τα τεθωρακισμένα οχήματα του εχθρού σας γρήγορα και συνεχίσαμε να πυροβολούμε το πεζικό με τα πολυβόλα καθώς βρισκόμασταν σε πολύ μικρή απόσταση από αυτούς» έγραψε McMaster. Η ώρα ήταν 16:22.

Καθώς η 2α ΙΛΑΝ (Ίλη ΑΕΤΟΣ) εκκαθάριζε τις αμυντικές θέσεις στα δυτικά της περιοχής, ο Ίλαρχος McMaster πήρε την απόφαση να προχωρήσει πέρα από το όριο της προέλασης που ήταν τα 70 Ανατολικά και που υπήρχε σημειωμένο ως το πέρας της ενέργειας του τη Βορρά-Νότου γραμμή στον χάρτη του. Όταν ο αξιωματικός επιχειρήσεων του McMaster του υπενθύμισε στον ασύρματο ότι «η 70η Ανατολικά ήταν το όριο της προέλασης που είχε εκ των προτέρων ορισθεί για όλα τα τμήματα, ο McMaster του απάντησε, «δεν μπορώ να σταματήσω. Είμαστε ακόμα σε επαφή. Πες τους ότι λυπάμαι πολύ». «Είχαμε αιφνιδιάσει και καταστρέψει τον εχθρό. Το σταμάτημά μας εκεί θα τους επέτρεπε να αναδιοργανωθούν» είπε αργότερα δικαιολογώντας την απόφαση του αυτή ο McMaster.

Η 2α ΙΛΑΝ (Ίλη ΑΕΤΟΣ) του McMaster συνέχισε την επίθεση προς τις θέσεις τις εφεδρείας του εχθρού. Η επίθεση έγινε εναντίον των 18 Τ72 αρμάτων που βρισκόταν πίσω από την προηγούμενη αμυντική γραμμή τοποθετημένα σε ένα ευρύ κύκλο και όπου ήταν και ο Σταθμός Διοικήσεως του εχθρού. Η ώρα ήταν 16:40.

Ο Ταγματάρχης Mohammed είπε αργότερα σε ένα από τους στρατιώτες μας ότι «δεν ήξερε δεχόταν επίθεση, έως ότου ένας στρατιώτης του έτρεξε στο καλά προστατευμένο καταφύγιό του φωνάζοντας, «Άρματα, Άρματα! Και τη στιγμή που βγήκε στο πρατήριό του διαπίστωσε ότι όλα τα οχήματα του που βρισκόταν σε αμυντικές θέσεις προς τα δυτικά βρισκόταν στις φλόγες. Διέταξε την εφεδρεία να δημιουργήσει μια δεύτερη αμυντική γραμμή. Ήταν όμως πολύ αργά. Τα άρματα του εχθρού είχαν ήδη καβαλήσει την περίμετρο του δικού του χώρου συγκέντρωσης των αρμάτων. Μερικά από αυτά άρχιζαν να κινούνται όταν πλέον βαλλόταν από μικρή απόσταση και καταστρεφόταν με δυνατές εκρήξεις.

Το Τακτικό Συγκρότημα «Αετός» κατέστρεψε περίπου 50 άρματα T72 και περίπου 25 άλλα τεθωρακισμένα οχήματα μέσα σε μόλις 23 λεπτά. Η ενέργεια του αυτή θα γίνει γνωστή ως η Μάχη των 73 Easting της επιχείρησης Καταιγίδα της Ερήμου.

Στον McMaster απονεμήθηκε το ‘Ασημένιο Αστέρ’, η τρίτη μεγαλύτερη επιβράβευση του Στρατού για την ανδρεία του, την πρωτοβουλία του και τις επιτυχίες της Ίλη του ΑΕΤΟΣ.

Την 16:43 ο Διοικητής της 2ας ΕΑΝ που βρισκόταν επιβιβασμένος επί του άρματος του Μ1 Α1 και προωθημένος με τα πρώτα τμήματα της Ίλης ΑΕΤΟΣ από όπου είχε την πλήρη γνώση της τακτικής κατάστασης διέταξε το πέρας της ενέργειας της Επιλαρχίας του. Το πέρας βρήκε τα νικηφόρα τμήματα του επί του 73 Ανατολικά.

Η Συνέχιση των Επιχειρήσεων

Το απόγευμα της 26ης Φεβρουαρίου τα τμήματα του 2ου Συντάγματος Τεθωρακισμένου Ιππικού (2α και 3η ΕΑΝ) που είχε τεθεί υποδιοίκηση του VII Σώματος Στρατού με αποστολή αναγνώρισης και ασφάλειας του μετώπου του Σώματος απέκτησαν την επαφή με τις κύριες δυνάμεις αμύνης των Ιρακινών που αποτελούνταν από τα τμήματα της Ιρακινής Μεραρχίας Tawakalna και της 12ης Ιρακινής Τεθωρακισμένης Μεραρχίας.

Στη συνέχεια τμήματα της 1ης Αμερικάνικης Μεραρχία Πεζικού προωθήθηκαν και ανέλαβαν την συνέχιση της επίθεσης σύμφωνα με το αρχικό σχέδιο της Ανώτερης Συμμαχικής Διοίκησης στο τομέα του VII Σώματος Στρατού και σε συντονισμό με την επίθεση της 1ης και 2ας Τεθωρακισμένης Μεραρχίας που ενεργούσαν βορειότερα. Η μάχη συνεχίσθηκε για τις επόμενες πέντε ώρες σε όλο το μέτωπο με μεγάλη ένταση ενώ οι ιρακινοί κατέβαλαν προσπάθειες με την μετακίνηση των εφεδρειών τους και τις τοπικές αντεπιθέσεις. Ο Δκτής του VII Σώματος Στρατού στις 22:00 διέταξε την διακοπή της επίθεσης για την επόμενη ημέρα στις 07:00. Κατά την διάρκεια της νύκτας συνεχίσθηκαν οι προσβολές των ιρακινών από πυρά πυροβολικού και αεροπορίας.

Την ασφάλεια και την κάλυψη του Σώματος κατά την διάρκεια της νύκτας 26/27 Φεβ. 1991 ανέλαβε και πάλι 2ο Σύνταγμα Τεθωρακισμένου Ιππικού που προώθησε τις δυνάμεις σε επαφή με τις ιρακινές δυνάμεις. Κατά την διάρκεια της νύκτας συνεχίσθηκε ο αγώνας με μεγάλη ένταση. Την νύκτα ανέλαβε επίσης δράση και η 11η Ταξιαρχία Ελικοπτέρων σε πολλές αποστολές υποστήριξης των εμπλεκόμενων δυνάμεων του VII Σώματος Στρατού. Αξιοσημείωτο γεγονός υπήρξε ο εντοπισμός, η προσβολή και σχεδόν καταστροφή τμημάτων της 10ης Ιρακινής Μεραρχίας από την Ταξιαρχία των Ελικοπτέρων.

Την επόμενη ημέρα 27η Φεβ, 1991 η επίθεση συνεχίσθηκε σε όλο το μέτωπο από όλες τις δυνάμεις του VII Σώματος Στρατού με εντολή να εισέλθουν από τα δυτικά στο Κουβέιτ. Στις 12:00 η 2α ΤΘΤ της 1ης Τεθωρακισμένης Μεραρχίας πρόσβαλε και κατέστρεψε την 2α Ιρακινή Ταξιαρχίας της Μεραρχίας MEDINAH της Προεδρικής Φρουράς. Η Μάχη αυτή επίσης έμεινε στην ιστορία γιατί σε μία και μοναδική εμπλοκή καταστράφηκε μία ολόκληρη ταξιαρχία χωρίς καμία απώλεια για τους επιτιθεμένους. Τελικά από τα 4.700 άρματα που αναπτύχθηκαν από το Ιράκ τα 3.700 καταστράφηκαν στις 50 ώρες των μαχών.

Ο Πρόεδρος Μπους διέκοψε τις μάχες την επομένη το πρωί επειδή οι στόχοι της επίθεσης είχαν επιτευχθεί και είχε σταματήσει κάθε οργανωμένη αντίσταση εκ μέρους του Ιράκ.

Συμπέρασμα

Η Νίκη στο Πόλεμο κερδίζεται από την επιτυχία στη μάχη(ες) των μικρών κλιμακίων (Λόχων-Ταγμάτων).
Η επιτυχία της Ίλης ΑΕΤΟΣ στο 73 Ανατολικά θα μπορούσε να προβληθεί ως το παράδειγμα για την σωστή υλοποίηση της πρόθεσης του προϊσταμένου διοικητή από τον ενεργούνται διοικητή που βρίσκεται δύο κλιμάκια πιο κάτω. Αν και ο Ίλαρχος McMaster είχε μια ρητή διαταγή να σταματήσει στο 70ο Ανατολικά, η Ίλη ΑΕΤΟΣ δεν σταμάτησε εκεί αλλά συνέχιζε να εμπλέκει τις αμυνόμενες ιρακινές δυνάμεις. Με τον τρόπο του αυτό εκείνη την ημέρα ήταν αυτός που είχε μεγαλύτερη συνεισφορά στην υλοποίηση της αποστολής, τόσο της 2ας ΕΑΝ στην οποία ανήκε αλλά του προϊσταμένου κλιμακίου αυτής δηλαδή του 2ου Συντάγματος Τεθωρακισμένου Ιππικού (ACR), από ό, τι εάν θα είχε παραμείνει στα 70ή Ανατολικά, όπως άλλοι.

Πηγές

1. MCMASTER'S TANK BATTLE IN IRAQ MAY SHAPE ADVICE IN NEW ROLE Military.com | Feb 23, 2017 | by Matthew Cox
2. Παραδοσιακά, η δημοσίευση της τοποθέτησης του Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας δεν απαιτεί την επιβεβαίωση της από τη Γερουσία, αλλά δεν είναι ακόμη σαφές κατά πόσον αυτό θα πρέπει αλλάξει αφού ο McMaster είναι σήμερα εν ενεργεία στρατηγός (τριών αστέρων) που τοποθετείται σε μια νέα θέση, ανέφερε το Associated Press.
3. [iii] “McMaster to Be Brigadier General.” BlackFive. July 16, 2008. Accessed March 24, 2016. http://www.blackfive.net/main/2008/07/mcmaster-to-be.html
4. Robert P. Callahan, Jr. “The Problem with Personnel Reform: Who are the Army’s Best and Brightest? Small Wars Journal, 13July 2016.
5. ADP 1: The Army. Washington, D.C.: Headquarters, Department of the Army, 2012. Accessed March 23, 2016. http://armypubs.army.mil/doctrine/DR_pubs/dr_a/pdf/adp1.pdf
6. H.R. McMaster ‘Eagle Troop at the Battle of 73 Easting Lessons for Today's Small Unit Leaders’ Strategybridge.org, February 26, 2016.
7. Damien Sharkov ‘Will McMaster And Trump Clash On Russia?’ February 22, 2017, Posted with permission from Newsweek.
8. Alexander Khrolenko ‘Why New US National Security Adviser is a Worrying Signal to Russia’ World Sputnik International 14:44 22.02.2017.
9. 3rd Cavalry Regiment (United States) From Wikipedia, the free encyclopedia
10. MCMASTER'S TANK BATTLE IN IRAQ MAY SHAPE ADVICE IN NEW ROLE Military.com | Feb 23, 2017 | by Matthew Cox
11. [i] McMaster, Herbert R. “Battle of 73 Easting.” February 26, 1991. Accessed March 24, 2016. http://www.benning.army.mil/Library/content/McMasterHR%20CPT_Battleof73Easting.pdf

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση