Περνάει ο καιρός κι ο χρόνος μετράει ανάποδα...
Αλλά θέλω να πω έναν λόγο. Νομίζω οτι αφορά τους εξουσιαστές. Εδώ και έξω από δω. Αλλά και τους αντι-εξουσιαστές. Κι έχει να κάνει με το σε τι κατάσταση είναι τώρα ο Ελληνας.
Χάλια είναι. Το γνωρίζουμε όλοι. Είναι φοβισμένος και μουδιασμένος. Ζαρωμένος στη γωνία του. Είναι νικημένος για άλλη μια φορά.
Τον Ελληνα τον νίκησαν οι εχθροί του. Τον νίκησαν και οι «φίλοι» του. Οι ίδιοι οι «πρόμαχοί» του. Που εκείνος με τα χεράκια του τους όρισε προμάχους. Οι πρόμαχοί του τον πούλησαν για δούλο. Στεγνά. «Πέντε κρίκοι ένα τάληρο».
Για τον Ελληνα δεν μένει τώρα πια τίποτε άλλο από το να υποταχθεί. Να δεχθεί την πικρή του μοίρα. Σκέφτονται οι εξουσιαστές, και τρίβουν τα χέρια τους, περιμένοντας και τα κέρδη. Το ίδιο σκέφτονται και οι αντι-εξουσιαστές για τον Ελληνα, που τον μισούν και περισσότερο, και που μόνο κέρδος τους είναι η χαρά από την ικανοποίηση του μισελληνισμού τους.
Και που να πάει τώρα ο Ελληνας να ζητήσει βοήθεια; Να πάει στους ιερείς του, θα του πούνε πως αυτές τις συμφορές τις στέλνει ο θεός για λόγους που μόνο εκείνος γνωρίζει. Να πάει στους στρατηγούς του, θα του πούνε πως δεν μας κύρηξε κανένας εχθρός τον πόλεμο. Να πάει στους δικαστές του, θα του πούνε πως όλα γίνονται σύμφωνα με τον νόμο.
Το νόμο τους…
Στον Ελληνα δεν μένει καμμία διέξοδος, σκέφτονται όλοι. Εξουσιαστές και αντι-εξουσιαστές. Εδώ και έξω απο ‘δω. Μόνο η υποταγή. Και μαζί μ’ όλους αυτούς το ίδιο σκέφτομαι κι εγώ καμμιά φορά.
Ελλάδα τέλος. Πάει ο Ελληνας. Παραδόθηκε. Τα «τέντωσε τα πόδια».
Ναι, αλλά... κάνουμε όλοι λάθος.
Γιατί ο Ελληνας δεν είναι φτιαγμένος από «την ζύμη της υποταγής». Η ιστορία του το λέει. Οχι η σχολική όμως. Το λέει εκείνη η ιστορία που κατέγραψε τις αδιάκοπες εξεγέρσεις του από την αρχαιότητα μέχρι πρόσφατα. Εξεγέρσεις. Απέναντι σε κάθε κατακτητή και εξουσιαστή. Στους Μακεδόνες βασιλιάδες, στους Ρωμαίους επικυρίαρχους, στους Βυζαντινούς τσιφλικάδες και την απίθανη κρατική φορολογία, στους Τούρκους μπέηδες και τα χαράτσια, στους Γερμανούς.
Αλλοι μπορεί όταν δεν έχουν αφέντη να φτιάχνουν έναν. Ισως ακόμα να του επιτρέπουν να ορίζει και τους νόμους τους. Να τους ορίζει τα δικαιώματά τους. Να τους ορίζει πόση ελευθερία δικαιούνται. Ο Ελληνας όχι.
Ο Ελληνας πρέπει να νιώθει πως είναι ελεύθερος. Κι ας μην είναι. Και γνωρίζει (στο «πίσω μέρος του κεφαλιού του» έστω) πως η εξουσία είναι εμπόδιο στην ελευθερία του. Δεν θεωρεί κανέναν πιο άξιο από τον εαυτό του για πρόεδρο και αρχηγό. Κανέναν. Θέλει την ελευθερία του. Θέλει την εξουσία ο ίδιος. Επειδή θέλει να είναι ελεύθερος.
Ο Ελληνας είναι ανυπότακτος. Είναι αναρχικός. Στην εξουσία των άλλων, όποιοι κι αν είναι, δεν θα υποταγεί ποτέ. Ετσι είναι.
Δεν το συνειδητοποιεί βέβαια καλά όλο αυτό. Την σχέση ελευθερίας και εξουσίας. Αλλά εδώ υπάρχουν πολλοί που κάνουν οτι μπορούν για να το συνειδητοποιήσει (μαζί και η αφεντιά μου).
Ο Ελληνας, από το 1821 και μετά, «το μόνο που κατάφερε είναι να ανασαίνει». Νομίζει οτι ελευθερώθηκε.
Στολές δεν βλέπει. Ακούει όμως διαταγές. Κατοχή δεν νιώθει. Του παίρνουν όμως το σπίτι. Αγάς δεν υπάρχει. Χαράτσι όμως πληρώνει. Εκτελέσεις δεν γίνονται. Τα σπίτια όμως αδειάζουν και οι νέοι ξενιτεύονται.
Θα τα συνειδητοποιήσει όλα. Θα του πάρει καιρό. Μια γενιά. Δυο γενιές. Περισσότερο… Κανείς δεν το ξέρει.
Οσο για το πως θα αντιδράσει, δεν μπορεί κανείς να το προβλέψει. Ο Ελληνας είναι η επιτομή της αντίφασης. Ασφαλείς προβλέψεις για τον Ελληνα δεν μπορούν να γίνουν. Μόνο οι εξουσιαστές το πιστεύουν αυτό. Ισως και οι αντιεξουσιαστές.
Ο Ελληνας είναι ξεροκέφαλος και πεισματάρης. Είναι ανοιχτόμυαλος και ευπροσάρμοστος. Είναι καλός και κακός. Είναι φοβιτσιάρης και ήρωας.
Πολλές χιλιάδες χρόνια κολυμπάει σε έναν ωκεανό αφρισμένο. Συχνά, ίσα που έχει τη μύτη έξω από νερό. Πάει λες, χάθηκε. Πνίγηκε. Χιλιάδες χρόνια κι ακόμα οι Ελληνες δεν είναι ούτε δέκα εκατομμύρια. Οποιος περνάει από δω, σφάζει. Σφάζει. Εθνοκτονεί. Ξεθεμελιώνει. Καίει, γκρεμίζει…
Αλλά, με κάποιο τρόπο, ο Ελληνας συνεχίζει να υπάρχει.
Αυτή είναι η νίκη του. Το ότι υπάρχει. Είναι νικητής επειδή υπάρχει ακόμα.
Και αυτό είναι πολύ επικίνδυνο [*].
Θραξ Αναρμόδιος
* Είναι επικίνδυνο για εκείνους που εχθρεύονται την ελευθερία και την δημοκρατία.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Αναρτήσεις
Μία ἀπορία,ὦ Θράξ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓράφεις: « Εξεγέρσεις. Απέναντι σε κάθε κατακτητή και εξουσιαστή. Στους Μακεδόνες βασιλιάδες, στους Ρωμαίους επικυρίαρχους, στους Βυζαντινούς τσιφλικάδες και την απίθανη κρατική φορολογία, στους Τούρκους μπέηδες και τα χαράτσια, στους Γερμανούς.»
Δέν ἔχεις την αἴσθηση ὅτι τσουβαλιάζεις ἀνόμοια πράγματα,βάζοντας στο ἴδιο τσουβάλι τους Μακεδόνες βασιλείς,ἀπό τους ὁποίους μάλιστα ἀρχίζεις τον κατάλογο,με τους ὑπόλοιπους που ἀκολουθοῦν;
Ἐκτός ἀπό το ὅτι δίνεις λαβή σε σκοπιανοῦ ὕφους «μακεδονισμό» και «μακεδονολογία»,παραλείπεις και να ἀναφέρεις ὅτι ἡ ἀντίσταση στους Μακεδόνες χειραγωγήθηκε ἀπό μικροϊδεάτες που δέν ἔβλεπαν πέρα ἀπό τα ὅρια της πόλης-κράτους,ἕστω συμπολιτείας,ἀλλά δέν εἴχαν τον ἀπαιτούμενο μεγαλοϊδεατισμό να δοῦν το ὅραμα της Μεγάλης Ἑλλάδος.
Και κατάφεραν και την πόλη-κράτος,και την συμπολιτεία,και την Ἑλλάδα ὁλόκληρη να την δώσουν λάφυρο στην Ρώμη.
Και ἄν δέν πέφταμε τότε στον ζυγό της Ρώμης,μπορεί τα πράγματα σήμερα να ἦσαν καλύτερα για τον Ἑλληνισμό,ἀλλά μᾶλλον ἀποκλείεται να ἦσαν χειρότερα.
Έχεις δικιο αδερφέ. Καλή χρονιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!!!
Αδαμαντία Περσαινίτη
Τους Έλληνες, τους πούλησε μέρος των "ελλήνων" -εκ του ιδίου γένους μάλιστα- που την Ελλάδα την ταυτίζουν με την συμφεροντολογική άποψη της δικής τους προβολής και... προτεσταντικής υπερεπιβίωσης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υπάρχει για αυτούς παρελθόν, ούτε μέλλον εκ του παρελθόντος.
Μόνο παρόν και... άντε μια γενιά ακόμη.
Κάτι σαν τον προσαρμοστικό κοινωνικό δαρβινισμό, ας πούμε, που βάζει το προσωπικό (τυχαίο ή μη) όφελος πάνω από το καλό της ομάδας... μέσω της οποίας θα έπρεπε να προκύπτει και το δικό τους καλό.
Όποιος προλάβει τον "Κύριον" οίδε.
Λυμεώνες του παρελθόντος μόχθου και θυσιών της κοινότητας.
Βεβαίως δεν είναι τοπικό φαινόμενο αυτό το είδος των "προσαρμοζομένων" προς ίδιον όφελος.
Όμως, εδώ, άνθισε υπερβολικά λόγω... εξωγενούς ποτίσματος.
Θεωρούν τον εαυτόν τους φύσει εξυπνότερο και ικανώτερο, αναλόγως δε πορεύονται και δρούν στην ομαλή ζωή γινόμενοι θέσει αρπακτικώτεροι.
Όταν το ομαλό επί πλέον γίνεται συστημικά "ανώμαλο", εκεί ξεσαλώνουν και απογειώνονται.
Να διακριθούν, να φανούν, το θεαθήναι, ανθρωπάκια συρρέοντα πίσω από την εκάστοτε οπισθέλκουσα.
Όσο για τις "αντιστάσεις", και αυτές μπορούν να απομένουν επίσης από... δαρβινικά κατάλοιπα.
Ιδιοσυγκρασίες που επαναστατούν από τον μικροαστικό καθωσπρεπισμό και τα... κορέκσιον στάνταρτς.
Τέσσερα γεωγραφικά κάστρα είχε ανέκαθεν ο ελληνισμός, και αυτά δεν γεννοβολούσαν χαρακτήρες στις εύφορες πεδιάδες και στα ισώματα.
Τώρα τα "κάστρα" νοούνται μόνον ως τρόποι ζωής, που οι σκληροτράχηλοι χαρακτήρες τους δομούνται στα κακοτράχαλα της ζωής υψώματα.
Τυχαίο είναι ότι οι δυο πιο διεφθαρμένες συντεχνίες είναι οι βουλευτές και οι δικαστές; Τυχαίο είναι ότι μετά από κάθε μνημόνιο οι δικαστές βεβαιώνουν "αναδρομικά" για τους βουλευτές και τους εαυτούς τους;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠώς θα γίνει,όμως, να πέσουν κεφάλια χωρίς να μπορούν να εμπλακούν οι ευρωπαίοι; ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟ ΣΤΡΑΤΟ! Μην σταματάτε στη δικτατορία... Στη νεότερη ιστορία μας, πάντα ο στρατός μας έβγαζε απ' τα δύσκολα.
Το Σύνταγμα της 3ης Σεπτεμβρίου, η Έξωση του Όθωνα, το κίνημα της Εθνικής Άμυνας, ο Πλαστήρας...
Ω Θραξ-Βλαξ τι θες να μας πεις οτι Ελλαδα εινα απο Μακεδονια και κατω?
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξεγέρσεις. Απέναντι σε κάθε κατακτητή και εξουσιαστή. Στους Μακεδόνες βασιλιάδες????????
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν μπορώ να καταλάβω αν το πρόβλημα είναι η μάχη της Χαιρώνειας (338 π.Χ.).
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρόλο που το άρθρο προσπαθεί να ξεσηκώσει και να αφυπνίσει τους Έλληνες, κάνει και ένα δεύτερο λεκτικό ατόπημα. Αναρχικός δεν ήταν ποτέ ο Έλληνας, να μην μπερδεύουμε την ελευθερία, την δημοκρατία, με την αναρχία. Θα μπορούσε να πει ότι ο Έλληνας είναι κοσμοπολίτης και ελεύθερο πνεύμα, με διαφορετική κοσμοθεωρία και τρόπου αντιμετώπισης των πραγμάτων.