Μνημείο υποτέλειας
Θα μου επιτρέψετε, εις πείσμα των πανηγυρισμών και των στεναγμών ανακούφισης, να διατηρήσω τη χθεσινή μου απαισιοδοξία για το μέλλον της «καταρχήν συμφωνίας», στην οποία σύρθηκε ο Αλέξης Τσίπρας υπό την ωμή απειλή «σκασίματος» των ελληνικών τραπεζών.
Ξαναλέω: Δεν υπάρχουν ούτε κοινοβουλευτικές εφεδρείες ούτε οι κοινωνικές αντοχές για να εφαρμοστούν τα διάφορα προαπαιτούμενα σε βάθος χρόνου. Μπορεί να περάσουν με καραμπόλες τα πρώτα μέτρα αύριο μεθαύριο, αλλά η συνέχεια δεν είναι καθόλου εξασφαλισμένη. Και μάλλον μοιάζει να οδηγεί στα αχαρτογράφητα μονοπάτια των πρόωρων εκλογών...
Για την ώρα δεν θα επεκταθώ περισσότερο στο περιεχόμενο της συμφωνίας. Αφήστε πρώτα να εγκριθεί και βλέπουμε. Θα σταθώ μόνο στο ιταμό ύφος των διατυπώσεων, που παραπέμπουν ευθέως σε αποικιοκρατική ορολογία του περασμένου αιώνα.
Δύο φορές στον πρόλογο αναφέρεται η ανάγκη «αποκατάστασης της εμπιστοσύνης» με τις ελληνικές Αρχές. Σαν να υπονοείται ότι η προσφυγή στον λαό ήταν αυτή που τραυμάτισε την αξιοπιστία της κυβέρνησης Τσίπρα.
Διερωτάται, όμως, κανείς: Και η αξιοπιστία των θεσμών πού ακριβώς έγκειται; Στον Γιούνκερ, που αποκάλυψε τάχα ότι ο Ελληνας πρωθυπουργός δίσταζε να φορολογήσει τον μεγάλο πλούτο, αλλά όταν ήρθε η ώρα για τη φορολόγηση των υπερκερδοφόρων επιχειρήσεων έσπευσε να συνταχθεί με την απορριπτική θέση του ΔΝΤ; Ή μήπως με τις εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις του Ταμείου σε σχέση με την Κομισιόν και την ΕΚΤ για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους;
Πάμε παρακάτω. Το να ζητάς από μια εκλεγμένη κυβέρνηση κυρίαρχου κράτους να πάρει νόμους πίσω είναι σαν να καταργείς εμπράκτως τη βούληση του λαού που την ψήφισε. Και τέλος, το να σου ορίζει κάποιος τρίτος πώς θα λειτουργούν τα... φαρμακεία και οι φούρνοι στη χώρα είναι δείγμα πλήρους κατάλυσης των κανόνων της εθνικής αγοράς. Είναι η αλλαγή της λειτουργίας των φούρνων προτεραιότητα των απαραίτητων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων; Ή απλώς διευκολύνει ξένα εμπορικά συμφέροντα; Και εν πάση περιπτώσει, γιατί έπρεπε να αποτελεί τμήμα της χθεσινής «καταρχήν» συμφωνίας, πέραν της απόδειξης ότι οι δανειστές κάνουν κουμάντο ακόμη και στους... φούρνους.
Αυτά δεν είναι, λοιπόν, φυσιολογικά χαρακτηριστικά μιας διακρατικής συμφωνίας, έστω και δανειακής μορφής. Καμία τράπεζα στον κόσμο δεν λέει εκ των προτέρων στον πελάτη ότι τον θεωρεί μπαταχτσή ούτε του υποδεικνύει πώς θα διακοσμήσει το σπίτι για το οποίο του δίνει δάνειο. Δυστυχώς το χθεσινό κείμενο αποτελεί ακόμη ένα μνημείο υποτέλειας...
Πηγή "Δημοκρατία"
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
Αναρτήσεις
Γράψτε τα δικά σας σχόλια
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Θα σας παρακαλούσα να είστε κόσμιοι στους χαρακτηρισμούς σας, επειδή είναι δυνατόν επισκέπτες του ιστολογίου να είναι και ανήλικοι.
Τα σχόλια στα blogs υπάρχουν για να συνεισφέρουν οι αναγνώστες στο διάλογο. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
Τα σχόλια θα εγκρίνονται μόνο όταν είναι σχετικά με το θέμα, δεν αναφέρουν προσωπικούς, προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, καθώς επίσης και τα σχόλια που δεν περιέχουν συνδέσμους.
Επίσης, όταν μας αποστέλλονται κείμενα (μέσω σχολίων ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου), παρακαλείσθε να αναγράφετε τυχούσα πηγή τους σε περίπτωση που δεν είναι δικά σας. Ευχαριστούμε για την κατανόησή σας...