Δεν αντέχουμε άλλους θριάμβους… Ας βάλει ο Θεός το χέρι του

Του Γιώργου Πετράκη

Αντιμέτωπη με ένα ακόμη τελεσίγραφο βρίσκεται η κυβέρνηση, καθώς η κάθε απόπειρα της για πολιτική διαπραγμάτευση καταλήγει σε παραπομπή στην Τρόικα και στην υλοποίηση όλο και πιο σκληρών προαπαιτούμενων.

Μετά τον κ. Ολαντ, η κυβέρνηση και προσωπικά ο κ. Αλέξης Τσιπρας είχαν εναποθέσει πολλές από τις ελπίδες τους για την ικανοποίηση των μύχιων πόθων των κ. Δρίτσα, του Φίλη, του Ξανθού, του Καμμενου και διαφόρων άλλων αρνητών του Μνημονίου το όποιο εφαρμόζουν, στον Γάλλο Επίτροπο Μοσκοβισί .

Κρίσιμα θέματα όπως αυτό των κόκκινων δανείων, για το οποίο η ίδια η κυβέρνηση έχει συνομολογήσει για την εμπλοκή και των distress funds, υπήρχε η ελπίδα ότι θα έρχονταν ο «φίλος από την Γαλλία» και θα τα καθάριζε όλα. Μαζί και τον ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση. Και θα έκλεινε το μάτι ώστε το δεύτερο πακέτο προαπαιτούμενων να έμπαινε κάτω από το χαλί. Και ο «φίλος από την Γαλλία» θα έδινε και μια πάσα ανακοινώνοντας το χρονοδιάγραμμα για την έναρξη συζητήσεων για το χρέος.

Η τραγωδία στην πολιτική και το τέλος μιας χώρας έρχεται όταν η επιθυμία και η φαντασίωση των ηγητόρων της εκλαμβάνεται από το σύστημα ως πραγματικότητα. Και όλα ερμηνεύονται όχι με βάση αυτό που είναι αλλά γι’ αυτό που θα ταίριαζε με την δική μας υποκειμενική αντίληψη για την πραγματικότητα.

Η κυβέρνηση και ο Αλ. Τσιπρας δεν θέλουν ακόμη να αντιληφθούν ότι είναι μια ακόμη Μνημονιακη κυβέρνηση σαν εκείνες του Γώργου Παπανδρέου, του κ. Παπαδημου και του Αντώνη Σαμαρά. Ότι δεν υπάρχει αριστερό πρόσημο και ροζ πινελιές στα Μνημόνια.

Και γι’ αυτό ματαίως αναζητούν κάθε φορά ψευδοσωτήρες. Μια στον κ. Ρέντσι, μια στον κ. Ολαντ, μια στην ίδια την κ. Μερκελ, τώρα στον κ. Μοσκοβισι.

Ο Γάλλος Επίτροπος είπε απλά πράγματα. Όσα ακούσαμε επί Γ. Παπανδρέου και Γ. Παπακωσταντινου, επί Α. Σαμαρα και Β. Βενιζελου, τα ακούσαμε χθες και προχθες.

Πρώτα τα προαπαιτούμενα, μετα η αξιολόγηση και μετα η δόση. Και αφού ακολουθήσει ένα δεύτερο συμπληρωματικό πακέτο μέτρων τότε θα αρχίσουμε και την συζήτηση για το χρέος.

Θα «αρχίσουμε» είναι η ακριβής διατύπωση. Που δεν εμπεριέχει τον χρονικό ορίζοντα της συζήτησης.

Χθες κατάλαβαν ακόμη και οι πλέον αφελείς ότι «πολιτική» διαπραγμάτευση δεν υπάρχει. Πολιτική διαπραγμάτευση κάνει ο Ταγίπ Ερντογαν όταν κρατά στα χέρια του την βόμβα 2-3 εκατομμυρίων προσφύγων που μπορεί να τινάξουν την Ευρώπη στον αέρα.

Ο κ. Τσιπρας είναι απολύτως δικαιολογημένος να ασχολείται μονοθεματικά με το προσφυγικό ελπίζοντας ότι εκεί θα ακουστούν καλές κουβέντες για την κυβέρνηση του. Προφανώς και ο Γερμανός στην καταγωγή Σουλτς που πριν (όταν δεν γνώριζε) στήριζε κυβέρνηση με το Ποτάμι, ενώ τώρα μια χαρά βολεύτηκε με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, θα στηρίξει πλήρως την κυβέρνηση στο θεάρεστο έργο της για περισυλλογή δεκάδων χιλιάδων προσφύγων. Οι Γερμανοί εξάλλου πριν μερικά χρόνια έβλεπαν την Ελλάδα ως χώρο ανάπτυξης φωτοβολταϊκων, τώρα καλοκοιτάζουν το ενδεχόμενο «αποθήκευσης» σε ελληνικό έδαφος των χιλιάδων απελπισμένων που κατευθύνονται στην Γερμανία…

Όμως εκτός από τους πρόσφυγες, υπάρχουν και οι Ελληνες. Και ο κ. Σουλτς αντί για την Μυτιλήνη, θα έπρεπε ίσως να “ξεναγηθεί” στα Λιόσια, στους Αγίους (Αναργύρους) στο Περιστέρι, στο Χαλάνδρι…

Να δει την άλλη όψη της ανθρωπιστικής κρίσης. Που ο κ. Τσιπρας και η κυβέρνηση προσπαθούν να κρύψουν νομίζοντας ότι έτσι κανείς δεν θα καταλάβει ότι βιώνουμε το Μνημόνιο της Αριστεράς και της Προόδου.

Και όταν συμβαίνουν όλα αυτά δεν μπορείς παρά να συμφωνήσεις με εκείνον που αποκαλεί τον Ολαντ, «αποκύημα της συλλογικής φαντασίας μας».

Μέχρι που μαθαίνεις ότι αυτός είναι ο Βαρουφάκης που στην ίδια συνεντευξο-διάλεξη δηλώνει ότι είναι έτοιμος να αντικαταστήσει την Μέρκελ…

Και τότε λες:

Να βάλει ο θεός το χέρι του. Ας ελπισουμε ότι δεν θα κανει τα ρεπο του…

Πηγή MIgnatiou


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση