Πώς γίνεσαι υπερδύναμη

Στο κέντρο βλέπετε τον Ελβις όταν περνούσε ιατρικές εξετάσεις καταλληλότητας για στράτευση

Οι ΗΠΑ στη σύντομη ιστορία τους είχαν πολλούς προέδρους (44 μαζί με τον Ομπάμα) και μόνο έναν βασιλιά: τον Έλβις Πρίσλεϊ

Γράφει ο Παναγιώτης Λιάκος

Αυτός ο βασιλιάς, σε αντίθεση με πολλούς δικούς μας πορφυρογέννητους μπούμπηδες, έκανε κανονικά τη θητεία του στον αμερικανικό στρατό. Δεν πήγε άγνωστος μεταξύ αγνώστων τότε. Τον ήξερε ολόκληρος ο πλανήτης. Είχε ήδη ηχογραφήσει τραγούδια όπως τα «That's all right», «Blue suede shoes», «Don't be cruel», «Heartbreak hotel», «Love me tender», «Tutti frutti», «Jailhouse rock». Μέχρι να πάει φαντάρος, είχε ήδη αγοράσει την έκταση με την οποία ταυτίστηκε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του, την Graceland. Παρά ταύτα υπηρέτησε τη θητεία του.

Κι όταν λέμε θητεία, εννοούμε θητεία. Δύο χρόνια γεμάτα. Στις 8 Ιανουαρίου 1957 κρίθηκε Ι-1, ικανότατος να φέρει όπλο δηλαδή. Μέχρι να του έρθει το κατατακτήριο χαρτί πέρασαν περίπου 10 μήνες. Παρουσιάστηκε να καταταγεί στις 24 Μαρτίου 1958. Ο αριθμός του στρατιωτικού [Καμαρωτός με τη στολή] μητρώου του ήταν 53310761. Κατατάχθηκε στα τεθωρακισμένα και στο τέλος έφτασε να υπηρετεί στην 3η Τεθωρακισμένη Μεραρχία στο Φρίντμπεργκ της (τότε) Δυτικής Γερμανίας. Οταν ήταν στρατιώτης, του συνέβη η μεγαλύτερη συμφορά της ζωής του: ο θάνατος της μητέρας του Γκλάντις. Πολλοί φίλοι και συνεργάτες του λένε ότι δεν συνήλθε ποτέ από την ημέρα κατά την οποία έμαθε τον θάνατο της μητέρας του.

Γιάνκηδες

Κι όμως, του δόθηκε μόνο μια ολιγοήμερη άδεια από τη μονάδα του. Δεν διέκοψε τη θητεία, δεν προέβη σε υπεκφυγές, αξιοποιώντας τα προνόμια της απίστευτα μεγάλης, πρωτόγνωρης δημοφιλίας του. Επέστρεψε κανονικά στη Δυτική Γερμανία. Στη συνέχεια πήρε τον βαθμό του λοχία και απολύθηκε στις 5 Μαρτίου 1960.

Φυσικά, οι ΗΠΑ δεν είναι μια τέλεια χώρα. Κι εκεί υπάρχουν αδικίες -μεγάλης κλίμακας, σαν το μέγεθος της υπερδύναμης-, κι εκεί μεροληπτούν συχνά υπέρ των ισχυρών. Ομως, ο μέσος Αμερικανός δεν θεωρεί ότι αν είσαι Ελβις, μπορείς να ζητήσεις να σου φέρουν το απολυτήριο στο σπίτι. Ο Γιάνκης πιστεύει ότι το κράτος δεν σηκώνει πολλές μαγκιές από κανέναν. Το Αμερικανάκι, όπως εμείς οι πανέξυπνοι αποκαλούμε τον πολίτη των ΗΠΑ, θα είχε επαναστατήσει αυθημερόν αν έβλεπε, άκουγε ή αισθανόταν το ένα χιλιοστό από τα τέρατα με τα οποία έχουμε εξοικειωθεί εμείς.

Εδώ, η αναφορά στο όνομα του Λεωνίδα, του Παπαφλέσσα και του Κολοκοτρώνη είναι συχνή, αλλά σπάνια ακολουθείται το παράδειγμά τους. Λόγια, λόγια, λόγια και στο φινάλε ψέματα, δανεικά και υποτέλεια.

Πηγή εφημ. "Δημοκρατία"



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση