Ηθικά πλεονεκτήματα μιας απάτης...

Γράφει ο Κώστας Μαντατοφόρος

Δεσμεύτηκε ο ηθικός πλεονέκτης (όπως λέμε "διευθύνων σύμβουλος" , "βασικός μέτοχος" κλπ) πρωθυπουργός πως θα μοιράσει τα 250 μύρια που ΘΑ εισπράξει από το πανηγύρι με τις τηλεοπτικές άδειες, στις ευπαθείς ομάδες των πολιτών.
Πολύ ωραία.

Άρα κι αφού τουλάχιστον πιά το 50% του ελληνικού πληθυσμού έχει καταντήσει "ευπαθής ομάδα", σημαίνει ότι θα δώσει από ένα πενηντάρι σε κάθε έναν απ' τους 5.000.000 που τά 'χουν ανάγκη και άρα 1.000.000 ελληνικές οικογένειες θα εισπράξουν από 250 ευρώ. Τέλεια.

Έλα όμως πως για τα ποσά που θα εισέπραττε (αν ποτέ τα εισπράξει, και δεν τα πάρει "εις είδος", δηλαδή σε πολιτική στήριξη), είχε ξανα-δεσμευτεί πριν κανα χρόνο πως θα πάνε τουλάχιστον κατά 60% στην "εκκαθάριση" των υποχρεώσεων του ελληνικού κράτους έναντι των "δανειστών", όπως άλλωστε αδιάψευστα μαρτυράει το ΦΕΚ της 14ης Αυγούστου 2015  (τότε που παραμονές δεκαπενταύγουστου και άρον-άρον ξανανοίγοντας εκτάκτως την Βουλή οι νέοι προδότες ψήφιζαν το τρίτο μνημόνιο, το μακρύτερο).

Την μνημονιακή αυτή υποχρέωση, (όπως αναγράφεται στην σελίδα 1016 του συγκεκριμένου ΦΕΚ, στην παράγραφο Γ' με τίτλο "Συμφωνία Δημοσιονομικών στόχων και Διαρθρωτικών Μεταρρυθμίσεων")  έσπευσαν με τον εκπρόσωπό τους να υπενθυμίσουν οι τοκογλύφοι της Κομισιόν, τραβώντας τ' αυτί του ψευτράκου πρωθυπουργού.

Άρα  "δημοσιονομικοί στόχοι" οι παράδες από τις τηλεοπτικές άδειες και όχι λεφτά που περισσεύουν και τα κάνουμε ό,τι θέλουμε, τα τάζουμε όπου θέλουμε.

Και τώρα; Ποιά δέσμευση είναι ισχυρότερη; 
Αυτή προς τον λαό ή αυτή προς αυτούς που μας κρατούν στην εξουσία;
Απάντηση: Αυτή προς τους ισχυρούς βέβαια. 

Και συνιστά "ηθικό πλεονέκτημα" να δεσμεύεσαι για το ίδιο πράγμα δυό φορές σε διαφορετικές κατευθύνσεις;
Απάντηση: Γιατί, όλα τ' άλλα που έγιναν απ' το δημοψήφισμα και μετά έχουν καμιά σχέση με ηθική ή κάποιο πλεονέκτημα;  Τώρα εδώ θα κολλήσουμε;

Ο λαός εξ άλλου θέλει ταξίματα.
Δώσ' του "προγράμματα Θεσσαλονίκης", δώσ' του "παράλληλα προγράμματα", δωσ' του τα λεφτά (τα ποιά;) των ολιγαρχών-καναλαρχών και σε (ξανα)ψηφίζει με κλειστά μάτια.

Τί να μας νοιάξει λοιπόν ένας πρωθυπουργός, με, ή χωρίς ηθικό πλεονέκτημα;  
Εδώ το έχει χάσει κοτζάμ λαός!...

Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση