Πολιτικοί νάνοι σε τηλεοπτικά ξυλοπόδαρα

Ντιμπέιτ ήταν και πέρασε ντιμπέιτ ήταν και πάει…

Γράφει ο Παναγιωτίδης Μάρκος

Χθες όλη σχεδόν η Ελλάδα παρακολούθησε το debate των πολιτικών αρχηγών των συστημικών κομμάτων. Όποιος δεν ήταν αρεστός, απλά δεν συμμετείχε. Η αντίληψη περί δημοκρατίας, ο φόβος να αντιμετωπίσουν ουσιαστικές προτάσεις και, κυρίως, η μηδενική πολιτική προσωπικότητα του καθενός εξ αυτών, επηρρέασαν σε μέγιστο βαθμό τόσο το οπτικό όσο και το ακουστικό αποτέλεσμα μίας τηλεοπτικής συνάντησης που σύντομα θα ξεχάσει – διαγράψει η ιστορία.

Χωρίς ο γράφων να παίρνει τη θέση της «Χρυσής Αυγής» ή άλλων κομμάτων που δεν έγιναν αποδεκτά από τους συμμετέχοντες πολιτικούς, είναι επιεικώς απαράδεκτο και απόδειξη μίας φασίζουσας νοοτροπίας ή μίας παρεΐστικης αντίληψης ενός κλειστού συνδικάτου (όπως οι μασονικές στοές ή οι εγκληματικές οργανώσεις) που δεν επιτρέπει έστω και την προβολή (πόσω δε μάλλον την προώθηση) οτιδήποτε και οποιουδήποτε άλλου πέραν των συστημικών πολιτικών προσώπων (των οποίων οι ευγενικοί χορηγοί παραμένουν πάντα αφανείς…!) και οποιασδήποτε άλλης άποψης πέραν της δικής τους πολιτικής ορθότητας. Έτσι καθίσταται σαφές πως η δημοκρατία στην Ελλάδα λειτουργεί με βάση τους κανόνες που κάποιοι λίγοι επιβάλουν, ενώ η αντίληψη περί ισότητας και ισονομίας πολιτικών και πολιτών δεν είναι τίποτε άλλο πέρα από μία διαφημιστική μαρκίζα στα μαγαζάκια των εμπόρων της πολιτικής…

Η φασίζουσα νοοτροπία, όμως, αποδείχθηκε και από τους όρους που επιβλήθηκαν στη συνάντηση αυτή. Όροι που αφορούσαν τόσο τον τρόπο των ερωτήσεων και απαντήσεων, αλλά και τον τρόπο που παρουσιάζονταν το «σκηνικό»… Τι παρακολουθήσαμε, λοιπόν, σε αυτή την τηλεοπτική «αναμέτρηση»; Δυστυχώς τίποτε περισσότερο από μία στημένη παράσταση με θλίβερούς πρωταγωνιστές, παλιάτσους της πολιτικής και μαριονέτες του εγχώριου και εξωχώριου επιχειρείν.

Ξεκινώντας από τον «Ποτάμι», καταγράφηκε μία απίστευτου κάλλους ανυπαρξία. Το προσπάθησε ή του βγήκε; Μήπως δεν μπόρεσε να κρύψει την πολιτική του μηδενικότητα ή στοχευμένα επέλεξε να μην εκθέσει τις γνωστές φιλομνημονιακές – φιλογερμανικές του απόψεις, προκειμένου να μην χάσει ψήφους; Το προφανές πάντως για τον συγκεκριμένο, είναι πως όχι μόνο δεν έχει ιδέα για όσα μιλάει, αλλά τείνει να ξεπεράσει και τα όρια της επικινδυνότητας εξαιτίας της πολιτικής κενότητας που προσφέρει ως «δόλωμα» σε ψηφοφόρους που αρέσκονται στο να παρακολουθούν πολιτικούς λόγους που ξεχνιούνται αμέσως μόλις εκστομιστούν.

Η νεαρά συνταξιούχος, η Φώφη, ξάφνιασε με την εμφάνιση του κόμματος στο οποίο ηγείται, το οποίο επιχείρησε να παρουσιάσει ως… νεοδημιουργηθέν! Σαν να μην υπήρξε τόσο η ίδια όσο και τα άλλα στελέχη (του ΠΑΣΟΚ) στην πολιτική ιστορία της χώρας…! Παρθενογέννεση ή αποφυγή ευθυνών; Το μόνο βέβαιο είναι πως κατέρχεται στις εκλογές χωρίς όρους και χωρίς προϋποθέσεις, θυμίζοντάς μας το λαϊκό άσμα «κι είπα να σβήσω τα παλιά, να σβήσω τα τεφτέρια (χρέη)…». Δυστυχώς για την ίδια, δεν ήταν ούτε καν λίγη. Δεν είχε προτάσεις, δεν είχε ιδέες, δεν είχε καν επιβλητική παρουσία μεταξύ των υπολοίπων. Λόγος υποτονικός που βοήθησε αρκετούς να λύσουν το πρόβλημα της αϋπνίας τους… Είναι προφανές πως η Φώφη δεν κατάλαβε ότι δεν είναι πρόεδρος του πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ, αλλά θυρωρός, με εντολή όταν έρθει η ώρα να κλείσει την πόρτα, να κρεμάσει και μία ταμπέλα που θα γράφει «μεταφερθήκαμε στα νησιά Κάυμαν»…

Ο τρίτος της πολιτικής παρεούλας, ο Πάνος, ο αρχιστράτηγος και μηχανοδηγός, λίαν προσφάτως και δάσκαλος εκμάθησης γραφής, ζει σε άλλον κόσμο, που καμία σχέση δεν έχει με την πολιτική. Πέρα από την διαστρέβλωση της πραγματικότητας και την αποφυγή οποιασδήποτε ευθύνης, πέρα από το ότι απέφυγε να απαντήσει ουσιαστικά στις χλιαρές ερωτήσεις που του υποβλήθηκαν, δεν δίστασε να βγάλει τον πραγματικό του εαυτό και να ξαναμιλήσει για μηνύσεις, αγωγές, δικογραφίες και άλλα θλιβερά… Κάποιος (είτε από το κόμμα του είτε περαστικός) πρέπει να του πει πως είναι πρόεδρος σε πολιτικό κόμμα και δεν είναι πρόεδρος νομικής εταιρείας. Αφού έζησε το όνειρο του αρχιστράτηγου, ας βοηθήσει την χώρα με το να εγκαταλείψει –επιτέλους- και την πολιτική, για να ασχοληθεί με την μεγάλη του αγάπη, τις μηνύσεις και τις αίθουσες δικαστηρίων… Στην αγωνιώδη του προσπάθεια να προσελκύσει ψήφους από τον χώρο της Νέας Δημοκρατίας, δεν δίστασε να μετατρέψει το τηλεοπτικό πλατό σε χάβρα, προβάλλοντας έτσι τόσο τον πολιτικό του πολιτισμό, όσο και τις επιρροές που έχει δεχθεί, ενώ την ίδια στιγμή παραβίαζε τους όρους που είχαν θέσει και προσυμφωνήσει όλοι οι πολιτικοί αντίπαλοι αυτής της τηλεοπτικής αναμέτρησης… Προφανώς ο τροφαντός Πάνος δεν έχει καταλάβει ότι το κόμμα του αποχωρεί από το Κοινοβούλιο ή, το κατάλαβε και δείχνει τα δόντια του για να αποδείξει πόσο καλός υπουργός μπορεί να γίνει σε μία μνημονιακή συγκυβέρνηση, η οποία είναι δεδομένο πως θα χρησιμοποιήσει εξωκοινοβουλευτικούς (ίσως και πρωθυπουργό)… Οπότε, η διαφήμιση «ικανοτήτων» ενδεχομένως να βρήκε ανταπόκριση στο σαλέ του Μεγάλη Βρετανία…

Ο Παναγιώτης, φάνηκε κατώτερος των περιστάσεων. Κατώτερος ακόμη και από τις ίδιες του τις προτάσεις. Εμφανώς ταραγμένος (πρώτη φορά αρχηγός κόμματος κι αυτός) μπέρδεψε την βούρτσα με την λούτσα και έφτασε στο σημείο να αναφερθεί στις ενεργειακές συμφωνίες με τους Ρώσους και στην προκαταβολή των ρώσων για τον ρωσικό αγωγό που μέσω Τουρκίας θα έφτανε στην Ελλάδα. Τονίζουμε το «θα έφτανε», γιατί όχι μόνο η συμφωνία αυτή τελείωσε πριν καν ξεκινήσει (αποδείχθηκε ότι ήταν ένα τέχνασμα του Ερντογάν αλλά και του Πούτιν, που ο καθένας από τη δική του μεριά και για τους δικούς του λόγους έπαιζε με τις ΗΠΑ), αλλά και ότι η Ρωσία διέψευσε τα περί προκαταβολής 5 εκατομμυρίων στην Ελλάδα…! Προφανώς χωμένος βαθιά στην δική του ονείρωξη, ο Παναγιώτης το προχώρησε και με τη δραχμή, ξεχνώντας ότι δεν αρκεί να φτιάξεις το δικό σου νόμισμα, αν δεν έχεις φροντίσει να το «καλύψεις» (πολιτικά, οικονομικά και κυρίως διπλωματικά) επαρκώς.

Ο κύριος Κουτσούμπας, ο Δημήτρης, δυστυχώς, αν και με ανανεωμένο λόγο, δεν έπεισε για τίποτε πέρα από την προσπάθειά του να ενισχυθεί το κόμμα (ΚΚΕ) για να υπάρχει καλύτερη λαϊκή αντιπροσώπευση. Από προτάσεις ουσίας, μηδέν. Οι επιχορηγήσεις να πέφτουν και όλα καλά και ωραία… Δυστυχώς, ενώ η «πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνηση αποτέλεσε την ταφόπλακα της αριστεράς (ως φιλολαϊκής και κοινωνικής εν γένει πολιτικής ιδεολογίας), ο Δημήτρης φαίνεται πως με περισσή ελαφρότητα ανέλαβε τον ρόλο του… νεκροθάφτη… Δυστυχώς, η αριστερά επέλεξε τον αυτοχειριασμό της, πριν ο Αλέξης προλάβει να την απαξιώσει και να την εκτελέσει πολιτικά.

Ο «πολλά βαρύς» και ασήκωτος μάγκας, Βαγγέλης, αποδείχθηκε μεγάλη κότα σε αυτή την τηλεοπτική μονομαχία (εκτός και αν κρατάει «δυνάμεις» για την επόμενη φορά). Απαντούσε όπως ήθελε, ανεξαρτήτως των ερωτήσεων. Κάποια στιγμή, «τσίμπησε» και στην πρόκληση του «αρχιστράτηγου Πάνου» και «γλίστρησε», με αποτέλεσμα να χάσει όλο το σοβαρό στυλ που προσπαθούσε να εμφανίσει. Τελικό αποτέλεσμα; Κάποιο «κουτσαβάκι» εμφανίστηκε να ψελλίζει διάφορα, χωρίς να λέει τίποτε απολύτως. Γιατί; Επειδή έτσι κάνουν τα καλά «κουτσαβάκια»… Δεν μπορούμε πάντως να μην του αναγνωρίσουμε ότι επιχείρησε να βάλει «πεπονόφλουδες» στον απερχόμενο πρωθυπουργό, τον Αλέξη, κυρίως όταν για δύο φορές του υπενθύμισε και επιχείρησε να τον παρασύρει στην θάλασσα του Αιγαίου και στα ανύπαρκτα σύνορά της…

Τέλος, ο Αλέξης, ο μέχρι πρότινος χαρισματικός (ψεύτης και λαοπλάνος), εμφανίσθηκε υποτονικός. Προσπάθησε βέβαια να πείσει ότι αυτός και το κόμμα του εμφανίζονται για πρώτη φορά στην πολιτική σκηνή και πως όλα όσα έκανε είναι καλώς γινομένα… Εγκλωβισμένος σε πολιτικά ψεύδη, επιχείρησε θρασύτατα να εγκαλέσει δημοσιογράφο λέγοντας πως «ο λαός δεν έχει κοντή μνήμη», ξεχνώντας όμως ότι ο λαός μπορεί να έχει κάτι άλλο που είναι αρκετά μακρύ… και από το οποίο ο ίδιος και η παρεούλα του θα πρέπει να «σκιάζονται» (ή να χαίρονται;).

Με βαριές εκφράσεις και χαρακτηρισμούς για τον Αλέξη Τσίπρα κυκλοφορεί το γνωστό περιοδικό Unfollow. Το περιοδικό εξαπολύει απίστευτη επίθεση στον πρ. πρωθυπουργό παρουσιάζοντάς τον στον εξώφυλλο ως αργυρώνητο και πουλημένο! Μετά από αυτό (είναι γνωστό πως το συγκεκριμένο περιοδικό ανήκει στον χώρο της αριστεράς), αλήθεια, τι θα μπορούσε να πει κανείς;
Τα περισσότερα για τον Αλέξη, είναι περιττά, αφού πέρα από τακτικιστής έχει αποδειχθεί ότι δεν σέβεται όχι μόνο τον λαό του οποίου την εντολή για αντίσταση εισέπραξε δις και την αγνόησε, αλλά δεν σέβεται ούτε τον ίδιο του τον εαυτό, αφού -για λόγους που μόνο η κυρία Μέρκελ γνωρίζει- παραιτήθηκε από πρωθυπουργός στη συνέχεια προξένησε εκλογές και στη συνέχεια, αφού σκότωσε την ελπίδα που πουλούσε μερικούς μήνες πριν, ζητά τώρα την ψήφο και την εμπιστοσύνη του λαού για να γίνει πρωθυπουργός…

Τι κερδίσαμε, τι εισπράξαμε από αυτή τη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών; Με βάση τα κοινά τους σημεία, δηλαδή το ότι δεν απαντούσαν στις ερωτήσεις, αλλά γενικολογούσαν διατηρώντας την πάγια πολιτική συμβουλή (καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς), απέφευγαν να αναφερθούν στις αμετάκλητες εντολές του τρίτου μνημονίου και στην εφαρμογή τους αλλά επέλεγαν να ψεύδονται ασυστόλως προβάλλοντας «εναλλακτικές προτάσεις» ενώ οι ίδιοι έχουν αποδεχθεί και ψηφίσει τα επαίσχυντα νομοσχέδια που αμέσως μετά τις εκλογές θα αρχίσουν να ψηφίζουν, φυσικά για το… καλό τους… Θα λέγαμε πως όλοι οι παριστάμενοι (αλλά και κάποιοι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί που δεν κλήθηκαν να συνεντευξιασθούν) δεν επιθυμούν να κερδίσουν. Γνωρίζουν πως όποιος κυβερνήσει, σε ελάχιστο χρονικό διάστημα θα φθαρεί πολιτικά (χωρίς αναστρέψιμη πορεία), από το βάρος των νομοσχεδίων που θα κατεβάζει προς ψήφιση στο Κοινοβούλιο (νομοσχέδια τα οποία θα συντάσσει ειδική ομάδα της Κομισιόν, τα μέλη της οποίας έχουν ήδη έρθει στην Ελλάδα). Επιθυμία όλων των πολιτικών αρχηγών του debate είναι ο σχηματισμός μίας ευρείας κυβέρνησης «εθνικής σωτηρίας» (εθνικής καταστροφής θα είναι…), η οποία θα μπορέσει να διατηρηθεί στην εξουσία για ένα τουλάχιστον εξάμηνο και να νομιμοποιήσει ένα μεγάλο πλήθος μνημονιακών παρεμβάσεων (το 56% του τρίτου μνημονίου μέχρι το τέλος του 2015) και να διαμοιρασθεί τις απώλειες, ευελπιστώντας (το κάθε κόμμα ξεχωριστά) πως δεν θα συντριβεί στην επόμενη εκλογική διαδικασία (ενδέχεται η αλλαγή Συντάγματος που ετοιμάζεται, να απαγορεύει ακόμη και τις εκλογές, μέχρι το πέρας ολοκλήρωσης μίας κυβερνητικής θητείας, δηλαδή τα τέσσερα χρόνια, προκειμένου έτσι να εξασφαλισθούν μακροχρόνιες κυβερνήσεις, ασχέτως εάν τα μέλη τους δεν θα τολμούν να μετακινηθούν ή να κυκλοφορήσουν δημοσίως χωρίς ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις).

Η χθεσινοβραδυνή τηλεοπτική ιλλαροτραγωδία, απέδειξε, πως στην χώρα πέφτουν πλέον οι τίτλοι τέλους. Απλά, κάποιοι ενδιαφέρονται να σώσουν το τομάρι τους, επειδή γνωρίζουν τις τεράστιες εγκληματικές (και ποινικές) τους ευθύνες. Ελέω της ψήφου του ελληνικού λαού, ο οποίος αντιμετωπίζει το σχεδόν απόλυτο αδιέξοδο ουσιαστικών πολιτικών επιλογών, αλλά και ελέω των επερχόμενων νομοθετημάτων που θα μεταβάλλουν την χώρα σε χώρο… σας αποχαιρετούμε, υπενθυμίζοντάς σας πως χρέος όλων μας ήταν και είναι να παραδώσουμε στους επόμενους την πατρίδα που παραλάβαμε. Αν όχι καλύτερη, έστω και όπως μας την παρέδωσαν. Εάν δεν συμβεί αυτό, τότε η ευθύνη είναι δική μας και όχι των τσαρλατάνων που παρακολουθήσαμε στην πρόσφατη αισχρή πολιτική αναμέτρηση, που προκάλεσε την λογική μας και αποκάλυψε την μικρότητά τους…

ΥΓ: Για να μην ξεχνιόμαστε, στις εκλογές που έρχονται απλά θα επιλέξουμε τον ή τους δημίους μας. Οι οποίοι προτιμούν την "ομαδική εργασία", αλλά και τον καλό μισθό του εκτελεστή ενός λαού και μιάς χώρας...


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση