Ο Ερντογάν δεν κρατά πλέον τα προσχήματα!

Του Βασίλη Κοψαχείλη

Με τις χθεσινές νέες δηλώσεις του περί της Συνθήκης Ειρήνης της Λωζάνης του 1923, ο Τούρκος Πρόεδρος, Recep Tayyip Erdoğan, ξεπέρασε κάθε όριο δυναμιτίζοντας εκ νέου το σκηνικό στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Στα πλαίσια ομιλίας του για το νέο δόγμα ασφάλειας της Τουρκίας, ο Τούρκος Πρόεδρος απροσχημάτιστα δήλωσε πως στόχος είναι η εκπλήρωση του (Κεμαλικού) «Εθνικού Όρκου», στόχος που σαφώς αναφέρεται κυρίως στις νομικές διευθετήσεις του 1923 με τη Συνθήκη της Λωζάνης, και διεκδικεί το παλαιό Βιλαέτι της Μοσούλης (κατάσταση που ρυθμίστηκε τελικά με συνοριακή Συνθήκη το 1926), την Κύπρο, τα Δωδεκάνησα (που αποτελούν μεταγενέστερη, το 1948, νομική διευθέτηση μεταξύ Ελλάδος - Ιταλίας) και την Ελληνική Θράκη!

Χαρακτηριστά ο Τούρκος Πρόεδρος δήλωσε πως η Συνθήκη της Λωζάνης δεν είναι κάποιο «Ιερό Κείμενο» που να μην επιδέχεται νέας συζήτησης και ότι είναι αντικείμενο νέας διαπραγμάτευσης, καθώς και ότι η Τουρκία δεν θα παραιτηθεί του στόχου αναθεώρησης των νομικών διευθετήσεων που έγιναν κατά τον 20ό αιώνα και σε περιόδους που η χώρα του είχε αντικειμενική αδυναμία διαπραγμάτευσης.

Οι αλυτρωτικές φιλοδοξίες Erdoğan έρχονται να συμπληρώσουν ένα σχεδιασμό που βλέπουμε ήδη να εκτελείται!

Λίγα χιλιόμετρα έξω από τη Μοσούλη, βρίσκονται στο στρατόπεδο της Bashiqa και εντός του Ιρακινού εδάφους τουρκικά στρατεύματα τα οποία επισημοποιούν με την έμμεση συμμετοχή τους στις επιχειρήσεις ανακατάληψης της Μοσούλης από τους τζιχαντιστές του ΙΚ τις τουρκικές διεκδικήσεις στην περιοχή. Η Βαγδάτη προσπαθεί να αποφύγει το μοιραίο, απλά κλείνοντας τα μάτια απέναντι στη νέα πραγματικότητα που ο τουρκικός αναθεωρητισμός έχει επιβάλλει στο πεδίο.

Η βιασύνη να κλείσει το Κυπριακό όπως - όπως στα πλαίσια ενός κακού σχεδίου «λύσης» του Κυπριακού υποδηλώνει ότι το τουρκικό σχέδιο ήδη εκτελείται και προς την πλευρά της Κύπρου. Η ανόητη εμμονή μας στα ψηφίσματα του ΟΗΕ και η αυτοϊκανοποίηση ότι η μόνη νόμιμη εξουσία στην Κύπρο εκφράζεται αποκλειστικά στη Λευκωσία δεν άφησαν να δούμε το ολίσθημα υποβάθμισης της Λευκωσίας από κυβέρνηση κράτους της Ε.Ε. σε συστατική κοινότητα, την αναβάθμιση της τουρκοκυπριακής πλευράς από ενεργούμενο της Άγκυρας σε ομότιμο συνομιλητή της Λευκωσίας και τέλος την εξίσωση του θύτη με το θύμα! Διότι και στο Κυπριακό κλείναμε στα μάτια...

«Κουμπάρος» Erdoğan - Τσίπρα ο Obama!

Μένουν οι τουρκικές διεκδικήσεις απέναντι στα Δωδεκάνησα και τη Θράκη! Εδώ οι κίνδυνοι είναι πολύ μεγάλοι. Ο Πρόεδρος Obama προσφέρθηκε να παίξει τον ρόλο «κουμπάρου» στο φιλικό συνοικέσιο Erdoğan - Τσίπρα στα πλαίσια της λογικής «να τα βρούμε». Και επειδή το να τα βρούμε υπό τις παρούσες συνθήκες μοιάζει αδύνατο, ενδεχομένως ο δρόμος και των δύο χωρών να είναι στρωμένος με νάρκες προκειμένου ένα «ατύχημα» ή μια σύγκρουση να μας βάλει με το ζόρι και με συγκεκριμένη ατζέντα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για συνολική διευθέτηση εκκρεμοτήτων. Στον Erdoğan καλλιεργούν το αλυτρωτικό του πάθος. Σε εμάς καλλιεργούν τη μοιρολατρική φαντασία μας για κέρδη δίχως κόστος ή κόπο.

Άλλωστε ο απερχόμενος Αμερικανός Πρόεδρος ήταν σαφής στην ομιλία του. Η Δημοκρατία και η ειρήνη δεν έχουν πάντα τις καλύτερες λύσεις, αλλά είναι απείρως πιο συμφέρουσες από τα τετελεσμένα στα πεδία των μαχών... Γι’ αυτό μας είπε εμμέσως βρείτε τα με την Τουρκία και κλείστε το Κυπριακό γρήγορα και ειρηνικά, γιατί θα αναγκαστείτε να συμφωνήσετε αργότερα υπό δυσμενέστερους όρους και υπό άσχημες συνθήκες που ενδεχομένως θα δημιουργήσει ο τουρκικός αλυτρωτισμός. Με τέτοιους φίλους, τι να τους κάνεις τους εχθρούς...

Πηγή Liberal

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση